Opowieści biblijne - scenariusz przedstawienia szkolnego

Scenariusz przedstawienia „Opowieści biblijne”
Przypowieść o synu marnotrawnym
Osoby:
-Ojciec
-Syn młodszy
- syn starszy
- narrator
N- pewien ojciec miał dwóch synów i któregoś pięknego dnia młodszy syn poprosił go o rozmowę
MS – ojcze świat jest taki piękny. Marzę o podróżach i chcę go poznawać.
Daj mi część majątku, która dla mnie przypada.
O – Synu mój, jesteś taki młody, droga daleka i nieznana, ale skoro taka jest twoja wola weź tę sakiewkę (podaje sakiewkę). Niech Cię Bóg prowadzi.
STS- A ja mój drogi ojcze zostanę z tobą i nie zostawię Cię samego.
N – młodszy syn pożegnał się z ojcem i bratem i wyruszył w świat, który tak bardzo chciał poznać. Niestety był bardzo rozrzutny i roztrwonił cały majątek. Gdy wszystko wydał zaczął cierpieć niedostatek i zrozumiał czym jest bieda.
(Chodzi po scenie żebrząc, ale nikt mu nic nie daje).
Wreszcie postanawia wrócić do domu i rodziny. Po długiej wędrówce pada przed nim na kolana.
MS- Ojcze, zgrzeszyłem przeciw niebu i przeciw Tobie. Nie powinienem zwać się Twoim synem.
O- Synu mój ! Jakie to szczęście Cię widzieć.
Hej! Słudzy! Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go. Przyprowadźcie utuczone Ciele i zabijcie je. Będziemy jeść i ucztować! Ten Syn mój był umarły, ale ożył, zginął, ale odnalazł się
STS- Ojcze! Co to ma znaczyć? Oto tyle lat Ci służę, ale mnie nie dałeś nawet koźlęcia abym zabawił się z przyjaciółmi. Skoro jednak ten Twój syn wrócił, roztrwonił majątek urządziłeś dla niego takie powitanie!
O- Synu mój ! Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko co moje do Ciebie należy. Trzeba się weselić i cieszyć z tego, że twój brat powrócił.
Nie chowaj urazy w swoim sercu- podaj rękę bratu.
N- Jeśli odszedłeś daleko- wróć
Ojciec bardzo Cię Kocha!
Tęskni za Tobą!
I ... czeka!
O – Synu wróć pamiętaj ojciec czeka!
(Muzyka)

Przypowieść o zgubionej owcy i drachmie.
Osoby:
- Nauczyciel
- Uczeń jego
- Niewiasta
- 2 przyjaciółki

(Wszyscy stoją w grupie i dyskutują, wychodzi nauczyciel).
N- Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha!
Ucz- Patrzcie, że też nauczyciel przyjmuje grzeszników!
N- Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich nie zostawi 99 na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż jej nie znajdzie. A gdy ją znajdzie bierze z radości n a ramiona, wraca do domu, sprowadza przyjaciół, sąsiadów by się z nimi swoją radość podzielili. Powiadam wam, tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z 99 sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.
Nw- (Wychodzi na środek, wysypuje monety i głośno je przelicza od 1 do 9)
Ojej! Miałam 10 drachm. A teraz tylko 9! Gdzie ona się zapodziała?
(Zapala lampkę, chodzi i szuka)
Jest! Jest! Znalazła się moja drachma! Kasiu! Patrzcie znalazłam zgubioną drachmę. Cieszcie się razem ze mną! Bo znalazłam drachmę, która zgubiłam.
K- To wspaniale przyjaciółko! Radujemy się razem z Tobą.
N- Patrzcie- taka sama radość będzie wśród aniołów z jednego grzesznika, który się nawróci.
(Muzyka)
Przypowieść o skarbie niebieskim.
Osoby:
- Wędrowiec
- Niewiasta
- Skąpiec
- Nauczyciel
- Złodzieje
(Skąpiec wciąga na scenę powoli 3 kartony, przygląda się im z dumą, układa pieniądze, liczy, ubiera klejnoty, cieszy się. Podchodzi niewiasta i wędrowiec- proszą o pomoc)
W- Ulituj się nad nami!
Nw- Jesteśmy głodni i strudzeni- pomóż nam!
S- Wynoście się! Precz żebracy! Pomóc im?!- Jeszcze czego! A kto mi pomaga?
(Sam do siebie) Moje wy kochane pieniążki. Gdybym był bogaty... Aaaaa- ziewa- zasypia.
(Muzyka ze Skrzypka na dachu)
(Złodzieje zakradają się na palcach)
Zł- Ci, ci, ci- o rany! Ale skarby.
(Wynoszą kartony w rytm muzyki, wyciągają mu spod głowy i uciekają ze sceny- po drodze zakładają biżuterię)
N- Nie gromadź skarbów na ziemi, gdzie rdza i mól psuje i gdzie złodzieje kradną. Gromadź swoje skarby w niebie.
Tam skarb twój, gdzie serce twoje.

Przypowieść o sądach nierozważnych.
Osoby:
- Niewiasty
- Gospodarz
- Gość I
- Gość II
- Gość III
- Gość IV
- Nauczyciel
Gp- Przyjaciele moi- zapraszam was w gościnę.
Wejdźcie proszę.
Ż- Rozgośćcie się, czym chata bogata!
G1- O! Jak tu ładnie, ile tu pyszności!- jak dobrze, że o mnie pamiętałeś!
G2- Co ona wygaduje? Widzisz te ściany, widzisz te meble? Co tu podziwiać.
(Mówi do koleżanki na boku)
Autor: Danuta Żuklińska