Wiosna w lesie - konspekt zajęć

Przedszkole nr 26, Poznań
Grupa wiekowa: 3,4 latki.
Prowadząca: Ilona Dębińska-Półtorak

Temat kompleksowy: Wiosenne przebudzenie.

Temat dnia: Czy wiosna ukryła się w lesie?

Cele ogólne:
- poznawanie możliwości własnego ciała,
- rozbudzanie ruchowej inwencji twórczej u dzieci,
- doskonalenie płynności ruchów.

Oczekiwane umiejętności dziecka:
- podejmuje spontanicznie zabawy ruchowe,
- porusza się prawidłowo zachowując równowagę w czasie chodzenia, biegania, skakania,
- przyjmuje prawidłową pozycje w siadzie płaskim, ze skrzyżowanymi nogami, na krzesełku,
- porusza się na czworakach, wspierając się na całych dłoniach i palcach stóp,
- biega swobodnie do przodu po obwodzie koła do określonego celu i zatrzymuje się na sygnał,
- reaguje na sygnał wzrokowy, słuchowy i gesty.

Metody:
- czynne: zadań stawianych do wykonania,
- słowne: objaśnienia i instrukcje,
- oglądowe: przykładu,
- metody twórcze: R.Labana.

Pomoce:
- tamburyno, tekst wiersza, ilustracje tematyczne, kartki papieru, drążki, koc, płyta z muzyką, koperty z wyciętymi kwiatami, klej, aparat fotograficzny.


Przebieg:

1. Część wstępna:
Czynności organizacyjne. Bieg w rozsypce. Na umówiony sygnał (tamburyno) ustawiamy się w kole, trzymając się za ręce. Następnie siadają w siadzie skrzyżnym.

2. Powitanie:
Wyczucie własnego ciała.
a) śpiewamy „Wszyscy są” (witam się z kolegą i koleżanką łokciami, głową),
b) „powitanie różnych części ciała” – dotykanie jednej
części ciała do drugiej np. łokieć wita się z pięta, czoło wita się z
kolanem, itp.

3. Wysłuchanie wiersza J Brzechwy: „Przyjście Wiosny”,
- po wysłuchaniu przyczepiamy ilustracje środków lokomocji do tablicy magnetycznej.

4. Naśladujemy środki lokomocji:
Wyczucie przestrzeni.
a) tramwaj: ustawiamy się w kole jeden za drugim, naśladując ruch,
b) samolot: dzieci biegają po kole z wyprostowanymi ramionami w bok, na słowo: „turbulencja” robią „młynek” rękami,
c) łódka: łączymy zgięte nogi stopami i wiosłujemy rękami,
d) hulajnoga: dzieci kładą jedną nogę na kartce papieru na dywanie, a drugą się odpychają,
e) samochód: w siadzie płaskim dzieci trzymają wyimaginowaną kierownicę, poruszają pedałami, wycieraczkami,
f) rower: w pozycji leżąc tyłem, podpartej na łokciach wykonują naprzemienne ruchy nogami „rowerek”.

5. Jesteśmy w lesie:
Wyczucie płynności ruchu i własnego ciała.
a) przeskakiwanie przez kłody (drążki),
b) przejście przez mostek (czworakowanie po zrolowanym kocu).

6. Porządkowanie polany:
Wyczucie ciężaru ciała.
a) przenoszenie wyimaginowanych kamieni,
b) przeciąganie ciężkich gałęzi.

7. Budzenie się kwiatów:
Wyczucie płynności ruchu i własnego ciała.
W miejscu, pozycja niska, zamknięta. Całe ciało stopniowo rozwija się i rośnie do góry,
a) kwiaty małe – w siadzie klęcznym,
b) kwiaty duże – podnoszą się na proste nogi.

8. Taniec kwiatów – swobodny dowolny taniec.
Wyczucie przestrzeni.
Muzyka P. Czajkowskiego „Walc kwiatów”. Na przerwę w muzyce dowolną częścią swojego ciała starają się dotknąć dziecko stojące najbliżej.

9. Powitanie Wiosny:
Wyczucie rytmu.
Dzieci wystukują rytm do hasła: „Witaj wiosno”:
a) ze zmianą tempa ( od wolnego do szybkiego)
b) ze zmianą dynamiki ( cicho - głośno),
c) ze zmianą rejestrów ( cienko – grubo).

10. Laurka dla Pani Wiosny:
Wywołana Wiosna przychodzi i każdemu dziecku wręcza kopertę z kartonikiem i kwiatami. Dziecko nakleja je. Następnie przeliczają kwiaty na laurce

11.”Wspólne zdjęcie z Panią Wiosną”
Wyczucie przestrzeni.
– dzieci ustawiają się do wspólnej fotografii – zdjęcie ma być wesołe ( dzieci robią pozy i miny ale
muszą być w jakiś sposób połączone).

12. Zakończenie
Dzieci ustawiają się w kole. Dziękujemy sobie za wspólną zabawę. Przesyłamy uśmiech wraz z iskierką przyjaźni.

J.Brzechwa: Przyjście Wiosny

Naplotkowała sosna,
Że już się zbliża wiosna.
Kret skrzywił się ponuro:
- Przyjedzie pewnie furą.
Jeż się najeżył srodze:
- raczej na hulajnodze.
Wąż syknął: - Ja nie wierzę,
Przyjedzie na rowerze.
Kos gwizdnął: -Wiem coś o tym,
Przyleci samolotem.
- Skąd znowu – rzekła sroka –
Ja z niej nie spuszczam oka
I w zeszłym roku w maju
Widziałam ją w tramwaju.
-Nieprawda! Wiosna zwykle
Przyjeżdża motocyklem!
- A ja wam to dowiodę,
Że właśnie samochodem.
- Nieprawda, bo w karecie!
- Karecie? Cóż pan plecie?
Oświadczyć mogę krótko,
Że płynie własną łódką!
A wiosna przyszła pieszo,
Już kwiaty za nią śpieszą,
Już trawy przed nią rosną
I szumią: Witaj,wiosno!