"Chcę Lubię Potrafię" zajęcia dla dzieci nieśmiałych

„CHCĘ LUBIĘ POTRAFIĘ”- ZAJĘCIA DLA DZIECI NIEŚMIAŁYCH
program edukacyjny zgłoszony do kuratorium i zatwierdzony jako innowacja pedagogiczna w roku 2014/2015.

Autor programu: Żaneta Piernikowska
Adresaci: uczniowie klas 0-III Szkoły Podstawowej Nr 61 w Poznaniu

Cel edukacyjny
- Ułatwienie nabywania umiejętności interpersonalnych

Założenia
Uczeń
•poznaje siebie (w sferze osobowościowej i emocjonalnej)
•buduje pozytywny obraz siebie
•wzmacnia wiarę we własne siły poprzez podwyższenie samooceny
•próbuje przezwyciężać lęki związane z kontaktami społecznymi
•aktywnie uczestniczy w proponowanych formach współpracy
•uczy się otwartości na innych oraz spontanicznych zachowań
•wyraża własne potrzeby
•otwarcie wyraża własne przeżycia i uczucia, rozwija własną ekspresję słowną
•rozwija swoją wyobraźnię i postawę twórczą

FORMY REALIZACJI CELÓW:

1. Słowo żywe:
Rozmowy, pogadanki, dyskusje, burza mózgów, zajęcia edukacyjne, spotkania z pedagogiem, rozmowy w rodzicami i z uczniami
2. Formy plastyczne:
Plakaty wykonywane w grupach, wystawki prac dzieci
3. Aktywizujące jednostkę i środowisko:
Scenki rodzajowe, drama, pomoc koleżeńska, szkolenia rodziców- warsztaty, zabawa, taniec (integracyjny, towarzyski, współczesny)
Nowatorski charakter zajęć :
Dzięki udziałowi w tańcach, zabawach ruchowych, scenkach rodzajowych, rozmowach (np. niedokończone zdania, opowiadanie w kręgu) dziecko w naturalny sposób włącza się do życia grupy, niezauważalnie dla niego samego angażuje się w różne formy zajęć, pokonuje własne bariery, lęki i nawiązuje bliższe kontakty z innymi dziećmi.

DIAGNOZA ŚRODOWISKA SZKOLNEGO

1. Opracowanie narządzi badawczych i przeprowadzenie diagnozy wstępnej przed rozpoczęciem zajęć dla dzieci nieśmiałych

• ankiety dla uczniów,
• wywiady, rozmowy z uczniami, nauczycielami, rodzicami,
• obserwacje zachowania uczniów ,
• analiza dokumentacji wychowawców klasowych i pedagoga szkolnego,

2. Analiza wyników diagnozy potwierdza wstępnie założone obszary zagrożeń występujących w naszej szkole.

3. Zorganizowanie form działań z udziałem instytucji wspierających szkołę:

- spotkanie uczniów z pedagogiem szkolnym,
- warsztaty pedagogiczne dla rodziców uczniów „ Jak pomóc dziecku nieśmiałemu pokonać lęk”

PLANOWANE TEMATY ZAJĘĈ:
Tworzymy grupę
Jesteśmy wyjątkowi i niepowtarzalni
Uczymy się współpracować i współdziałać ze sobą
Jesteśmy spontaniczni, otwarci i twórczy
Uczymy się wyrażać uczucia

PRZYKŁADY ĆWICZEŃ PRZEŁAMUJĄCYCH ONIEŚMIELENIE

Powitanie
Uczestnicy siedzą. Prowadzący podaje kolejne hasła, a uczniowie, których dotyczy wymienione kryterium, wstają, wykonują zabawne ukłony czy gesty pozdrowienia wobec grupy, np. "Witam wszystkich, którzy noszą okulary, pili mleko na śniadanie, mają na sobie coś czerwonego, lubią chodzić do szkoły".

Chodzenie
1. Uczestnicy chodzą swobodnie po sali.
2. Prowadzący zmienia co jakiś czas polecenia, np.:
- chodzimy jak ludzie bardzo zmęczeni, radośni, zamyśleni, wystraszeni,
- chodzimy z otwartym parasolem pod wiatr, w śnieżnych zaspach, po gorącym piasku, skacząc po kamieniach przez górski strumyk;
- chodząc, dotknijcie prawą ręką wszystkich ścian, ustawcie się według wzrostu,

Tratwa ratunkowa
Materiały: materace lub arkusze papieru wielkości około 60 x 90 cm w ilości odpowiadającej liczbie grup.
1. Uczestnicy dzielą się na 5 osobowe zespoły.
2. Każdy zespół otrzymuje arkusz papieru wyobrażający tratwę ratunkową.
Wszyscy uczestnicy gdy następuje pauza w muzyce mają się zmieścić na nim i wytrzymać przez około 30 sekund.

Onomatopeje
1. Uczniowie stają w kręgu. Każdy kto otrzyma do ręki piłkę po kolei podaje wyraz dźwiękonaśladowczy, np.: hau hau , brum, miau, ko ko, gul gul, chrrr , który cała grupa powtarza.
2. Ćwiczenie można powtórzyć w szybszym tempie.
Podobieństwa i różnice
Materiały: arkusze papieru, mazaki.
1. Uczniowie łączą się przypadkowo w 4 - osobowe grupy.
2. W ciągu 15 minut starają się znaleźć jak najwięcej podobieństw i różnic między sobą. Zapisują je na arkuszach. Młodsze dzieci zaznaczają na gotowych obrazkowych kartach pracy.
3. Następnie każda grupa prezentuje swoje plansze na forum klasy.
4. Ćwiczenie można powtórzyć, zmieniając skład grup.

Omówienie: na zakończenie można zadać uczniom następujące pytania:
- czy udało im się spotkać osoby o podobnych zainteresowaniach, cechach;
- czy dostrzeżone różnice wzbudziły ich ciekawość i chęć do lepszego poznania kolegów;
- czy widzą możliwość realizowania jakichś wspólnych celów grupowych.

Czapka niewitka.
Uczniowie siadają w kręgu. Każdy kolejno zakłada „magiczną czapkę niewidkę” i mówi, gdzie i dlaczego chciałby się znaleźć, gdyby mógł się teraz przenieść.

Zarycz lwie, zarycz !
Ćwiczenie wykonuje się z grupą dzieci, które są nieśmiałe lub zakłopotane, skłaniając je do tego, by zaryczały jak lew.

"Jesteśmy wszyscy lwami z wielkiej rodziny lwów i mamy konkurs na to, kto najgłośniej zaryczy. Na hasło - zarycz lwie zarycz, wszyscy starają się ryczeć jak najgłośniej". Rozpoczyna nauczyciel, proponuje, by ktoś zrobił to głośniej, niż on.


Nos w nos.
Zabawa w rozpoznawanie zapachów ukrytych w słoiczkach (waciki nasączone różnymi zapachami ( perfumy, mydło, sok jabłkowy, pieprz, cebula itp.).
Do tego przygotowane obrazki lub napisy pasujące do tych zapachów. Każdy próbuje rozpoznać wylosowany zapach i wskazać go na obrazku.

OCZEKIWANE EFEKTY

1. Jest niski wskaźnik uczniów, którzy mają problemy z nawiązaniem bliższych relacji z grupą rówieśniczą.
2. Zmniejsza się wskaźnik występowania niechęci do działań, wycofania się z życia społecznego i coraz więcej uczniów radzi sobie ze stresem oraz trudnymi sytuacjami.
3. Uczniowie aktywnie uczestniczą w proponowanych przez nauczyciela formach zabawy i pracy.
4. Uczniowie czują się lepszymi współgospodarzami szkoły – poprawia się ich: aktywność i zaangażowanie w życie klasy i szkoły.
5. Rodzice chętnie uczestniczą w oferowanych formach współpracy. Większa ich grupa jest przekonana, że współdziałanie ze szkoła jest drogą do rozwiązywania problemów.
EWALUACJA PROGRAMU INNOWACYJNEGO:
1. Na koniec drugiego semestru roku szkolnego - diagnoza zachowań interpersonalnych dzieci uczestniczących w programie.
2. Przeprowadzenie ankiety wśród uczestników programu oraz ich rodziców.

EWALUACJA PROGRAMU INNOWACYJNEGO:
1. Na koniec drugiego semestru roku szkolnego - diagnoza zachowań interpersonalnych dzieci uczestniczących w programie.
2. Przeprowadzenie ankiety wśród uczestników programu oraz ich rodziców.