Właściwe postępowanie w przypadku podjęcia podejrzenia, że pacjent z którym w danej chwili ma się kontakt, zetknął się z czynnikami rażenia broni biologicznej lub chemicznej - zadanie

Przykładowe zadanie do wyboru i opis postępowania.
Samodzielnie opracuj i opisz właściwe postępowanie w przypadku podjęcia podejrzenia, że pacjent z którym w danej chwili ma się kontakt, zetknął się z czynnikami rażenia broni biologicznej lub chemicznej.

Zadanie należy przedstawić w formie eseju, uwzględniając:
―Charakterystykę miejsca pracy,
―Opis prawidłowego w opinii zaliczającego postępowania,
―Propozycję standaryzacji postępowania w takich przypadkach dla całej jednostki służby zdrowia.

W związku z tym, że czynniki rażenia broni chemicznej wywołują bardzo poważne uszkodzenia ciała, wybrałam czynniki chemiczne. Pierwszą rzeczą jaką należy przedsięwziąć po rozpoznaniu, że pacjent zetknął się z czynnikami rażenia broni chemicznej to należy rozpoznać jakie czynniki to były i jakie spowodowały uszkodzenia. Decyzję o umieszczeniu pacjenta na oddziale intensywnej terapii powinien podjąć lekarz i określić jak należy postępować z pacjentem.
Założyłam, że pacjent który trafia do szpitala w którym kiedyś pracowałam będzie monitorowany na oddziale IOM, oraz jeśli obrażenia dotyczą skóry i błon śluzowych oraz oczu-chory będzie monitorowany i leczony na oddziale oparzeniowym i chirurgii plastycznej, który znajduje się na terenie szpitala, i jest wyposażony w specjalistyczny sprzęt i specjalne boksy dla chorych rozlegle poparzonych. Moim zdaniem do czasu ustalenia z jakimi czynnikami pacjent się zetknął, należy podjąć postępowanie ratujące życie-jeśli chory jest w stanie ciężkim i zagrażającym życiu, oczywiście podjąć także leczenie objawowe i zmierzające do usunięcia trucizn z organizmu. W zależności od rodzaju obrażeń chory zostaje przetransportowany na IOM lub oparzeniowy, oczywiście badania podstawowe zostają pobrane na izbie przyjęć, podanie wlewu kroplowego np. soli fizjologicznej. Oczywiście, jeśli pacjent będzie monitorowany na oddziale oparzeniowym będzie miał zapewnioną opiekę dyżurnego lekarza anestezjologa z IOM, także pacjenci z IOM mają zapewnioną opiekę np. lekarza internisty, neurologa, itp., decyzje o konsultacji podejmuje lekarz. Postępowanie opisałam w kilku punktach, z wyszczególnieniem postępowania z chorym mającym duże uszkodzenia skóry i błon śluzowych, ponieważ szpital jest wyposażony w specjalistyczny sprzęt, wanny, leki i posiada bardzo duże możliwości w leczeniu oparzeń włącznie z chirurgią plastyczną.
Myślę, że postępowanie można określić za pomocą kilku punktów:
1. Określenie stanu zdrowia pacjenta i ewentualne udzielenie natychmiastowych czynności ratujących życie, jeśli pacjent jest w stanie ciężkim
2. Potem należy podjąć działanie aby dowiedzieć się z jakimi czynnikami rażenia pacjent miał kontakt, oraz wykonać badania podstawowe(krew, mocz, wymaz etc.)-izba przyjęć działania rutynowe(badania)
3. W zależności od obrażeń ciała pacjent powinien zostać umieszczony na oddziale intensywnej terapii lub innym oddziale z pododdziałem intensywnej terapii lub izolatce, wszystko dotyczy oczywiście w jakim stanie jest pacjent i jakich doznał obrażeń.
a) jeśli pacjent doznał oparzeń, uszkodzeń skóry i błon śluzowych powinien zostać umieszczony np. na oddziale oparzeniowym ze specjalnym boksem umożliwiającym np. kąpiele całego ciała i znajdującym się pod intensywnym nadzorem, na oddziale takim znajdują się także specjalistyczne leki oraz sprzęt, jeśli takiego oddziału nie ma to lepiej, żeby pacjent pozostał na IOM
b)czynniki powodujące uszkodzenie układu pokarmowego(wątroby), ukł. nerwowego, serca, naczyń krwionośnych-IOM
c)należy podjąć działania zmierzające do usunięcia szkodliwych czynników chemicznych z organizmu-wlewy kroplowe
d)oddychanie-jeśli pacjent ma zaburzenia oddychania można zastosować tleno-terapię, respirator(o tym także decyduje lekarz)
d)podanie leków odtruwających, asymilujących trucizny, ułatwiających wydalenie ich z organizmu
e)wszelkie poparzenia i uszkodzenia skóry oraz błon śluzowych-interwencje chirurgiczne, jeśli zmiany są bardzo duże i uniemożliwiają oddychanie, jedzenie, ciała obce itp.
-dbanie o dostarczenie dużej ilości płynów, także osocza jeśli jest potrzebne
-zastosowanie antybiotyków zapobiegających zakażeniom i dodatkowym powikłaniom
-dostarczenie odpowiedniej ilości białek wspomagających leczenie
-vitaminy podawane np. za pomocą kroplówek vit.C
-bardzo ważne jest też temperatura otoczenia, dlatego napisałam o oddziale oparzeniowym ze specjalnym boksem umożliwiającym utrzymanie odpowiedniej temperatury
-kąpiele np. w wodzie z dodatkiem manusanu, który jest łagodnym środkiem, lub w mydlinach, ważne aby ciało było czyste, kąpane codziennie(namaczane), aby nie dochodziło do rozwoju bakterii i dodatkowych powikłań, oraz mechanicznego zrywania zaschniętych płatów naskórka(wszystko zależy od stanu pacjenta i zleceń lekarskich)
-opatrunki i leki(balsam, antybiotyki, odtruwanie, wlewy kroplowe, leki działające bezpośrednio na skórę jak powszechny argosulfan, krople do oczu etc.)
-odżywianie pozajelitowe, papkowate, wysokobiałkowe
f)Izolacja-ważna jest ze względu na to, że tak jak różne są drogi wtargnięcia czynników chemicznych do organizmu chorego, tak też mogą one zostać wydzielane prze skórę, kał, mocz, oraz wraz z powietrzem wydychanym, co może spowodować narażenie pozostałych pacjentów na dodatkowe niebezpieczeństwo
g)oczywiście reżim sanitarny i zachowanie wszelkich zasad aseptyki
Postępowanie w przypadku podejrzenia, że pacjent miał kontakt z czynnikami rażenia broni chemicznej.
W przypadku podejrzenia pacjenta przebywającego na oddziale o kontakt z bronią chemiczną i jej czynnikami rażenia należy niezwłocznie powiadomić lekarza dyżurnego oddziału. Niezwłocznie należy odizolować pacjenta od pozostałych chorych oraz założyć odzież ochronną, gdyż środki chemiczne mogą być wydalane przez skórę, powietrze wydychane, oraz kał i mocz, łzy, najlepiej jakby pacjent przebywał w pokoju z oddzielną ubikacją. O tym, że pacjent miał kontakt z czynnikami rażenia może nas poinformować sam pacjent, jeśli jest nieprzytomny podejrzenie może wywołać dziwny zapach z ust w wydychanym powietrzu, zmiany skórne, poparzenia nie wyglądające na poparzenia standardowe(kolor), zmiana koloru wydalanego moczu lub kału, gęstości, ew. dziwnego zapachu(niewiadomego pochodzenia, ale dość charakterystycznego), pojawienie się dziwnej wydzieliny niewiadomo skąd, nagłe pogorszenie się stanu pacjenta. Czasem mogą pojawiać się bąble i zmiany skórne ew. na błonach śluzowych w ok. 48 godzin po zetknięciu z czynnikiem rażenia, i wtedy może też nastąpić nagłe pogorszenie się stanu chorego. Mogą wystąpić tutaj trudności z oddychaniem, łzawienie oczu, bóle gardła, i klatki piersiowej, ale bez widocznych urazów fizycznych, zawroty głowy, nagłe zwężenie źrenic, mdłości i uczucie palenia skóry, porażenie.
1. Powiadomienie lekarza dyżurnego oddziału lub lekarza leczącego
2. Zawiadomienie lekarza dyżurnego szpitala, ew. kierownika zakładu(dyrektora) przez lekarza szpitala
3. Odizolowanie pacjenta na ile to możliwe-izolatka, ew. oddzielna sala
4. Zbadanie podstawowych parametrów(kontrola ciśnienia, tętna, temperatury, oddechów)
5. Sprawdzenie stanu skóry oraz błon śluzowych ew. oznak poparzenia i innych zmian skórnych
6. przeprowadzenie wywiadu jeśli pacjent jest przytomny o sposobie miejscu i dacie(czasie) kontaktu z materiałem skażonym, ew. wywiadu z rodziną jeśli jest obecna przy chorym
7. Postępowanie według zaleceń lekarza(leki, płyny, antybiotyki, opatrunki, kąpiele), ew. czynności podtrzymujące funkcje życiowe organizmu
8. przekazanie pacjenta na oddział IOM, ew. oparzeniowy, blok operacyjny w zależności od decyzji lekarza i sposobu leczenia
9. Zastosowanie odzieży ochronnej jak fartuchy, maski, rękawiczki gumowe, ochrona włosów
10. Reżim sanitarny (oddzielne baseny, kaczki, talerze, sztućce), oddzielny sprzęt, oraz wszelki sprzęt jednorazowy, oddzielny worek na odpady dodatkowo zabezpieczony i oznaczony.