Temat: Wzmacnianie więzi między dzieckiem a rodzicem i integracji w oparciu o zabawy Weroniki Sherborne- Klasowe Mikołajki.
Termin: 8.12.2014r, godz. 15:00-16:00
Prowadzący:
Monika Szławieniec- Reczuch
Klasa: IB
Pomoce dydaktyczne: chusta Klanzy, kocyki, dywan, piłeczka, magnetofon, patyczki kosmetyczne
Miejsce: sala gimnastyczna
Metody dydaktyczne: zdaniowa ścisła, naśladowcza ścisła, zabawowa naśladowcza, metody zabaw Weroniki Sherborne- ruchu rozwijającego
Cele główne:
1. Umiejętności: uczeń potrafi kontrolować swoje ruchy, uczeń potrafi odwzorować kroki aerobikowe
2. Wiadomości: uczeń zna możliwości swojego ciała oraz ciała innych, zna sposoby reagowania i możliwości radzenia sobie w sytuacji konfliktu
3. Motoryczność: rytmizowanie- wykona różne ćwiczenia dostosowując je do rytmu partnera, koordynacja wzrokowo-ruchowa- wykona taką pracę ramion z chustą aby naprowadzić piłkę do otworu w płachcie, szybkość reakcji-wykona szybki start na sygnał dźwiękowy, siła mięśni ramion i nóg- wykona silną pracę kończyn podczas zabaw z mocowaniem
4. Wychowawcze: uczeń samodzielnie kontroluje swoje emocje izachowania, uczeń nabywa pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa, uczeń wykazuje zaufanie do partnera, uczeń integruje się z rodzicami, wykazuje się empatią i asertywnością w stosunku do innych.
I Część wstępna
1. Powitanie uczestników, sprawdzenie obecności i gotowości do zajęć.
2. Zabawa „Dzień dobry”: wszyscy przemieszczają się w rytm muzyki i witają się ze sobą różnymi częściami ciała, które określa prowadzący, np. kolanami, stopami, głowami, łokciami, plecami, nogami.
3. Rozgrzewka przy muzyce- aerobik: kilka ćwiczeń na kolejne partie mięśni rozpoczynając na głowie, kończąc na stopach.
4. Zabawa integracyjna „Kotek”: uczestnicy siedzą w kole, jedna osoba jest wewnątrz. Jej zadaniem jest rozśmieszenie wybranej osoby wypowiadając słowa „biedny ci ja kotek”, miaucząc i robiąc miny. Kto zostanie rozśmieszony wchodzi do środka i zabawa rozpoczyna się od początku.
II Część główna
1.Zabawy z chustą Klanzy:
>„Wiaterek”: rodzice trzymają chustę i wachlują nią w górę i w dół, a dzieci leżą pod nią/zmiana.
> „Bieg kolorów”: wszyscy trzymają chustę, prowadzący wymienia kolor, osoby które trzymają wymieniony kolor chusty przebiegają pod nią i ustawiają się na inne miejsce z tym samym kolorem.
> „Znajdź rodzica”: rodzice siedzą i trzymają chustę, a dzieci pełzają pod nią, rodzice zamieniają się miejscami ( w tym czasie prowadzący daje sygnał dzieciom aby się położyły na brzuch i zamknęły oczy). Zadaniem dzieci jest dojść do swojego rodzica rozpoznając go po butach i spodniach.
> „Rekin”: uczestnicy- rybki trzymają chustę pod brodą, siedzą w kole z nogami wyprostowanymi pod chustą. Jedna z osób zostaje rekinem i wchodzi pod chustę. Zadaniem rekina jest wciągnięcie siedzących uczestników pod chustę ( łapiąc ich za nogi). Uczestników zabawy broni przed rekinem ratownik, który porusza się za plecami siedzących. Rybka, która zostanie atakowana przez rekina woła „ratunku”. Na ten sygnał ratownik stara się jak najszybciej pobiec do wołającego. Jeżeli zdąży go złapać zanim rekin wciągnie go pod płachtę, to uratował rybkę. Jeżeli nie, to wciągnięta rybka zostaje kolejnym rekinem. Zabawa trwa, aż będzie zbyt mało osób, by trzymać chustę.
> „Piłka na falach”: wszyscy trzymają chustę i manewrują jej bokami tak aby wprowadzić piłkę do otworu w chuście.
2. Formy ruchowe opierające się na założeniach Weroniki Sherborne:
> Zabawa „Tunel”: rodzice w podporze przodem łukiem ustawieni w rzędzie, dzieci przechodzą pod nimi i odwrotnie.
> Zabawa „Turlanie po rodzicach”: rodzice leżenie przodem, dzieci przetaczają się na ich plecach.
> Ćwiczenia na współpracę w grupie: 1) wszyscy leżą obok siebie na plecach w okręgu i próbują się przewrócić na brzuch, 2) wszyscy w leżeniu przodem, zwróceni głową do środka koła, trzymają się za ręce i przesuwają w kierunku środka, 3) wszyscy leżą przodem w chwycie pod ramię partnerów i próbują równocześnie wstać 4) wszyscy w pozycji wysokiej ustawieni w okręgu trzymają się w objęciu, wspólnie siadają i wstają.
> Ćwiczenia w parach- poznajemy siebie ja-ty: 1) rodzic łapie dziecko leżące na plecach za nogi i ciągnie/ zamiana, 2) rodzic łapie dziecko za ręce i ciągnie, 3) dziecko siedzi między nogami rodzica i przesuwają się po całej sali, 4) „konik”: dziecko siedzi na plecach rodzica, 5) „samolot”: rodzic leży na plecach, dziecko opiera się brzuchem na stopach rodzica, który unosi dziecko do góry, 6) „lustro”: rodzic i dziecko ustawieni twarzami do siebie, rodzic wykonuje dowolne ( szybkie, wolne) ruchy mimiczne, kończynami, głową, tułowiem, a dziecko stara się je odwzorować/zamiana, 7) „malarz”: rodzic jest malarzem, a dziecko obrazem, malarz patyczkiem kosmetycznym rysuje po twarzy partnera, który ma zamknięte oczy ( zaznacza owal twarzy, rysuje kontury oczu, brwi, usta, nos) po 2min zmiana w parze.
> Ćwiczenia w parach- rywalizacja ja-ty: 1) „walka niedźwiedzi”: rodzic i dziecko stają naprzeciwko siebie ze złączonymi dłońmi przed klatką piersiową i przepychają się rękami, 2) „walka kogutów”: rodzic i dziecko ramiona mają splecione na swojej klatce piersiowej, odpychają się nawzajem, mogą też skakać na jednej nodze, 3) rodzic i dziecko siedzą naprzeciw siebie, łączą stopy i próbują się przepychać, 4) rodzic i dziecko siedzą tyłem do siebie i przepychają się plecami, 5) „walka o dłoń”: rodzic i dziecko w podporze przodem , próbują dotknąć dłoń przeciwnika, sami robiąc uniki 6) „walka o stopę”: rodzic i dziecko w podporze tyłem, próbują dotknąć stopę przeciwnika, sami robiąc uniki, 7) „chroń brzuch”: w leżeniu tyłem dziecko tak się obraca dookoła własnej osi, żeby rodzic nie dotknął jego brzucha, jeśli dotknie to następuje zamiana, 8) „kula u nogi”: rodzic stoi w lekkim rozkroku, dziecko siada przy jego nodze i obejmuje ją rękami i nogami, dorosły próbuje poruszać się po sali z dzieckiem „u nogi.”
> Ćwiczenia w parach- współpraca ja-ty: 1) rodzic i dziecko stają tyłem do siebie splatając wspólnie ramiona, próbują kucnąć i wstać, 2) „młynek”: z postawy przodem do siebie i z chwytem za ręce, wykonywanie serii obrotów w prawo i w lewo, 3) „rowerek”: leżą tyłem ze złączonymi wspólnie stopami i wykonują rowerek, 4) „waga”: stojąc przodem do siebie i trzymając się mocno za ręce, palce stóp ćwiczących złączone, dziecko odchyla się od rodzica
5) „wahadło”: dziecko stoi tyłem do rodzica, nie odrywając nóg od podłogi „upada” na ręce rodzica.
III Część końcowa
1. Zabawa relaksacyjna „masaż”: rodzic wykonuje masaż pleców dziecka, a następnie zmiana.
2. Zabawa na pożegnanie „iskierka przyjaźni”: wszyscy uczestnicy zajęć ustawieni w okręgu, przekazują sobie nawzajem rozpoczynając od nauczyciela uścisk dłoni ze słowami.. „iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech wróci ona do moich rąk”.
3. Powitanie św. Mikołaja piosenką. Rozdanie prezentów dzieciom.