Krakowiak - polski taniec narodowy

Scenariusz zajęć z edukacji muzycznej

Temat: „Krakowiak – polski taniec narodowy; nauka tańca”

Grupa: 6 latki
Cele główne:
- zapoznanie z zabytkami Krakowa oraz legendą związaną z hejnałem mariackim;
- poznanie figur polskiego tańca narodowego – krakowiaka;
- nauka prostego układu tanecznego;
Cele szczegółowe:
- tańczy w parach po kole,
- prawidłowo reaguje na muzykę,
- słucha poleceń nauczyciela,
- potrafi wykonać odpowiednie figury taneczne,
- zna zabytki Krakowa oraz legendę związana z hejnałem mariackim,
Metoda:
- oglądowa: zapoznanie z zabytkami Krakowa i strojem krakowskim,
- podająca: pokaz prawidłowych kroków tanecznych,
- praktyczna: samodzielny taniec dzieci,
Forma: zbiorowa, indywidualna,
Środki dydaktyczne: zdjęcia najważniejszych zabytków Krakowa, stroju krakowskiego, piosenka „Krakowiaczek”; opowiadanie Z. Chmurowej „O trębaczu z wieży mariackiej”; płyta CD; tamburyno;


Przebieg zajęć:
1. Muzyczne powitanie pląsem „Wszyscy są” – Wszyscy są, witam Was! Zaczynamy, już czas! Jestem ja, jesteś TY. Raz, dwa, trzy! – dzieci stoją w kole, rozkładają ręce w geście powitania, wskazują na siebie, na kolegów, rytmicznie klaszczą w dłonie

2. Zabawa ruchowa „Jedzie pociąg z daleka do Krakowa dojechał” - dzieci ustawione w rzędzie jedno za drugim, tworzą pociąg. Nauczyciel gra na tamburynie w rożnym tempie raz wolniej, raz szybciej, pociąg – dzieci poruszają się w zależności od tempa.

3. „Poznajemy Kraków” - rozmowa przy gazetce tematycznej na temat Krakowa. Pokaz zdjęć, obrazków najważniejszych zabytków Krakowa, omawianie wyglądu kolejnych zabytków Krakowa. Zapoznanie ze strojem krakowskim – oglądanie obrazków przedstawiających tradycyjny strój krakowski. Krótkie omówienie najważniejszych części stroju kobiecego i męskiego.

4. Rozgrzewka przed nauką krakowiaka - dzieci ustawione w kole, wykonują polecenia nauczycielki w rytm piosenki:
- marsz dookoła sali,
- STOP – kręcenie głową w prawo i lewo, krążenie głową,
- bieganie na paluszkach dookoła sali,
- STOP – ćwiczenia ramion – góra – dół, wymachy ramionami,
- skakanie jak piłeczki dookoła sali,
- STOP – ćwiczenia - „bioderka”, „kolanka”,
- bieganie na piętach dookoła sali,
- STOP – ćwiczenia stóp,
- cwał dookoła sali
- odpoczynek

5. Słuchanie piosenki „Krakowiaczek” – krótkie omówienie piosenki. Tempo tańca jest szybkie, muzyka żywa, wesoła, metrum 2/4.

6. Nauka tańca – pokaz i objaśnienie
1. „cwał w parach po kole” – chłopiec tyłem do środka koła, dziewczynka przodem, chłopiec prawą ręką trzyma dziewczynkę w pasie, a lewa oparta na biodrach – dłonie zaciśnięte w pięści. Dziewczynka lewą rękę trzyma na ramieniu chłopca, a prawą na bioderku jak chłopiec.
2. „drobna kaszka” – chłopiec i dziewczynka stoją naprzeciwko, zwróceni twarzami do siebie i podają sobie ręce jednoimienne (na krzyż). Odchylają się lekko do tyłu, aby ręce były wyprostowane, a ciężar ciała przenosimy na pięty stóp. Tańczący poruszają się określoną ilością taktów cwałem bocznym dookoła osi złączonych dłoni. Kończą figurę doskokiem obunóż i zmieniają kierunek ruchu.
3. „krzesany” – chłopiec i dziewczynka w ustawieniu naprzeciw siebie, nogami jednoimiennymi, ręce na bioderkach, lekki zamach prawą nogą w tył, na raz - przedmach prawą nogą w przód z przesunięciem piętą po podłodze, na dwa – powrót nogi przemachem w tył z muśnięciem podłogi palcami stopy; wyprostowanie lewej nogi, na raz i dwa – przytupnięcie w miejscu nogami zmiennie: lewa, prawa. Następny krok krzesany rozpoczynamy lewą nogą.
4. „cwał w parach po kole” – tak jak w pierwszej części tylko chłopiec ma uniesioną rękę w górze, a dziewczynka trzyma spódniczkę.
5. „cwał w kole” (karuzela) – na zewnątrz chłopcy, wewnątrz dziewczynki, chłopcy tańczą w prawo, dziewczynki w lewo, potem zmiana kierunku.
6. Poznanie nagrania hejnału z wieży mariackiej.
Słuchanie nagrania melodii hejnału. Zapoznanie dzieci z legendą, która wyjaśnia, dlaczego hejnał mariacki nagle się urywa. Słuchanie opowiadania Z. Chmurowej pt.: „O trębaczu z wieży mariackiej”

7. Utrwalenie tańca krakowiaka – układ taneczny
1. Cwał w przód w kolumnie par, ustawienie na obwodzie koła.
2. Figura – drobna kaszka z doskokiem obunóż i zmianą kierunku.
3. Krok krzesany w ustawieniu naprzeciwko siebie.
4. Cwał w przód w kolumnie par, ustawienie na obwodzie koła.
5. Figura karuzela – chłopcy tańczą cwałem po obwodzie koła na zewnątrz, dziewczynki cwałem wewnątrz koła.

8. Muzyczne pożegnanie pląsem - zajęcia skończone i chce nam się jeść. Do domu idziemy – adieu, bye-bye, cześć! (dzieci klaszczą rytmiczne w ręce, masują się po brzuchach, machają ręką do kolegów).