Zabawy w Deszczolandii - scenariusz zajęć

Grupa wiekowa: 3-latki
Cel ogólny:
• rozwijanie wyobraźni muzycznej, ruchowej i plastycznej

Cele szczegółowe:
Dziecko
• próbuje wydobywać dźwięki, manipulując gazetami, workami foliowymi i plastikowymi kubeczkami,
• wie, że deszcz może padać z rożnym natężeniem (mżawka, ulewa, burza),
• potrafi ilustrować piosenkę ruchem,
• słucha muzyki klasycznej w sposób aktywny,
• poznaje nową technikę plastyczną „mokre w mokrym”,
• eksperymentuje w trakcie używania namoczonego kartonu i rozwodnionych farb,
• obserwuje z uwagą proste doświadczenie naukowe
Metody:
a) czynne: metoda zadań stawianych dziecku, zabawy muzyczno-ruchowe,
b) oglądowe: pokaz i obserwacja,
c) słowne: rozmowa, instrukcje i objaśnienia,
d) aktywizujące: metoda aktywnego słuchania muzyki B. Strauss, pedagogika zabawy
Formy: zbiorowa, indywidualna
Środki dydaktyczne: przebranie dla nauczycielki (kalosze, płaszcz przeciwdeszczowy, parasol), spryskiwacz, płyta CD („Muzyka deszczu”, „Deszczyk”, „Preludium deszczowe” F. Chopina), czajnik elektryczny, lusterko, gazety, worki foliowe, plastikowe kubeczki i łyżeczki, niebieskie szyfonowe chusty, kartki z bloku technicznego, rozwodnione farby plakatowe, pędzle


Przebieg:
1. Zaproszenie do Deszczolandii
Nauczycielka (ubrana w kalosze i płaszcz przeciwdeszczowy, z parasolem w ręce) zaprasza dzieci do deszczowej krainy. Przy dźwiękach muzyki prowadząca chodzi między dziećmi i spryskuje delikatnie każde dziecko wodą ze spryskiwacza, zamieniając dzieci w „kropelki”. Kto zostanie spryskany wodą, zaczyna chodzić gęsiego za nauczycielką, aż powstanie jeden długi „wąż”.

2. „Deszczyk” – taniec integracyjny
Dzieci stoją w kole i ilustrują ruchem słowa piosenki:
Pada deszczyk, pada deszczyk,
wieje, wieje wiatr.
Pada deszczyk, pada deszczyk,
wieje, wieje wiatr.
Błyskawica, grzmot,
błyskawica, grzmot,
a na niebie kolorowa tęcza.
Błyskawica, grzmot,
błyskawica, grzmot,
a na niebie kolorowa tęcza.

3. „Skąd się bierze deszcz?” - doświadczenie
Nauczycielka włącza czajnik elektryczny wypełniony wodą i czeka aż woda zacznie się mocno gotować. Następnie prosi dzieci, aby przyjrzały się wydobywającemu się z czajnika obłoczkowi i wyjaśnia, że jest to para wodna. Para wodna jest lekka więc unosi się do góry. W dalszej części doświadczenia prowadząca umieszcza nad parą wodną schłodzone (np. za oknem) lusterko. Po zetknięciu z zimnym lusterkiem para wodna skrapla się i ciężkie krople spadają z niego. Tak samo dzieje się w przyrodzie.

4. „Gdzie ukrył się deszcz?” – wydobywanie dźwięków z gazet, worków foliowych i plastikowych kubeczków
a) swobodne próby wydobywania dźwięków ze zgromadzonych materiałów,
b) opowieść muzyczna – wydobywanie dźwięków imitujących deszcz o różnym natężeniu
Za oknem padał drobny, cichy deszczyk. Słychać było jak delikatnie stuka w parapet... (stukanie palcami o worek foliowy) Po chwili napłynęły ciemne chmury, które nie wróżyły nic dobrego. Drobne kropelki zamieniły się w ulewę... (uderzenia w kubeczki) Nagle w na niebie pojawiła się błyskawica, po której słychać było głośny grzmot... (uderzenie całą dłonią o trzymaną jedną ręką gazetę) Na szczęście silny wiatr rozgonił ciemne chmury i do końca dnia padała już tylko drobna mżawka...

5. „Jesienna szaruga” – zabawa ruchowa do preludium e-moll F. Chopina
Dzieci dobierają się w pary. Każda para otrzymuje niebieską szyfonową chustę, i trzymając ją za rogi wykonuje w rytm muzyki ruchy wskazane przez nauczyciela.
Dzieci:
- poruszają chustą do góry i na dół,
- kręcą się wkoło trzymając chustę nad głową,
- chodzą z chustą po sali, chowając się pod nią jak pod parasolem,
- kładą chustę na podłodze i stukają w nią paluszkami.

6. „Mokre w mokrym” – wykonanie pracy plastycznej
Dzieci spryskują kartki wodą ze spryskiwacza i malują rozwodnionymi farbami kolorowy deszcz. Podczas pracy obserwują zachowanie farb na mokrym kartonie, tj. rozlewanie się, przenikanie, naciekanie.

7. Wystawa prac wszystkich dzieci