Na wiejskim podwórku - scenariusz zajęć

Scenariusz zajęć w grupie 4 - latków
Temat: Na wiejskim podwórku.

Cele ogólne:
• utrwalenie nazw, wyglądu, odgłosów i miejsca zamieszkania zwierząt gospodarstwa wiejskiego,
• aktywizowanie myślenia poprzez stwarzanie sytuacji do wypowiedzi słownych.
Cele operacyjne (dziecko):
• zna i potrafi nazwać niektóre zwierzęta wiejskie,
• uważnie słucha wiersza i odpowiada na pytania,
• rozwiązuje zagadki o zwierzętach domowych,
• wymienia i odnajduje nazwy zwierząt na wiejskim podwórku,
• chętnie uczestniczy w zabawach muzyczno-ruchowych,
• rozróżnia odgłosy zwierząt,
• podejmuje próbę ułożenia puzzli,
• wykonuje pracę plastyczną,
• potrafi współpracować z zespołem
Metody:
• czynne – zadanie stawiane do wykonania, kierowanie działalnością dziecka, samodzielnych doświadczeń
• oglądowe – obserwacja, pokaz
• słowne – żywego słowa, objaśnienie, instrukcja
Formy pracy: zabawy z całą grupą, praca zespołowa i indywidualna,
Środki dydaktyczne: obrazki i sylwety zwierząt, napisy tematyczne, rysunki domostw zwierząt, zagadki, karty pracy.


Przebieg:
1. Zagadka – wprowadzenie w tematykę zajęć:
Zimą mieszkają za murkiem,
Latem rządzą podwórkiem.
Jedne szczekają, drugie gęgają,
Różne dźwięki wydają...
Jedne są duże, drugie malutkie,
Ale wszystkie bardzo milutkie...
(zwierzęta na wsi)
2. Słuchanie bajki Urszuli Piotrowskiej „Na wiejskim podwórku”.
3. Omówienie treści utworu:
• Gdzie na wycieczkę wybrały się zabawki?
• Jakie zwierzęta spotkały na wsi?
• Dlaczego zwierzęta przestraszyły się psa?
• Jak nazywały się mamy i ich dzieci?
• Co będzie robił źrebaczek, kiedy dorośnie?
• Co zrobiły gęsi, które wróciły ze stawu?
4. „Dzieci do swoich mam” – zabawa orientacyjno – porządkowa.
5. Rozwiązanie zagadek treściowych:
• Cztery nóżki, małe różki. Skaczę, brykam i figluję, kapusta mi bardzo smakuje. (koza)
• Dobre ma zwyczaje – ludziom mleko daje. (krowa)
• W każdej wsi jest taki budzik, który co dzień wszystkich budzi (kogut)
• Chodzi po podwórku i grzebie łapami, mówią o niej ptak domowy, nazwijcie ją sami (kura)
• Może być czarny, rudy czy w łatki, ma długie wąsy, czasem krawatkę.
• Włazi na płotek, mruga na myszy, najmniejszy szelest łatwo usłyszy. (kot)
• Ma wspaniały ogon i korali sznur, nie gdacze, nie kwacze, a woła gul, gul. (indyk)
• Dzięki niej na zimę masz czapkę i szalik. Gdy w góry pojedziesz, ujrzysz ją na hali. (owca).
6. „Czyje to głosy?” – zagadki ortofoniczne.
Prowadzący odtwarza 6 odgłosów zwierząt, które można spotkać na wiejskim podwórku. Wspólnie z dz. ustala czyje to odgłosy. Wybiera jedno z dziecko i prosi, by wymieniło nazwy zwierząt, których odgłosy pojawiły się w nagraniu. Zadanie powtarza kilka osób.
• miau - kot (chody, czworakowanie, koci grzbiet, kłębuszek),
• kwa, kwa - kaczka,
• ko, ko, ko – kury i kurczątka,
• mu, mu – krowa,
• hau, hau - pies,
• gę, gę – gęś.
• Zabawa orientacyjno- ruchowa i ortofoniczna „Czy tu jest moja mama?” - dzieci podzielone na zespoły 4-5 osobowe, losują sylwety wybranych zwierząt, których głosy będą naśladować w zabawie. Jedno dziecko wychodzi za drzwi, a po powrocie szuka swojej mamy. Zadanie jest wykonane, gdy znajdzie odpowiednią grupę.
• Dom zwierząt: kurnik, obora, stajnia, chlew, buda, - omawianie na podstawie rysunków, czytanie globalne wyrazów.
• Zabawa wzrokowo – ruchowa: Znajdź swoje mieszkanie - dziecko wylosuje, odczyta wyraz i stanie przy odpowiednim obrazku.
7. „Zwierzęta i ich dzieci” - wykonanie ćwiczenia w kartach pracy – nazywanie zwierząt dorosłych i młodych, liczenie po ile dzieci ma każde zwierzę. Określanie, które zwierzęta mają cztery nogi, a które dwie. Wypychanie elementów z tekturki.
8. Zakończenie zajęć – oglądanie wywieszonych prac na gazetce.
Małgorzata Rudnicka