Uczę się słuchać - scenariusz zajęć zintegrowanych w grupie 4 - 5 latków

Imię i nazwisko nauczyciela: Agnieszka Kaczmarczyk
Stopień awansu zawodowego: nauczyciel kontraktowy
Grupa: 4- 5 latki
Data: 20. 11. 2014 r.
Temat bloku: Światło i ciepło
Temat dnia: Uczę się słuchać
Obszary podstawy programowej:
1. 1. - obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, w przedszkolu, na ulicy;
1. 2. - przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych
3.3.- uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach;
8. 2.- dostrzega zmiany charakteru muzyki (np. dynamiki, tempa i wysokości dźwięku) i wyraża je ruchem;
14. 6.- układa krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, dzieli wyrazy na sylaby; wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej;
Cele ogólne:
- nabywanie przez dzieci przekonania, że potrafi się wypowiadać, jest słuchany i akceptowany przez innych,
- wdrażanie dzieci do słuchania innych,
- kształcenie u dzieci wrażliwości słuchowej
Cele szczegółowe. Dziecko:
- wie jaka głoska znajduje się na początku jego imienia,
- zna różne sposoby porozumiewania się,
- rozumie jak ważne jest słuchanie innych,
- sygnalizuje chęć wypowiedzi podnosząc palec do góry,
- uważnie słucha innych,
- czeka na swoją kolej podczas wypowiedzi,
- reaguje odpowiednio jeśli usłyszy wskazaną przez nauczyciela sylabę,
- rozpoznaje dźwięki wydawane przez instrumenty,
- powtarza rytm za nauczycielem,
- wskazuje który rytm zagrał nauczyciel,
- koncentruje się na bodźcach słuchowych,
- aktywnie i z radością uczestniczy w zabawach i grach ruchowych na holu przedszkolnym
Formy pracy: indywidualna, zbiorowa
Metody pracy: słowne, czynne, oglądowe
Środki dydaktyczne: krzesła, instrumenty, dywaniki z symbolami instrumentów, nakrętki, paski z narysowanym rytmem, gra „Pamięć dźwiękowa”, naklejki „Czuły słuch”


Przebieg zajęć:
1.Powitanie- wyodrębnianie głoski w nagłosie.
Dzieci siedzą w kole. Nauczyciel informuje je, że teraz wszyscy się przywitają, ale w innych sposób niż zwykle. Nauczyciel wypowiada głoski, a dzieci, których imię rozpoczyna się na wymienioną głoskę, wstają i kłaniają się.
2. Burza mózgów nt. Jak możemy się porozumiewać”, np.
- za pomocą głosu: bezpośrednio, telefonicznie
- za pomocą mimiki, niewerbalnie,
- na piśmie: pisemne polecenie służbowe, listy, gazety, książki itp.
- przekaz telewizyjny, audio-video, internet.
3. Nauczyciel wybiera jedną chętną osobę, która ma za zadanie przez minutę opowiedzieć bajkę lub to co robiła wczoraj po przyjściu z przedszkola, albo co lubi najbardziej robić w mamą i tatą. Osoba wychodzi na chwilę do łazienki, a w tym czasie nauczyciel wyjaśnia pozostałym dzieciom, żeby podczas wypowiedzi tej osoby, mają słuchać jej nieuważnie, rozmawiać między sobą, wstawać, patrzeć się w okno, ziewać, rozglądać się. Po upływie minuty dzieci słuchające zmieniają swą postawę: słuchają uważnie, patrzą na rozmówce, przytakują, uśmiechają się zachęcająco.
4. Po przeprowadzonej scence nauczyciel pyta osoby opowiadającej jak się czuła kiedy dzieci jej nie słuchały, czy łatwo jej było mówić, czy lepiej czuła się, gdy dzieci patrzyły na nią i nie przeszkadzały jej.
5. Nauczyciel wyjaśnia dzieciom, że poprzez tę scenkę chciał pokazać im, że słuchanie innych jest niedocenianie, że zwykle jest tak, że wszyscy chcą mówić, a nie słuchać i przeszkadzają innym. Przypomina dzieciom, by zgłaszały chęć wypowiedzi poprzez podniesienie ręki i czekały na swoją kolej podczas wypowiedzi, uważnie słuchając innych.
6. Zabawa ruchowa „Sylabowy refleks”- rozwijanie koordynacji słuchowo- ruchowej
Dzieci swoją w kręgu, wewnątrz którego prowadzący ustawia tyle krzeseł, ile jest dzieci, które spacerują wokół nich. Nauczyciel umawia się z nimi, że gdy w wymawianym ciągu sylab, usłyszą sylabę – me, siadają na krzesłach. W każdej następnej rundzie nauczyciel zabiera jedno krzesło. Dziecko, które nie znajdzie wolnego miejsca, kończy grę.
7. Ćwiczenie słuchu fizycznego oraz pamięci słuchowej „Co to za instrument”
Dzieci siedzą w kole na dywanie. Przed sobą nauczyciel rozkłada 6 instrumentów i po kolei prezentuje ich dźwięk. Dzieci przed sobą mają rozłożone dywaniki z symbolami instrumentów. Następnie za parawanem nauczyciel gra na wybranym przez siebie instrumencie, a zadaniem dzieci jest położyć nakrętkę na rozpoznanym instrumencie.
8. Ćwiczenie pamięci słuchowej „Powtórz rytm”
Nauczyciel prezentuje dzieciom kolejne rytmy na bębenku, a zadaniem dzieci jest jego odtworzenie.
9. Ćwiczenie „Rozpoznaj rytm”- rozpoznawanie rytmu zgodnie z układem przestrzennym.
Nauczyciel rozdaje dzieciom zestawy 2- 3 rytmów na paskach papieru. Następnie prezentuje rytmy w dowolnej kolejności, a dzieci wskazują odpowiadające im układy przestrzenne.
10. Rozwijanie koordynacji słuchowo- ruchowej „Sygnały”
Dzieci stoją w rozsypce. Nauczyciel zleca dzieciom, aby reagowały na sygnały, wystukiwane przez nią na bębenku w następujący sposób:
- cichy dźwięk- siedzą w siadzie skrzyżnym,
- głośny dźwięk- wstają,
- szybki rytm- biegają na paluszkach, by nikogo nie potrącić,
- wolny rytm- spacerują
11. Gra dydaktyczna „Pamięć dźwiękowa” wyd. Alexander- wdrażanie do uważnego słuchania, koncentrowania się na sygnałach dźwiękowych oraz ich identyfikowanie i różnicowanie.
12. Wręczenie dzieciom odznaczeń- czuły słuch.