Konspekt zajęć wg. Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne

SCENARIUSZ ZAJĘĆ
WEDŁUG RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONIKI SHERBORNE
Prowadząca; A. Sobczyk
Cele:
- Rozbudzanie świadomości własnego ciała (tułów, stopy, dłonie)
- Uczenie się pojęć przestrzennych (strona lewa, prawa, góra, dół, tył, przód)
- Poznawanie relacji „z”, „razem”, „przeciwko”
- Wspieranie rozwoju psychomotorycznego

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Powitanie się uczestników (witają się części ciała: ręce, stopy, kolana, łokcie, noski, uszy, czoło itp.)
2. Doświadczenia prowadzące do poznania własnego ciała:
# Wyczuwanie całego ciała
- chód po obwodzie koła z wysokim podnoszeniem
- jazda na podłodze na pośladkach
- zwijanie i rozwijanie ciała
- chód „ kaczy”- kolana złączone, czubki stóp zwrócone do siebie
# Wyczuwanie rąk, nóg, brzucha, pleców, pośladków
- dotykanie prawym łokciem lewego kolana i odwrotnie
- w siadzie prostym- rozcieranie i poklepywanie kolan
- w siadzie- wymachy nóg
- ślizganie się wkoło na plecach, a później na brzuchu
- ślizganie się w kółko na pośladkach
3. Doświadczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu i współpracy z drugą osobą i w grupie:
# Ćwiczenia „z” w parach (partner „aktywny” i partner „bierny”)
- partner ciągnie za kostki drugą osobę, która leży na plecach, potem zamiana ról;
- strzepywanie płatków z kolegi
- „rolowanie dywanu”-jedno dziecko leży na podłodze, drugie go turla
- pozycja stojąca (tyłem): ćwiczący delikatnie kładzie się na plecach partnera, a ten stara się częściowo przyjąć ten ciężar
-ćwiczenia w parach, jedna osoba robi ,,mostek", a druga`obchodzi ją na czworakach, przechodzi pod, dookoła

# Ćwiczenia „przeciwko” w parach
-„ odklejanie”- jeden leży na podłodze nogi i ręce szeroko- leży jakby „przyklejony” do podłogi, drugi próbuje go wytrącić z tej pozycji- „odkleić” go
- „ przepychanki”- w siadzie przepychanie się plecami
- „skała” ćwiczący staje stabilnie w rozkroku podpartym o podłoże lub siedzi, a współćwiczący próbuje przesunąć skałę, pchając lub ciągnąc w różnych kierunkach
- „paczka”jedna osoba zwija się w kłębek, a druga próbuje ją jakby „rozwiązać”

# Ćwiczenia „razem” w parach (obydwaj partnerzy „aktywni”)
- partnerzy siedzą złączeni plecami, po czym wstają, nie odrywając od siebie plecami tak, aby obydwaj powstali
- siad rozkroczny naprzeciwko siebie- naprzemianstronne skłony i leżenie raz na jednym raz na drugim boku.
Dmuchamy – każda para otrzymuje małe piórko lub niewielki kawałek waty . Wspólnie dmuchają , aby utrzymały się one w powietrzu . Następnie odkładają je i dmuchają na wyobrażony sobie puszek

PRZERWA czyli mały seans masażu (uczestnicy siadają w kole jeden za drugim, tak aby plecy partnera były w zasięgu ręki. Najpierw pukamy czubkami palców w całą powierzchnię pleców partnera i zacieramy ślady. Następnie pukamy w plecy dłońmi zagiętymi dachówkowato i zacieramy ślady. Potem ugniatamy okolice karku i ramiona oraz plecy i znowu wykonujemy ruch naśladujący zacieranie śladów. Następnie uderzamy rytmicznie kantem dłoni, zacieramy ślady, a na koniec rozgrzewanie, czyli trzemy dłońmi energicznie o plecy. Opieramy ręce na ramionach partnera, następnie chwila wyciszenia i potem zamiana.

4. Doświadczenia pozwalające zdobyć pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa:
# Ćwiczenia w grupie- „ dywanik”- dzieci kładą się ciasno na podłodze jedno obok drugiego, pierwsze dziecko kładzie się na dywanik i kula się po nim, aż do końca dywaniku, następnie kolejne dziecko itd.
- tunel , grupa tworzy tunel- reszta`czołga się pod tunelem na plecach, brzuchu
- morze
Morze"- na rozciągniętym płótnie umieszczamy piłeczkę, ćwiczący porusza chusta tak , by piłeczka nie spadła, falują nia w różnym tempie i z różną siłą
5. Zakończenie sesji- wszyscy stoją ciasno w kręgu i siadają sobie z tyłu na kolanach- następuje chwila ciszy i koncentracji.
,Akademia dziwnych kroków", ćwiczący demonstrują wymyślone przez siebie kroki rytm muzyki
6. Krąg- uczestnicy mówią, co im się najbardziej podobało
7. Pożegnanie