TEMAT: Chętnie się z Tobą podzielę.
Klasa: IV
Czas realizacji: 45 minut
CELE:
- zachęcenie do postępowania we właściwy sposób,
- ukazanie mechanizmu czynienia dobra,
Forma pracy: jednostkowa
Metody: eksperyment, praca z tekstem słuchanym, pogadanka, co nowego, co dobrego?
Materiały dydaktyczne : bajka o „Ciepłym i Puchatym”, rekwizyty (kamienie, cukierki, sakiewki, kolorowe płatki kosmetyczne), karta pracy
Przebieg lekcji:
1.Czynności porządkowe.
2.Co nowego, co dobrego?
Pytania do uczniów:
- czy ktoś usłyszał dzisiaj coś miłego, a może coś dobrego wydarzyło się w waszym życiu? (swobodna wypowiedź uczniów)
- Podziękowanie za wypowiedzi i przedstawienie celów lekcji.
4. Eksperyment
a) Uczniowie zjadają cukierka, który znajduje się na ławce.
b) Uczniowie wkładają do butów kamyczki i chodzą po klasie.
c) Siadają.
5. Rozmowa na temat tego, co bardziej utkwiło im w pamięci, słodycz cukierka czy ból pięty?
Tłumaczymy uczniom, że szybko zapominany o tym co miłe, a długo pamiętamy przykrości, które nas spotykają.
6. Odczytanie bajki o „Ciepłym i Puchatym”.
7. Analiza tekstu bajki.
a) Jacy bohaterowie ukazani zostali w bajce?
b) Co rozdawali mieszkańcy miasta, a co sprzedawała czarownica?
c) narysujcie Ciepłe i Puchate oraz Zimne i Kolczaste.
d) analiza rysunków i naprowadzenie uczniów na poprawną odpowiedź, czym jest ciepłe i puchate.
8. Przykłady Ciepłego i Puchatego oraz Zimnego i Kolczastego. Zapis na tablicy.
Ciepłe i Puchate to:
- pomoc koleżance,
- posprzątanie pokoju,
- czytanie bajki młodszemu rodzeństwo,
- uczenie się itp.
Zimne i Kolczaste to:
- bicie się,
- przeszkadzanie na lekcji,
- niesłuchanie rodziców,
- dokuczanie innym itp.
9. Analiza zapisanych informacji w odniesieniu do bajki.
- dlaczego ludzie w wiosce zaczęli chorować?
- czego możemy nauczyć się z tej bajki?
Uczniowie powinni dojąć do wniosku, że należy rozdawać Ciepłe i Puchate, i dzielić się dobrymi uczynkami z innymi.
10. Posumowanie:
- rozmowa z uczniami na temat postępowania,
- rozdanie sakiewek z ciepłym i puchatym,
- analiza uwag z zachowania.
- ewaluacja
Uczniowie wypełniają karty pracy.
Na dzisiejszej lekcji dowiedziałem się, że...................
i zdaję sobie sprawę z .......................Pewnego dnia chciałbym/chciałabym.....................................
Lekcja ta podobała mi się/ nie podobała mi się, ponieważ........................................
Zadanie domowe
Proszę przez cały tydzień wkładać do sakiewki karteczki z zapisanymi dobrymi i złymi uczynkami.
Na kolejnych zajęciach porozmawiamy o waszym Ciepły i Puchatym i sprawdzimy czy nie ma w sakiewkach Zimnego i Kolczastego.
Załącznik
Bajka o Ciepłym i Puchatym
W pewnym mieście wszyscy byli zdrowi i szczęśliwi. Każdy z jego mieszkańców, kiedy się urodził, dostawał woreczek z Ciepłym i Puchatym, które miało to do siebie, że im więcej rozdawało się go innym, tym więcej przybywało. Dlatego wszyscy swobodnie obdarowywali się nawzajem Ciepłym i Puchatym wiedząc, że nigdy go nie zabraknie.
Matki dawały Ciepłe i Puchate dzieciom, kiedy wracały do domu; żony i mężowie wręczali je sobie na powitanie, po powrocie z pracy, przed snem; nauczyciele rozdawali w szkole, sąsiedzi na ulicy i w sklepie, znajomi przy każdym spotkaniu; nawet groźny szef w pracy nierzadko sięgał do swojego woreczka z Ciepłym i Puchatym. Jak już mówiłem, nikt tam nie chorował i nie umierał, a szczęście i radość mieszkały we wszystkich rodzinach.
Pewnego dnia do miasta sprowadziła się zła czarownica, która żyła ze sprzedaży ludziom leków i zaklęć przeciw różnym chorobom i nieszczęściom. Szybko zrozumiała, że nic tu nie zarobi, więc postanowiła działać. Poszła do jednej młodej kobiety i w najgłębszej tajemnicy powiedziała jej, żeby nie szafowała zbytnio Ciepłym i Puchatym, bo się skończy, i żeby uprzedziła o tym swoich bliskich.
Kobieta schowała swój woreczek na dno szafy i do tego samego namówiła męża i dzieci. Stopniowo wiadomość rozeszła się po całym mieście, ludzie poukrywali Ciepłe i Puchate, gdzie kto mógł. Wkrótce zaczęły się tam szerzyć choroby i nieszczęścia, coraz więcej ludzi zaczęło umierać.
Czarownica z początku cieszyła się bardzo: drzwi jej domu na dalekim przedmieściu nie zamykały się. Lecz wkrótce wyszło na jaw, że jej specyfiki nie pomagają i ludzie przychodzili coraz rzadziej. Zaczęła więc sprzedawać Zimne i Kolczaste, co trochę pomagało, bo przecież był to – wprawdzie nie najlepszy – ale zawsze jakiś kontakt. Już nie umierali tak szybko, jednak ich życie toczyło się wśród chorób i nieszczęść.
I byłoby tak może i do dziś, gdyby do miasta nie przyjechała pewna kobieta, która nie znała argumentów czarownicy. Zgodnie ze swoimi zwyczajami zaczęła całymi garściami obdzielać Ciepłym i Puchatym dzieci i sąsiadów. Z początku ludzie dziwili się i nawet nie bardzo chcieli przyjmować – bali się, że będą musieli oddać. Ale któżby tam upilnował dzieci! Brały, cieszyły się i kiedyś jedno z drugim powyciągały ze schowków swoje woreczki i znów jak dawniej zaczęły rozdawać.
Jeszcze nie wiemy, czym się skończyła ta bajka. Jak będzie dalej zależy od Ciebie.