Sprawozdanie z realizacji stażu na nauczyciela mianowanego w szkole sanatoryjnej

Goczałkowice – Zdrój, 28. 08. 2014 r.

SPRAWOZDANIE Z REALIZACJI PLANU
ROZWOJU ZAWODOWEGO NAUCZYCIELA STAŻYSTY UBIEGAJĄCEGO SIĘ O AWANS ZAWODOWY NA STOPIEŃ NAUCZYCIELA MIANOWANEGO

Imię i nazwisko stażysty: mgr Anna Krętosz
Posiadany stopień: nauczyciel kontraktowy
Miejsce odbywania stażu: Zespół Szkół Specjalnych przy Uzdrowisku Goczałkowice-Zdrój Wojewódzkiego Ośrodka Reumatologiczno -Rehabilitacyjnego.
Zajmowane stanowisko: Nauczyciel - wychowawca zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy.
Rozpoczęcie stażu: 1 września 2011 roku.
Zakończenie stażu: 21 sierpnia 2014 roku.
Imię i nazwisko dyrektora szkoły:
Imię i nazwisko opiekuna stażu: mgr

Jestem nauczycielem kontraktowym w Zespole Szkół Specjalnych przy Uzdrowisku Goczałkowice – Zdrój Wojewódzkim Ośrodku Reumatologiczno – Rehabilitacyjnym. Pracę w tej placówce podjęłam od 1 września 2007 roku na stanowisku nauczyciel-wychowawca w Zespole Pozalekcyjnym w pełnym wymiarze godzin.
Teoretyczne podstawy mojej działalności zawodowej zdobyłam na Akademii Pedagogicznej im. KEN w Krakowie, gdzie w 2003 roku ukończyłam studia zawodowe na kierunku pedagogika specjalna o specjalizacji: oligofrenopedagogika, a w 2005 roku ukończyłam uzupełniające studia magisterskie na kierunku pedagogika specjalna o specjalizacji: oligofrenopedagogika. Następnie w czerwcu 2007 roku ukończyłam kurs kwalifikacyjny z zakresu pedagogiki leczniczej zorganizowany przez Regionalny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli „WOM” w Katowicach.
Mój staż na stopień nauczyciela mianowanego trwał od 1 września 2008 do 21 sierpnia 2014 roku.
Zgodnie z procedurą awansu, przy pomocy opiekuna stażu przygotowałam plan rozwoju zawodowego, który został pozytywnie zatwierdzony przez Pana Dyrektora mgr .
Tworząc plan rozwoju zawodowego uwzględniłam specyfikę i potrzeby tak specyficznej placówki jaką jest Zespół Szkół Specjalnych przy Uzdrowisku Goczałkowice-Zdrój, i jednocześnie mobilizował mnie do doskonalenia swojej wiedzy i umiejętności wierząc, że podniesie to efektywność moich działań edukacyjnych, a w konsekwencji posłuży podniesieniu jakości mojej pracy.
Sanatorium nasze obejmuje leczeniem, usprawnianiem oraz opieką dzieci przewlekle chore. Przyjeżdżają do naszej placówki dzieci z takimi schorzeniami jak:
 wrodzone lub nabyte uszkodzenia układu kostno-stawowego (skrzywienie kręgosłupa, przykurcze stawowe pochodzenia pourazowego lub neurogennego, stany po złamaniach lub wydłużeniach kończyn),
 choroby układu mięśniowego (dystrofie, miopatie, atrofie),
 schorzenia neurologiczne ujawniające się w nieprawidłowym funkcjonowaniu układu ruchu (mózgowe porażenie dziecięce, niedowłady pourazowe).
Ze względu na to, że sanatorium jest ośrodkiem całodziennego pobytu, proces leczenia obejmuje zarówno usprawnianie ruchowe jak i kształcenie. Przy sanatorium działa Zespół Szkół Specjalnych, składający się ze Szkoły Podstawowej, Gimnazjum, Liceum Ogólnokształcącego oraz Zespołu Pozalekcyjnego.
Szkoła przy sanatorium umożliwia dzieciom kontynuację nauki w sprzyjających warunkach poprzez klimat życzliwości, w którym uczniowie uczą się poszanowania drugiego człowieka i tolerancji. Staramy się zaspokoić potrzeby uczniów aby zmniejszyć ich stres związany z tęsknotą za domem. Jednak najważniejszym naszym działaniem jest wspieranie procesu rehabilitacji w trakcie pobytu dziecka w sanatorium.
W naszym ośrodku dzieci przebywają na oddziale szpitalnym oraz na dwóch oddziałach sanatoryjnych. Oddział pierwszy to oddział szpitalny gdzie przebywają dzieci w wieku od 6-18 lat, oddział drugi to oddział dzieci w wieku 13-18 lat i oddział trzeci to dzieci w wieku 6-13 lat. Pracuję na oddziale pierwszym. Okres pobytu dzieci na oddziałach sanatoryjnych trwa 27 dni ale w uzasadnionych przypadkach może być przedłużony o kolejny turnus natomiast dzieci z oddziału szpitalnego przyjmowane są w innych terminach niż dzieci sanatoryjne.
„Każda chwila, która mogłaby być wykorzystana lepiej, jest stracona” - Jean Jacques Rousseau.
Rozpoczynając staż na nauczyciela mianowanego kierowałam się tym mottem i starałam się, aby każda chwila została w pełni wykorzystana.
Staż był dla mnie okresem intensywnej pracy nad realizacją założeń, które zawarłam w planie rozwoju zawodowego. Przez cały okres trwania stażu pogłębiałam wiedzę i umiejętności dydaktyczno-wychowawcze, doskonaliłam znajomość prawa oświatowego i uczestniczyłam w pracach szkoły.
Jednocześnie jestem przekonana, że praca nad sobą i swoimi dokonaniami pedagogicznymi wcale nie dobiegła końca, a wprost przeciwnie jeszcze wszystko przede mną.
Sprawozdanie z realizacji zadań określonych na okres stażu i ich efekty przedstawiam w obszarze poszczególnych wymagań niezbędnych do uzyskania stopnia nauczyciela mianowanego zawartych w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 grudnia 2004r. Stanowi ono okazję do podsumowania podjętych działań i jest udokumentowaniem tego wszystkiego, co składa się na moją codzienną pracę nauczyciela - wychowawcy.


§ 7 ust. 1 pkt. 1 Uczestniczenie w pracach organów szkoły związanych z realizacją zadań dydaktycznych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych wynikających ze statutu szkoły oraz potrzeb szkoły i środowiska lokalnego.

Specyfika pracy w naszej placówce uwidacznia się m.in. w planowanych działaniach wobec dziecka niepełnosprawnego ruchowo i przewlekle chorego, służących realizacji naczelnych wartości wynikających z misji naszej szkoły. Dlatego też brałam czynny udział w pracach Rady Pedagogicznej, związanych z realizacją jej podstawowych funkcji i wynikających z nich zadań – czynnie uczestniczyłam w zespołach ewaluacji wewnętrznej opracowujących szereg obszarów związanych z pracą szkoły.
Przedmiotem jednej z ewaluacji wewnątrzszkolnej było wymaganie państwowe w zakresie współpracy i współdziałania nauczycieli.
W 1988 roku w ramach prac realizowanych przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) podano charakterystykę dobrego nauczyciela:

Zdolności organizacyjne, współpraca i współdziałanie – profesjonalizm nauczyciela nie może być dłużej uważany za zindywidualizowany zestaw kompetencji, ale powinien funkcjonować jako część „organizacji szkolnej”. Zdolność i gotowość do uczenia się od innych oraz uczenia innych nauczycieli jest być może najważniejszym aspektem tej cechy nauczyciela.

Jakość pracy szkoły to jej rozwój jako instytucji ukierunkowany na wielostronny rozwój edukacyjny uczniów. Skoro zatem nauczyciele pracują z tymi samymi uczniami, w tym samym czasie i w tym samym miejscu, to ich działania muszą być zespolone. Inaczej indywidualna praca może nie służyć przyjętej koncepcji rozwojowej szkoły.
Dlatego celem ewaluacji, jaki przyjęliśmy było doskonalenie w naszej placówce współpracy i współdziałania w gronie pedagogicznym w zakresie organizacji procesów edukacyjnych i wychowawczych ze zwróceniem szczególnej uwagi na potrzeby i możliwości dziecka przewlekle chorego.
Kolejnym zespołem w którego pracę się aktywnie włączyłam był zespół ewaluacji wewnętrznej opracowujący wyrównywanie szans edukacyjnych. Cele jakie sobie założyliśmy to jak najdalej idąca pomoc uczniom w pełnym wykorzystaniu potencjałów, umożliwienie uczniom wyrównywania szans edukacyjnych, opieka nad uczniami mającymi trudności w nauce, określenie sposobów pracy z uczniami słabymi oraz ocena działalności szkoły w zakresie wyrównywania szans edukacyjnych. Działania w zakresie wyrównywania szans edukacyjnych uczniów naszej szkoły mają służyć osiągnięciu przez ucznia sukcesu edukacyjnego na miarę jego możliwości. Wykorzystując wyniki ewaluacji wyciągnęliśmy wnioski, które posłużyły nam do wyznaczenia kierunków oddziaływań na dalsze lata.
Aby eliminować przyczyny i przejawy niewłaściwych zachowań naszych uczniów, minimalizować skutki już zaistniałych negatywnych zdarzeń, zachowań oraz usprawnić i ujednolicić w naszej szkole oddziaływania wychowawcze i postępowanie w sytuacjach trudnych, problematycznych, kryzysowych został powołany w naszej placówce zespół opracowujący procedury postępowania w zakresie bezpieczeństwa i sytuacji trudnych. Również w pracę tej komisji czynnie się włączyłam. Wypracowane przez nasz zespół procedury mają przede wszystkim zwiększyć bezpieczeństwo zdrowia i życia w szkole, ułatwić postępowanie osobom odpowiedzialnym za bezpieczeństwo uczniów a także wskazać działania naprawcze oraz zapobiegać powtarzaniu się sytuacji niepożądanych poprzez wskazanie działań profilaktycznych.
Systematyczna współpraca z gronem pedagogicznym pozwoliła mi na bieżąco modyfikować wytyczone zadania dydaktyczno-wychowawcze, które mają istotne znaczenie w pracy z uczniem niepełnosprawnym. Dzięki niej w istotny sposób na bieżąco ewaluowałam realizowane przeze mnie zadania oraz dostosowywałam je do zmieniających się warunków takich, jak: zmiana turnusu – czyli zmiana grupy wychowawczej oraz jej potrzeb.
Istotnym elementem moich działań było organizowanie uroczystości szkolnych takich, jak: Andrzejki, Jasełka, Dzień Pielęgniarki, Mikołajki, Bal Karnawałowy oraz Dzień Dziecka, Dzień Edukacji Narodowej zgodnie z kalendarzem imprez okolicznościowych.
Wspólnie z koleżanką mgr Anną Maćkowską zorganizowałyśmy imprezę z okazji Dnia Służby Zdrowia podczas której wyreżyserowałyśmy i wystawiłyśmy inscenizację w której aktorami byli uczniowie naszej szkoły a także przygotowałyśmy program artystyczny w którym nasi uczniowie śpiewali piosenki, recytowali wiersze i przedstawiali modę na wesoło dla pracowników Służby Zdrowia. Wśród zaproszonych gości byli: Dyrektor Naczelny Uzdrowiska Pan Tomasz Niesyto, Przełożona Pielęgniarek Pani Irena Pudełko, Dyrektor naszej szkoły Pan Jarosław Krutak, lekarze, oddziałowe, pielęgniarki, rehabilitanci i salowe, którzy pracują w naszej placówce. Zaproszeni goście oprócz występów dzieci otrzymali drobne upominki w postaci kartki z życzeniami, słodkiej muffinki oraz pięknej róży. Nie ukrywam że przygotowanie tego dnia wymagało dużych pokładów energii i czasu ale było warto słysząc pochwały i gratulacje pracowników Służby Zdrowia i widząc ich uśmiechnięte twarze.
Zaangażowanie dzieci w przygotowania i powierzenie im zadań, za które były odpowiedzialne motywowały je do pracy pomimo wielu ciążących na nich obowiązkach. Dzięki temu uczniowie mieli możliwość wzbogacać swój język, ćwiczyć dykcję i emisję głosu oraz próbowani swych sił na scenie.
Ponadto przedstawienie to było okazją do promocji szkoły w środowisku lokalnym oraz pozwoliło rozwijać indywidualne uzdolnienia teatralne naszych uczniów.
Z okazji Dnia Edukacji Narodowej nauczyciele naszej szkoły przygotowali dla uczniów niespodziankę – a mianowicie przedstawienie, które obrazowało fragmenty „Mikołajka” i jego przyjaciół, gdzie aktorami byli belfrowie a widzami dzieci. Ja również czynnie włączyłam się do tych przygotowań i wzięłam udział w przedstawieniu. Była to dla mnie świetna zabawa a w trakcie występu można było zauważyć żywe i spontaniczne reakcje dzieci. Po występie zostaliśmy nagrodzeni gromkimi brawami.
Tego typu przedsięwzięcia niosą ze sobą duży ładunek emocjonalny, pozwalają dzieciom przenieść się w inny świat, zapomnieć o tęsknocie za najbliższymi i na długo pozostają w ich pamięci.
Dzień Dziecka to dzień, który powinien przynosić dzieciom wiele radości. W myśl tego wspólnie z koleżanką A. Barbarowicz zorganizowałam w naszej placówce imprezę z okazji Dnia Dziecka z wieloma atrakcjami czekającymi na dzieci. Nasi podopieczni mogli w tym dniu wyjechać na wycieczkę do Zagrody Żubrów w Pszczynie gdzie mieli okazję do poszerzenia wiedzy z zakresu przyrody. Ponadto zorganizowałam zabawę taneczną podczas której dzieci bawiły się w taktach żywej muzyki i brały udział w różnych zabawach i konkursach a każde dziecko otrzymało upominek oraz także pozyskałam sponsorów, którzy ufundowali dla naszych wychowanków lody oraz pączki.
W związku z bogatym życiem naszej szkoły przez cały okres stażu na nauczyciela mianowanego na bieżąco tworzyłam zaproszenia, dyplomy, plakaty oraz inne dokumenty ozdobne zgodnie z potrzebami. W pracach tych wielokrotnie korzystałam z pomocy chętnych dzieci, które traktowały te prace jako sposób na spędzanie wolnego czasu, ale przede wszystkim jako relaks od zabiegów rehabilitacyjnych.
Poszerzając wachlarz moich oddziaływań pedagogicznych sprawowałam opiekę nad uczniami podczas organizowanych przeze mnie wycieczek i wyjść poza szkolnych ze szczególnym uwzględnieniem bezpieczeństwa dzieci niepełnosprawnych ruchowo i przewlekle chorych. Celem których było kontynuowanie procesu rehabilitacyjnego oraz promowanie zdrowego stylu życia poprzez aktywność ruchową oraz przebywanie na świeżym powietrzu.


§ 7 ust. 1 pkt. 2 Pogłębiać wiedzę i umiejętności zawodowe, samodzielnie lub przez udział w różnych formach kształcenia ustawicznego.

Realizując zaplanowane w planie rozwoju zawodowego zadania na stopień nauczyciela mianowanego miałam świadomość, że w obliczu dokonujących się przemian w życiu społecznym, nowych technologii oraz zmian systemowych, warsztat pracy nauczyciela – pedagoga staje się szybko niewystarczający, a on sam bez ciągłego pogłębiania wiedzy staje się bezradny wobec problemów wychowawczych. Zdając sobie sprawę z ciążącej na mnie odpowiedzialności, jaka wiąże się z wykonywaniem pracy nauczyciela – wychowawcy podejmowałam szereg różnych form doskonalenia zawodowego. Zdobytą wiedzę i umiejętności wykorzystałam w codziennej pracy wychowawczej na oddziale sanatoryjnym.
Poszukując nowych rozwiązań i możliwości terapeutycznych oddziaływań na dziecko niepełnosprawne ruchowo i przewlekle chore ukończyłam kilka kursów i szkoleń o tematyce plastycznej takie, jak:
- Szkolenie „Osikowa dolina – florystyka i biżuteria” – 18.05.2014 roku
- Szkolenie „Osikowe dekoracje wielkanocne i wiosenne” – 16.03.2014 roku
- Szkolenie „Decoupage na szkle” – 28.12.2010 roku
- Szkolenie ”Kreatywny recycling” – 08.01.2013 roku
- Szkolenie „Ouilling – magiczne zawijasy II stopień wtajemniczenia” – 08.11.2013 roku
Dzięki powyższym formom doskonalenia poszerzyłam swoją wiedzę i praktyczne umiejętności z zakresu twórczości plastycznej, która spełnia rolę kompensacyjną wyzwalając aktywność twórczą, wyrównując braki i ograniczenia psychofizyczne uczniów.
Istotne zagadnienia pogłębiające moje metodologiczne przygotowanie do pracy z dzieckiem niepełnosprawnym ruchowo i przewlekle chorym w warunkach sanatoryjnych miałam okazję zgłębić podczas dwudniowej Konferencji dla szkół sanatoryjnych, przyszpitalnych, młodzieżowych ośrodków wychowawczych i ośrodków szkolno – wychowawczych organizowanych przez Metis w Katowicach:
- XII edycja konferencji dla szkół szpitalnych, przyszpitalnych i ośrodków szkolno – wychowawczych pt. „Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat (J. Korczak) – o różnorodnych sposobach pracy wychowawczej z dziećmi i młodzieżą” – 10 – 11.10.2013 roku.
Podczas konferencji poznałam zagadnienia o tematyce związanej z szeroko rozumianym wspieraniem wszechstronnego rozwoju dziecka oraz miałam możliwość wymiany doświadczeń i nawiązania współpracy z innymi nauczycielami.
Poszerzając swój warsztat pracy uczestniczyłam w szkoleniach Rady Pedagogicznej, dzięki którym wzbogaciłam wachlarz moich oddziaływań pedagogicznych wobec dziecka niepełnosprawnego ruchowo i przewlekle chorego
- Warsztaty metodyczne w zakresie „Pierwszej pomocy przedmedycznej” 01.12.2008 roku
- Szkolenie „Stres w zawodzie nauczyciela – metody i techniki radzenia sobie ze stresem” 04.04.2012 roku
- Szkolenie „Odpowiedzialność prawna nauczyciela” 27.11.2012 roku
Moje umiejętności i wiedzę z zakresu psychologii i pedagogiki miałam okazję wielokrotnie weryfikować podczas pracy wychowawczej na oddziale, jak również pracując indywidualnie z dzieckiem.
Szczególnie istotnym z punktu widzenia wychowawcy była szkoleniowa rada pedagogiczna prowadzona przez pedagoga szkolnego dotycząca zagrożeń wynikających ze stosowania przez nieletnich środków psychoaktywnych. Podczas spotkania poszerzyłam wiedzę pozwalającą mi dokonać wstępnej oceny, czy uczeń jest pod wpływem niedozwolonych środków.
Bardzo cenne było uczestnictwo w szkoleniu pt. „Jak być autorytetem ?” zorganizowanym przez Regionalny Ośrodek Metodyczno – Edukacyjny Metis w Katowicach – 19.11.2012 roku. We współczesnej szkole każdy nauczyciel i wychowawca staje przed wyzwaniem zbudowania swojego autorytetu – wiarygodnością, zachowaniem, postawą, wiedzą, doświadczeniem. Podczas szkolenia dowiedziałam się czym właściwie jest autorytet i jak go wzmacniać.
Uczestniczyłam również w szkoleniu wewnątrz naszej placówki zorganizowanym przez moją opiekun stażu Panią Annę Maćkowską, która podzieliła się z uczestnikami szkolenia tajnikami wykonania bombki metodą 3D a nasze wytwory zasiliły kiermasz z okazji Świąt Bożego Narodzenia organizowany corocznie w naszym sanatorium.
Realizując w mojej pracy funkcję terapeutyczną, w trakcie zajęć starałam się stworzyć prawidłowy klimat socjopsychiczny, tak by każde dziecko mogło w miarę swoich możliwości odnieść sukces, a jednocześnie stało się bardziej świadome własnego udziału w procesie rewalidacji. W tym celu istotne jest wykorzystywanie różnych materiałów dydaktycznych, które będą skuteczną pomocą w pracy z dziećmi niepełnosprawnymi ruchowo i przewlekle chorymi.
Ze względu na różnorodność zaburzeń u dzieci przebywających w sanatorium, wykorzystywałam środki dydaktyczne dostosowując je do możliwości poszczególnych dzieci. Dzięki temu każde dziecko odnosiło sukces na miarę swoich możliwości. Bardzo przydatne w tym względzie okazało się również stworzenie bazy linków do strony WWW z pomocami dydaktycznymi, którą w dalszym ciągu aktualizuję.


§ 7 ust. 1 pkt. 3 Poznawanie przepisów dotyczących systemu oświaty,
z uwzględnieniem specyfiki typu i rodzaju szkoły, w której odbywa staż.

Przed rozpoczęciem stażu na nauczyciela mianowanego oraz na początku stażu zaktualizowałam i uzupełniłam wiadomości dotyczące systemu oświaty, szkoły, pracy nauczyciela, praw dziecka i ucznia oraz spraw związanych z kształceniem i wychowaniem dzieci i młodzieży ze szczególnym uwzględnieniem organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej, zasad organizowania opieki nad uczniami niepełnosprawnymi i ich kształcenia, kształceniu specjalnym, między innymi:
 Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela,
 Ustawa o systemie oświaty (tekst jednolity) z dnia 7 września 1991r.,
 Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 lutego 2001r. w sprawie orzekania o potrzebie kształcenia specjalnego lub indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży oraz szczegółowych zasad kierowania do kształcenia specjalnego lub indywidualnego nauczania.
 Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 stycznia 2003r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach,
 Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli,
 Ustawa z dnia 15 lipca 2004r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela.
Dokumenty analizowałam głównie pod katem funkcjonowania i pracy szkoły specjalnej zorganizowanych przy zakładach opieki zdrowotnej.
Zapoznając się z publikacjami interpretującymi zasady ubiegania się o stopnie awansu zawodowego w znaczny sposób ułatwiły mi sporządzenie planu rozwoju zawodowego na nauczyciela mianowanego. Pozwoliło mi to nie tylko na poszerzenie dotychczasowej wiedzy na temat ewaluacji zawodowej nauczyciela wychowawcy, ale także na pogłębianie praktycznych umiejętności w tym zakresie.


§ 7 ust. 2 pkt. 1 Umiejętność organizacji i doskonalenia warsztatu pracy, dokonywania ewaluacji własnych działań, a także oceniania ich skuteczności i dokonywania zmian w tych działaniach.

Przed przystąpieniem do realizacji stażu na stopień nauczyciela mianowanego przeanalizowałam swoje wszystkie mocne i słabe strony jako wychowawca w tak specyficznej placówce jaką jest Zespół Szkół Specjalnych przy Uzdrowisku Goczałkowice -Zdrój.
Staż na stopień nauczyciela mianowanego rozpoczęłam 01.09.2011 roku natomiast ukończyłam 21.08.2014 roku . Moim opiekunem stażu został nauczyciel – wychowawca mianowany mgr Anna Maćkowska. Nawiązanie współpracy z opiekunem zaowocowało ustaleniem form pomocy i cennymi wskazówkami dotyczącymi realizacji stażu. Zawsze mogłam liczyć na pomoc podczas wykonywania swoich obowiązków oraz wsparciem ze strony opiekuna przy podejmowanych przeze mnie inicjatywach.
Plan rozwoju zawodowego opracowałam w oparciu o obowiązujące przepisy Ministra Edukacji Narodowej w sprawie uzyskania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli, założenia Statutu Placówki, Planu Pracy Szkoły i Szkolnego Planu Wychowawczego, a także biorąc pod uwagę specyficzne potrzeby i oczekiwania uczniów, rodziców i współpracowników. Starałam się, by uwzględniał on specyfikę i potrzeby szkoły, a jednocześnie mobilizował mnie do coraz aktywniejszej pracy i jeszcze bardziej skutecznego oddziaływania na wychowanków.
Bardzo ważnym elementem ujętym w planie rozwoju zawodowego przedkładającym się na doskonalenie mojego warsztatu pracy na jego ewolucję i skuteczność miała analiza zajęć prowadzonych przez doświadczonych wychowawców naszej placówki. Dzięki temu mogłam doskonalić swój warsztat pracy z dzieckiem niepełnosprawnym ruchowo i przewlekle chorym.
Prowadząc zajęcia pod okiem opiekuna stażu mgr Anny Maćkowskiej, czy też innych hospitujących je wychowawców dało mi możliwość korygowania własnych metod i stylu pracy. Dzięki temu mogłam wzbogacić swoją wiedzę metodyczną związaną z pracą z dzieckiem niepełnosprawnym i przewlekle chorym i zweryfikować moje umiejętności pedagogiczne. Szczególnie przydatne w tym względzie były rozmowy przeprowadzone po hospitacjach zajęć, które porządkowały moją wiedzę. Poza tym była to możliwość do przedyskutowania słuszności metod i wyciągnięcia wniosków do dalszej, bardziej efektywnej pracy.
Działania związane z realizacją mojego planu rozwoju zawodowego na bieżąco dokumentowałam poprzez systematyczne prowadzenie dokumentacji szkolnej oraz gromadzeniu konspektów z przeprowadzonych zajęć, zaświadczeń ukończenia kursów, szkoleń oraz warsztatów.
Uwzględniając specyfikę pracy w naszej placówce nauczyciel – wychowawca ma z zadanie stworzenie warunków wszechstronnego rozwoju dziecka niepełnosprawnego ruchowo i przewlekle chorego. Zatem ważnym elementem mojej pracy wychowawczej jest doskonalenie własnego warsztatu i metod pracy pedagogicznej skierowanej na wspomaganie procesu rehabilitacyjnego. Konkretne sytuacje wychowawcze na oddziale mobilizowały mnie do opracowania własnych pomocy dydaktycznych i stosowania w procesie dydaktyczno-wychowawczym aktywnych metod oceniając ich skuteczność w pracy z uczniami.
Specyfika wykonywanej przeze mnie pracy wymaga podejmowania takich działań
w stosunku do podopiecznych, by móc w jak największym stopniu uwzględnić ich indywidualne potrzeby. Stawiając przed wychowankami zadania i obowiązki muszę zwracać uwagę na ich różnoraki stopień rozwoju i dostosowywać indywidualnie do posiadanych umiejętności, predyspozycji i zainteresowań. By móc dostosować te właściwości podopiecznych starałam się, w miarę istniejących możliwości, zapoznać się z ich diagnozą medyczną i rozwojem psychofizycznym.
Swoje obowiązki dydaktyczno-wychowawcze realizowałam oddziałując terapeutycznie na psychikę dziecka poprzez stosowanie aktywnych metod w trakcie zajęć tj.: czytelnicze, plastyczne, wokalno-muzyczne, gry i zabawy stolikowe i ruchowe oraz gry i zabawy na wolnym powietrzu.
W tym celu opracowywałam szereg pomocy dydaktycznych, które uatrakcyjniały prowadzone przeze mnie zajęcia.
Przez cały okres stażu na nauczyciela mianowanego na bieżąco prowadziłam dokumentację szkolną. Zgodnie z rocznym planem pracy wychowawczej dokonywałam na bieżąco wpisów do dzienników wychowawczych oraz w oparciu o komplementarną diagnozę konstruowałam indywidualne programy wychowawcze dla dzieci z upośledzeniem w stopniu umiarkowanym.


§ 7 ust. 2 pkt. 2 Umiejętność uwzględniania w pracy potrzeb rozwojowych uczniów, problematyki środowiska lokalnego oraz współczesnych problemów społecznych i cywilizacyjnych.

. Dzięki stałej i systematycznej współpracy z Dyrekcją szkoły oraz z gronem pedagogicznym przyczyniałam się do rozwiązywania bieżących spraw i problemów uczniów.
Konkretne sytuacje wychowawcze na oddziale mobilizowały mnie do podejmowania rozmów z innymi wychowawcami i nauczycielami w celu eliminowania przyczyn nieprawidłowego zachowania i funkcjonowania dzieci przebywających w naszym sanatorium. W oparciu o prowadzoną przez pedagoga szkolnego dokumentację dotyczącą dzieci i własnym spostrzeżeniom planowałam zajęcia dostosowując metody i formy pracy do konkretnej grupy wychowawczej.
Oprócz własnych obserwacji i badań współpracowałam z lekarzami prowadzącymi, prosząc o udzielenie wskazówek i wytycznych do pracy z danym dzieckiem przebywającym na turnusie rehabilitacyjnym. Również ścisła współpraca z pielęgniarkami, rehabilitantami, pedagogiem oraz logopedą pozwoliły mi na zebranie wielu cennych informacji w celu opracowania indywidualnych planów pracy z dzieckiem niepełnosprawnym ruchowo lub przewlekle chorym.
Priorytetowymi czynnikami warunkujące pozytywne efekty w pracy dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej w szkole sanatoryjnej jest rzetelna diagnoza dziecka ze szczególnym uwzględnieniem potrzeby dziecka niepełnosprawnego ruchowo i przewlekle chorego. Niezwykle istotna w tym przypadku jest współpraca z rodzicami.
W tym celu przeprowadzałam rozmowy podczas przyjmowania dziecka na oddział z rodzicami w oparciu o kwestionariusz wywiadu wypracowany przez Radę Pedagogiczną gromadząc cenne informacje dotyczące rozwoju i zachowania ucznia, które mogły okazać się bardzo pomocne w oddziaływaniu na niego w procesie terapeutyczno-wychowawczym.
Podczas pobytu dziecka na turnusie rehabilitacyjnym udzielałam informacji dotyczących jego postępów w nauce oraz funkcjonowania w sanatorium, wspierałam oraz służyłam pomocą.
Realizując zadania na rzecz środowiska lokalnego aktywnie i systematycznie współpracowałam z innymi organizacjami działającymi rzecz edukacji i wychowania.
W trakcie trwania stażu na nauczyciela mianowanego współpracowałam ze Śląskim Hospicjum Domowym dla dzieci w Pszczynie. W ramach tej współpracy wspólnie z moimi wychowankami wykonaliśmy ozdoby świąteczne przeznaczone na kiermasz na rzecz Hospicjum. Podopieczni i pracownicy Śląskiego Hospicjum dla dzieci w Pszczynie byli bardzo wdzięczni a przy tym moi wychowankowie dostrzegli wartości płynące z bezinteresownej pomocy osobom pokrzywdzonym przez los i równocześnie mieli okazję miło spędzić czas wolny od zajęć szkolnych i rehabilitacyjnych oraz choć na chwilę zapomnieć o tęsknocie za najbliższymi.
Mając na uwadze promocję naszej szkoły wraz z koleżankami mgr Anną Maćkowską i mgr Aurelią Płaska zorganizowałam w Parku Uzdrowiskowym w Goczałkowicach - Zdroju wernisaż różnorakich prac plastycznych płaskich i przestrzennych wykonanych z różnorodnych materiałów a także różnorodnymi technikami połączony ze stoiskiem prac wykonanych przez dzieci i młodzież przebywających na rehabilitacji w sanatorium.
Mieszkańcy i kuracjusze mieli okazję podziwiać oraz nabyć wyroby naszych podopiecznych wspierając naszą działalność kiermaszową.
Czynnie włączyłam się do udziału w organizacji stoiska na Festiwalu Ceramiki w Pszczynie organizowanym przez Stowarzyszenie Artystyczne „Plessart” gdzie równocześnie z warsztatami ceramicznymi prowadzonymi przez moje koleżanki był organizowany kiermasz prac plastycznych wykonanych przez dzieci z naszej szkoły oraz wernisaż prac dzieci i młodzieży w Pszczyńskim Centrum Kultury. Impreza miała charakter otwarty i była to doskonała okazja do integracji naszej placówki ze środowiskiem lokalnym oraz promocji.
Wraz z kolegą mgr Adamem Jarzyną i koleżanką mgr Małgorzatą Wielek przygotowałam prezentację z działalności i osiągnięć naszego zespołu szkół za rok szkolny 2013/2014 na potrzeby Urzędu Marszałkowskiego w Katowicach.
Aktywnie włączyłam się w przygotowania do wszystkich organizowanych przez naszą szkołę kiermaszy świątecznych na rzecz naszych podopiecznych. W tym celu prowadziłam zajęcia plastyczno-techniczne podczas których wraz z uczniami wykonywaliśmy przedmioty dekoracyjne, ozdoby i kartki świąteczne wytwarzając rękodzieło przez zastosowanie wszystkich poznanych mi technik plastycznych a także podczas zajęć pozalekcyjnych z uczniami wytwarzaliśmy piernikowe ciasteczka i choinki, które wzbogacały kiermasze szkolne a jednocześnie dzieci doskonaliły swoje umiejętności kulinarne. Aby poszerzyć zakres swoich umiejętności i wiadomości w tym zakresie na bieżąco dokształcam się poprzez udział w różnego rodzaju warsztatach i kursach z technik plastycznych oraz poszukuję inspiracji poprzez samodzielną twórczość.
Aktywność plastyczna uczniów niepełnosprawnych ruchowo i przewlekle chorych jest nieodzownym elementem ich wszechstronnego rozwoju, a poprzez udział w tych zajęciach mieli okazję do rozwijania swoich umiejętności i zdolności manualnych.
Głównym zadaniem nauczyciela – wychowawcy pracującego w sanatorium z dzieckiem niepełnosprawnym ruchowo i przewlekle chorym jest realizacja celów terapeutycznych. Ważnym tego typu celem jest między innymi osiągnięcie indywidualnego, chodźmy najmniejszego sukcesu przez dziecko. Dziecko niepełnosprawne ruchowo i przewlekle chore często nie wierzy w swoje możliwości, dlatego też moje działania skupiłam wokół rozwiązań będących pozytywnym wzmocnieniem i motywacją dla dzieci do wychodzenia naprzeciw trudnościom wynikającym z ich niepełnosprawności.
Dzięki działaniom pedagogicznym uczniowie mieli okazję wzięcia udziału w różnego rodzaju konkursach pozaszkolnych.
- Konkurs plastyczny „Przyleciały Anioły” organizowany corocznie przez Pszczyńskie Centrum Kultury
- Konkurs plastyczny „Jesień” organizowany przez bibliotekę w Zabrzegu – zdobycie wyróżnień za prace plastyczne o tematyce jesiennej
- XIV Międzygminny Konkurs Recytatorski „POGODEJMY PO NASZYMU” organizowany corocznie przez Gminny Ośrodek Kultury w Goczałkowicach- Zdroju – zdobycie wyróżnienia
- Konkurs żołędziowy organizowany przez Pokazową Zagrodę Żubrów w Pszczynie – zajęcie III i VIII miejsca oraz wyróżnienia w kategorii – szkoła. Nagrodą było bezpłatne wejście dzieci z naszego sanatorium do Pszczyńskiej Zagrody Żubrów w Pszczynie
- Konkurs plastyczny „Portret mojej mamy” organizowany przez Gminny Ośrodek Kultury w Goczałkowicach- Zdroju
- Konkurs plastyczny „Ozdobę Wielkanocną” organizowany przez Pszczyńskie Centrum Kultury
-- Konkurs plastyczny „Święta Bożego Narodzenia w mojej rodzinie, gminie, regionie...” organizowany przez Gminny Ośrodek Kultury w Goczałkowicach-Zdroju
- Konkurs plastyczny „Ozdoba na choinkę” organizowany przez bibliotekę w Czechowicach-Dziedzicach - prace dzieci z naszego sanatorium zdobiły w okresie Świąt Bożego Narodzenia drzewko świąteczne przed centrum handlowym w Czechowicach-Dziedzicach „Stara Kablownia”
Porównywalne pozytywne znaczenie dla uczniów przynosiły również konkursy organizowane na terenie naszej szkoły. Wraz z koleżanką Anną Stawowczyk-Sobota zorganizowałyśmy konkurs plastyczny. Zadaniem uczestników było wykonanie kartki wielkanocnej oraz zredagowanie do niej tekstu życzeń świątecznych.
Ze względu na duże zainteresowanie naszych podopiecznych tego rodzajem konkursu ponownie zorganizowałam konkurs plastyczny na portret ulubionego misia z okazji Dnia Pluszowego Misia . Uczniowie naszej szkoły licznie skorzystali w naszej propozycji i podjęli próbę wykazania się swoimi zdolnościami i możliwościami manualnymi. Przy pomocy różnych poznanych na zajęciach wychowawczych technik plastycznych wykonali portrety misiów, które uświetniły galerię naszej placówki. Natomiast inni uczniowie oraz rodzice naszych podopiecznych mieli okazję podziwiać wykonane arcydzieła.
Starając się umilić pobyt dziecka w sanatorium jak i pomóc mu zapomnieć o tęsknocie za domem, organizowałam różnego rodzaju konkursy i zabawy oddziałowe i międzyoddziałowe:
- Randka w ciemno
- Bruneci Blondyni
- Śmieszna Moda
- Fantazyjna Fryzura
- Mam talent
- Kalambury
- Prezentacja sal
Dzieci i młodzież chętnie brali udział w tego typu zabawach.
Aktywnie prowadziłam przez cały okres stażu kronikę oddziałową wklejając do niej zdjęcia z różnorakich konkursów, zabaw, wycieczek, zajęć wychowawczych w których uczestniczyli wychowankowie naszej placówki.
Mając na celu propagowanie codziennego czytania dzieciom jako skuteczną, tanią i przyjazną metodę wspomagania ich wszechstronnego rozwoju – psychicznego, umysłowego, społecznego i moralnego oraz budowania zasobów wewnętrznych dziecka: kompetencji emocjonalnych i intelektualnych przez rok trwania stażu wraz z koleżanką mgr Joanną Waleczek przyłączyłam się do kampanii społecznej, rozpoczęta w czerwcu 2001 przez Fundację „ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom. Czytanie dzieciom dla przyjemności – 20 minut dziennie. Codziennie – jest mądrym sposobem spędzania czasu z dziećmi i świetną inwestycją w ich przyszłość. Czytanie dzieciom przebywającym w naszej placówce bardzo przypadło do gustu – poprawiało ich koncentrację, wzmacniało poczucie ich wartości, ćwiczyło wyobraźnię, pozwalało się wyciszyć oraz niwelowało tęsknotę dzieci za domem i rodziną.
Brałam również udział w akcji „Koszyczek z serca” którego organizatorem było Uzdrowisko Goczałkowice - Zdrój Wojewódzki Ośrodek Reumatologiczno – Rehabilitacyjny. Była to wielkanocna akcja charytatywna skierowana dla dzieci i kuracjuszy. Brały w niej udział dzieci z naszego sanatorium, dzieci mieszkające w Goczałkowicach – Zdroju, kuracjusze oraz niepełnosprawni – dzieci i dorośli – podopieczni Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym w Pszczynie. Podczas akcji uczestnicy wyrażali się w twórczości artystycznej, rozbudzali swoją wyobraźnię, odreagowywali napięcia i tworzyli piękne prace plastyczne – jajka wielkanocne ozdobione w najróżniejszy sposób.
Podczas trwania stażu od 05.09.2011 do 23.09.2011 roku sprawowałam opiekę nad praktykantką z Kolegium Nauczycielskiego w Gliwicach, która kształciła się na kierunku Pedagogika Specjalna z Informatyką i specjalności Pedagogika Terapeutyczna w ramach ciągłej praktyki pedagogicznej. W czasie praktyki studentka hospitowała zajęcia prowadzone przeze mnie oraz prowadziła samodzielnie zajęcia w mojej obecności. W ramach praktyki zapoznałam studentkę ze Statutem Szkoły, Programem Wychowawczym, Programem Profilaktyki oraz z dokumentacją pracy wychowawcy. Starałam się stwarzać podopiecznej wiele sytuacji aby jak najpełniej skorzystała z czasu przeznaczonego na praktyki, służyłam jej radą, pomocą przy wszelakich wątpliwościach a także z życzliwością przekazywałam jej moje uwagi i spostrzeżenia.

Propagowanie spacerów ścieżką dydaktyczną po Goczałkowicach-Zdroju jest doskonałą formą wspierania procesu rehabilitacyjnego oraz edukacyjnego. Podczas nich staram się przybliżać uczniom historie naszego regionu, powstania kompleksu sanatoryjnego oraz zapoznać z pięknem miejscowości uzdrowiskowej i jej zabytkami.
Ponadto organizowałam wyjścia do „Groty solnej”, która w znaczący sposób wspomaga proces rehabilitacji a przy tym jest formą relaksacji i odpoczynku od uciążliwych ćwiczeń.
Promowanie zdrowia i zdrowego stylu życia, przeciwdziałanie agresji oraz pomoc w rozwiązywaniu problemów związanych z niepełnosprawnością to kolejne ważne postulaty w pracy nauczyciela- wychowawcy. Najogólniej ujmując dotyczyła ona kształcenia zdrowego stylu życia, odpowiedzialności za zdrowie własne i innych oraz wyposażenie jednostki w umiejętności dokonywania wyborów i radzenia sobie z sytuacjami trudnymi. W tym celu tworzyłam gazetki tematyczne: Nie palę, Bezpieczne ferie, Prawidłowe odżywianie, Dlaczego warto czytać książki, Zasady dobrego wychowania, a także prowadziłam zajęcia warsztatowe z dziećmi na temat promocji zdrowia i profilaktyki uzależnień.


§ 7 ust. 2 pkt. 3 Umiejętność wykorzystywania w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej.

Wysoko rozwinięta współczesna technika wymaga również od nauczyciela ciągłego rozwoju w celu nadążenia za nowinkami cywilizacyjnymi. Wiąże się to z nowoczesnymi metodami oddziaływania wychowawczego wykorzystującego komputer, czy technologię informacyjną. Wykorzystywałam narzędzia multimedialne takie, jak: telewizor, odtwarzacz DVD, VHS w celu prezentacji filmowych o wartościowej tematyce.
Technologia informacyjna i komunikacyjna jest niezbędna w codziennej pracy nauczyciela – wychowawcy w szkole sanatoryjnej. Znajomość obsługi komputera okazała się przydatna przy opracowaniu różnych pomocy dydaktycznych oraz innego rodzaju dokumentów tekstowych:
 dokumenty szkolne,
 dokumenty związane z moim awansem zawodowym,
 ankiety dla uczniów, środki dydaktyczne,
 dyplomy,
 konspekty zajęć i scenariusze imprez,
 oraz elementy dekoracyjne na gazetki ścienne.
Całą dokumentację jak i pomoce, przygotowuję z wykorzystaniem technologii komputerowej. W Internecie poszukuję także nowych pomysłów, wzorów, technik plastycznych przydatnych w celu urozmaicenia zajęć oraz stworzenia podopiecznym nowych możliwości.
Ponadto wyszukiwałam potrzebne mi informacje dotyczące aktualnych konkursów ogłaszanych przez inne instytucje, w których nasi wychowankowie mieli możliwość uczestniczenia.
Również wiedzę na temat awansu zawodowego nauczycieli, uzyskuję korzystając z Internetu w celu śledzenia prawa oświatowego jak i jego zmian na stronach MENiS. Przez cały okres trwania stażu na nauczyciela mianowanego aktualizowałam swoje wiadomości z zakresu pedagogiki i psychologii pracy z dzieckiem niepełnosprawnym ruchowo i niepełnosprawnym umysłowo.
W celu korespondencji z urzędami oraz różnego rodzaju instytucjami korzystam z poczty elektronicznej.
Podsumowując stwierdzam, że komputer stał się dla mnie nieodzownym narzędziem pomocnym nie tylko w pracy ale i w życiu. Wpłynął na wzbogacenie mojego warsztatu pracy oraz na poszerzenie wiedzy metodycznej i merytorycznej.


§ 7 ust. 2 pkt. 4 Umiejętność zastosowania wiedzy z zakresu psychologii, pedagogiki i dydaktyki oraz ogólnych zagadnień z zakresu oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich, w rozwiązywaniu problemów związanych z zakresem realizowanych zadań.

Mając świadomość, iż nauczyciel stoi w obliczu ciągłych zmian musi ustawicznie doskonalić swój warsztat pracy w zakresie pedagogiki, psychologii oraz dydaktyki. W tym celu korzystałam z portali internetowych, a także analizowałam wybrane pozycje naukowe poszerzając swoje wiadomości i umiejętności.
Istotna w doskonaleniu komunikacji z dziećmi była pozycja A. Faber, E. Mazalish „Jak mówić żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać żeby dzieci do nas mówiły”. Pozycja ta jest przeznaczona dla każdego, kto chciałby mądrzej kochać własne i „cudze” dzieci.
Jako pedagog specjalny pracujący z dzieckiem niepełnosprawnym ruchowo i przewlekle chorym dbałam o pogłębianie swojej wiedzy również w tym zakresie czytając takie pozycje jak:
- Hamer H. „Klucz do efektywności nauczania”
- Chomczyńska – Miliszkiewicz M., Pankowska D. „Polubić szkołę”
- Griesbeck J. „Zabawy dla grupy”
Książki te dały mi konkretne narzędzia do pracy wychowawczej w postaci gotowych scenariuszy zajęć czy też przykładów gier i zabaw które wykorzystuję w codziennej pracy.
Ponadto systematycznie poszukiwałam w różnego rodzaju czasopismach oraz portalach internetowych inspiracji do dalszej działalności plastyczno – technicznej.
Sytuacja psychospołeczna dziecka rozpoczynającego pobyt w sanatorium jest bardzo złożona i związana z poszukiwaniem miejsca dla siebie w nowym środowisku. Spotyka się z wieloma nowymi dla siebie osobami: lekarzami, rehabilitantami, pielęgniarkami, wychowawcami, nauczycielami oraz nowymi kolegami i koleżankami. Nie wszystkie dzieci są w stanie sprostać wymaganiom jakie stawia przed nimi nowa sytuacja i przystosowanie się do nowych warunków i obowiązków. Szczególnie ważne w pracy nauczyciela – wychowawcy są zagadnienia służące trosce o prawidłową adaptację do warunków sanatoryjnych oraz wszechstronny rozwój ucznia niepełnosprawnego ruchowo i przewlekle chorego.
Umożliwiając odniesienie przez każde dziecko sukcesu, co szczególnie jest ważne w przypadku uczniów niepełnosprawnych ruchowo i przewlekle chorych zajęcia konstruowałam w oparciu o diagnozę grupy, z którą miałam pracować. W tym celu analizowałam ankiety wywiadów przeprowadzanych z rodzicami podczas przyjęć dzieci do sanatorium, opinie z poradni psychologiczno-pedagogicznej, opinie wychowawców klasy ze szkoły macierzystej. Dzięki temu miałam ogólny pogląd i wiedzę, co do prezentowanych przez poszczególnych uczniów możliwości i potrzeb, które weryfikowałam podczas rozmów z wychowawcami, nauczycielami i pedagogiem, jak również podczas prowadzonych przeze mnie indywidualnych rozmów z uczniem.
Dzięki tym wszystkim formom zbierania informacji mogłam lepiej poznać potrzeby naszych uczniów, przyczyny ich zachowań, zainteresowań czy frustracji i niezadowolenia. Uzyskane informacje pozwoliły mi na wstępną ocenę ich zdolności, poznanie mocnych i słabych stron oraz deficytów. Poznałam opinie na temat samopoczucia naszych uczniów podczas pobytu w sanatorium i zagrożeń jakich się obawiają. Znam niektóre problemy, z którymi się borykają. Pracując w ośrodku leczniczo-wychowawczym uświadomiłam sobie specyficzny zakres czynności wynikający z faktu, iż jestem bezpośrednim obserwatorem codziennej pracy i zachowania się dziecka niepełnosprawnego. Zatem w zakresie tych działań starałam się zapobiegać powstawaniu napięć i zaburzeń emocjonalnych, orientowaniu się w poziomie sprawności psychomotorycznych, wzmacnianie motywacji ucznia niepełnosprawnego ruchowo do nauki oraz zapobiegania i przezwyciężania izolacji społecznej ucznia. W tym celu zgromadziłam narzędzia diagnostyczne pozwalające na możliwie najlepsze poznanie dziecka w tak krótkim czasie: „Niestandaryzowanego testu zdań niedokończonych”, „Skali samooceny”, „Kwestionariusz stylów uczenia się”, „Ankiety potrzeb uczniów”.
Tak zorganizowana diagnoza pozwoliła na szybkie podjęcie pracy z dzieckiem, wykorzystując optymalnie czas jego pobytu w sanatorium i jego indywidualne zasoby.
Starałam się by moje oddziaływania na dziecko były jak najbardziej zindywidualizowane, a zaplanowane przeze mnie działania terapeutyczne realizowałam poprzez zajęcia wychowawcze takie, jak: plastyczne, teatralne, wokalno-muzyczne, kulinarne, gry i zabawy stolikowe i ruchowe, a także konkursy i quizy, pomoc w nauce własnej, spacery, ogniska, dyskoteki.
Planując pracę na oddziale z grupą wychowawczą szczególna uwagę zwracałam na bezpieczeństwo moich wychowanków oraz własne.
Podczas tzw. swobodnych rozmów oraz w czasie zajęć wychowawczych na temat takich problemów społecznych, jak: alkoholizm, nikotynizm, narkomania uzyskiwałam wiele cennych informacji o uczniach i ich poziomie świadomości.
Tematyka ta niezwykle istotna ze względu na fakt, iż mamy pod opieką dzieci niepełnosprawne ruchowo i przewlekle chore i musimy odpowiednio reagować w sytuacji wystąpienia zagrożenia.
By moje działania były skuteczne zajęcia konstruowałam w oparciu o fachową literaturę i uatrakcyjniałam odpowiednim doborem środków dydaktycznych.
Prowadziłam rozmowy indywidualne i grupowe z uczniami, których celem było eliminowanie napięć psychicznych nawarstwiających się w trakcie pobytu w sanatorium oraz z uczniami sprawiającymi trudności wychowawcze.


§ 7 ust. 2 pkt. 5 Umiejętność posługiwania się przepisami dotyczącymi systemu oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich, w zakresie funkcjonowania szkoły, w której nauczyciel odbywał staż.

Rozpoczęcie stażu na nauczyciela mianowanego zobligowało mnie do podjęcia czynności związanych z dokładnym poznaniem prawa oświatowego.
Po analizie najważniejszych aktów prawnych, takich jak: Ustawa Karta Nauczyciela, Ustawa o Systemie Oświaty, Rozporządzenia MENiS w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli rozpoczęłam procedury związane z awansem zawodowym. Złożyłam wniosek o rozpoczęcie stażu, nawiązałam współpracę z opiekunem stażu, opracowałam plan rozwoju zawodowego
Przez cały okres stażu śledziłam zmiany zachodzące w prawie oświatowym, co pozwoliło mi stosować się do aktualnie obowiązujących procedur. Po ukończeniu stażu sporządziłam sprawozdanie ze swoich działań oraz przygotowałam odpowiednią dokumentację dla komisji egzaminacyjnej. Poznałam zasady funkcjonowania i organizacji szkoły.
Przez cały okres trwania stażu przestudiowałam dokumentację własną szkoły:
- Statut Szkoły
- Plan Rozwoju Szkoły
- Program Wychowawczy
- Program Profilaktyczny
- Wewnętrzny System Oceniania
Analizują przepisy prawa oświatowego szczególnie zwróciłam uwagę na te, które dotyczą organizacji oraz realizowanych działań opiekuńczo-wychowawczych w szkole specjalnej działającej przy zakładach opieki zdrowotnej tj.
- Rozporządzenie MEN z dnia 12 lutego 2001 roku w sprawie orzekania o potrzebie kształcenia specjalnego lub indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży oraz szczególnych zasadach kierowania do kształcenia specjalnego lub indywidualnego nauczania
- Rozporządzenie MENiS z dnia 7 stycznia 2003 roku w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.
Lepsze poznanie sytuacji dzieci i młodzieży o specjalnych potrzebach edukacyjnych w świetle przepisów prawnych pozwoliło mi w sposób należyty wykonywać obowiązki wychowawcy, a także służyć pomocą podopiecznym przebywającym na turnusie rehabilitacyjnym.
Uczestniczyłam w posiedzeniach Rady Pedagogicznej w szkole oraz na bieżąco wdrażałam postanowienia Rady Pedagogicznej.
Również dokumentację związaną z zajęciami wychowawczymi prowadziłam zgodnie z obowiązującymi przepisami i normami.


Całokształt mojej pracy w sposób znaczący przyczyniły się do podniesienia zarówno jakości mojej pracy, jak i jakości pracy placówki. Potwierdzeniem tego było przyznanie mi Nagrody Dyrektora.
Zarówno specyfika naszej placówki, jak również zmienność warunków i sytuacji edukacyjno – wychowawczych zdecydowanie wpływa na elastyczność i kreatywność mojej pracy.
Podsumowując cały okres stażu uważam, że to tylko niewielki odcinek mojej pracy pedagogiczno – wychowawczej. Praca nad uzyskaniem statusu nauczyciela mianowanego stała się dla mnie wyzwaniem i okazją do zweryfikowania opinii jakim jestem nauczycielem.
W niniejszym sprawozdaniu przedstawiłam działania jakie podjęłam aby uzyskać awans na stopień nauczyciela mianowanego. Realizacja planu rozwoju zawodowego dała mi dużo satysfakcji. Udało mi się zrealizować zadania, dzięki którym poszerzyłam zarówno swoją wiedzę jak i umiejętności pedagogiczne
Zakończenie stażu nie oznacza jednak końca moich działań. W dalszym ciągu chcę poszerzać wiedzę i zdobywać nowe umiejętności w zakresie planowania pracy wychowawczej na oddziale jak i w zakresie nauki psychologicznej i pedagogicznej aby efektywnie wykonywać swoją pracę zawodową.
Mam nadzieję, że każdy następny rok będzie równie owocny jak minione i przyniesie mi i moim wychowankom wiele satysfakcji.