Sposoby rozwijania ekspresji plastycznej u dzieci w wieku przedszkolnym

Według H. Reada ekspresja jest wrodzoną każdej jednostce potrzebą komunikowania innym ludziom swoich myśli, uczuć, przeżyć, a także jest to dążenie do utrwalenia własnych wrażeń zmysłowych i rozwijanie swej wiedzy pamięciowej.
Najczęściej ekspresja dziecka znajduje wyraz w twórczości plastycznej. Ważne jest, aby jego wysiłek wypływał z wewnętrznej potrzeby wyrażania swoich przeżyć emocjonalnych, wyobrażeń, spostrzeżeń, których często nie byłoby w stanie wyrazić słowami. Twórczość plastyczna ma charakter wyobrażeniowo-pamięciowy, a powstały obraz jest subiektywny.

Warunkiem koniecznym dla rozwoju twórczości plastycznej jest styl pedagogiczny, od którego zależy to, czy ekspresja plastyczna będzie skuteczna, czy też dziecko całkowicie utraci upodobanie do niej:

-każde oddziaływanie motywujące winno pobudzać wrażliwość dziecka, zachęcać do tworzenia i posługiwania się różnymi materiałami, a także do indywidualnego przedstawiania treści danego tematu;

-uwzględniać indywidualne potrzeby dzieci, dawać im możliwość korzystania z różnych technik plastycznych, nie narzucać tematu pracy ani ograniczać czasu jej wykonania;

-zaplanować pobyt dzieci w przedszkolu, aby przewidzieć czas na ich swobodna działalność;

-nie narzucać dzieciom swojego sposobu malowania, tonacji kolorystycznej, proporcji przedstawianych postaci czy przedmiotów.

Każdej działalności dziecka powinna sprzyjać twórcza atmosfera. Serdeczny, przyjacielski stosunek nauczyciela do dzieci stworzy klimat porozumienia i zapewni swobodną wypowiedź.
-5-
Pamiętajmy, że pozytywne opinie potęgują starania dziecka, wyposażają je w motywację do działania, utrwalają zainteresowania.

Sztuka małego dziecka jest zbliżona sztuce współcześnie, dlatego trzeba się na niej choć trochę znać, by nie wyrządzić krzywdy dziecku i nie żądać tego, czego nie potrafi. Trzeba pozwolić mu myśleć, mieć oryginalne pomysły.
Nie wolno tłumić jego inicjatywy, zmuszać do schematycznego myślenia, do szablonowego sposobu działania. Twórczość plastyczną dziecka należy traktować z szacunkiem i powagą, oceniać na miarę jego psychiki i możliwości.

Jeszcze raz trzeba podkreślić, że działalność plastyczna dziecka powinna być ściśle połączona z percepcją otaczającego świata oraz dzieł sztuki.
Umiejętne scalanie procesów percepcji i ekspresji przyczynić się może do pełnej realizacji założeń i zadań wychowania plastycznego.