Trudna sztuka bycia razem. Wielka Bazgroła. Scenariusz zajęć

Monika Zawadzka-Adamiak
Nauczyciel, artysta plastyk, dyplomowany arteterapeuta

Scenariusz zajęć z serii Trudna sztuka bycia razem.
Wielkie Bazgrolenie w przyjaźni .

Temat kompleksowy: Arteterapia dla dzieci nadpobudliwych, z deficytem uwagi, dla grup niezintegrowanych, z problemem współpracy
Temat szczegółowy: Wielkie Bazgrolenie w przyjaźni

Cele:
- opanowywanie i przezwyciężanie agresji wobec nieznanych, lub słabo poznanych członków grupy,
- wzmacnianie samooceny
- doskonalenie umiejętności zabawy grupowej w spokojnej atmosferze
- budowanie wspólnoty i więzi

Pomoce:
Duży arkusz papieru(najlepiej białego bristolu lub odwrotnej strony dużego kalendarza). Kredki, flamastry(najlepiej grube), pastele olejne, kredki ołówkowe.

Przebieg:
Pytanie uczestników czy chcą wziąć udział we wspólnej, przyjaznej zabawie w artystów. Nauczyciel opowiada, że do tej zabawy nie trzeba nic umieć, bo każdy potrafi bazgrolić .
1. „Szacunek i pamięć” – zabawa integrująca.
Zabawa przebiega w kilku etapach. Zaczyna się od tego, że dzieci:
- Dzieci siadają na podłodze w kole-co wprowadza element równości wszystkich uczestników zabawy
- Każde dziecko wychodzi po kolei na środek koła i przedstawia się imieniem. Równocześnie dołącza do imienia jakiś charakterystyczny gest.
- Następnie dzieci robią jeszcze jedną rundkę. Każde z dzieci ponownie wychodzi na środek i mówi :”Moje imię to...”. Podaje swoje imię bez gestu. Reszta dzieci zgaduje jaki to był gest.
2. Nauczyciel opowiada o tym co znaczy być artystą
Dzieci siedzą w kole. Toczy się swobodna rozmowa o tym co dla każdego znaczy bycie artystą. Każde z dzieci rozpoczyna swoją wypowiedź od stwierdzenia: „ Artysta to człowiek, który...”
3. Powstanie Wielkiej Bazgroły
Nauczyciel kładzie na podłodze wcześniej przygotowany arkusz papieru, gromadzi dzieci wokół. Następnie prosi każdego o wybranie sobie swojego narzędzia pracy. Przy pomocy kostek Story cubs losujemy pierwszą osobę. Ustalamy ,który obrazek będzie decydował o wyborze. Dziecko, które zostało wylosowane jako pierwsza dokonuje uroczystego rozpoczęcia Wielkiego bazgrolenia. Po narysowanie pierwszego rysunku dzieci siedzące wokół przyglądają się co to może być. To, kto będzie następną osoba ustalamy na zasadzie ruchu zegara. Następna osoba podchodzi, zastanawia się głośno co przedstawia bazgroła i dorysowuje coś do tego rysunku, opierając się na domyśle, czym to przedstawienie jest. Nauczyciel dba aby szczegół dorysowany był niewielki, ponieważ praca musi powstawać etapami i dawać każdemu szansę na współuczestnictwo.
Na końcu pracy nauczyciel decyduje, które elementy wzmocnić lub wyeksponować.
4. Powstanie wspólnoty
5. Każde z dzieci na podstawie powstałej pracy znajduje wspólne imię, nazwę dla grupy siedzącej wokół arkusza. Nazwę grupy zapisujemy kolorowymi flamastrami na górze powstałego rysunku.
6. „Powtórz moje imię”.
− Aby utrwalić więzi i ułatwić zapamiętanie imion powtarzamy zabawę z początku zajęć.