Zima zwierząt - wiewiórka. Konspekt zajęć

Przedszkole nr 26, Poznań
Grupa wiekowa: 3,4 latki.
Prowadząca: Ilona Dębińska-Półtorak

Temat kompleksowy: ZIMA ZWIERZĄT.

Temat dnia: NAJLEPSZY OGON NA ŚWIECIE.

Cele ogólne:

- zachęcanie do wypowiadania się pozytywnie na temat własnej osoby,
- buduje poczucie własnej wartości,
- dostrzeganie różnic i podobieństw między ludźmi,
- rozwijanie aparatu artykulacyjnego,
- ćwiczenia spostrzegawczości,
- rozwijanie aktywności ruchowej,
- doskonalenie zdolności manualnych oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej,
- utrwalamy znajomość kolorów,
- zachęcenie do działania dzieci nieśmiałych,
- rozwijanie zainteresowań przyrodą,

Cele operacyjne:

Dziecko:
- zna swoje zalety,
- wie, że każdy jest inny,
- potrafi określić wybrane cechy swojego wyglądu,
- mówi wyraźnie,
- reaguje na sygnały słowne i dźwiękowe,
- potrafi być twórcze,
- potrafi uważnie słuchać,
- wykonuje pracę plastyczną,
- potrafi współpracować,
- wie jak zwierzęta przygotowują się do zimy,
Metody:
- słowna – rozmowa, objaśnienie,
- oglądowa – pokaz, obserwacja,
- czynna – działanie dzieci.


Forma pracy:
- praca z całą grupą,
- praca indywidualna.


Środki dydaktyczne:
- tekst opowiadania I.Słońskiej: „Najlepszy ogon na świecie”,
- lustro, szarfy, orzechy, miska, kredki.


PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1.Powitanie:

- witamy się piosenką pt. „Dzień dobry, witam was”.

2. Wysłuchanie opowiadania I.Słońskiej: „Najlepszy ogon na świecie”.

- rozmowa na temat opowiadania :
- omówienie różnic między poszczególnymi bohaterami,
- dostrzeżenie własnych wartości.

3. Zabawa: „Zdanie z moim imieniem”

Dzieci siedzą w kręgu. Zabawę rozpoczyna nauczyciel, układając zdanie o sobie, np.: „Jestem Ilona i lubię malować”.
Następnie dzieci w podobny sposób układają zdanie o sobie. Kolejność wypowiedzi określa posiadany i przekazywany dalej orzech.

4. Zabawa: „Jak wyglądam?”

Dzieci siedząc w kręgu oglądają w lustrze swoje twarze i opisują swój wygląd: kolor i długość włosów, oczu. Mrugając do sąsiada mówią co im się w nim podoba i przekazują mu lustro. Następne dziecko w taki sam sposób opisuje siebie i komplementując sąsiada podaje mu lustro.

5. Zabawa: „Szukam orzechów”.

W sali rozłożone są szarfy (dziuple). Na hasło: „Szukam orzecha”, dzieci naśladując wiewiórki w lesie skaczą po sali poszukując orzechów. Na hasło: ”Mam orzech!” zanoszą je pojedynczo do dziupli. Czynność tę powtarzamy cztery razy. Następnie każda „wiewiórka” przelicza swoje orzechy.

6. Zabawa: „Wspólna spiżarnia”.

Dzieci stoją na obwodzie koła za swoimi dziuplami zwrócone twarzą do środka. W środku umieszczona jest „wspólna spiżarnia” (miska). Dzieci wrzucają do niej swoje zebrane wcześniej orzechy. Rzuty odbywają się wg zadanej przez nauczyciela kolejności. Po wrzuceniu wszystkich orzechów, wytypowane dziecko przechodzi wokół kręgu i zbiera wszystkie szarfy.

7. „Leśna alejka przyjaźni”.

Dzieci łapią się za ręce tworząc pary i ustawiają się jedna za drugą. Następnie zwracają się ku sobie, uśmiechają się i kłaniają dziękując za wspólną zabawę. Znowu łapią się za ręce i parami podchodzą do nauczyciela, który wręcza im prace plastyczne do wykonania. Wziąwszy prace, dzieci przechodzą (już bez par) do stolików, gdzie zajmują się swoimi zadaniami: „doprowadź po śladzie wiewiórkę do orzecha” (dzieci 3-letnie) i „pokoloruj wiewiórkę na pomarańczowo boczną częścią kredki” (dzieci 4-letnie).

8. Pożegnanie:

„W kółeczku razem stoimy,
zabawę już kończymy.
Iskierkę posyłamy,
Niedługo się spotkamy.”