Wolontariat? Jestem na tak. Scenariusz godziny wychowawczej

Wolontariat? Jestem na tak. Scenariusz godziny wychowawczej
Czas trwania zajęć: 45 minut
Uczeń po zakończeniu zajęć:

- będzie wiedział czym jest wolontariat
- pogłębi rozumienie pojęcia bezinteresowności
- będzie rozumiał w jaki sposób jego codzienne działania i wybory wpływają na życie innych ludzi oraz na jego przyszłość
- potrafi prezentować własne opinie
- ma świadomość, że wolontariat to jedna z dróg dzięki której może wzbogacić swoje CV
Metody pracy:
- dyskusja
- burza mózgów
- praca z tekstem
- przygotowanie plakatu
Pomoce: czyste kartki, papier do przygotowania plakatu, flamastry


TOK LEKCJI:
Część wstępna
Przywitanie
Sprawdzenie listy obecności
Sprawy bieżące
Część główna
Wyjaśnienie przez nauczyciela pojęcia wolontariatu, idei wolontariatu. Pomocne mogą być zasoby Internetu, np.:
Wolontariat (łac. voluntarius - dobrowolny) – dobrowolna, bezpłatna, świadoma praca na rzecz innych lub całego społeczeństwa, wykraczająca poza związki rodzinno-koleżeńsko-przyjacielskie. (www.wikipedia.pl)
Wolontariat to niezapomniana przygoda, poszukiwanie własnych zainteresować i pasji. Wartością każdego wolontariatu jest wzbogacanie naszego życia o kluczowe umiejętności społeczne takie jak m.in. dostrzeganie potrzeb innych, budowanie trwałych relacji i więzi, nauka tolerancji i odpowiedzialności za siebie i innych. To także szkoła zarządzania swoim czasem (także wolnym) i okazja do aktywnej walki z uprzedzeniami i stereotypami, jeśli w naszej pracy wolontariackiej przyjdzie się nam zaangażować w pomoc osobom wykluczonym społecznie. Jest wiele form wolontariatu, w które młody człowiek może się zaangażować.
Współczesny świat jest czasem ciągłych zmian. Bycie wolontariuszem do tych zmian przygotowuje. Angażując się w wolontariat młodzi ludzie zdobywają cenne doświadczenie, również to zawodowe. Każdy wolontariusz pracuje dobrowolnie i bez wynagrodzenia. Nie oznacza to jednak, że angażując się w pomaganie innym nie otrzymuje się nic w zamian. Wolontariusze otrzymują: satysfakcję, poczucie sensu, podwyższają swoją samoocenę, uczą się nowych rzeczy. (http://www.wiemy-pomagamy.pl)
Ćwiczenie 1
Rozdajemy uczniom pierwszy fragment opowiadania pt.”Rachunek”, prosimy o samodzielne przeczytanie oraz dopisanie dalszego ciągu.
Fragment 1
Pewnego wieczoru, podczas gdy matka przygotowywała kolację, jedenastoletni syn wszedł do kuchni trzymając kartkę w ręku.
Z miną dziwnie oficjalną dziecko wręczyło kartkę matce. Ta otarła sobie ręce fartuchem i przeczytała, co następuje:
– za oczyszczenie z zielska ścieżki: 20 zł
– za sprzątnięcie mojego pokoju: 50 zł
– za kupienie mleka: 5 zł
– za pilnowanie siostrzyczki (3 popołudnia po 3 godziny): 54 zł
– za dwa stopnie "bardzo dobre": 40 zł
– za wynoszenie śmieci co wieczór: 15 zł
– w sumie: 184 zł

Matka......
Uczniowie dopisują własne wersje zakończenia, prezentują je, rozmawiamy z nimi o przedstawionych propozycjach, wybierając najlepszą.
Następnie odczytujemy im drugą część opowiadania:
Fragment 2
Matka spojrzała czule na syna. Jej pamięć zapełniły wspomnienia. Wzięła długopis i na odwrotnej stronie kartki napisała
– za noszenie ciebie w łonie przez 9 miesięcy: 0 zł
– za wszystkie noce spędzone przy tobie, gdy byłeś chory: 0 zł
– za wszystkie te chwile, w których towarzyszyłam ci, gdy byłeś smutny: 0 zł
– za osuszanie twoich łez: 0 zł
– za wszystkie śniadania, obiady i kolacje, które ci przygotowałam: 0 zł
– za życie, które daję ci codziennie: 0 zł
– w sumie: 0 zł.

Po napisaniu tego mamusia, uśmiechając się podała kartkę synowi. Gdy chłopiec skończył czytać, co mamusia napisała, dwie wielkie łzy pojawiły się w jego oczach. Na stronie, na której znajdował się przez niego wystawiony rachunek napisał: "Zapłacono". Potem rzucił się matce na szyję i mocno ucałował.
Bruno Ferrero, Rachunek, [w:] Śpiew świerszcza polnego, Warszawa 1997
Ćwiczenie 2
Rozmawiamy z uczniami nawiązując do usłyszanego tekstu. Zadajemy im pytania, np:
- Czy wasze zakończenia różniły się od oryginalnego? Jakie były różnice?
- Czy twój rachunek wyniósłby 0 zł?
- Jak rozumiesz pojęcie bezinteresowności?
- Czy wy kierujecie się w swoim życiu bezinteresownością?
- Czy warto być bezinteresownym?
Ćwiczenie 3
Rozmawiamy z uczniami o idei wolontariatu. Podkreślamy, że właśnie wolontariusz musi kierować się w swoich działaniach bezinteresownością.
Zadajemy uczniom kilka pytań, np:

- Kto może zostać wolontariuszem? Jakie cechy wyróżniają wolontariusza?
- Kto z Was jest wolontariuszem?
- W jakich akcjach uczestniczycie?
- Podajcie przykłady działań wolontariatu, o których słyszeliście.
- W jaki sposób pomagacie innym?
- Czy warto być wolontariuszem? Co daje wolontariat?
Podsumowanie lekcji

Zachęcenie uczniów, aby szukali ścieżek wolontariatu właściwych dla siebie, takich w których będą mogli realizować swoje pasje, rozwijać osobowość, poznawać ludzi o podobnych zainteresowaniach.