Przyrzeczenie klas pierwszych - scenariusz uroczystości

Prowadząca:
Witam serdecznie wszystkich gości. Najważniejszych dzisiaj uczniów klas I, którzy od niedawna uczęszczają do naszej szkoły, ich rodziców, Panią Dyrektor, Wicedyrektorów, naszych nauczycieli i wychowawców.
Moi drodzy, rozpoczęliście kolejny, ważny etap Waszego życia. Będziecie wzbogacać Waszą wiedzę, zdobywać nowe doświadczenia i umiejętności. Pamiętajcie: „Szczyty zdobywa się wspinając krok za krokiem”. Uwierzcie we własne siły!
Proszę Państwa:
Oto pierwszaki – dawne maluchy, jeden w drugiego to same zuchy.
Pięknie głoskują, nawet rachują, egzaminu na ucznia dzielnie oczekują.

Piosenka „A hej, a ho”

Prowadząca:
Zadam teraz wszystkim pierwszoklasistom kilka pytań: (wszystkie dzieci odpowiadają)
Kto Ty jesteś? Polak mały. Jaki znak Twój? Orzeł Biały.
Gdzie ty mieszkasz? Między swemi. W jakim kraju? W polskiej ziemi.
Czym twa ziemia? Mą Ojczyzną. Czym zdobyta? Krwią i blizną.
Czy ją kochasz? Kocham szczerze. A w co wierzysz? W Boga wierzę!
Brawo! A teraz oddaję Wam głos...

Uczeń 1:
Powiewa flaga, gdy wiatr się zerwie.
A na tej fladze biel jest i czerwień.
Czerwień to miłość, biel - serce czyste.
Piękne są nasze barwy ojczyste.

Uczeń 2:
Ojczyzna nasza to wieś i miasto.
I las, co szumi piosenkę o zmroku.
Obłok i słońce, co świeci jasno.
Zboże, co w polu rośnie wysoko.

Uczeń 3:
Ojczyzna nasza to dom i szkoła.
I szara wstęga drogi za domem.
I wszystko, wszystko co jest dokoła
Tak bliskie sercu, drogie, znajome.

Uczeń 4:
To mowa, którą od dziecka znamy.
To ludzie, których nikt nie pokona.
Gorącym sercem Ciebie kochamy.
Polsko, Ojczyzno, ziemio Rodzona!

Uczeń 5:
Jestem bardzo wesoły, bo już idę do szkoły.
Piaskownicę zostawiam bez żalu.
Książki noszę w tornistrze, od czystości aż błyszczę.
Przecież jestem już pierwszak, nie maluch.
Zaraz przyjdą dzieci, zaraz się spotkamy!
Wcale się nie boję i nie trzymam mamy.

Uczeń 6:
Jeszcze wczoraj miś pluszowy żegnał nas w przedszkolu.
Dziś z tornistrem pełnym książek idziemy do szkoły.
Jeszcze wczoraj kolorowe klocki Staś układał.
Dziś ołówkiem w swym zeszycie pierwsze kreski stawia.
Jeszcze wczoraj, barwne lale, sto zabawek różnych.
Dziś już szkoła – pierwsza klasa, czas naszej nauki.

Uczeń 7:
Idziemy do szkoły pierwszy raz. Pierwszaki. Zupełnie nowi.
Ciekawym okiem, każdy z nas przygląda się sąsiadowi.
On też jest nowy. Tak jak ja. Może się z nim zaprzyjaźnię?
Bo gdy razem idą pierwszaki dwa, zaraz im robi się raźniej.

Uczeń 8:
Idą pierwszaki – dawne maluchy.
Jeden w drugiego to same zuchy.
Buzie umyte i ręce czyste.
Każdy na plecach dźwiga tornister.
Z bijącym sercem stoją przed szkołą.
Jak im tu będzie? – Chyba wesoło.

Uczeń 9:
Prawie trzydzieści dni jesteśmy w szkole
a czas ten minął szybko nadzwyczaj.
Wiemy już kiedy rozmawiać wolno,
a kiedy w klasie musi być cisza.

Uczeń 10:
Znamy też panią naszą, rzecz jasna
swoich kolegów i koleżanki.
Śmiało wchodzimy do naszej klasy
i nie potrzeba nam wcale niańki.

Uczeń 11:
Książki, zeszyty, kredki i pióro,
to rzeczy najnormalniejsze w świecie.
Jeśli jeszcze nie chcecie wierzyć
na lekcje do nas przyjść możecie.

Uczeń 12:
Wchodzą do głowy cyfry, literki,
sylaby, zdania i inne treści.
Sami się czasem zastanawiamy,
czy to się wszystko nam w głowie zmieści?

Uczeń 13:
Duma nas przy tym wielka rozpiera,
bo pomijając względy wszelakie,
pamiętać trzeba, że raz tylko w życiu
stajesz się stuprocentowym pierwszakiem.

Uczeń 14:
Na lekcji uczniowie nie mówią chórem!
Gdy chcesz coś powiedzieć, rękę podnieś w górę.

Uczeń 15:
Gdy nikt nie spóźnia się do szkoły,
gdy raźnie z teczką każdy spieszy,
gdy każdy grzeczny jest i wesoły –
wtedy się nasza pani cieszy.

Uczeń 16:
Gdy widzi czysty, ładny zeszyt,
gdy ktoś z nas pięknie odpowiada –
wtedy się nasza pani cieszy
i uśmiechnięta jest, i rada.

Uczeń 17:
Gdy przyjaźń, zgoda zapanuje
wśród hałaśliwej szkolnej rzeszy,
gdy nie ma kłótni, dąsów, bójek –
wtedy się nasza pani cieszy.

Uczeń 18:
A gdy się cieszy, no to właśnie
tak jakby słońce zaświeciło:
jakoś jest w klasie cieplej, jaśniej,
jakoś serdecznie jest i miło.

Piosenka „Już wakacje się skończyły”

Uczeń 19:
Jeszcze wszyscy mówią o nas „dzieci”,
jesteśmy bowiem mali i mało mamy lat,
ale my rozumiemy wiele dużych rzeczy;
że życie bywa ciężkie, że praca dźwiga świat,
a my rośniemy po to, by nowy tworzyć ład.

Uczeń 20:
Lubię szkołę, lecz ten problem
Zawsze działa mi na nerwy:
Wszystkie lekcje są za długie,
A za krótkie wszystkie przerwy.

Uczeń 21:
Wciąż stawiają mi za przykład
Pracowitość pszczoły.
Pewnie chcą, bym miód przynosił
w słoiku do szkoły.

Uczeń 22:
Tomek na plecy włożył tornister
Już się czuje niczym – minister
Głowę zadziera śmiało do góry
Który się zmierzy ze mną ? No, który?

Uczeń 23:
Podręcznik nowiuteńki mam!
I potrafię czytać sam!
Są w nim obrazki i literki...
Jest kolorowy i bardzo piękny!

Uczeń 24:
Znamy już nasze szkolne korytarze
Wiemy, że po tablicy się nie maże.
Dyżurny w klasie o porządek dba,
przynosi kredę, obowiązki ma.

Uczeń 25:
Pilnuje, by po klasie nie biegały dzieci,
no i żeby nigdzie nie rzucały śmieci.
Podlewa kwiatki, tablicę ściera
i z ławek wszystkie pomoce zbiera.

Uczeń 26:
Chociaż jestem taka mała,
wiem, że szkoła jest wspaniała!
Mamy piękną salę i jest dużo dzieci,
a czas nauki tak miło leci!

Uczeń 27:
A kiedy szkolny dzwonek dzwoni,
to mnie już wtedy nic nie dogoni!
Ten, kto wymyślił przerwy w szkole,
W historii wielką odegrał rolę!

Uczeń 28:
Grzeczność na co dzień? To bardzo ważna sprawa!
O tym również wspomnieć dziś wypada.
Gdy powiesz „dziękuję”- to słowo nic Cię nie kosztuje.
A „przepraszam” i „proszę”- chlubę Ci uczniu przynoszą!
Jeśli uśmiech gości na twej twarzy, to przyjaźnią każdy będzie Cię darzył.

Uczeń 29:
Nie hałasuj na przerwie!- każdy Ci to powie, że hałas niszczy zdrowie!
I nigdy nie przezywaj innych kolego! Bo to czyni wiele złego!

Uczeń 30:
Nigdy nie skarż uczniu mały, bo to nie przynosi chwały.
A obrażanie to bardzo brzydka wada.
Tak zachowywać się pierwszakom nie wypada!

Uczeń 31:
Nasza pani dyrektor uśmiecha się miło...
Strach gdzieś znikł od razu, lżej się nam zrobiło.
Pan dyrektor też tak patrzy szczerze.
Dobrze w szkole będzie- teraz już w to wierzę.

Uczeń 32:
Pani do nas dzisiaj także puszcza oko...
Nie ma się co martwić! W szkole będzie „spoko”!

Wszyscy:
TERAZ JUŻ ŚLUBOWAĆ Z HONOREM MOŻEMY!
JAK BYĆ DOBRYM UCZNIEM DOSKONALE WIEMY!

Piosenka „Pierwsza klasa”
Prowadząca:
Myślę, że wszyscy zebrani zgodzą się ze mną, że nasi pierwszoklasiści zasługują na to, by ich przyjąć w poczet uczniów naszej szkoły. Teraz nastąpi uroczysta chwila, na którą wszyscy czekamy.
• Proszę wszystkich o powstanie.
• Reprezentanci klas pierwszych, wystąp!
• Baczność! Poczet sztandarowy proszę wprowadzić sztandar!
• Do hymnu! (Wszyscy zgromadzeni śpiewają hymn)
• Po hymnie!
• Prosimy Panią Dyrektor o przyjęcie od uczniów uroczystego przyrzeczenia.
DO PRZYRZECZENIA!
(wszyscy uczniowie kierują wzrok w stronę sztandaru
i unosząc prawe ręce powtarzają tekst przyrzeczenia)
My uczniowie pierwszej klasy przyrzekamy:
Miłować ojczyznę i swój dom rodzinny.
Wypełniać sumiennie obowiązki ucznia,
Strzec honoru i dobrego imienia szkoły.
Swym zachowaniem i nauką
Sprawiać radość rodzicom i nauczycielom.
PO PRZYRZECZENIU!
• Baczność! Poczet sztandarowy proszę wyprowadzić sztandar.
• Proszę reprezentantów klas pierwszych o złożenie podpisów pod tekstem przyrzeczenia w kronice szkolnej.
A teraz prosimy panią dyrektor o zabranie głosu.

PRZEMÓWIENIE PANI DYREKTOR
Prowadząca:
Nasza uroczystość dobiega końca. Zanim się rozstaniemy wysłuchajmy ucznia klasy I.

Uczeń 33:
Ktoś nam pomaga, ktoś troską otacza.
Chce, by w szkole dobrze nam było.
Za tę troskliwość, za wszystkie starania,
klasy pierwsze składają podziękowania. (wręczenie laurek)

Prowadząca:
Dziękujemy wszystkim pięknie i zapraszamy uczniów klas pierwszych na poczęstunek przygotowany przez waszych rodziców.