Zagraniczna mobilność szkolnej kadry edukacyjnej w ramach projektów instytucjonalnych - Turcja (Karabuk)

W dniach 11-17 maja 2014 panie Joanna G., Anna J., Ewa S. oraz pan Michał D. uczestniczyli w wyjeździe studyjnym do Turcji w ramach projektu „Zagraniczna mobilność szkolnej kadry edukacyjnej w ramach projektów instytucjonalnych” realizowanego przez FRSE w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego – Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki na zasadach Programu „Uczenie się przez całe życie”.
Celem wizyty była wymiana doświadczeń na temat sposobów motywowana uczniów i nauczycieli, form doskonalenia zawodowego, poznanie sposobów oceniania uczniów i nauczycieli (jako jednej z form motywowania), jak i zapoznanie się z ogólnymi warunkami funkcjonowania systemu edukacji i jego priorytetów.
Do tureckiego gimnazjum Mimar Sinan Ortaokulu w miejscowości Karabük uczęszcza ponad 700 uczniów w wieku 10 – 15 lat. Tuż obok mieści się szkoła podstawowa, w której naukę pobierają dzieci w wieku 6-10 lat. Kadra nauczycielska to grupa ok. 50 osób. Większość uczniów stanowią dzieci z okolicznej dzielnicy „5000 Domów”. Pod względem wystroju, szkoła przypomina naszą Trójkę – jest tam gablota z pucharami, ściany przystrojone są pracami dzieci, cytatami sławnych osób i napisami przypominającymi dzieciom o nauce i jej roli w życiu.
Co do organizacji pracy w szkole, to każda klasa opiekuje się swoją pracownią, w której spędza cały dzień, z wyjątkiem lekcji wychowania fizycznego czy fizyki. W szkole nie ma szatni, a dzieci zostawiają kurtki w swoich klasach.
W trakcie naszej wizyty mieliśmy okazję uczestniczyć w zajęciach lekcyjnych oraz podczas rozmów z poszczególnymi nauczycielami i uczniami dowiedzieć się sporo o pracy szkoły. Lekcje, które mieliśmy okazję obejrzeć były zróżnicowane zarówno pod względem tematyki, jak i jakości. Były lekcje poprowadzone wzorcowo, z pełnym zaangażowaniem zarówno ze strony nauczycieli, jak i uczniów. Stosowano podczas nich takie metody pracy jak gry językowe, praca w parach, eksperymenty naukowe, dramę. Zdarzały się jednak też lekcje świadczące o syndromie wypalenia zawodowego wśród nauczycieli, na których zainteresowanie wykazywała jedynie garstka uczniów. Mimo tego dominowały zajęcia ciekawe, a w pamięć zapadnie nam na pewno lekcja plastyki, na której mieliśmy okazję zobaczyć jak wygląda turecka metoda malowania na wodzie 'ebru'. Pole magnetyczne nie ma przed nami tajemnic dzięki wspaniałej lekcji fizyki, na której mimo użytego języka wcale nie siedzieliśmy jak na tureckim kazaniu.
Tak naprawdę najbardziej ujęła nas wyjątkowa, przyjacielska atmosfera w szkole panująca wśród nauczycieli oraz współodpowiedzialność dzieci za porządek podczas przerw. Zostaliśmy przyjęci bardzo ciepło zarówno przez grono pedagogiczne jak i uczniów. Na każdym kroku mieliśmy poczucie wyjątkowości – w kulturze tureckiej gość jest bardzo ważną osobą. Nauczyciele z wielką chęcią odpowiadali nam na pytania dotyczące organizacji pracy w tureckiej szkole, ale również byli zainteresowani zdobyciem informacji na temat polskiego systemu nauczania. Wizyta udowodniła nam jak istotna jest rola pozytywnie zmotywowanego nauczyciela w procesie nauczania i motywowania uczniów do nauki.
Liczymy na to, że wizyta zaowocuje dalszą współpracą, chociażby wymianą korespondencji w języku angielskim pomiędzy uczniami naszych placówek, a kto wie, może nauczyciele z Karabük odwiedzą nas w Trójce.