Bałwanki - scenariusz zajęć

Blok tematyczny: To już zima
Temat dnia:Bałwanki

Cel ogólny:
- rozwijanie umiejętności liczenia,
Cele szczegółowe:
- potrafi przywitać się piosenką,
- rozwiazuje zagadki,
- słucha wiersza,
- wskazuje kolejno etapy tworzenia bałwana,
- reaguje na polecenia nauczyciela,
- liczy w zakresie 3,
- układa sylwetę bałwanka zgodnie z opowieścią nauczyciela,
- ozdabia swojego bałwanka - dorysowuje - nos, oczy, guziki,
- porównuje wielkość kół,
- współdziała z partnerem,

Metody: czynna, słowna, oglądowa.
Formy: indywidualna, grupowa, zbiorowa.
Środki dydaktyczne: sylwety baławnków, koła, kapelusze, miotła, historyjka obrazkowa, płyta Cd, magnetofon.


Przebieg:
1. Powitanie "Wszyscy są..."
2. Rozwiązywanie zagadki.
Ze śniegu ulepiony,
ma kapelusz na głowie.
Stoi sobie sam
ten śniegowy pan. (bałwan)
3. Słuchanie wiersza "Bałwanek"
Zima, zima przepisowo,
Biały śnieżek pada zdrowo,
Z nim nadeszła mrozu fala,
Będzie bałwan jak ta lala.
Już podwórko dzieci krzepi,
Śnieżne kule biegną lepić,
Jedna, druga, trzecia bryła
Przyjaźń rodzi się zażyła.
Oczy z węgla, nos z marchewki,
I ceglasty uśmiech krewki,
Garnek stary głowę stroi,
Z miotłą w ręce bałwan stoi.
Mają teraz przyjaciela,
On podwórko rozwesela,
Czy ktoś duży, czy ktoś mały,
Bo to bałwan doskonały.
5. Omówienie historyjki obrazkowej " Bałwanek".
6. Zabawa ruchowa "Lepimy bałwanki".
7. Zabawa "Tworzymy bałwanki".
Nauczyciel opowiada, a dzieci układają przed sobą z odpowiednich elementów bałwanki. Każde dziecko ma zestaw trzech kół różnej wielkości, miotłę i kapelusz wycięte z koloro- wego kartonu.
Kiedy spadł puszysty śnieg, dzieci postanowiły ulepić bałwanka. Najpierw utoczyły ze śniegu dużą kulę. (Dzieci układają przed sobą największe ze swoich kół). Ustawiły ją pośrodku ogrodu. Potem utoczyły kulę trochę mniejszą od tej poprzedniej i ustawiły ją na dużej. (Dzieci wybierają średnie koło i układają je na dużym kole). – Nasz bałwanek ma już nogi i brzuszek, ale brakuje mu jeszcze głowy – powiedziała pani. I dzieci szybko zabrały się do pracy. Ulepiły jeszcze jedną kulę – mniejszą od dwóch pozostałych. Umieściły ją na samej górze. Było to trudne, ale świetnie sobie poradziły. Bałwan miał głowę. (Dzieci dokładają najmniejsze koło). – Jaki to bałwan... – powiedział Tomek. – To przecież tylko śniegowe kule. Duża, mała i najmniejsza. A gdzie oczy, nos i usta? Przydałby mu się też kapeluszi miotła, na której siadałyby ptaki. Musimy dokończyć bałwanka. (Dzieci rysują flamastrami na najmniejszym kole oczy i nos, dokładają kapelusz i miotłę).
Nauczyciel stwierdza, że w sali powstała rodzina bałwanków. Proponuje jej obejrzenie. Dzieci oglądają powstałe bałwanki; wypowiadają się na temat ich wyglądu – dostrzegają różnice i podobieństwa (bałwanki mają takie same kule; różne twarze i kapelusze w różnych kolorach).
8. Zabawa Liczymy i porównujemy.
Dzieci siadają przed swoimi bałwankami i wykonują polecenia nauczyciela. Liczą, z ilu kół składa się bałwanek; podnoszą do góry koła: duże, a potem małe i najmniejsze.
9. Zabawa ruchowa o charakterze integracyjnym "Bałwanek do bałwanka".
Dzieci dobierają się parami. Wykonują polecenia nauczyciela, np. Bałwanki podają sobie ręc. Dotykają się stopami. Dotykają się plecami. Na hasło: Bałwanek do bałwanka - zmieniają partnerów.