Scenariusz pożegnania klasy III gimnazjum przez uczniów klasy II.
Dekoracja: na środku sceny stoją maleńkie stoliki i krzesełka. Z tyłu rekwizyty nadające scenie wygląd przedszkola ( duże kolorowe obrazki, pluszaki itp.), napis MISIOWE PRZEDSZKOLE zasłonięty szarfą. Krzesełka są zwrócone w kierunku publiczności, do każdego przyczepiona jest kartka z napisem VIP i zdrobnieniem imienia ucznia klasy III gimnazjum.
Klasa III gimnazjum siedzi na widowni, treść i forma przedstawienia były utrzymywane przed nią w tajemnicy.
Prowadzący 1
Drogie koleżanki i koledzy z klasy III! Dzisiaj jest wasz dzień, wasze święto! Dlatego prosimy was wszystkich o zajęcie należnych wam miejsc dla VIPów.
Uczniowie klasy III wychodzą na scenę i zasiadają na swoich krzesełkach.
Prowadzący 2
Spędziliście w naszym Zespole Szkolno-Przedszkolnym co najmniej 10 lat. Przebrnęliście przez wszystkie etapy kształcenia. Osiągaliście sukcesy, przezwyciężaliście przeszkody i przeżywaliście porażki, ale z każdym rokiem stawaliście się coraz dojrzalsi. Dzisiaj trudno byłoby w was rozpoznać te niesforne maluchy, które mamy przyprowadziły do przedszkola czy zerówki.
Właśnie do tego etapu waszej edukacji chcielibyśmy dzisiaj powrócić. Dlatego witamy was ... ( oboje prowadzących mówi razem) ...w naszym PRZEDSZKOLU.
( uczeń odsłania napis MISIOWE PRZEDSZKOLE )
Prowadzący 1
Przygotowaliśmy dla was kilka zadań, które musicie wykonać zanim opuścicie szkolne mury. Na początek przedstawiam wam nowe przedszkolanki: pani Lusia i pani Zosia
Wychodzą dwie uczennice przebrane za nauczycielki, machają na powitanie, kłaniają się widowni. Jedna z przedszkolanek spogląda na dzieci (czyt. uczniów IIIg), dostrzega coś niepokojącego u jednego z nich i podbiega wołając: Ojej! Ale się ubrudziłeś! Ślini palec i udaje, że ściera brud z policzka ucznia, innemu próbuje przyklepać postawione na żelu włosy.
Prowadzący na zmianę czytają nazwy kolejnych zadań
ZADANIE 1. POWITANIE
Przedszkolanka do uczniów IIIg: Dzień dobry dzieci!
Gimnazjaliści: ....
Przedszkolanka: Jak to, nie umiecie się ładnie przywitać?
(do dzieci siedzących na widowni) Dzieci, pokażcie im, jak wita się przedszkolak! Dzień dobry dzieci!
dzieci na widowni chórem: DZIEŃ – DO – BRY!
Przedszkolanka: Pięknie, do klasy IIIg: Teraz wy, Dzień dobry dzieci!
Wszyscy : DZIEŃ – DO - BRY
Dzieci klas najmłodszych siedzące na widowni są poinformowane, że będą musiały odpowiedzieć pani DZIEŃ-DO-BRY
Jeżeli gimnazjaliści od razu wczują się w rolę przedszkolaków i odpowiedzą zgodnie z życzeniem pani, przedszkolanka chwali ich i mówi: Dla porównania posłuchajmy, jak witają się prawdziwe przedszkolaki i mówi „dzień dobry” do widowni. Ewentualnie komentuje, kto powiedział lepiej.
ZADANIE 2. POWTARZANIE ZA PANIĄ
Przedszkolanka: A teraz powtarzajcie za mną.
W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie.
jeżeli gimnazjaliści nie odpowiadają równo i wyraźnie przedszkolanka ćwiczy z uczniami aż do uzyskania zamierzonego efektu. Każdy wers mówi osobno, powoli i wyraźnie.
Szedł Sasza szosą suchą.
Szczepan Szczygieł z Grzmiących Bystrzyc
Przed chrzcinami chciał się przystrzyc.
Sam się strzyc nie przywykł wszakże,
Więc do szwagra rzecze: „Szwagrze!
Szwagrze, ostrzyż mnie choć krzynę,
Gdyż mam chrzciny za godzinę!”
„Nic prostszego! – szwagier na to.
Żono! Brzytwę daj szczerbatą!
ostatni wers przedszkolanka mówi bardzo szybko, tak aby gimnazjaliści nie byli w stanie powtórzyć poprawnie
W rżysko będzie strzechę szczygła,
Ta szczerbata brzytwa strzygła!”
ZADANIE 3. ZABAWA RUCHOWA
Przedszkolanka trzyma czystą kartkę papieru.
Przedszkolanka: A teraz drogie dzieci, wyobraźcie sobie, że jesteście tą kartką i musicie robić dokładnie to co ona.
Następnie zgina kartkę na różne sposoby, co próbują odwzorować uczniowie ( mogą to być skłony w przód i w tył, łapanie lewej nogi prawą ręką i podskakiwanie w tej pozycji itp.) Na koniec przedszkolanka mnie i zgniata kartkę, po czym wyrzuca ją za siebie. Nie wiedzącym, jak się zachować uczniom, mówi w końcu z uśmiechem: „ Żartowałam”.
ZADANIE 4. DRUGIE ŚNIADANIE.
Przedszkolanka: A teraz pora na drugie śniadanie.
Uczniowie przebrani za kucharki zakładają każdemu z absolwentów dziecięcy śliniaczek z imieniem. Następnie rozdawana jest marchewka i patyczki do lodów lub wykałaczki.
Przedszkolanka: Niestety, dzisiaj tylko marchewka. Ale kto zje pierwszy, będzie zwolniony z następnego zadania. Start!
Po wykonaniu zadania, kucharki ściągają klasie IIIg śliniaki, które będą im później wręczone na pamiątkę.
ZADANIE 5. ŚPIEWANIE PIOSENKI
Przedszkolanka: Dzieci, wstajemy! Będziemy śpiewać piosenkę i pokazywać.
My jesteśmy krasnoludki,
hopsa sa, hopsa sa,
pod grzybkami nasze budki,
hopsa sa, hopsa sa,
jemy mrówki, żabkie łapki,
oj tak tak, oj tak tak,
a na głowach krasne czapki,
to nasz, to nasz znak.
Gdy ktoś zbłądzi, to trąbimy,
trutu tu, trutu tu,
gdy ktoś senny, to uśpimy,
lulu lulu lu,
gdy ktoś skrzywdzi krasnoludka,
ajajaj, ajajaj,
to zapłacze niezabudka,
uuuuuuuuuuu
Przedszkolanka: Brawo! Zostało wam już tylko ostatnie zadanie.
ZADANIE 6. ZAGADKI
Przedszkolanka: Kto to taki?
Przykładowy wierszyk:
Wiersze pisze, filmy kręci,
Do harcerstwa cię zachęci,
Wiele różnych hobby ma.
I karate ponoć zna.
Umie ładnie się wyrażać,
Lecz niestety też obrażać.
Prowadzące czytają na zmianę ułożone przez klasę IIg wierszyki o uczniach klasy IIIg, którzy muszą rozpoznać w nich siebie lub kolegów z klasy. Uczeń, który rozpoznał się w wierszu wstaje i otrzymuje od delegacji klasy IIg pożegnalny dyplom oraz śliniaczek z imieniem na pamiątkę.
Prowadząca:
Dziękujemy wam za wspólną zabawę. Mamy nadzieję że w przyszłości będziecie miło wspominać lata spędzone razem z nami w szkolnych murach. My zawsze będziemy myśleć o was bardzo ciepło.
Możecie wrócić na miejsca .
Uczniowie IIIg wracają na widownię przy piosence „Wszystkie dzieci nasze są”.
Wykorzystano:
L.J. Kern „Wiersz, w którym syczy cały czas”
zespół Fasolki „Krasnoludki”
M. Jeżowska „Wszystkie dzieci nasze są”
Przygotowanie: Anna Olearczyk wraz z klasą II gimnazjum ZSP w Nidku