Style uczenia się

Nauka języka obcego wymaga od nas znajomości słownictwa, umiejętności porozumiewania się w kontekście komunikacyjnym, poprawności gramatycznej oraz wymowy. Nie od dziś wiadomo, że człowiek uczy się poprzez to co może dostrzec, poprzez słuch, ale także i poprzez ruch. Dlatego też rozróżniamy różne style uczenia się i są to:
- wzrokowcy,
- słuchowcy,
- kinestetycy
W zapamiętywaniu słownictwa przedstawiam różne formy przyswajania słownictwa, umiejętności konwersacji oraz gramatyki dla wyżej wymienionych stylów uczenia się.
SŁOWNICTWO
WZROKOWCY:
a)przesłanie do pamięci krótkoterminowej:
- grupowanie słów,
- skojarzenia,
- wyobrażenia myślowe,
- sporządzanie rysunków (znaczeń słów)
- tworzenie map myślowych,
- technika zastępowania słów
b) przesłanie do pamięci dłogoterminowej:
- tworzenie map myślowych,
- tworzenie zdań, które zawierają nowe słowa,
- naklejki na przedmioty w języku obcym
SŁUCHOWCY
a) przesłanie do pamięci krótkoterminowej
- skojarzenia,
- tworzenie map myślowych i omawianie ich na głos,
- technika zastępowania słów i wypowiadanie ich na głos
b) przesłanie do pamięci długoterminowej:
- posługiwanie się kartkami – wypowiadanie słów na głos,
- nagranie słówek i zwrotów na nośnik informacji,
- wypowiadanie zdań z nowymi słowami,
- klaskanie podczas wypowiadania wyrazów na głos,
- wydawanie odgłosów związanych ze znaczeniem nowego słowa.
KINESTETYCY
a) przesłanie do pamięci krótkoterminowej
- skojarzenia,
- wyobrażenia myślowe,
- odtwarzanie czy też odegranie słówek i zdań,
- dotykanie przedmiotów i wypowiadanie ich na głos,
- tworzenie map myślowych,
- technika zastępowania słów będąc w ruchu.
b) przesłanie do pamięci długoterminowej
- posługiwanie się kartkami będąc w ruchu,
- tworzenie map myślowych,
- zapisywanie nowych słów i ich znaczeń z pamięci,
- odtwarzanie znaczenia słów,
- układanie wyrazów z pojedynczych liter.
KONWERSACJA
WZROKOWCY
- kierowanie oczu do góry podczas mówienia,
- rozmowa w małych grupach,
- omawianie scenek i rysunków,
- wyobrażanie sobie samego siebie mówiącego biegle w obcym języku,
SŁUCHOWCY
- tłumaczenie słówek i zdań innym osobom,
- słyszenie w myślach samego siebie mówiącego biegle w języku obcym,
- rozmawianie w myślach ze sobą w języku obcym,
- odgrywanie scenek,
- naśladowanie mowy nauczyciela i obcokrajowców,
KINESTETYCY
- naśladowanie mowy nauczyciela i obcokrajowców,
- odgrywanie scenek,
- gestykulowanie podczas mówienia w języku obcym,
- wczuwanie się w to, że mówi się biegle w języku obcym
GRAMATYKA
WZROKOWCY
- układanie zdań z wyrazami,
- pisanie gramatycznych struktur i zasad kolorowymi mazakami,
- częste czytanie objaśnień gramatycznych,
- oglądanie obcojęzycznych programów telewizyjnych.
SŁUCHOWCY
- powtarzanie prawidłowych form za nauczycielem,
- powtarzanie samemu na głos prawidłowych form,
- słuchanie płyt CD z prawidłowymi formami,
- nagrywanie samego siebie z prawidłowymi strukturami gramatycznymi na dyktafon
- zabawy słowne z prawidłowymi formami.
KINESTETYCY
- zapisywanie prawidłowych form,
- odgrywanie scenek z zastosowaniem nowopoznanych form gramatycznych,
- „pisanie” palcem nowych form na dłoni.
WYMOWA
WZROKOWCY
- wyobrażanie sobie mówiącego obcokrajowca,
- śledzenie ust mówiącego nauczyciela,
- oglądanie programów obcojęzycznych
SŁUCHOWCY
- powtarzanie za nauczycielem,
- śpiewanie piosenek obcojęzycznych,
- słuchanie dialogów i tekstów,
- oglądanie obcojęzycznych stacji telewizyjnych
- nagrywanie samego siebie na dyktafon
KINESTETYCY
- odgrywanie scenek,
- powtarzanie słów za nauczycielem lub za płytą będąc w ruchu,
- nauka słów poprzez słuchanie.

Opracowała Beata Pitera