Święto szkoły im.Ireny Sendler

Prowadzący 1:

Witamy serdecznie wszystkich nauczycieli i uczniów przybyłych na dzisiejszą uroczystość.

Prowadzący 2:

Nasze dzisiejsze spotkanie 30 kwietnia 2015 roku - to już 3 rocznica nadania imienia Ireny Sendler i sztandaru Gimnazjum nr 2 w Głogowie.

Prowadzący 1:

Proszę wszystkich o powstanie! Baczność !

Sztandar Gimnazjum nr 2 im. Ireny Sendler wprowadzić!Fanfary

(Poczet sztandarowy wchodzi i ustawia się na wyznaczonym miejscu)

Prowadzący 1:

Do hymnu szkolnego!

(Hymn)

Po hymnie! Spocznij!

Prowadzący 2:

Dziękuję! Proszę usiąść!

O rozpoczęcie naszej dzisiejszej uroczystości proszę Panią dyrektor.
(przemówienie P. Dyrektor)

- Dziękujemy Pani Dyrektor.

Prowadzący 1:

- Pragniemy również dzisiaj nagrodzić osoby, które zostały laureatami konkursu na pracę zainspirowaną słowami naszej patronki, która mówiła, że: “Ludzi należy dzielić na dobrych i złych. Rasa, pochodzenie, religia, wykształcenie, majątek - nie mają żadnego znaczenia. Tylko to, jakim kto jest człowiekiem...”
I m. zajęła-
II m.
III m.
- Gratulujemy jeszcze raz zwycięzcom.
Prowadzący 2:
- Proszę wszystkich o powstanie.
- Baczność! Poczet sztandarowy Gimnazjum nr2 im. Ireny Sendler wyprowadzić!
- Spocznij. Proszę o zajęcie miejsc.

Prowadzący 1:
Kim tak w ogóle była Irena Sendler? Dlaczego właśnie ona została wybrana na patronkę naszej szkoły? Zapraszamy do obejrzenia krótkiej scenki, która odpowie nam na te pytania
Scenka I
WYSTĘPUJĄ: WYCHOWAWCZYNI, KUSTOSZ I DZIECI

WYCHOWAWCZYNI: Dzień dobry. Jesteśmy uczniami I klasy gimnazjum i przyszliśmy zwiedzić muzeum poświęcone naszej patronce- Irenie Sendler.

KUSTOSZ: Dzień dobry. Usiądźcie i posłuchajcie.

KUSTOSZ: Czy ktoś z was wie coś na temat Ireny Sendler?

DZIECKO I: Ja wiem, że pomagała dzieciom żydowskim uciec z getta.

KUSTOSZ:
To prawda, ale Irena Sendler zaczęła pomagać Żydom długo przed powstaniem getta warszawskiego. W grudniu 1942 została szefową wydziału dziecięcego świeżo utworzonej Rady Pomocy Żydom „Żegoty”. Współpracowała Nadal organizowała przemycanie dzieci żydowskich z getta, umieszczając je w przybranych rodzinach, domach dziecka i u sióstr katolickich w Warszawie.
Wychowawczyni :
Wiele z nich trafiło do sierocińców prowadzonych przez siostry franciszkanki m.in. w Warszawie, Aninie, Białołęce, Chotomowie i Płudach.

DZIECKO 2: A ja słyszałam o jabłoni Ireny Sendler?

DZIECKO 3: Jabłoni?

KUSTOSZ: Dobrze, dobrze. Już tłumaczę.

Przez cały czas trwania akcji wyprowadzania dzieci z getta Irena Sendler prowadziła ich kartotekę, zapisując ich dane na małych rulonikach papieru. Karteczki te zostały potem zakopane w słoiku pod jednym z drzew w ogródku jednej z łączniczek.
Do dziś rośnie przy ulicy Lekarskiej 9 jabłonka, pod którą ukryte były informacje o dzieciach.

DZIECKO 4: To naprawdę ciekawa historia.

KUSTOSZ:Tak, ale niestety Irena Sendler za swoją działalność została aresztowana w 1943 przez Gestapo, była torturowana i skazana na śmierć. Zdołano ją uratować, przekupując niemieckich strażników. Była jedyną osobą, która wiedziała, gdzie są uratowane dzieci. W ukryciu pracowała dalej nad ocaleniem żydowskich dzieci – uratowała ich około 2, 5 tysiąca.

DZIECKO 5: A co się wydarzyło w życiu Ireny Sendler, kiedy wybuchło Powstanie Warszawskie?

KUSTOSZ:
W1944 roku Irena Sendlerowa zgłosiła się jako pielęgniarka do najbliższego punktu sanitarnego gdzie opiekowała się rannymi w powstańczym szpitalu, natomiast po wojnie dalej pracowała na rzecz dzieci. Tworzyła domy sierot, pracowała w Wydziale Zdrowia i Opieki Społecznej, powołała Ośrodek Opieki nad Matką i Dzieckiem . Była jednym z założycieli Ligii do Walki z Rasizmem. Pracowała w szkołach medycznych.

DZIECKO2: Miała naprawdę trudne, ale też ciekawe życie.

DZIECKO 3: Tak i była dobrym człowiekiem

WYCHOWAWCZYNI: Bo jak wiecie drogie dzieci, Irena Sendler powtarzała,że najważniejsze na świecie i w życiu jest Dobro" i według tej maksymy żyła.

DZIECKO 1: To była ciekawa lekcja historii.

WYCHOWAWCZYNI: Tak, ale pożegnamy się już.

DZIECI: Do widzenia. (wychodzą)

Na scenę wchodzą prowadzący:

Prowadzący 1: Dzisiejszy dzień to przede wszystkim święto naszej szkoły.

Prowadzący 2: Czyli promowanie naszych osiągnięć, zachowań, talentów. A talentów mamy moc w wielu dziedzinach.

Prowadzący 1: Są wśród nas utalentowani wokalnie, teatralnie, muzycznie, matematycznie, językowo. Czy wiecie, że Natalia z II b zapamiętała a 136 cyfr rozwinięcia dziesiętnego liczby pi?

Prowadzący 2: Wow. Świetny rezultat.

Prowadzący 1: A czy wiesz, że Adam z 3d został jednym z trzech laureatów konkursu “Ośmiu wspaniałych” za swoją aktywną pracę na rzecz szkoły, a także pracę w charakterze wolontariatu w głogowskim schronisku.
Prowadzący 2: Wiem i cieszę się, że Takich jak Adam, Natalia czy Julia, która za chwilę zaprezentuje swój talent wokalny, jest wśród nas wielu.
Dziś zaprezentujemy wam namiastkę tego, co w wielu z was drzemie.

Prowadzący 1: Przed wami Julia w piosence; “Szczęśliwej drogi już czas”

Prowadzący 2:
A teraz wróćmy wspomnieniami do początków naszej szkoły.... W 2001 roku ówczesna ośmioklasowa Szkoła Podstawowa nr 3 została podzielona, w wyniku czego powstało nasze Gimnazjum. Obecnie uczęszcza do niej 389 i uczy tu 42 nauczycieli.
Prowadzący 2:
Nie możemy jednak zapomnieć, że to tylko liczby, a naszą szkołę tworzymy my sami. nasze dokonania, codzienne zmagania, przyjaźnie, nieporozumienia, sukcesy i szaleństwa sprawiają, że jest ona tak wyjątkowa.
Przed Wami Sandra- laureatka wojewódzkiego konkursu recytatorskiego we Wrocławiu w wierszu “Mini kosmos” Tadeusza Różewicza
Prowadzący 2:
O klimacie naszej szkoły decydują też chętnie powacający do niej nasi absolwenci. Przed Wami Mateusz I Michał w skeczu “Sęk”Kabaretu Dudek
Za chwilę kolejny popis teatralny – scenka “Mąż I żona”

Prowadzący 1:
Nasze spotkanie dobiega końca, pewnie zastanawiacie się dlaczego dostaliście puste kartki. Napiszcie na nich swoje imię a wychodząc z auli przyczepcie kartkę na stojącym tam drzewie - niech będzie ono symbolem naszej małej społeczności - w końcu to my tworzymy to miejce.
A teraz posłuchajmy utworu “Do kołyski” w wykonaniu Sandry
Dziękujemy aktorom, wykonawcom za uświetnienie tego dnia oraz Wam za to, że wspólnie możemy Świętować tą ważną dla Szkoły datę. Pamiętajmy, że o tym, że również w czasach pokoju ważne jest to, by pamiętać o tolerancji i wzajemnym szacunku, w końcu to my budujemy teraźniejszość, w której żyjemy.

Autorzy scenariusza: Małgorzata Leja
Magdalena Hołub