Opracował: Pawlicka Beata
1.Wiek dzieci : 5 latki
2. Temat: Ćwiczenia rytmiczne w oparciu o metodę K. Orffa i R. Labana
3. Cele:
- dzieci
- przyswajają zjawiska rytmiczne, dynamiczne
- wykonają rytmy na instrumentach niemelodycznych
- śpiewają krótkie zwroty, układają melodię do tekstu
- kształcą poczucie rytmu, słuch, pamięć, wyobraźnię muzyczną podczas śpiewania piosenki
- dokonują improwizacji ruchowych z muzyką i bez muzyki
- śmiało i swobodnie przedstawią swoje przeżycia muzyczne
4. Metoda:
- twórcza w interpretacji Karola Orffa
- metoda Rudolfa Labana
5. Forma:
- indywidualna
- zbiorowa
6. Pomoce:
- instrumenty perkusyjne (bębenek, kołatka, grzechotka, trójkąt, drewienka – po dwa dla każdego dziecka)
Przebieg:
1.Improwizacja ruchowa przy muzyce
a) reakcja na pauzy w muzyce w dowolny sposób. Nauczycielka gra na bębenku prosty rytm – dzieci poruszają się zgodnie z rytmem, gdy muzyka cichnie – dzieci przyjmują różne pozy;
b) reakcja na zmianę rejestru (wysoko-nisko). Nauczycielka gra na instrumentach różne dźwięki, gdy gra nisko starają się być jak najmniejszymi, gdy wysoko jak największymi.
2.Ćwiczenia oddechowe – „Wąchamy kwiatki” – rozsypka, dzieci wciągają powietrze nosem, wypuszczają ustami – powtórzenie 2-3 razy.
3.W marszu dzieci pobierają drewienka, siad skrzyżny na obwodzie koła.
Dzieci wystukują rytm do swoich imion – „Przedstaw się” – dzieci po kolei przedstawiają się, a następnie wystukują rytmicznie swoje imię.
4.Nauczycielka podaje dzieciom krótkie zdania i rytm, a dzieci „wygrywają” go w sposób naturalny (np. wystukiwanie rękoma o podłogę, kolana, klaskanie w dłonie, itp.) lub za pomocą instrumentów (np. kołatka, grzechotka, itd.), każde dziecko stara się przedstawić rytm w inny sposób.
5.Tekst rymowanki „Idzie rak nieborak, jak uszczypnie będzie znak” dzieci mówią na różne sposoby np. ze zmianą tempa, dynamiki, rejestru, akcentując głosem (ósemki dzieci wypowiadają, a ćwierćnuty nie): np. idzie --- niebo--- jak uszczypnie będzie---
6.Naśladowanie ruchów partnera - zabawa „Lustro” – dzieci dobierają się w pary, jedno pokazuje, a drugie naśladuje ruchy.
7.Zabawa „Śmieszne kroki” – dzieci kolejno przechodzą przez środek sali demonstrując śmieszne kroki – nagrodzenie najciekawszych oklaskami.
8.Zakończenie zajęć – podziękowanie dzieciom za udział.