Rola supernauczania w szkolnej nauce

Jestem nauczycielką kształcenia zintegrowanego w Szkole Podstawowej nr15 w Świdnicy.
Elementy supernauczania wprowadzam w swojej pracy już od wielu lat. Przeprowadziłam tymi metodami wiele lekcji otwartych dla nauczycieli kształcenia zintegrowanego, Wizytatora Oświaty, nauczycieli stażystów, oraz rodziców. Wszystkie przeprowadzone zajęcia cieszyły się dużym zainteresowaniem, a ich realizacja zainicjowała u innych nauczycieli chęć wprowadzenia niektórych elementów na swoich zajęciach.
Supernauczanie to nowy kierunek edukacji, który pozwala bezstresowo zaktywizować dziecko na lekcji, rozwijać jego aktywność twórczą i odtwórczą, gdyż obydwa te elementy są ze sobą nierozerwalnie związane.
Supernauczanie polega na podmiotowym traktowaniu ucznia, rozwoju wszystkich cech osobowości oraz na możliwościach wyboru, decydowaniu przez ucznia o rym, czego chciałby się nauczyć na dany temat i w jaki sposób. Uczeń ma możliwość wyboru formy wypowiedzi zarówno pisemnej, jak i ustnej; technik plastycznych; poziomu pracy; sposobu rozwiązywania zadań matematycznych; układania zadań do ilustracji i formuły matematycznej.
Dzięki wprowadzanym przeze mnie elementom supernauczania( relaksacji, wizualizacji, afirmacji i zintegrowanym zadaniom szkolnym) dzieci przystępują do zajęć w stanie odprężenia, zrelaksowania się - poprzez przeprowadzoną relaksację {„relaksacja-umiejętność odprężania się i uspokojenia zarówno sfery fizycznej, psychicznej i umysłowej. Na skutek rozluźnienia napięć i skurczów, wyciszenia myśli, odsunięcia trosk dnia codziennego możliwe jest odblokowanie wielu blokad umysłowych, psychicznych i duchowych i tym samym otwarcie się funkcji mózgu ludzkiego na doświadczenie edukacyjne umożliwiające rozwój powyżej górnych możliwości człowieka”).
Stosujemy również wizualizację (która” polega na umiejętności wyobrażenia sobie pożądanego stanu np. obrazów i sytuacji, które bądź wydarzyły się w naszym życiu, bądź są wytworem tylko naszej wyobraźni”) i afirmację (która „jest pozytywnym potwierdzenie uprzednio wizualizowanego stanu. Zawsze wyraża go pozytywny tekst, silnie i osobowo wspierający wyobrażany sobie stan rzeczy. Afirmacja jest intencją skierowaną na pogranicze świadomości, a aktywność tego pogranicza zależy od synchronizacji funkcji prawej i lewej półkuli mózgowej”.), które sprawiają, że dziecko uwierzyło w siebie i swoje możliwości. Poprzez wymienione elementy supernauczania podnosi się efektywność nauczania. Dziecko samo podejmuje decyzję, że chce dane zadanie wykonać. Samo podchodzi i losuje dla siebie zadanie do wykonania. Zauważyłam, że dzieci bardzo chętnie uczestniczą w tego typu zajęciach. Zdarza się, że dziecko po zajęciach nie chce iść do domu, gdyż chce wykonać jeszcze jedno zadanie.
Takie prowadzenie zajęć sprawia, że dzieci łatwiej przyswajają sobie treści programowe, a ich praca jest bardziej owocna. Nawet dziecko słabe ma możliwość uaktywnienia się, wyzwolenia pokładu drzemiącej w nim energii.