Narrator
Jedyn chop był fest rybiorz. Niy było tydnia, coby niy pojechoł ryb nachytać kanś nad rzyka abo jako krzikopa. Jedyn roz chyciyła mu się na hoczyk złoto rybka, kero padała mu ludzkim głosym:
Złoto Rybka
Bydźcie tak dobrzi chopeczku a wypuście mie nazod do wody, a jo spełnia wasze trzi życzynia!
Narrator
Rybiorz niczego niy potrzebowoł, wciepnął ryba do wody i poszoł do dom wszystko pedzieć swoij babie.
Żona Rybaka
Ty pieroński gupieloku
Narrator
Ryczała na niego baba, że w cołkij wsi było słychać
Żona Rybaka
To jo tu cołki dziyń myja, piera, warza, bigluja, z dzieckami się nerwuja, w zogródce kopia.... A co ty w chałpie robisz? Zlewozmywak kapie, dźwiyrza krzipiom bo ich niy mo kto naszmarować... a tyś złotej rybce padoł, że niczego niy potrzebujesz? Czyś ty już blank ogup? Mogżeś choć chcieć nowy ekspres do kawy, bo się stary w zeszłym tygodniu popsuł!
Narrator
Chop niy chcioł się z babą wadzić yno wrazioł czopka na łeb, poszoł nad rzyka i woło
Rybak
Złoto rybko! Złoto rybko! Bydź tak dobro i dej moij babie nowy ekspres do kawy!
Złoto Rybka
Dobra
Narrator
Bulkła z głymbiny ryba
Złoto Rybka
Już tyn ekspres czeko na ciebie w doma!
Narrator
Maści zadowolony chop do dom, a tam baba na niego z pyskiym
Żona Rybaka
Ty się już chopie ani na wicach niy znosz. To jo ci tak yno do przykładu pedziała, że by się ekspres przidoł... leć do rybki, ale drapko i chciyj nowo chałpa.
Narrator
Co mioł chop robić, zaś czopka na leb wsadzioł i juzaś idzie nad rzyka.
Rybak
Złoto rybko! Złoto rybko! Bydź tak dobro i dej moij babie nowo chałpa!
Złota Rybka
Dobra! Nowo chałpa już je twoja.
Narrator
Pedziała rybiorzowi ryba.
Teraz już pewnie idzie chop do dom, bo se myśli, że wreszcie baba bydzie rada, a tu przy fortce słyszy:
Żona Rybaka
Z czego się gupku cieszysz? Jo bych wolała nowo chałpa, ale we Warszawie, a nojllepij tako co się nazywo Belweder. No wiysz... Ty byś boł prezidyntym, a jo prezidyntowo. Co głuchyś? Ciś do rybki!
Narrator
Jak to wszysko ryba usłyszała to tak chopu godo:
Złoto Rybka
Ale mosz przepadzito baba! Spełniyłabych te życzynie, ale niy mogą pozwolić, coby porządny Ślązok miyszkoł kanś we Warszawie i to jeszcze w Belwederze.
Narrator
I poszoł chop nazod, a tam nie było już ani nowyj chałpy, ani nowego ekspresu do kawy. Tak może skończyć kożdy, kto albo som je przepadzity, albo mo przepadzito baba.