Stretching, jako jedna z form radzenia sobie ze stresem i zapobiegania urazom. Konspekt zajęć lekcyjnych z wychowania fizycznego dla uczniów niesłyszących, gimnazjum

Temat: Stretching, jako jedna z form radzenia sobie ze stresem i zapobiegania urazom.
Cele:
- kształtowanie gibkości i zwinności poprzez zestaw ćwiczeń obejmujących całe ciało
- dobór ćwiczeń specjalistycznych – nazewnictwo i sposób wykonania,
- znaczenie stretchingu w życiu człowieka,
- kształtowanie dokładności przy wykonywaniu ćwiczeń – samokontrola i samoocena.
Miejsce ćwiczeń: sala gimnastyczna; przybory – mata gimnastyczna dla każdego ćwiczącego.

CZĘŚĆ WSTĘPNA
Czynności organizacyjno – porządkowe

Pobudzenie organizmu do aktywności ruchowej
1. Zbiórka – powitanie.
2. Sprawdzenie obecności i gotowości uczniów do zajęć.
3. Podanie tematu i zadań lekcji.
Należy wyjaśnić uczniom pojęcie stretchingu, omówić przebieg lekcji, uczulić na dokładność wykonywania ćwiczeń.

4. Zabawa ożywiająca „ Zaczarowany berek” – uczestnicy zabawy niczym ptaki biegają po sali wymachując ramionami, naśladując ptasie skrzydła. Osoba dotknięta przez berka zostaje zaczarowana – staje w rozkroku, z ramionami uniesionymi w bok. Pozostali uczestnicy mogą ją odczarować poprzez opuszczenie ramion w dół. W zależności od ilości uczniów zabawa toczy się do 2-3 berków, których zmienia nauczyciel.

CZĘŚĆ GŁÓWNA
1. Krótka pogadanka dotycząca znaczenia stretchingu dla zdrowia człowieka – rozciąganie dynamiczne jako sos bób uwalniania mięśni od napięć oraz jako forma profilaktyki urazowej.

Uczniowie siedzą w kole w siadzie prostym lub w siadzie klęcznym.

Zwrócić szczególna uwagę na znaczenie ćwiczeń rozciągających przed zajęciami sportowymi i po ich zakończeniu.

2. Demonstracja podstawowych ćwiczeń:
- oddech otwierający ( wdech z jednoczesnym uniesieniem ramion powoli w górę aż do skrzyżowania ich nad głową, wydech z jednoczesnym opuszczaniem ramion w dół).
Zwracamy uwagę na prawidłowy wdech i wydech, zaczynamy od wdechu brzusznego, przy uniesionych ramionach powyżej poziomu przechodzimy do oddychania piersiowego.

- skłon do przodu ( postawa, stopy na szerokości barków, broda do klatki piersiowej, opuszczamy powoli barki do przodu, zaokrąglając plecy w fazie wydechu, powrót do postawy w fazie wdechu). Ćwiczenie powtarzamy 4 razy.

- prostowanie rąk nad głową( ręce splecione, wyciągnięte prosto nad głową, oddychamy głęboko) Rozluźniamy ręce, szyję, powtarzamy 4 razy.

- koci grzbiet ( w klęku podpartym, brzuch wciągnięty, plecy uwypuklone; następnie kręgosłup wygięty w łuk) Ćwiczenie wykonujemy w rozluźnieniu, nie przekraczając granicy dyskomfortu Powtarzamy 4 razy.

- skłon do przodu w siadzie płaskim (w pozycji siedzącej powolny skłon do przodu, oddech powolny, głęboki) Ćwiczenie powtarzamy wielokrotnie, zwracamy uwagę na rozciągnięcie mięśni szyi i pleców.

- motyl ( siad skrzyżny, stopy złączone podeszwami, tułów wyprostowany, dłonie obejmują kostki. Wydłużamy szyję, rozluźniamy barki, wdech z jednoczesnym przyciągnięcie brody do klatki piersiowej i zaokrągleniu pleców. Wydech w pozycji wyjściowej. Ćwiczenie wykonujemy wielokrotnie, oddychamy.

- kołyska zamknięta (w leżeniu tyłem obie nogi w zgięciu kolanowym przyciągnięte do klatki piersiowej)
- rozciąganie nóg w leżeniu tyłem ( w leżeniu tyłem, nogi lekko zgięte w kolanach; następnie prawa noga wyprostowana, uniesiona do góry, podczas wydechu oburącz przyciągnąć ją powoli w kierunku klatki piersiowej, podczas wdechu nogę oddalić od tułowia) Ćwiczenie wykonujemy wielokrotnie, zmieniamy nogi. Zwracamy uwagę, aby uniesiona noga w całej długości była wyprostowana.

- embrion ( w siadzie klęcznym, powolny skłon w przód aż do dotknięcia czołem maty, głębokie, spokojne oddechy) Ćwiczenie końcowe, rozluźniające całe ciało.


Podczas wykonywania wszystkich ćwiczeń po demonstracji i objaśnieniu, które ćwiczenie działa, na jaką partie ciała, należy korygować uczniów indywidualnie.

CZĘŚĆ KOŃCOWA
Omówienie stopnia trudności wykonywanych ćwiczeń, samoocena własnego ciała, czy jestem dosyć rozciągnięty?
Pożegnanie uczniów.
Uprzątnięcie mat przez dyżurnego.