Praca popłaca - scenariusz zajęć świetlicowych

Scenariusz zajęć świetlicowych
Temat: Praca popłaca.

Cele:
Wiadomości:
- uczeń zna zasady współdziałania w grupie;
- uczeń zna zasady bezpiecznego posługiwania się nożyczkami;
- uczeń wie, że aby osiągnąć sukces należy być wytrwałym;
Umiejętności:
- uczeń potrafi zgodnie współpracować w grupie;
- uczeń potrafi bezpiecznie posługiwać się nożyczkami;
- uczeń potrafi wyciąć szablon wzdłuż linii;
- uczeń potrafi wykonać żółwia według podanej instrukcji;
- uczeń potrafi formułować swoje myśli w poprawne wypowiedzi;

Metody i formy pracy z grupą:
Rozmowa kierowana, bajka z morałem, praca z cała grupą, praca w małych grupach, zabawa grupowa, twórcza ekspresja, zabawa wyciszająca.

Środki dydaktyczne:
Treść bajki :”Osiem złotych żółwi” B. Ferrero, arkusz szarego papieru z narysowanym konturem żółwia, mazaki, arkusze technicznego papieru z konturem żółwików, łupiny orzechów włoskich, plastelina, 8 kartek żółtego papieru z konturem żółwia, ryż.


Przebieg zajęć:
1. Powitanie dzieci i zaproszenie do kręgu. Nauczyciel prosi, aby dzieci wpisały swoje imiona w poszczególne cząstki na skorupie żółwia.
2. Zabawa wyciszająca „Pozytywka”. Prowadzący nakręca pozytywkę i podaje ją dziecku siedzącemu z prawej strony, a ono podaje koledze dalej. Pozytywka tak długo krąży podawana z rąk do rąk, dopóki gra melodia.
3. Bajka z morałem ”Osiem złotych żółwi”. Nauczyciel czyta bajkę, w tym czasie uczniowie siedzą wygodnie na materacach lub dywanie. Na środku położone jest naczynie z ryżem.
4. Rozmowa z dziećmi o treści i przesłaniu bajki. Proponowane pytania:
– Czy znacie pracę swoich rodziców, dziadków?
- Czy dzieci pracują?
- Jakie są wasze obowiązki?
- Czy nauka jest pracą?
- Czy warto być wytrwałym? ( wyjaśnienie znaczenia tego pojęcia, co oznacza „ być wytrwałym”, zwrócenie uwagi na poprawne formułowanie zdań ).

5. Praca w małych grupach. Prowadzący dzieli dzieci na 3 - 5 grup w zależności od liczebności całej grupy. Każda grupa wybiera sobie lidera, który reprezentuje grupę. Nauczyciel zaznajamia dzieci z zasadami punktacji. W każdym zadaniu można zdobyć od 1 do 3 punktów, można posłużyć się ziarenkami ryżu jako punktami. Nauczyciel przypomina zasady komunikacji.

Zadania dla grup:
1) Dzieci w poszczególnych grupach piszą zobowiązania, które zamierzają zrealizować w najbliższym czasie. Treść zobowiązania zapisują na żółtych kartkach z konturem żółwia. (przykładowe zobowiązania: będziemy pisać starannie, będziemy odrabiać zadanie domowe). Nauczyciel wiesza kartki w widocznym miejscu w świetlicy.
2) Zabawa rozwijająca twórcze myślenie „ Ile osób?”. Uczniowie w poszczególnych grupach muszą wyliczyć osoby, które pracowały nad zrobieniem np. wełnianego swetra. Dzieci zapisują pomysły na kartce papieru. Lider czyta wszystkie zaproponowane pomysły. Prowadzący dokonuje punktacji uwzględniając ilość pomysłów.
3) Zabawa „Menażeria”. W czasie 5 minut uczniowie w poszczególnych grupach mają za zadanie wyciąć jak największą ilość zwierzątek. Wygrywa ta grupa, która wycięła najwięcej.
Podsumowanie punktacji.
6. Praca plastyczna. „żółwik”
Nauczyciel rozdaje każdemu dziecku połówkę orzecha włoskiego, kartonik z konturem żółwika, nożyczki i plastelinę. Prowadzący podaje instrukcję wykonania żółwia:
- Należy wyciąć korpus;
- Przy pomocy plasteliny przymocować łupinę orzecha do korpusu
- Dorysować pyszczek, oczy i łapki.
- Po skończonej pracy następuje wystawa i omówienie prac.
7. Podsumowanie zajęć. Nauczyciel pyta, o czym ten mały żółwik będzie dzieciom przypominał? Co zapamiętały z dzisiejszych zajęć? Chętne dzieci dzielą się swoimi przemyśleniami.
8. Zakończenia „Iskierka”. Dzieci stają razem z prowadzącym w kółku, trzymają się za ręce i nauczyciel puszcza „iskierkę”, tzn. uścisk dłoni: ma on dotrzeć z powrotem do osoby, która go puściła.


Bibliografia:
1.” Siedemnaście opowiadań” B. Ferrero, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa, 2003;
2. „Dziecko nadpobudliwe, program korekcji zachowań” T. Opolska, E. Potempska, Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej MEN, Warszawa, 1998;
3. „Każde dziecko to potrafi” U. Barff, J. Burkhardt, J. Maier, Delta, Warszawa,1993.