Matrix - Mikołajacja, czyli powrót świętego Mikołaja. Scenariusz kabaretowej scenki

mgr Aniela Hołodniak Gimnazjum Nr 3

Scenariusz kabaretowej scenki mikołajkowej dla klas I-III
Czas realizacji ok. 10 minut

Tytuł: MATRIX- MIKOŁAJACJA,

CZYLI POWRÓT ŚWIĘTEGO MIKOŁAJA.

CELE PREZENTACJI:
1. Uczniowie rozwijają talenty literackie ( współtworzą scenariusz ), aktorskie
oraz reżyserskie i plastyczne ( przygotowanie kostiumów ).
2. Uczestnicy realizują zagadnienia związane z edukacją teatralną i filmową.
3. Uczniowie włączają się w kultywowanie tradycji mikołajkowych
i świątecznych w szkole.

METODY : ćwiczenia dramowe, recytacja.
FORMA : występ w zespołach ( 5-7 osób ).
ŚRODKI : scenariusz scenki, kostiumy nawiązujące do filmu „Matrix”,
tradycyjne rekwizyty i kostiumy mikołajkowe, rózgi, zimne ognie.

PRZEBIEG PRZEDSTAWIENIA:

OSOBY: Neomikoł Święty Mikołaj
Śnieżynka- Trinity skrzaty zimowe
Aniołki- agenci Smith renifer

Zgaszenie światła. Niespodziewane wchodzi do sali lekcyjnej Neomikoł
w charakterystycznym czarnym płaszczu, ciemnych okularach. Na głowie
ma mikołajową czapkę, na ramionach zarzucony czerwony płaszcz. Rozgląda
się nerwowo jakby na kogoś czekał. Z napięciem spogląda na zegarek.
W tle muzyka z filmu „ Matrix”. Neomikoł ustawia w widocznym miejscu
aparat telefoniczny. Zapalenie światła.

NEOMIKOŁ: Śnieżynka- Trinity spóżnia się już pięć minut. Przed
teleportacją musimy zdążyć rozdać prezenty, a zaraz będą
tu aniołki- agenci.

Wbiega Trinity w ciemnych okularach i przebraniu Śnieżynki spod którego
widać czarny, obcisły kostium. Trzyma małą papierową torebkę na prezenty.

TRINITY: To ty, Neomikoł! Gonią mnie agenci! Chcą zdobyć prezenty!
Rozdajmy je i szybko teleportujmy się!

Neomikoł otwiera torebkę; wtedy do klasy wjeżdżają na wrotkach dwaj
agenci Smith z przypiętymi skrzydłami aniołów, okryci białym materiałem.
W rękach trzymają planszę z napisem „MATRIX- MIKOŁAJACJA”
Rozpoczyna się walka, agenci chcą odebrać Neomikołowi torebkę
z prezentami. Neomikoł zostawia torbę, biegnie ze Śnieżynką w kierunku
telefonu. Dzwonią. Teleportują się (zgaszenie światła, przykucają w kącie
sali przykryci materiałem lub wychodzą niezauważeni ),
Jeden z agentów podnosi z podłogi torebkę i kieruje pytanie do widzów:
AGENT: Chcecie prezentów?
WIDZOWIE: Chcemy!
Agent demonstracyjnie zgniata torebkę i mówi:
AGENT: Prezenty nie istnieją!!!

Zza drzwi słychać dzwonki, do sali wchodzi bardzo zmęczony „ tradycyjny”
Święty Mikołaj z dwoma pomocnikami i reniferem. Spycha agentów ze
sceny. Stawia na podłodze ogromny wór z prezentami.
MIKOŁAJ: Takie Mikołajki czekają nas pewnie w przyszłości.
Na szczęście zdążyłem i jest jeszcze wszystko
„ po staremu”. Kto był grzeczny w tym roku?
Widzowie zgłaszają się.
MIKOŁAJ: Ten w nagrodę może pogłaskać renifera.
Uczniowie podchodzą lub renifer udaje się do nich.
MIKOŁAJ: A kto trochę narozrabiał: nie słuchał rodziców
i nauczycieli, nie odrabiał lekcji w tym roku dostanie tylko
pouczenie. Specjalne Mikołajkowe rózgi mam za to dla
nauczycieli- żeby byli bardziej wyrozumiali, stawiali
lepsze oceny i mniej pytali.

Pomocnicy Mikołaja wręczają nauczycielowi kolorową rózgę.
Do sali wchodzą wszyscy uczestnicy scenki. Mikołaj dziękuje za
uwagę i składa widzom życzenia w imieniu członków Koła
Teatralnego i jego opiekuna. Agenci trzymają zapalone zimne ognie
w trakcie życzeń.