Doskonalenie warsztatu pracy z uczniem

Doskonalenie warsztatu pracy z uczniem.
Jest wiele strategii oraz metod nauczania i uczenia się. Jestem nauczycielem i moim obowiązkiem jak też największym zadaniem jest wybrać odpowiednią metodę do tematu, która będzie najbardziej pasowała do zajęć prowadzonych przez daną grupę wiekową. Pracuje w grupie wiekowej klas I-III, na początku roku szkolnego biorę pod uwagę przede wszystkim przedmiot nauczania i wiek uczniów. Kolejną kwestią jest poziomu wiedzy uczniów i ich umiejętności oraz zasoby wiedzy. Zawsze na początku pierwszego etapu nauczania ( w klasie pierwszej) biorę pod uwagę oraz przeprowadzam diagnozę wstępną uczniów danej klasy. Ważna kwestia jest poznanie ich potrzeb, posiadaną przez nich wiedzą oraz style uczenia się, które najbardziej preferują i lubią. Te wszelkie aspekty pomogą w moim planowaniu zajęć i realizacji zindywidualizowanego podejścia do każdego ucznia. Praktyki umożliwiają dostęp do różnych ludzi poprzez pokonanie barier społecznych, fizycznych oraz gospodarczych i kulturowych, które uniemożliwiają równy dostęp i uczestnictwo w edukacji. By móc dostarczyć integrację w edukacji staram się stworzyć odpowiednie otoczenie, w którym edukacja jest miła i przyjemna dla uczniów, niezależnie od klasy społecznej, pochodzenia etnicznego, kulturowego czy niepełnosprawności. Uznaje ona bowiem zindywidualizowanie na ucznia względem wymagań edukacyjnych oraz koncentruje się na środowisku nauczania, istotne jest aby uczeń odnalazł się w swojej grupie rówieśniczej i czuł się w niej dobrze. Ważne jest, by dostosować środowiska uczenia do ucznia.
W procesie nauczania, aby osiągnąć maksimum efektów dydaktycznych wszystkie zmysły muszą razem zadziałać, mam tu na myśli: zmysł słuchu, wzroku, słuchu i dotyku.
W swojej pracy zawodowej staram się wybierać integracyjne techniki nauczania i uczenia się, które powodują, że dzieci na zajęciach są aktywne, zajęcia są bardzo ciekawe i niezapomniane dzięki używaniu różnych metod nauczania tak by zwiększyć doznania i zaangażować wszystkich uczniów w proces lekcji jak to jest najbardziej możliwe.
W swojej pracy stosuję różne metody nauczania. Metodę zawsze dobieram względem tematu zajęć i możliwości edukacyjnych dzieci. Stosuję różne metody, na przykład:
- metodę podającą, dzięki tej metodzie przekazuję uczniom nową wiedzę, którą nie byliby w stanie zdobyć samodzielnie, poprzez np. zapoznanie się z danym zagadnieniem, poprzez czytanie objaśnień do danego hasła, może to być pogadanka, opowiadanie, opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie.
- metodę problemową, dzięki tej metodzie uczniowie uczą się poprzez praktyczne zetkniecie się z danym problemem do rozwiązania. Może to być wykład, gra dydaktyczna czy burza mózgów.
- metodę praktyczną, czyli np. pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne, metoda projektów.
Każda metoda ma plusy i minusy. Najczęściej stosuję metody aktywne, gdyż one mobilizują do działania wszystkie dzieci danej klasy. Każdy uczestnik ma możliwość zetknięcia się z problemem do rozwiązania. Stosując metodę podającą nie zawsze wszystkie dzieci rozumieją to co do nich się mówi, są osoby, które muszą brać czynny udział w zajęciach, by zrozumieć daną kwestię do zapamiętania. Metody praktyczne to metody, które bardzo lubią dzieci, jednak przy dzieciach bardzo ruchliwych i energicznych te metody czasami są trudne do zastosowania, ponieważ w klasie tworzy się chaos i zamieszanie. Metody praktyczne to metody bardzo ciekawe dla dzieci, jednak one wymagają dużego wsparcia w pomoce dydaktyczne oraz dużego zainteresowania ze strony nauczyciela – a czasami kilku nauczycieli jednocześnie.
Różnorodność w nauczaniu i uczeniu się zapewni zaspokojenie indywidualnych potrzeb i ukierunkuje się na różne punkty zainteresowań, jak również będzie ciekawa dla moich uczniów. Należy w sposób odpowiedzialny wybierać środki, które spełniają potrzeby uczniów. To moja rola jako nauczyciela jest dobranie takich środków pracy, by uczniowie mogli w sposób łatwy i przyjemny nauczyć się. Nauczyciel jest osobą, która musi nieść wsparcie uczniom w procesie nauczania - wszystko dla uczniów powinno być jasne i zrozumiałe. Nauczyciele muszą brać pod uwagę potrzeby swoich uczniów.

Jak już wyżej wspomniałam nauczyciel to osoba, która niesie wsparcie uczniom w procesie nauczania. Prawidłowe ocenianie misi brać pod uwagę specyfikę uczenia się. W ocenianiu trzeba uwzględnić różnice między poszczególnymi uczniami. Ocenianie i stosowane narzędzia oceny winno zachęcać ucznia do zaprezentowania swej kreatywności. Nauczyciel misi jasno ocenić cel oceniania. Nauczyciel i uczeń muszą wiedzieć, w jakich sytuacjach dokonuje się oceny. Ocenianie powinno być trafne - to znaczy, że wybrana metoda powinna sprawdzać dokładnie to, co podlega ocenie. Ocenianie powinno być również rzetelne. Forma oceniania musi zapewniać uczniowi otrzymanie informacji zwrotnej na temat wyników jego uczenia się oraz stymulować rozwój ucznia, wskazując mu kierunek do dalszej nauki - uczeń powinien otrzymać informację zwrotną na temat swojej pracy, dowiedzieć się, co jest jego mocną stroną, a co wymaga powtórzenia. Ocenianie powinno skłaniać zarówno ucznia, jak i nauczyciela do refleksji dotychczasowej pracy. Wobec tego konieczna jest nieustanna ewaluacja i ciągłe oceniania. Ocenianie jest integralną częścią planu nauczania. Nauczanie i uczenie się trzeba odpowiednio zaplanować. Ocenianie wymaga rozsądnego wyważenia. Dużo klasówek w krótkim czasie obciąża zarówno efektywne uczenie się, jak i nauczanie się. Kryteria oceniania powinny być zrozumiałe i jasne. Uczniowie powinni wiedzieć, czego się od nich oczekuje.
Podczas planowania, projektowania i nauczania muszę rozważyć jakie zasoby będą mi potrzebne. Badam i dostosowuję te, które będą pomocą dydaktyczną oraz zapewnią osiągnięcie celów kształcenia. Istotne jest, aby środki te były zróżnicowane oraz uwzględniały różne potrzeby i style. Jest to ważne dla efektywnego wspieranie procesu uczenia się. Moje pomoce są istotne dla nauki, przejrzyście przedstawione i łatwe do wdrożenia.

Umiejętności czytania, pisania oraz znajomości języków, liczenia i informatyki w moich zajęciach są częścią mojej pracy zawodowej jako nauczyciela. Podczas nauczania mogę usprawnić przekazywanie wiedzy poprzez zapewnienie możliwości ćwiczenia danych umiejętności np.
- umiejętność czytania i pisania - czytanie, gramatyka, interpunkcja, ortografia,
- język - odgrywanie ról, mówienie, ćwiczenia
- umiejętność liczenia – obliczenie na konkretach, dokonywanie pomiarów
- informatyka – edycja tekstu, wsparcie on-line, e-learning, poczta e-mail.

W swojej pracy planując ocenę zawsze pamiętam o tym, że ocena jest miarą nauki zarówno dla ucznia jak i nauczyciela. Jako nauczyciel muszę oceniam, postępy moich uczniów, a w razie konieczności dostosowuję różne inne formy pomocy w dalszym kształceniu. Ocena powinna być kształtująca, formalna i nieformalna zależnie od indywidualnych potrzeb ucznia.

Ważne jest, by odpowiednio zmotywować uczniów i sprawić, aby chętnie podejmowali się nauki. Uczniowie mogą chcieć uczyć się dla własnego spełnienia (motywacja wewnętrzna) albo być zmotywowanym przez zewnętrzny czynnik np. awans (motywacja zewnętrzna). Ja jako nauczyciel uwzględniając motywację:
- traktuję ich jako indywidualności
- szanuję uczniów
- jasno i zrozumiale określam cele
- stosuje różne style nauczania
- zapewniam wsparcie ucznia
- zadaję pytania otwarte
- jestem świadomy, kiedy uczniowie są zainteresowani tematem zajęć
- zachęcam uczniów do tworzenia celów lekcji
- upewniam się, że cele zrozumiałe
- pomagam uczniom zastosować wiedze w praktyce
- rozpoznaję indywidualne różnice.
- daję uczniom indywidualną informację zwrotną.

Wiele aspektów i czynników może wpłynąć na motywację ucznia, ważne jest, aby traktować wszystkich indywidualnie i stworzyć zainteresowanie przedmiotem, jasno określić cele. Własną opinię przekazuję ustnie i w formie pisemnej. Umożliwia to uczniom i rodzicom do zapoznania się. Przy udzielaniu słownej opinii zwracam uwagę na ton wypowiedzi oraz język ciała. Zawsze na początku staram się wypowiadać prze rodzicem na temat jego dziecka mówiąc o tym co dobre, w czym dziecko jest dobre, w czym sobie radzi – a dopiero następnie przechodzę do spraw z czym sobie nie radzi i w czym ma najwięcej trudności. Pamiętam o tym, by nie oceniać ucznia tylko jego zachowanie i postępy. Uczniowie i rodzice chcą znać swoje wyniki w nauce oraz co powinni jeszcze zrobić by ich nauka stała się bardziej efektywna.
Jako nauczyciel staram się zapewnić zaangażowanie ucznia i zmotywować go do pracy od początku zajęć. Określenie podstawowych zasad ( jasnych dla ucznia) pomaga w uzyskaniu jak najbardziej efektywnych zajęć. Staram się. aby reguły i zasady obowiązujące w klasie i szkole były przestrzegane. Podstawowe zasady są jasne dla wszystkich i winny przypominać zarówno to, czego oczekuje się od ucznia, a także to, czego oni mogą oczekiwać ode mnie jako nauczyciela. Bardzo ważne jest, aby angażować uczniów w proces kształcenia i być świadomym ich oczekiwań i wymagań. Musimy pamiętać, że to my nauczyciele jesteśmy dla uczniów – a nie odwrotnie.