Być chłopcem, być dziewczynką - konspekt zajęć

Temat: Być chłopcem, być dziewczynką.
Klasa: I PDP, III PDP
Prowadzący: Olga Karczmarek, Joanna Brześcińska

Cele:
uczeń:

– wskazuje różnice anatomiczne w budowie chłopca i dziewczynki na schemacie ciała ludzkiego
– akceptuje przynależność do własnej płci
– używa właściwie rodzaju żeńskiego lub męskiego wypowiadając się na własny temat
– prezentuje swoim zachowaniem szacunek i akceptację wobec płciowości człowieka
– zna biologiczne role płciowe kobiety i mężczyzny(rola matki, rola ojca)

Metody pracy:
- słowne, praktyczne, oglądowe, aktywne

Formy pracy:
– zbiorowa zróżnicowana
– zbiorowa jednolita
– grupowa

Środki dydaktyczne:
Ilustracje przedstawiające ludzi w różnych okresach ich życia, zróżnicowanych pod względem płci. Prezentacja multimedialna z pytaniami na temat: „Podobieństwa i różnice w sposobie zachowania i budowie ciała dziewcząt i chłopców”. Plansze poglądowe „Każdy człowiek należy do określonej płci”, „Mężczyzna i kobieta – podobni, a jednak różni”. Puzzle obrazkowe „Budowa ciała chłopca i dziewczynki”. Etykiety wyrazowe, schemat ciała chłopca i dziewczynki.

Tok zajęć:
I. Zajęcia wstępne
- podanie tematu zajęć
- przedstawienie celów lekcji w języku ucznia
- ćwiczenie integrujące grupę „Mówimy sobie wzajemnie coś miłego”. Prowadzący zajęcia prosi uczniów, aby stanęli w parach naprzeciwko siebie. Osoby te patrzą życzliwie na siebie, a następnie mają powiedzieć do siebie coś miłego, np. dotyczącego wyglądu, zachowania itp. Gra służy werbalizacji pozytywnych emocji przejawianych względem innych ludzi.
II.Nauczyciel, posługując się wcześniej przygotowanymi dla uczniów ilustracjami przestawiającymi ludzi w różnych okresach ich życia, zróżnicowanych pod względem płci (dziewczynki, chłopcy, dorośli mężczyźni i kobiety) zadaje następujące pytania:
1. Kto znajduje się na obrazkach?
2. Kim staje się dziewczynka gdy dorasta?
3. Kim staje się chłopiec gdy dorasta?
4. Kim staje się dziewczynka gdy ma wnuki?
5. Kim staje się chłopiec, gdy zaczyna być coraz starszy, zaczynają mu siwieć włosy?
6. Do jakiej płci należy dziewczynka?
7. Do jakiej płci należy chłopiec?
III. Określanie na rysunkach i scematach różnic w budowie obu płci
Nauczyciel przedstawia plansze pod tytułem „Każdy człowiek należy do określonej płci” i wyjaśnia że dziewczynka i chłopiec, kobieta i mężczyzna to osoby różnej płci, to znaczy żeńskiej lub męskiej. Podkreśla, że każde dziecko rodzi się z określoną płcią i stąd już maleńkim dzieciom nadawane są imiona męskie lub żeńskie. Mimo, że w ciągu życia wygląd dziecka bardzo się zmienia, to znaczy staje się ono osobą dorosłą, a potem starszą, to jednak jego płeć pozostaje wciąż taka sama.
IV. Układanie puzzli obrazkowych „Budowa ciała chłopca i dziewczynki
V. Prezentacja multimedialna „Podobieństwa i różnice w sposobie zachowania się i budowie ciała dziewczynek i chłopców”. Przedstawienie podobieństw i różnic w budowie i funkcjonowaniu ciała dziewczynek i chłopców wynikających z odmienności płci.
Przykłady pytań:
1. Kto z was lubi oglądać czasopisma o motoryzacji?
2. kto z was lubi oglądać czasopisma o modzie?
3. Kto lubi sprzątać swój pokój?
4. Kto lubi pomagać mamie w przygotowaniu posiłku?
5. Kto lubi jeść lody?
6. Kto lubi opiekować się młodszym rodzeństwem?
7. Kto lubi grać w gry komputerowe?
8. Kto lubi śpiewać?
9. Kto lubi jeździć samochodem?
10. Kto lubi ścigać się na rowerach?

Nauczyciel wyjaśnia uczniom, że jest wiele rzeczy, zajęć, zachowań, które mogą jednocześnie w równym stopniu robić dziewczynki i chłopcy, na przykład te same potrawy, te same wspólne zawody i takie same zainteresowania. Uświadamia im również to, że z ich wypowiedzi wynika jednak, że w pewnych sytuacjach dziewczynki i chłopcy zachowują się inaczej i dlatego wybrali inne odpowiedzi na pytania. Na przykład chłopcy chcą być silni, sprawni, lubią tworzyć, budować coś nowego, mają również swoje tak zwane męskie sprawy i zainteresowania takie jak: łowienie ryb z tatą, gra w piłkę nożną, majsterkowanie itp. dziewczynki w przeciwieństwie do chłopców, bardziej przywiązują wagę do wyglądu zewnętrznego. Dlatego lubią się przebierać, zakładać różne ozdoby. Chętnie też pomagają mamie w sporządzaniu posiłków i robieniu zakupów. Nauczyciel podkreśla, że na sposób zachowania dziewczynek i chłopców ma wpływ już to, że są różnej płci oraz to, że pewnych sposobów postępowania charakterystycznych dla kobiet i mężczyzn uczą się od swoich rodziców oraz innych ludzi, z którymi się spotykają. Uświadamia również uczniom, że w przyszłości dziewczynka może zostać mamą, a chłopiec tatą. Jeśli będą chcieli, mogą założyć własną rodzinę, chłopcy będą żonaci, a dziewczynki będą mężatkami, a potem oni będą mieć dzieci. Dlatego oboje są potrzebni, by na świat mógł przyjść nowy człowiek.
VI. Ćwiczenie „Podobni, a jednak inni”
Na chematach ciała kobiety i mężczyzny umieszczamy etykiety zawierające cechy charakterystyczne dla płci. Uczniowie na czerwono podkreślają cechy wspólne dla kobiet i mężczyzn, na zielono podkreślają te, które nas różnią.
VII. Podsumowanie zajęć
Nauczyciel podkreśla, że każdy człowiek ma określoną płeć i przez całe życie rozwija się zgodnie ze swoimi zdolnościami, które ma jako człowiek płci męskiej lub żeńskiej. Dlatego dziewczynki i chłopcy są bardzo potrzebni, by w przyszłości mogli zakładać własne rodziny, pomagać innym ludziom oraz wypełniać ważne zadania, które są przed nimi.
VIII. Ewaluacja zajęć- „Barometr”
IX. Praca domowa – wykonaj rysunek na temat: „Ja jako przyszły tata, ja jako przyszła mama”
X. Ocena pracy uczniów.