Sprawozdanie na nauczyciela dyplomowanego

OPIS I ANALIZA WYMAGAŃ ZREALIZOWANYCH W TRAKCIE STAŻU NA STOPIEŃ NAUCZYCIELA DYPLOMOWANEGO

Nauczyciel przedmiotów zawodowych – Iwona Rogozińska

Termin rozpoczęcia stażu:01.09.2010r.
Termin zakończenia stażu:30.04.2014r.

WPROWADZENIE

Celem mojego opisu i analizy wymagań jest przedstawienie realizacji zadań wyznaczonych na okres stażu w planie rozwoju zawodowego nauczyciela mianowanego ubiegającego się o stopień nauczyciela dyplomowanego.
Jestem nauczycielem przedmiotów zawodowych, zatrudnionym w Techniku Leśnym w Białowieży od 2002 roku. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie uzyskania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. Z 2004r, poz.2593) oraz z dnia 14 listopada 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. Z 16 listopada 2007 r., Nr.214, poz. 1580), dnia 1 września 2010 roku rozpoczęłam staż na nauczyciela dyplomowanego. Staż trwał 2 lata i 9 miesięcy, z dziesięciomiesięczną przerwą w realizacji stażu z powodu urlopu dla podratowania zdrowia.
Napisany przeze mnie plan rozwoju zawodowego uwzględnia specyfikę i potrzeby szkoły, w której uczę. Pozwolił wyznaczyć mi cele i kierunki aktywności zawodowej podczas okresu trwania stażu. Przy pisaniu planu rozwoju zawodowego brałam pod uwagę założenia dokumentów obowiązujących w szkole tj. Statutu Technikum Leśnego, Programu Wychowawczego Szkoły, Programu Profilaktyki, Planu Pracy Szkoły na poszczególne lata trwania stażu. Uwzględnia on czynny udział w wydarzeniach szkoły oraz jej promowanie przez organizację różnego rodzaju działań, wzbogacanie warsztatu i metod pracy, nabywanie nowych umiejętności, wspomaganie ucznia zdolnego i słabego, aktywny udział w pracach zespołu nauczycieli przedmiotów zawodowych. Starałam się również nie pomijać moich zainteresowań i dotychczasowych osiągnięć.
Podczas trwania stażu realizowane przeze mnie zadania, które umieściłam w planie rozwoju zawodowego ulegały mniejszym lub większym modyfikacjom, w zależności od aktualnych potrzeb. Plan rozwoju zawodowego stanowi kontynuację realizowanych działań dydaktyczno – wychowawczych i jest podstawą nowych w ramach pełnionych obowiązków służbowych.
Poniżej przedstawiam stopień realizacji założonych przeze mnie celów oraz postaram się dokonać oceny efektywności podjętych przeze mnie działań i ich przydatności dla szkoły, w której pracuję, jak i w procesie samodoskonalenia.

OPIS I REALIZACJA WYMAGAŃ

§8 Ust.2 pkt.1 – Uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły.

1. Poznanie procedury awansu zawodowego

Przed realizacją planu rozwoju zawodowego dokonałam analizy przepisów prawa oświatowego dotyczących awansu zawodowego. Głównym celem było zdobycie stopnia awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego oraz określenie kierunku rozwoju zawodowego. Dokumenty, które analizowałam to m. in.:
Karta Nauczyciela Ustawa z dnia 26 stycznia 1982r. z późniejszymi zmianami (Rozdział 3a”Awans zawodowy nauczycieli”);
Rozporządzenie MEN i S z dnia 3 sierpnia 2000r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli;
Rozporządzenie MEN z dnia 1 grudnia 2004r.w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. Z 2004r. Nr.260 poz.2593);
Rozporządzenie MEN z dnia 14 listopada 2007r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. Z 16 listopada 2007r. Nr.214, poz. 1580);
Rozporządzenie MEN z dnia 1 marca 2013r. W sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. Z 2013r., poz.393).

Aby prawidłowo opracować dokumentację potwierdzającą spełnienie wymagań niezbędnych do uzyskania stopnia awansu nauczyciela dyplomowanego studiowałam literaturę fachową, korzystałam z poradników opracowanych przez portale edukacyjne, wymieniałam uwagi i doświadczenia z innymi nauczycielami. Zmiany w prawie oświatowym starałam się śledzić na bieżąco na różnych stronach internetowych, m. in.: www.portaloswiatowy.pl, www.glos.pl, www.men.gov.pl.

Efekty:
poznałam wymagania niezbędne do uzyskania stopnia awansu na nauczyciela dyplomowanego;
poszerzyłam wiedzę dotyczącą aspektów prawnych systemu awansu zawodowego;
opracowałam i wdrożyłam do realizacji plan rozwoju zawodowego.

2. Dogłębne zapoznanie się z zasadami funkcjonowania i organizacji szkoły

W czasie trwania stażu ponownie sięgnęłam do dokumentacji szkolnej w celu dokładnej jej analizy. Przeanalizowałam m. in.: Statut Technikum Leśnego, Program Wychowawczy Szkoły, Program Profilaktyki, Wewnątrzszkolny System Oceniania oraz regulaminy i pozostałą dokumentację (księgę zarządzeń, protokoły z posiedzeń Rady Pedagogicznej). Przypomniałam sobie wytyczne zawarte w Podstawie Programowej Nauczania, a w szczególności przeanalizowałam nową Podstawę Programową dla zawodu Technika Leśnika. Dokumenty te były mi pomocne przez cały okres stażu.

Efekty:
systematyczna kontrola i możliwość planowania swojej pracy;
ugruntowałam wiedzę dotycząca zasad funkcjonowania i organizacji szkoły.

3. Doskonalenie warsztatu i metod pracy

W ramach doskonalenia moich umiejętności związanych z przygotowaniem się do zajęć lekcyjnych, systematycznie sporządzałam plany metodyczne i scenariusze zajęć. Przez okres stażu gromadziłam odpowiednie materiały (notatki z lekcji, scenariusze zajęć, materiały pomocnicze, zaświadczenia, certyfikaty) poświadczające realizację założonych zadań i przedsięwzięć.

Efekty:
systematyczne podnoszenie jakości swojej pracy i udoskonalenie warsztatu pracy.

4. Samodzielne studiowanie literatury fachowej i czasopism

Literatura pedagogiczna i metodyczna stanowi dla mnie źródło pomysłów, rozwiązań i wskazówek jak postępować w różnorodnych, nie zawsze łatwych sytuacjach. Dodatkowo literatura fachowa dotycząca leśnictwa pomaga mi na bieżąco w uzupełnianiu wiedzy z tego zakresu. Dlatego też sięgam po fachową literaturę i czasopisma np.:
„Porady pedagoga i psychologa” cz. I poradnik dla rodziców i nauczycieli – K. Podgórska, M. Uzarska; Fundacja „Nasza Przyszłość” , Toruń 2001;
„ Poznawanie uczniów. Zdobywanie informacji w pracy wychowawczej”. - A. Janowski; Wydawnictwo Szkolne i pedagogiczne, Warszawa 1991;
Ja, my, oni. Jak radzić sobie ze szkołą” - poradnik psychologiczny „Polityki”nr.13/2013
„Charaktery” - magazyn psychologiczny;
„Las Polski”, „Głos Lasu”, „Echa leśne”,”Łowiec Polski”, „Drwal”i inne.
Często też śledzę artykuły pojawiające się na stronach internetowych i korzystam z ich zasobów m .in.: www.literka.pl, www.edux.pl, www.publikacje.edu.pl

Zaznajamiałam się z najnowszymi propozycjami wydawniczymi z dziedziny psychologii, pedagogiki, dydaktyki przedmiotu. Uwzględniałam w swojej pracy właściwości okresu rozwojowego uczniów.

Efekty:
pozycje te pomogły mi w pracy edukacyjno – wychowawczej;
wzbogacenie wiedzy i umiejętności, w tym w ramach nauczanych przedmiotów zawodowych;
poznanie różnorodnych metod pracy i umiejętność dostosowania ich do indywidualnych potrzeb każdego ucznia;
wprowadzenie nowych ciekawych rozwiązań na lekcjach;
pomoc w rozwiązywaniu problemów pedagogicznych i wychowawczych (np. problem z integracją klasy, problem z brakiem motywacji do nauki wśród niektórych uczniów, problem z niską frekwencją, problem z nieśmiałością i wykluczeniem ze społeczności klasy);
poznanie przyczyn i podłoża niektórych problemów wychowawczych i nabycie umiejętności ich rozwiązywania.

5. Uczestnictwo w pracach organów szkoły związanych z realizacją jej podstawowych funkcji i wynikających z nich zadań.

W okresie trwania stażu pracowałam w Komisji Przedmiotów Zawodowych. Brałam udział w tworzeniu i wdrażaniu nowej podstawy programowej dla zawodu Technika Leśnika.
W ramach prac komisji współuczestniczyłam w opracowywaniu i sprawdzaniu następujących narzędzi diagnostycznych badających jakość pracy szkoły:
próbnych egzaminów zawodowych w zawodzie Technik Leśnik
analiz wyników egzaminów zawodowych w zawodzie Technik Leśnik
Na spotkaniach zespołu dyskutowaliśmy o trudnościach w szkole, dzieliliśmy się doświadczeniami w ich przezwyciężaniu, różnorodnymi spostrzeżeniami dotyczącymi pracy na lekcjach i zajęciach praktycznych.
Każdego roku wspólnie z innymi nauczycielami brałam udział w przeprowadzaniu „Dnia Leśnika”, uczestniczyłam w inwentaryzacji zwierzyny metodą pędzeń próbnych w nadleśnictwach puszczańskich (Nadleśnictwo Hajnówka, Browsk i Białowieża) oraz organizowałam wyjazdy do wyłuszczarni nasion w Czarnej Białostockiej i na szkółkę leśną w Grabowcu. Dodatkowo brałam udział w wyjściach terenowych klas pierwszych do BPN i na teren lasu gospodarczego w Nadleśnictwie Białowieża.
Praca w zespole przedmiotowym jest niezwykle pomocna i potrzebna. Przyczynia się do wymiany uwag, doświadczeń, dodatkowych materiałów przydatnych w pracy i uatrakcyjniających lekcje. Współpraca z resztą grona zawodowców to okazja do wdrażania wspólnie opracowanych pomysłów.
Dodatkowo aktywnie uczestniczyłam w Radach Pedagogicznych, brałam udział w klasyfikacji i promocji uczniów. Rokrocznie byłam członkiem Komisji Maturalnych, członkiem Komisji Egzaminacyjnej dla egzaminów poprawkowych i członkiem Komisji Egzaminów Zawodowych, a także w 2014 r. wchodziłam w skład Komisji Rekrutacyjnej.

Efekty:
podniesienie jakości pracy szkoły,
promocja szkoły i zawodu leśnika w środowisku lokalnym i na zewnątrz;
opracowanie wniosków po egzaminacyjnych i ustawiczne podnoszenie poziomu nauczania;
podniesienie skuteczności pracy dydaktycznej;
wprowadzenie nowych metod pracy;
możliwość dzielenia się wiedzą i doświadczeniem;
zdobywanie nowych doświadczeń;
możliwość inspiracji do podejmowania nowych działań;
nabycie umiejętności analizy danych i pisania różnego rodzaju dokumentów;
satysfakcja z realizacji zamierzeń;

6.Działanie na rzecz zachęcania młodzieży do pogłębiania wiedzy i zainteresowań

Jestem pomysłodawcą i organizatorem szkolnego Dnia Świętego Huberta. Od kilku lat oprócz Samorządu Uczniowskiego współpracujemy ze szkolnym kołem łowieckim i kołem strzeleckim. Wspólnie organizujemy różnego rodzaju konkursy łowieckie. Mają one różne formy (pisemne, ustne, testowe, pokazy slajdów). Dodatkowym konkursem jest konkurs strzelecki. W konkursach bierze udział młodzież z całej szkoły klas I – IV. Oprócz tego młodzież uczestniczyła w szeregu wykładów i pogadanek na tematy myśliwskie.

Efekty:
podniesienie jakości pracy szkoły,
promocja szkoły i zawodu leśnika w środowisku lokalnym i na zewnątrz;
wychodzenie naprzeciw oczekiwaniom uczniów;
zdobywanie nowych doświadczeń;
kształtowanie umiejętności interpersonalnych;
organizacja czasu wolnego dla młodzieży zgodnie z ich oczekiwaniami;
rozwijanie zainteresowań młodzieży;
kultywowanie tradycji szkoły i zawodu leśnika;
rozwijanie u uczniów różnorodnych umiejętności związanych z lasem i zawodem leśnika.

7. Udział w różnych formach doskonalenia zawodowego.

Praca nauczyciela wymaga ciągłego poszerzania wiedzy nie tylko w ramach nauczanego przedmiotu, ale też w zakresie pedagogiki i metodyki.
Aby poszerzyć swój warsztat pracy uczestniczyłam w różnego rodzaju kursach, szkoleniach, warsztatach wewnątrz – i zewnątrz szkolnych, które w dużym stopniu przyczyniły się do wzbogacenia mojego warsztatu pracy dydaktycznej i wychowawczej. Oto niektóre z nich:

a) Wewnątrzszkolne formy doskonalenia – rady pedagogiczne – szkoleniowe:
„Jak sobie radzić z trudnymi zachowaniami uczniów” - Centrum metodyczne pomocy psychologiczno – pedagogicznej w Hajnówce (H. Wasiluk);
„Ewaluacja w szkole” - CEN w Białymstoku (G. Wiśniewska) – 21.09.2010r.;
„Podstawowe zasady ewakuacji budynku szkoły” - W. Małachowski – Technikum Leśne w Białowieży;
„Język angielski w słowniku nauczyciela” - M. Ogiełło - Technikum Leśne w Białowieży – 19.04.2011r.
„Dysleksja i zaburzenia z tego wynikające” - Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Hajnówce (J. Samojlik) – 13.04.2011r.
„Krzywdzenie dzieci przez dorosłych” - CEN w Białymstoku (G. Łaniewska) – 30.05.2011r.
„Dziennik elektroniczny – system kontroli frekwencji i postępów w nauce” - LIBRUS – (M. Roszkowski);
„Pomoc psychologiczno – pedagogiczna „ - (A. Wojciechowski i A. Książek) – 20.02.2012r;
„Szkolna platforma edukacyjna” - LIBRUS – (E. Roszkowski) – 28.06. 2012r.
„Stop narkotykom” - wykład nadkom. E. Lelental.

b) Zewnętrzne formy doskonalenia:
Studia podyplomowe z biologii i ochrony środowiska – Uniwersytet Przyrodniczo – Humanistyczny w Siedlcach – 2010 - 2011r.;
Konferencja nauczycieli hodowli i ochrony lasu w Brynku – 24 - 26.2010r.i 1 -3 .06.2011r;
Spotkanie metodyczne „Matura z OPERONEM” - program przygotowań do egzaminu z biologii dla ucznia i nauczyciela - OPERON – Bielsk Podlaski - 16.11.2011r;
Szkolenie uzupełniające dla egzaminatorów egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie – KOWEZ i U w partnerstwie z CKE w ramach projektu „Modernizacja egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie” - 26.01. 2013r. - Białystok;
Kurs „AutoCAD” - M – Matic Grupa Computer Plus sp. z. o. o.16.06 – 17.11.2012r;
Kurs „Andragogika” - M – Matic Grupa Computer Plus sp. z. o. o. - 21.04.26.05.2012r;
Szkolenie „Awans zawodowy nauczyciela” - K. Grabowska – CEN w Białymstoku – 24.10.2003r;
Kurs doskonalący „ Metody aktywizujące” - R. Kukliński – CEN w Białymstoku – 14.05 – 31.05.2004r;
Spotkanie edukacyjne „Nowy rok z CEN-em” - CEN w Białymstoku 08.2004r.

Efekty:
nabywanie i wykorzystanie wiadomości i umiejętności w zakresie pracy dydaktycznej, opiekuńczej i wychowawczej;
uatrakcyjnienie lekcji poprzez wykorzystanie wiedzy zdobytej w trakcie szkoleń;
wymiana doświadczeń, spostrzeżeń i poglądów z innymi nauczycielami w zakresie pracy dydaktycznej, wychowawczej, opiekuńczej, wykorzystanie zdobytych wiadomości w pracy zawodowej;
udoskonalenie swojego warsztatu pracy w kwestii przygotowania uczniów do nowego egzaminu zawodowego;
poszerzenie umiejętności i wiadomości opiekuńczo – wychowawczych;
zdobycie wiedzy w zakresie oceny sytuacji stwarzających zagrożenie dla zdrowia i życia;
podniesienie jakości pracy szkoły dzięki zwiększeniu aktywności;
wdrażanie działań wypracowanych w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia nauczycieli;
własny rozwój poprzez uczestnictwo w różnorodnych formach doskonalenia;
ukończenie studiów podyplomowych i zdobycie nowych kwalifikacji.

8.Praca z uczniem zdolnym i słabym

Uczeń zdolny:
W każdej klasie da się wyróżnić osoby zdolniejsze od reszty uczniów, takie których umiejętności wykraczają poza zdolności przeciętnych osób w klasie. Ze względu na ograniczenia programowe, oraz fakt, że na zajęciach lekcyjnych większość uczniów pracuje wolniej, osoby takie mogły liczyć na moją dodatkową pomoc po lekcjach oraz podczas pełnienia moich dyżurów w internacie. Na tych spotkaniach koncentrowaliśmy się głównie na potrzebach ucznia związanych z egzaminem zawodowym, ale też na kształtowaniu umiejętności i zagadnień wykorzystywanych poza szkołą. Zachęcałam też uczniów do pogłębiania wiedzy i udziału w różnorodnych konkursach przedmiotowych (zawodowych) na wszystkich szczeblach.

Uczeń słaby:
Poświęcałam czas na pracę z młodzieżą mającą trudności w nauce, zwłaszcza z przedmiotów zawodowych. W celu zapewnienia im warunków do maksymalnego wykorzystania rozwoju własnych możliwości, prowadziłam dodatkowe konsultacje dla uczniów, których uczę. Mogli oni po lekcjach lub podczas mojego dyżuru w internacie przyjść do mnie w celu wytłumaczenia im niezrozumiałych kwestii z zajęć lekcyjnych. Utrwalaliśmy wiadomości i doskonaliliśmy umiejętności, tak aby w pełni je wykorzystać na egzaminie zawodowym.

Przez cały okres trwania stażu pełniłam też funkcję wychowawcy klasy. Starałam się uzupełniać wiedzę w tym zakresie. Kilka razy przeprowadziłam pedagogizację rodziców m. in. na temat wpływu środków medialnych na rozwój i wychowanie młodzieży.

Efekty:
uczniowie systematycznie uzupełniali braki wiedzy w zakresie przedmiotów zawodowych;
uczniowie otrzymywali pozytywne oceny z przedmiotów zawodowych;
wzmacnianie w uczniach poczucia własnej wartości;
poszerzenie znajomości przedmiotów zawodowych;
utrwalenie i pogłębienie wiadomości zdobytych na lekcjach;
kształtowanie u uczniów umiejętności uczenia się, motywowanie ich i wspieranie;
uzyskanie pozytywnych ocen na koniec semestru i koniec roku przez uczniów oraz pozytywnych wyników na egzaminach zawodowych.

9. Systematyczne podnoszenie kwalifikacji

W roku 2011 ukończyłam z wynikiem bardzo dobrym studia podyplomowe w zakresie Biologii i Ochrony Środowiska na Uniwersytecie Humanistyczno – Przyrodniczym w Siedlcach na Wydziale Przyrodniczym.

Efekty:
własny rozwój,
ukończenie studiów podyplomowych i zdobycie nowych kwalifikacji.
podniesienie jakości pracy szkoły.

§ 8 Ust.2 pkt.2 – Wykorzystanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej

Dzisiejszy nauczyciel organizując swój warsztat pracy musi korzystać z technologii komputerowej i posiadać umiejętności posługiwania się komputerem. Każdego dnia istnieje potrzeba tworzenia pomocy dydaktycznych potrzebnych na lekcje. Aby opracować pomoce dydaktyczne (karty pracy, scenariusze lekcji, rozkłady materiału, sprawdziany, testy itp.) wykorzystuję na co dzień programy MSW ord, Excel, Power Point.
Internet i jego zasoby to duże ułatwienie w mojej pracy. Na bieżąco korzystam z informacji tam zawartych, przesłanych pocztą elektroniczną (np. wydawnictwo OPERON). Sama również coraz częściej komunikuję się tą drogą z rodzicami i opiekunami prawnymi swoich wychowanków (np. przesyłając oceny pocztą elektroniczną), ale też rozmawiam przez telefon komórkowy i telefon stacjonarny omawiając bieżące sprawy dotyczące ich dzieci (absencja w szkole, oceny, kłopoty wychowawcze). Niektóre wiadomości przesyłam drogą listowną (np. przy braku rodziców na wywiadówce wysyłam listownie oceny i zagrożenia na koniec semestru lub koniec roku lub zagadnienia obowiązujące przy egzaminach poprawkowych z przedmiotów które uczę). Mój kontakt telefoniczny dotyczy nie tylko rozmów z rodzicami, ale też z kuratorem przydzielonym jednej z obecnych wychowanek. Na bieżąco informuję go o sytuacji uczennicy zarówno w szkole, jak i w internacie. Telefonicznie komunikuję się również z uczniami, w przypadku nagłych spraw wymagających natychmiastowej reakcji i mojej interwencji.
Na stałe korzystam z zasobów internetowych portali edukacyjnych (np. www.edu.com.pl, www.oswiata.org.pl, www.literka.pl, www.edux.pl) wyszukując tam ciekawych propozycji do prowadzenia lekcji oraz śledząc zmiany w przepisach prawa oświatowego.
Prowadząc niektóre zajęcia korzystam z urządzeń multimedialnych. Zajęcia odbywały się też czasem w pracowni komputerowej, gdzie uczniowie wyszukiwali informacji w Internecie na tematy dotyczące zajęć. Sama też opublikowałam na stronie www.edux.pl materiały dotyczące awansu zawodowego (Plan Rozwoju Zawodowego, Sprawozdanie z planu rozwoju) i inne – Plan Pracy Samorządu Uczniowskiego.
Na lekcje wykonywałam prezentacje multimedialne np. gatunki chronione w łowiectwie, ptaki, zwyczaje łowieckie. Uczniowie również mogli takie wykonać i zaprezentować na zajęciach.
Od 2011r. razem z Samorządem Uczniowskim wykonujemy prezentacje multimedialne dla klas maturalnych dotyczące ich pobytu w szkole, najważniejsze momenty, jakie przeżyli podczas 4 lat nauki i przedstawienie poszczególnych klas. Każdy z uczniów kończących szkołę otrzymuje taką prezentację na płycie CV jako pamiątkę. W roku 2013 dodatkowo wykonaliśmy prezentację na DEN dla rady pedagogicznej, którą przedstawiliśmy na uroczystej akademii.
W latach 2009 -2011 w szkole funkcjonował dziennik elektroniczny, gdzie wpisywałam oceny, frekwencję i uwagi dotyczące uczniów, kontaktując się w ten sposób z rodzicami. Umieszczałam też na stronie szkoły przez administratora strony przedsięwzięcia Samorządu Uczniowskiego w postaci krótkich artykułów i zdjęć (np. Hubertus, Mikołajki, Forum Samorządów Uczniowskich).
Korzystałam z komputera podczas pisania, opracowania redakcyjnego i edycji ,,Poradnika dla ucznia” i ,,Poradnika dla nauczyciela” w modułowym systemie nauczania dla zawodu technik leśnik 321[02].
Brałam też udział w ewaluacji zewnętrznej szkoły prowadzonej przez Kuratorium Oświaty w Białymstoku wypełniając online ankietę skierowaną do nauczycieli.

Efekty:
podniesienie jakości pracy szkoły przez samodoskonalenie się korzystając z portali internetowych;
rozpowszechnienie działań szkoły na portalach internetowych;
kontakt z rodzicami, uczniami, kuratorem;
usprawnienie wykonywania różnych zadań dzięki tworzeniu ankiet, testów, sprawdzianów;
opracowanie trwałych materiałów dydaktycznych i prezentacji multimedialnych;
otwarcie się na nowe możliwości kształcenia i komunikacji;
poszerzenie umiejętności informatycznych uczniów poprzez wykonywanie zadań związanych z pracą na komputerze;
dzielenie się własną wiedzą i korzystanie z doświadczeń innych nauczycieli;
ułatwienie prowadzenia dokumentacji klasy;
kształcenie na odległość.

§ 8Ust.2 pkt.3 – Umiejętność dzielenia się swoją wiedzą i doświadczeniem z innymi pracownikami szkoły.

Dzielenie się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami jest elementem koniecznym w pracy każdego nauczyciela. Wymiana doświadczeń i wiedzy jest koniecznością, ponieważ pozwala na doskonalenie swojego warsztatu pracy, zdobywanie nowej wiedzy, korygowanie metod pracy i samoocenę i korektę podejmowanych działań.

a) Praca w zespole nauczycieli przedmiotów zawodowych

Od początku stażu brałam udział w pracach zespołu przedmiotowego. Współuczestniczyłam w tworzeniu Przedmiotowego Systemu Oceniania (hodowla lasu, ochrona lasu, urządzanie lasu, użytkowanie lasu, łowiectwo). Wspólnie z innymi opracowywaliśmy testy (np. próbne egzaminy zawodowe), które następnie sprawdzaliśmy i na podstawie ich wyników opracowywaliśmy wnioski do dalszej pracy. Wnioski były przedstawiane na radzie pedagogicznej. Egzamin zawodowy niesie ze sobą informację o efektach pracy obu stron – nauczyciela i ucznia.
Zespół przedmiotowy, w którym pracuję brał udział przy wdrażaniu nowej podstawy programowej dla zawodu Technik Leśnik. Przy wprowadzaniu nowej podstawy programowej na zebraniach nauczycieli przedmiotów zawodowych dzieliłam się swoimi uwagami na temat jej wdrażania na lekcjach, przedstawiałam spostrzeżenia i doświadczenia jakich udało mi się nabyć podczas pracy, a także wyniki przeprowadzonej ewaluacji. Dzięki temu mogłam poznać opinie innych nauczycieli i przedstawić im jednocześnie oswój punkt widzenia.
Opracowałam zbiór testów i zadań, którymi dzieliłam się z nauczycielami pokrewnych przedmiotów zawodowych. Dodatkowo zostały przeze mnie opracowane różnego rodzaju prezentacje (w tym multimedialne) do poszczególnych tematów lekcji, które zostały udostępnione dla innych poprzez pozostawienie ich w bibliotece szkolnej, aby mogli z nich korzystać pozostali nauczyciele i uczniowie.
Praca zespołu przedmiotowego polegała na współpracy nauczycieli pokrewnych przedmiotów. Przeprowadzałam konsultacje podczas opracowywania narzędzi diagnostycznych – testów. Udostępniałam innym autorskie sprawdziany i scenariusze lekcji.

Efekty:
podniesienie jakości pracy szkoły;
podniesienie kompetencji zawodowych nauczycieli;
podniesienie wartości procesu – dydaktyczno – wychowawczego;
uatrakcyjnienie zajęć;
ugruntowanie wiedzy w zakresie oceniania i konstruowania narzędzi do pomiaru dydaktycznego;
możliwość praktycznego zastosowania zdobytej wiedzy zawodowej;
podniesienie poziomu wiedzy merytorycznej i metodycznej;
zdobycie satysfakcji zawodowej z sukcesów odnoszonych przez uczniów;
nabywanie umiejętności organizacyjnych;

b) Praca w zespole wychowawczym

Od samego początku pracy w szkole jestem wychowawcą klas. Obecnie mam już swoją trzecią klasę wychowawczą. Od 2012 r. dodatkowo pracuję w internacie, dlatego biorę czynny udział w pracach zespołu wychowawczego i realizacji zadań wychowawczych. Brałam udział w różnorodnych spotkaniach, gdzie rozwiązywane były zaistniałe problemy wychowawcze np. problem z frekwencją, z niewłaściwym zachowaniem uczniów w szkole i internacie, uczniowie z dysfunkcjami itp. W pracach zespołu zawsze brał udział pedagog szkolny. Wspólnie rozwiązywaliśmy bieżące problemy, omawialiśmy niepokojące zachowania uczniów sprawiających problemy wychowawcze. Na bieżąco wymienialiśmy uwagi dotyczące postępów w nauce, zbieraliśmy opinie innych nauczycieli np. przy wystawianiu ocen z zachowania. Moim zadaniem było również informowanie o wszystkim rodziców podczas zebrań i spotkań indywidualnych czy też rozmów telefonicznych.
Na zespole wychowawczym poruszałam m. in. temat pracy z uczniami z dysfunkcjami, których jest w mojej klasie 7. Podczas spotkania z wychowawcami internatu przedstawiłam im ten problem i zaproponowałam indywidualne podejście do każdego z nich oraz zwiększoną ich uwagę na te osoby. Zaproponowałam monitorowanie sposobu i ilości ich pracy w internacie podczas czasu przeznaczonego na naukę własną oraz pomoc w odrabianiu lekcji i przygotowywaniu się do zajęć poprzez indywidualne odpytywanie i sprawdzanie przez nich prac domowych. Innym tematem, który omówiłam na spotkaniu zespołu wychowawczego jest problem ucznia mojej klasy sprawiającego kłopoty wychowawcze. Przedstawiłam reszcie nauczycieli podłoże i przyczyny takiego zachowania oraz sposoby jakie mogłyby to złagodzić a następnie wyeliminować.

Efekty:
podniesienie jakości pracy szkoły;
podniesienie kompetencji zawodowych nauczycieli;
podniesienie wartości procesu – dydaktyczno – wychowawczego;
budowanie pozytywnych relacji między szkołą a rodzicami;
podniesienie poziomu własnej wiedzy w sprawach opiekuńczo – wychowawczych;
kształtowanie właściwych postaw i wzorców zachowań u uczniów;
diagnozowanie zagrożeń i ich zapobieganie.

c) Nabycie nowych kwalifikacji i dzielenie się wiedzą i doświadczeniem

Zostałam autorem „Poradnika dla ucznia” i „Poradnika dla nauczyciela” w modułowym systemie nauczania w zawodzie technik leśnik 321[02]. (Wydawca: Instytut Technologii i Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007). Opracowane przeze mnie tytuły to:
1) ,,Stosowanie środków ochrony przed szkodnictwem leśnym”321[02].Z4.02
2) ,,Charakteryzowanie zjawisk klimatycznych i właściwości gleb”
321[02].O1.03
3) ,,Wykonywanie podstawowych pomiarów geodezyjnych” 321[02].Z1.01
4) ,,Wykonywanie i remontowanie obiektów budowlanych”321[02].Z1.04
Nabyłam uprawnienia recenzenta poradnika w modułowym systemie nauczania w zawodzie technik leśnik 321[02] i dokonałam następujących recenzji :
1) ,,Określanie stanu i zasobów środowiska” 321[02].01.02
2) „ Przestrzeganie przepisów ochrony środowiska przyrodniczego”321[02].O1.04
3) „Prowadzenie edukacji leśnej społeczeństwa”321[02].Z4.03
4) „ Organizowanie prac z zakresu odnowienia lasu, zalesień i zakładania
zadrzewień” 321[02].Z2.03
5) ,,Klasyfikowanie surowca drzewnego” 321[02].Z3.01
6) „Wykonywanie prac pomiarowych szacunkowych w drzewostanach” 321[02]Z3.02
7) „Organizowanie prac z zakresu pozyskiwania drewna i leśnych użytków
ubocznych”321[02]Z3.03
Nabyłam uprawnienia rzeczoznawcy do pakietów w zawodzie technik leśnik 321[02] i operator maszyn leśnych 833[02].

Efekty:
nabywanie i wykorzystanie wiadomości i umiejętności w zakresie pracy dydaktycznej;;
wymiana doświadczeń, spostrzeżeń i poglądów z innymi nauczycielami w zakresie pracy dydaktycznej, wychowawczej, opiekuńczej, wykorzystanie zdobytych wiadomości w pracy zawodowej;
udoskonalenie swojego warsztatu pracy;
podniesienie jakości pracy szkoły dzięki zwiększeniu aktywności;
własny rozwój poprzez uczestnictwo w różnorodnych formach doskonalenia;
zdobycie nowych kwalifikacji.

§ 8 Ust. 2 pkt.4a – Opracowanie i wdrażanie programów działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich.

W roku 2006 zostałam opiekunem Samorządu Uczniowskiego, którym jestem do dnia dzisiejszego. Jako opiekun Samorządu Uczniowskiego wspólnie z młodzieżą od 8 lat opracowuję Plan Pracy Samorządu Uczniowskiego. Plan ten uwzględnia różnorodne działania edukacyjne, wychowawcze i społeczne. Bierze pod uwagę zainteresowania uczniów, ich chęć racjonalnego spędzania czasu wolnego, kształtuje zasady zespołowego współżycia i przygotowuje do samodzielnego dorosłego życia. Wyrabia aktywność i rozbudza inicjatywy młodzieży w zakresie prac społecznych, wdraża do przyjmowania odpowiedzialności za realizację określonych zadań lub dziedzin z życia. Aby osiągnąć zamierzone efekty starałam się wybrać i zaproponować młodzieży różnorodne działania zgodne z wymaganiami i zainteresowaniami uczniów. Ponadto chciałam, aby nabyli oni umiejętności organizacyjne. Praca z niewielką grupą zainteresowanej młodzieży przynosi dobre efekty. Poza tym, zaangażowanie motywuje do pracy i polepsza możliwości działania. Dzięki pracy z młodzieżą w Samorządzie Uczniowskim poszerzyłam wiedzę uczniów na temat zagadnień kulturowych i społecznych, co pozwoliło mi zrealizować aspekt wychowawczy jakim jest wyrabianie w młodym człowieku tolerancji i poczucia empatii.
Treści zawarte w tym planie wdrażałam systematycznie od 2006/2007r. podczas spotkań z członkami Samorządu Uczniowskiego i w trakcie realizacji założonych przez nas działań i zamierzeń. Są one przez cały czas udoskonalane. Plan ten jest rokrocznie zatwierdzany do realizacji przez dyrekcję i radę pedagogiczną. Plan Pracy Samorządu Uczniowskiego uwzględnia program współpracy z instytucjami działającymi na terenie środowiska lokalnego tj. Państwowym Domem Dziecka w Białowieży i Przedszkolem w Białowieży oraz szkolnymi kołami zainteresowań – kołem łowieckim i kołem strzeleckim.

Plan Pracy Samorządu Uczniowskiego obejmuje następujące działania, cele i efekty:

Plan Pracy Samorządu Uczniowskiego na rok szkolny 2013/2014

Lp
Nazwa imprezy, prac lub działań
Termin
Zadania do realizacji
Cele
1.
Wybór Samorządu Szkolnego na rok szkolny 2013/2014
IX.2013

- zorganizowanie i przeprowadzenie wyborów
- organizacja pracy Samorządu Szklonego w roku 2013/2014
- organizacja pracy Samorządu Szkolnego;
- kształtowanie postaw demokracji;
- wchodzenie w dojrzałe role społeczne
- organizacja zajęć
i rozrywek zgodnych z potrzebami i zainteresowaniami uczniów i możliwością szkoły;
- rozbudzenie poczucia odpowiedzialności za siebie, swoje wybory
i czyny;
- kształtowanie zasad zespołowego życia.
2.
Działalność charytatywna – akcje społeczne
Cały rok szkolny 2013/2014
Udział w akcjach charytatywnych wynikłych w trakcie roku szkolnego
- zbiórka korków plastikowych
- zbiórka pieniędzy, słodyczy
- inne wynikłe z bieżących potrzeb
- powołanie grupy wolontariuszy
- rozbudzenie wrażliwości na potrzeby osób słabszych, chorych, potrzebujących pomocy;
-propagowanie aktywności społecznej i charytatywnej;
- dążenie do zachowania postaw społecznie pożądanych, poczucia empatii i wrażliwości;
- kształtowanie postawy proekologicznej
3.
Uaktywnienie tablicy ogłoszeń Samorządu Szkolnego
Cały rok szkolny 2013/2014
- uaktualnienie tablicy samorządu
- bieżące ogłoszenia i wydarzenia
- udostępnianie aktualnych informacji o szkole, działalności szkoły i Samorządu Uczniowskiego;
- propagowanie działalności społecznej.
4.
Forum Samorządów Szkolnych Ministra Środowiska w wybranej szkole leśnej prowadzonej przez Ministra Środowiska
Jesień 2013r lub wiosna 2014r
- przygotowanie się do dyskusji na podany temat
- godne reprezentowanie szkoły na imprezach pozaszkolnych;
- pogłębianie współpracy między szkołami leśnymi;
- wchodzenie w dojrzałe role społeczne;
- godne reprezentowanie szkoły na wyjazdach poza szkolnych;
- wdrażanie do przyjmowania odpowiedzialności za realizację określonych zadań lub dziedzin z życia.
5.
Dzień Świętego Huberta
13.XI.2013
- zorganizowanie wykładu lub pogadanki o tematyce łowieckiej;
- zabawy i konkursy łowieckie np. gwara myśliwska, konkurs wiedzy myśliwskiej, tropy zwierząt;
- sygnaliści;
- współpraca z kołem łowieckim i p. J. Zamojską.
- organizacja zajęć
i rozrywek zgodnych z potrzebami i zainteresowaniami uczniów i możliwością szkoły;
-integracja uczniów i współpraca w zespole klasowym;
- kultywowanie tradycji szkoły i tradycji leśnej;
- poszerzenie i utrwalenie wiedzy z zakresu łowiectwa i leśnictwa;
- współpraca z nadleśnictwami, kołami łowieckimi itp.
6.
Mikołajki – Dzień z przedszkolakami
06.XII.
2013

I – II 2014r
- zbiórka pieniędzy i słodyczy dla dzieci z Białowieży (od XI do XII);
- organizacja zabaw w przedszkolu w Białowieży
- udział w zabawie; choinkowej w przedszkolu w Białowieży.
- aktywność i działalność społeczna i charytatywna;
- rozbudzenie wrażliwości na potrzeby osób słabszych, chorych, potrzebujących pomocy;
- zwiększenie udziału młodzieży w samodzielności pracy na rzecz innych;
- współpraca z instytucjami środowiska lokalnego.
7.
Świąteczna dekoracja szkoły
XII 2013
IV 2014
- ustawienie choinek na piętrach w szkole i w pokoju nauczycielskim;
- konkursy świąteczne (np. na stroik lub kartkę świąteczną);
powieszenie jajka życzeń.
- podtrzymanie
i kultywowanie tradycji Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy;
- dbałość o estetykę otoczenia, wystrój zgodny ze świętami, zachowanie nastroju świątecznego.
8.
Zabawa Walentynkowa
14.II. 2014
- „Amor”- poczta walentynkowa (zbiera i rozdaje Walentynki);
- powieszenie serca przyjaźni;
- dekoracja szkoły;
- konkurs na najładniejszego amorka
- dyskoteka.
- organizacja zajęć
i rozrywek zgodnych z potrzebami i zainteresowaniami uczniów i możliwością szkoły;
- organizacja czasu wolnego;
- integracja uczniów i współpraca w zespole klasowym.

10.
Pierwszy Dzień Wiosny
21.III.2014
- ognisko i palenie marzanny;
- film o dowolnej tematyce
- zawody i konkurencje sprawnościowe np. bieg z przeszkodami, przeciąganie liny, bieg z jajkiem, bieg w workach itp.
-organizacja zajęć i rozrywek zgodnych z potrzebami i zainteresowaniami uczniów i możliwością szkoły;
- organizacja czasu wolnego;
-integracja uczniów i współpraca w zespole klasowym;
- kształtowanie postawy proekologicznej
- propagowanie zdrowego stylu życia, ruchu, aktywności fizycznej, troska o prawidłowy rozwój fizyczny, profilaktyka zdrowotna i ochrona zdrowia.
11.
Inicjatywy i działania na rzecz uczniów i szkoły wynikłe z aktualnych potrzeb
Cały rok szkolny 2013/2014
- promocja szkoły;
- opinowanie uczniów w dotyczących ich sprawach;
- Dzień Edukacji Narodowej – życzenia dla nauczycieli, laurki, prezentacja multimedialna;
- pożegnanie klas IV – prezentacja multimedialna;
- opieka nad pomnikami – T. Mokrzyckiego i J. Piłsudskiego – sprzątniecie i zapalenie zniczy;
- inne wynikłe z potrzeb.
- wchodzenie w dojrzałe role społeczne;
- godne reprezentowanie szkoły;
- kultywowanie tradycji szkoły i tradycji leśnej;
- zwiększenie udziału młodzieży w samodzielności pracy na rzecz innych;
- wzmocnienie roli Samorządu Uczniowskiego jako jednego z organów szkoły;
- kultywowanie pamięci i wartości historycznych szkoły i państwa;
- zapoznanie z historią szkoły, regionu i Białowieży;
- promowanie szkoły i zawodu leśnika w szerokich kręgach;
12
Współpraca z organizacjami i instytucjami działającymi na terenie szkoły i środowiska lokalnego, współpraca z kołami zainteresowań.
Cały rok szkolny 2013/2014
- Państwowe Przedszkole w Białowieży, Państwowy Dom dziecka w Białowieży (mikołajki, zabawa choinkowa);
- koło łowieckie (dzień Świętego Huberta);
- szkoły leśne - Forum Samorządów szkół leśnych Ministra Środowiska.
- wyrabianie aktywności społecznej, rozbudzenie inicjatywy młodzieży w zakresie prac społecznych;
- kształtowanie samorządności, wdrażanie do przyjmowania odpowiedzialności za realizacje określonych zadań lub dziedzin życia;
- spotkania towarzyskie, wymiana doświadczeń z przedstawicielami organizacji młodzieżowych;
- promowanie szkoły w środowisku lokalnym.

Ewaluacja planu następuje pod koniec każdego roku szkolnego. Osiągnięcia członków Samorządu Uczniowskiego i zrealizowane przez nich działania pokazują, że cele które sobie zamierzyłam zostają w większości przypadków zrealizowane. Dzięki temu mogłam na bieżąco podejmować decyzje o zmianach i korygować założone działania.
Praca Samorządu Uczniowskiego i jego Plan Pracy przyczynia się do realizacji zadań zawartych w Programie Wychowawczym Szkoły, a umiejętności i zachowania nabyte przez uczniów spowodują świadome pozytywne działania w dorosłym życiu.

Do najważniejszych zadań zrealizowanych w czasie trwania stażu wspólnie z Samorządem Uczniowskim mogę zaliczyć:
Dzień Świętego Huberta („Hubertus”) - co roku cyklicznie w listopadzie - święto patrona myśliwych organizowane razem z kołem łowieckim.
W obchodach „Dnia Św. Huberta” brał udział pan J. Żukowski (Przewodniczący OZ PZŁ W Białymstoku).
Udział w Forum Samorządów Uczniowskich Szkół Leśnych Ministra Środowiska:
I Forum w Miliczu w 2009 r.
II Forum w Białowieży w 2009 r. - organizacja forum w Technikum Leśnym w Białowieży;
III Forum w Goraju – 11 – 13.06.2010 r. (temat: regulaminy Samorządu Uczniowskiego, prawa i obowiązki , sposoby pozyskiwania funduszy, praca na rzecz środowiska lokalnego);
IV Forum w Brynku - 22 – 24. 10. 2010 r. (temat: logo Samorządów Uczniowskich, wymiana doświadczeń między szkołami leśnymi);
V Forum w Rogozińcu – 9 – 11.06.11r. (temat: różnorodne formy działalności Samorządów Uczniowskich);
VI Forum w Lesku – Planowanie i prezentowanie oferty edukacyjnej szkoły - 2012r.
Mikołajki – grudzień – coroczna zbiórka zabawek, słodyczy, pieniędzy dla dzieci z Białowieży (z Państwowego Domu Dziecka w Białowieży i z Przedszkola w Białowieży) – 6.12 - Dzień z przedszkolakami – zabawy członków Samorządu Uczniowskiego z dziećmi.
Zabawa choinkowa w Przedszkolu w Białowieży – 2011/2012, 2013/2014
Walentynki – 14.02. każdego roku – dekoracja szkoły, poczta walentynkowa, „serce uczuć”, dyskoteka w internacie szkoły);
Dzień Wiosny- 21.03. każdego roku – dzień sportu lub ognisko i film;
Zbiórka plastikowych korków;
Świąteczna dekoracja szkoły – choinki na holu, na piętrze szkoły, stroiki w pokoju nauczycielskim;
Opieka nad pomnikami T. Mokrzyckiego (pierwszy dyrektor szkoły) i marszałka J. Piłsudskiego;
Promocja szkoły (04 – 05 każdego roku) – wyjazdy członków Samorządu Uczniowskiego do gimnazjów i udział w spotkaniach z uczniami z klas II i III np. :2011/2012 – Gimnazjum w Długosiodle, Starym Bosewie, Rząśniku, Woli Mystkowskiej, Somiance, Nogaszewie, Porębie, Małkini Górnej.
Promocja szkoły na „Dniach Lasu „ w Ciechanowcu – maj 2014r;
Prezentacje multimedialne na zakończenie roku klas maturalnych;
Wybory na „Super Nauczyciela Roku 2008” i „Super Wychowawcę Roku 2008”.

Od wielu lat pełnię funkcję wychowawcy klasy. Zadaniem każdego wychowawcy jest podejmowanie różnorodnych działań opiekuńczo – wychowawczych. Dużą pomocą w tym zakresie jest współpraca z pedagogiem szkolnym, z innymi nauczycielami i wychowawcami, w tym z wychowawcami internatu, a także z rodzicami. Głównym założeniem na początku każdej pracy wychowawczej jest poznanie środowiska ucznia i jego sytuacji rodzinnej, co w dużej mierze przyczynia się do diagnozowania problemów, które napotykam w pracy z wychowankami, zwłaszcza na początku klasy pierwszej.
Swoją pracę z nową klasą rozpoczynam od przeprowadzenia ankiety określającej sytuację rodzinną ucznia, a także od rozmów i konsultacji z uczniami i ich rodzicami.
W tym roku jako wychowawca klasy I b opracowałam plan pracy wychowawczej i tematykę godzin wychowawczych na rok 2013/2014. Zawarłam w nim założenia Planu Wychowawczego Szkoły, wzięłam pod uwagę specyfikę i potrzeby klasy uwzględniając następujące problemy:

organizacja i integracja zespołu klasowego;
egzekwowanie wypełniania obowiązków szkolnych;
dbanie o higienę, zdrowie i bezpieczeństwo uczniów;
kształtowanie osobowości i zainteresowań uczniów;
praca na rzecz szkoły, klasy i środowiska lokalnego;
tradycje szkolne i tradycje związane z zawodem leśnika, obchody świąt, uroczystości;
życie towarzyskie, kulturalne, sport, turystyka i spędzanie czasu wolnego;
współpraca z rodzicami, wychowawcami, pedagogiem szkolnym;
motywacja do nauki, zdobywanie i pogłębianie wiedzy, przygotowanie do egzaminów zawodowych i maturalnych;
zagadnienia asertywności, szacunku, miłości, tolerancji wobec innych, kultury osobistej, uczciwości i respektowania norm moralnych;
przygotowanie do dorosłego życia i samodzielności.

Plan pracy wychowawcy klasy I b na rok szkolny 2013/2014

1) Planowanie pracy i organizacja życia w klasie.
2) Zapoznanie uczniów z programami nauczania i kryteriami ocen osiągnięć edukacyjnych i
zachowania.
3) Wspomaganie samorządności uczniowskiej oraz inicjatywy uczniów .
4) Kultywowanie tradycji narodowych i szkolnych .
5) Reprezentowanie własnej klasy ,szkoły m. in. w zawodach sportowych , turniejach ,
konkursach.
6) Zaplanowanie i zorganizowanie imprez okazjonalnych w ramach klasy.
7) Budzenie wrażliwości na potrzeby innych i rozbudzanie gotowości do niesienia pomocy-
aktywizacja społeczna.
8) Wspieranie rozwoju osobowego.
9) Wspomaganie poczucia przynależności do grupy.
10) Eliminowanie agresywnych zachowań uczniów.
11) Wykorzystanie w pracy wychowawczej w klasie pozytywnych przykładów zachowań
uczniów z naszej szkoły.
12) Nauka dostrzegania klasy jako grupy uczniowskiej o określonych prawach i obowiązkach.
13) Wzbogacanie wiedzy ekologicznej i kształtowanie zachowań proekologicznych.
14) Pobudzenie wrażliwości na estetykę otoczenia oraz własną .
15) Preferowanie prozdrowotnych zachowań uczniów - sport i rekreacja .
16) Przygotowanie uczniów do bycia dawcami i odbiorcami kultury.
17) Otoczenie opieką uczniów sprawiających trudności wychowawcze (rozmowy, kontakt z
rodzicami, pedagogiem).
18) Dokonywanie systematycznej analizy postępów i możliwości uczniów. Zaplanowanie
pomocy dla uczniów mających trudności dydaktyczne.
19) Ustalenie i przestrzeganie terminu przynoszenia usprawiedliwień pisemnych.
20) Współpraca wychowawcy z rodzicami uczniów.
21) Zaplanować pomoc dla dzieci z rodzin patologicznych .
22) Zachęcanie rodziców do brania udziału we wszystkich organizowanych spotkaniach i
imprezach klasowych i szkolnych.
23) Zapoznanie rodziców z opracowanym planem wychowawcy klasowego.
24) Przekazywanie na bieżąco informacji dotyczących uczniów ich rodzicom (na zebraniach,
korespondencyjnie, telefonicznie).
25) Zainteresowanie rodziców szkołą jako środowiskiem społecznym.
26) Prowadzenie rozmów w ramach pedagogizacji rodziców.
27) Zainteresowanie rodziców sprawami, problemami klasy, częsty kontakt z wychowawcą.
28) Uczestniczenie rodziców w życiu klasy, wspólne rozwiązywanie zaistniałych problemów.
29 Uświadamianie młodzieży niebezpieczeństw wynikających z uzależnień. Przeciwdziałanie
uzależnieniom i przemocy.
30) Pokonywanie stresu, zwalczanie kompleksów.
31) Edukacja europejska.

Plan pracy wychowawczej realizowałam systematycznie przez cały rok szkolny.

Tematyka godzin wychowawczych na 2013/14 rok w klasie I b:

1) Zapoznanie ze Statutem Szkoły i WSO;
2) Poznajmy się – indywidualne prezentacje;
3) Co nas łączy – prezentacja zainteresowań, form spędzania czasu wolnego, zdolności i uzdolnień;
4) Tworzymy grupę – ustalanie celów i reguł grupowych;
5)Niewłaściwe zachowania w grupie i sposoby zapobiegania im (lizusostwo, donosicielstwo,
obmawianie, wyśmiewanie);
6) Koleżeństwo, kumplostwo, przyjaźń, miłość- czy znasz różnice?
7) Rola współpracy i pomocy grupy w osiąganiu celów indywidualnych i grupowych;
8) Rozległość zainteresowań jako czynnik ułatwiający dokonanie wyboru;
9) Ściąganie, podpowiadanie, wagary a solidarność i uczciwość wobec siebie i innych;
10) Jak się uczyć efektywnie?
11) Umiejętne gospodarowanie czasem pracy i wolnym od zajęć;
12) Niepowodzenia to porażki czy kolejne etapy w drodze do celu?
13) Umiejętność stawiania celów w zależności od własnych możliwości i potrzeb;
14) Rola wykształcenia we współczesnym świecie;
15) Podsumowanie I półrocza w klasie – sukcesy, przyczyny niepowodzeń;
16) Dyskusja jako jedna z form zdobywania wiedzy;
17) Przeprowadzenie dyskusji na wybrany temat wg. reguł i omówienie rezultatów;
18) Uczucia – identyfikacja i nazwanie uczuć;
19) Dobre sposoby radzenia sobie ze złością, gniewem, rozczarowaniem, stresem;
20) Komunikacja werbalna i niewerbalna, umiejętność odczytywania sygnałów z otoczenia;
21) Nieagresywne wyrażanie emocji negatywnych- „język JA”;
22) Wyrażanie buntu w sposób społecznie akceptowalny, niepsujący relacji między rówieśnikami;
23) Rola agresji, wulgaryzmów i żargonu w wyrażaniu emocji i kształtowaniu kontaktów między
ludźmi;
24) Rola środowisk społecznych, sytuacji polityczno – gospodarczej kraju i świata, normy i reguły
obyczajowe i religijne itp.;
25) Rozpoznawanie zagrożeń cywilizacyjnych(uzależnienia, sekty, subkultury, choroby, rasizm,
nietolerancja);
26) Mechanizm powstawania uzależnień;
27) Zdrowe odżywianie się – anoreksja, bulimia. Akceptacja obrazu własnego ciała;
28) Lekcja z cyklu”POLECAM” - ostatnio przeczytana książkę, obejrzany film, program TV,
koncert itp.;
29) Wyjścia do kina, wyjazdy do teatru, wycieczki, biwaki, przygotowanie uroczystości szkolnych;
30) Podsumowanie roku szkolnego klasy

Dużo uwagi i pracy poświęciłam procesowi zintegrowania klasy. Dzięki współpracy z pedagogiem szkolnym zostały przeprowadzone przez Poradnię Pedagogiczno – Psychologiczną w Hajnówce zajęcia integracyjne, dzięki którym szybciej i skuteczniej nastąpiła adaptacja w nowym środowisku. Udało mi się lepiej poznać swoich wychowanków, ich zainteresowania, problemy i osiągnięcia. Starałam się tez pomóc im odnaleźć się w nowej rzeczywistości, wskazując im różnorodne formy spędzania czasu wolnego, szukania interesujących zajęć i odkrywania nowych zainteresowań. Zespół klasowy składa się z 21 chłopców i 13 dziewcząt, z których każdy próbował znaleźć swoją pozycję w klasie. Na bieżąco starałam się pomagać w rozwiązywaniu pojawiających się problemów wewnątrz klasowych. Systematyczny kontakt z nauczycielami uczącymi w mojej klasie oraz z rodzicami wychowanków pomógł mi kontrolować postępy w nauce. Starałam się również by młodzież czynnie uczestniczyła we wszystkich wydarzeniach kulturalnych w szkole jak i poza szkołą. Pod moją opieką uczniowie wyjeżdżali na filmy i przedstawienia teatralne. Obserwowałam też i analizowałam zachowania uczniów najsłabszych i starałam się im pomóc. Zorganizowałam im pomoc koleżeńską w nauce i jednocześnie podnosiłam na duchu i motywowałam do przezwyciężania trudności.
Wspólnie z klasą stworzyliśmy „Kodeks zachowań klasy I b”, który miał formę graficzną (plakat ze wspólnym zdjęciem klasy, zasadami jakie chcą respektować i ich podpisami).

Kodeks Zachowań klasy I b:
1. Klasa powinna trzymać się razem;
2. Odpowiadamy kiedy ktoś do nas mówi - „Kultura osobista”;
3. Jeżeli odpowiadamy to nie używamy wulgaryzmów - „Łagodna odpowiedź uśmierza gniew”;
4. Być ze sobą szczerym, albo problem przemyśleć;
5. Nie obgadywać za plecami, powiedzieć prosto w twarz, prosto w oczy.

Moja praca wychowawcza i wszystkie działania zespołowe w tym zakresie, w których uczestniczyłam przyniosły oczekiwane efekty. Na przyszłość planuję dołożyć wszelkich starań aby tak jak i w pozostałych przypadkach moich klas wychowawczych, obecni uczniowie kończący naszą szkołę szanowali i kultywowali tradycje szkolne i leśne, aby czuli się wspólnotą, jedną wielką rodziną i aby tak jak inni absolwenci, którzy byli moimi wychowankami w poprzednich latach chętnie wracali do szkoły na przeróżne uroczystości szkolne i leśne (np. Dzień Leśnika, Wigilia szkolna, zjazdy absolwentów) a także na indywidualne odwiedziny i spotkania z nauczycielami i kolegami.

Efekty:
nabycie umiejętności opracowania i wdrażania własnego programu/planu;
podniesienie świadomości uczniów w działaniach społecznych;
podnoszenie własnych umiejętności wychowawczych i organizacyjnych;
przygotowanie młodzieży do akcji charytatywnych;
rozbudzenie w młodzieży poczucia empatii, wrażliwości i tolerancji;
podniesienie jakości pracy szkoły,
promocja szkoły i zawodu leśnika w środowisku lokalnym i na zewnątrz;
wychodzenie naprzeciw oczekiwaniom uczniów, kształtowanie osobowości i zainteresowań uczniów;
zdobywanie nowych doświadczeń;
kształtowanie samorządności i zasad zespołowego współżycia;
możliwość inspiracji do podejmowania nowych działań;
organizacja czasu wolnego dla młodzieży zgodnie z ich oczekiwaniami;
kultywowanie tradycji szkoły i zawodu leśnika;
kształtowanie właściwych postaw i wzorców odpowiednich zachowań.
nabycie przez ucznia umiejętności i wiedzy przydatnych w życiu;
zwiększenie kontroli nad młodzieżą, jej bezpieczeństwem poprzez wdrażanie Programu Wychowawczego;
rozwiązywanie na bieżąco pojawiających się problemów dydaktycznych i wychowawczych;
zdobycie nowych doświadczeń w pracy z młodzieżą;
organizacja i integracja zespołu klasowego;
praca na rzecz szkoły, klasy i środowiska lokalnego;
współpraca z rodzicami, wychowawcami, pedagogiem szkolnym;
nawiązanie dobrych relacji z wychowankami;
przygotowanie do dorosłego życia i samodzielności
satysfakcja z realizacji zamierzeń.

§ 8 Ust.2 pkt 4c – Poszerzenie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczącej zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych.

a) Organizator i opiekun wycieczek szkolnych dydaktyczno – krajoznawczych i kulturalnych

Przez cały okres stażu byłam organizatorem i opiekunem różnorodnych wycieczek dydaktyczno – krajoznawczych i kulturalnych oraz wyjść szkolnych.
Podczas wyjazdów i wyjść starałam się aby moi wychowankowie poznawali nowe, interesujące miejsca i ludzi. Dążyłam do tego, aby każda taka inicjatywa owocowała nowymi wiadomościami i wzrostem chęci do dalszego poznawania świata. Każdy taki wyjazd był dobrą okazją do nawiązania pozytywnych relacji z moimi wychowankami, ale też starałam się aby taki wyjazd wpływał na dobre relacje między samymi uczniami, zarówno w klasie, jak i z innymi klasami. Wspólnie spędzany czas pozwolił na lepsze poznanie się, a przy okazji na doświadczenie czegoś nowego, przeżycie fajnej przygody. Były to wyjazdy do kina i teatru, na lodowisko w Białymstoku i wyjścia krajoznawcze. Oto niektóre z nich:
wyjazd do Teatru Dramatycznego w Białymstoku na sztukę pt.”Beniowski” (klasa III i II a) – 2009/2010r;
wycieczka klasowa do kina (film „Avatar”) i na lodowisko (klasa IIa) – 2009/2010r;
wycieczka klasowa do Warszawy do kina (film pt.”Książę Persji”), Ogród Botaniczny w Łazienkach i wystawa w Pałacu Kultury i Nauki pt.”Nasza Ziemia”, Teatr Komedia - sztuka pt. „Zamiana na wakacje” - (klasa II a) – 31.05.2010r;
Rajd IPN z okazji Dnia Polskiego Państwa Podziemnego (klasa III a i IV) – 27.09.2011r;
wycieczka do Teatru Dramatycznego w Białymstoku na sztukę pt. „Anthygona” - (klasa I a) – 27.09.2013r;
wycieczki do wyłuszczarni nasion w Czarnej Białostockiej – 7.11. 2010r i 15.03.2011r;
wycieczki do szkółki leśnej w Grabowcu 2010 i 2011r;
wycieczka klasowa po terenie Puszczy Białowieskiej ścieżkami „Żebra Żubra” i „Szlakiem Dębów Karolewskich” - klasa I a – 2008r;
wycieczka do Białegostoku na koncert do Filharmonii Białostockiej, na wystawę zdjęć i strojów z okresu I i II Wojny Światowej oraz z okresu międzywojennego, kino i lodowisko – klasa I i II 2009r.

Efekty:
integracja zespołu klasowego i integracja pomiędzy innymi zespołami klasowymi;
integracja z klasą wychowawczą jako wychowawca i nawiązanie dobrych relacji z wychowankami;
zacieśnienie więzów koleżeńskich;
rozwijanie i poszerzanie zainteresowań młodzieży;
kształcenie samodzielności młodzieży;
urozmaicenie spędzania czasu wolnego zgodnie z własnymi zainteresowaniami;
wdrażanie zasad właściwego zachowania się w miejscach dotyczących kultury i sztuki;
rozbudzanie wrażliwości na piękno natury;
poznanie wartości kulturowych i patriotycznych własnego regionu i kraju;

b) Organizacja uroczystości i imprez szkolnych

Uroczystości szkolne są stałym elementem działania w każdej szkole. Upowszechniają one dorobek kulturowy szkoły i regionu. Sprzyjają aktywności uczniów i kształtują postawy twórcze. Organizacja imprez szkolnych ma spełniać wartości wychowawcze, ale też i poznawcze. Powinna opierać się na współpracy uczniów i nauczycieli, czasem też rodziców. Powinna zaspokajać potrzebę aktywności i samodzielności młodzieży. Podczas pracy nad przygotowaniem i realizacją powierzonego zadania kształtuje się wśród młodych ludzi poczucie wspólnoty, solidarności i współodpowiedzialności za powodzenie przedsięwzięcia.
W czasie trwania mojego stażu byłam organizatorką i współorganizatorką kilku imprez. Są to m. in.:
Akademia z okazji DEN ( klasa II a ) - „Belfry 2009” ;
Walentynki – dekoracja szkoły, poczta walentynkowa, „serce miłości”, dyskoteka w internacie – luty każdego roku;
Pierwszy Dzień Wiosny – dzień sportu lub ognisko szkolne i film – każdego roku – 21.03;
Hubertus (wspólnie z kołem łowieckim) – wykłady tematyczne, konkursy tematyczne i sprawnościowe np. strzelanie,konkursy kulinarne, plastyczne konkursy na scenki myśliwskie – każdego roku - listopad;
Połowinki (klasa II a) 20.11. 2010r. - wspólnie z rodzicami;
Studniówka – klasa IV d - 2008/2009r i klasa IV a - 2011/2012r - wspólnie z rodzicami;
wigilia klasowa – każdego roku – grudzień;
ogniska klasowe (pożegnalne dla klasy maturalnej IV d w 2009r i 2013r ognisko integracyjne dla klasy I b);
organizacja występu Kabaretu”Inaczej” z Białegostoku 09.04.2010r.
Organizacja wystawy zdjęć przyrodniczych i pokazu przeźroczy R. Rogozińskiego podczas I edycji Ogólnopolskiego Konkursu”Las moja miłość”.

Efekty:
rozwijanie talentów i zainteresowań młodzieży zgodnie z ich oczekiwaniami;
pobudzanie aktywności młodzieży;
upowszechnianie tradycji leśnych i łowieckich;
poszerzanie wiedzy leśnej i łowieckiej;
nawiązanie lepszych kontaktów z uczniami;
zachęcanie uczniów do udziału w konkursach przedmiotowych;
kształtowanie właściwych zachowań i wzorców;
organizacja czasu wolnego zgodnie z oczekiwaniami uczniów i ich zainteresowaniami.

c) Działanie na rzecz zachęcania młodzieży do pogłębiania wiedzy i zainteresowań

Jestem pomysłodawcą i organizatorem Dnia Świętego Huberta. Od kilku lat oprócz Samorządu Uczniowskiego współpracujemy ze szkolnym kołem łowieckim. Wspólnie organizujemy różnego rodzaju konkursy łowieckie i konkurs strzelecki. Mają one różne formy (pisemne, ustne, testowe, multimedialne pokazy slajdów). W konkursach bierze udział młodzież z całej szkoły klas I – IV.

Przykłady konkursów to m. in.:
konkurs gwary łowieckiej;
konkurs wiedzy ogólnej dotyczący łowiectwa;
konkurs tropów zwierząt łownych;
konkurs o psach myśliwskich;
Konkurs strzelecki (przy pomocy szkolnego koła strzeleckiego),
scenki myśliwskie,
konkursy kulinarne (bigos, gulasz)
konkurs znajomości sygnałów łowieckich.

Oprócz tego młodzież uczestniczyła podczas tych imprez w szeregu wykładów na tematy myśliwskie. Było to okazją do spotkania z ludźmi, którzy bezpośrednio zajmują się łowiectwem i którzy w sposób ciekawy opowiadają o swoim zawodzie i pasji. Były to osoby z różnych nadleśnictw, kół łowieckich oraz z OZ PZŁ w Białymstoku, Komisji Kynologicznej w Białymstoku i inni (np. lekarz weterynarii).

Przykładowe wykłady tematyczne jakie organizowałam dla młodzieży to:
„Sposoby wabienia zwierzyny”– S. Bazyluk (myśliwy koła łowieckiego”Jenot”w Michałowie);
„Humor myśliwski” i „Broń myśliwska” - A. Łukasiewicz (Łowczy Nadleśnictwa Hajnówka);
„Kłusownictwo” - J. Stępkowski;
„Psy myśliwskie – charakterystyka i zastosowanie” - wykład połączony z prezentacją psów – A. Gudalewski (Przewodniczący Komisji Kynologicznej w Białymstoku), W. Madej;
„Hodowla i choroby psów myśliwskich” - L. Zimnoch (lekarz weterynarii);
„Kobiety w łowiectwie” i inne.

Efekty:
pogłębianie i utrwalanie wiedzy uczniów dotyczących leśnictwa, a zwłaszcza łowiectwa;
poszerzanie zainteresowań uczniów;
nabywanie przez uczniów nowych umiejętności;
współpraca z instytucjami związanymi z leśnictwem i łowiectwem;
promocja szkoły w środowisku lokalnym.

d) Działania profilaktyczne i wychowawcze – wspólnie z pedagogiem szkolnym i psychologiem z Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Hajnówce

Zadaniem każdego wychowawcy klasy jest sprawowanie bezpośredniej opieki nad uczniami i kierowanie życiem zespołu klasowego. W szkole, w której uczę zadanie to wymaga jeszcze większego zaangażowania, ponieważ uczniowie mieszkają poza zasięgiem terytorialnym szkoły i są oddani przez rodziców do internatu szkoły. Sytuacja taka prowadzi do tego, że praca wychowawcy polega nie tylko na rozwiązywaniu problemów zaistniałych w szkole, ale też tych codziennych, dotyczących sytuacji poza szkolnych.
Prowadząc swoją prace wychowawczą zmierzałam do całkowitej realizacji celów wychowawczych szkoły przede wszystkim przez stworzenie moim wychowankom dobrych relacji ze mną jako ich wychowawcą i opiekunem oraz stworzeniu zgranego, prawidłowo funkcjonującego zespołu klasowego. Aby było to możliwe musiałam poznać swoich uczniów, ich osobowość, zainteresowania, sytuacje rodzinną i środowiskową oraz warunki życia w domu rodzinnym.
W tym roku szkolnym 2013/2014 ponownie otrzymałam wychowawstwo w klasie I b. Na początku roku przeprowadziłam wśród swoich nowych wychowanków ankietę dotyczącą ich sytuacji rodzinnej, środowiskowej i materialnej. Następnie dokładnie przeanalizowałam jej wyniki. Wiedzę zdobytą pogłębiłam podczas godzin wychowawczych, na których młodzież mogła opowiedzieć o sobie, przedstawić się i lepiej poznać. Dodatkowo przeprowadziłam szereg rozmów z rodzicami, głównie telefonicznych, ze względu na duże odległości od miejsca zamieszkania, ale też na zebraniach szkolnych i indywidualnych spotkaniach. Poznanie sytuacji rodzinnej pozwoliło mi zrozumieć zaistniałe zachowania uczniów, ich podłoże i przyczyny.
Przez cały czas starałam się poświęcić dużo czasu na indywidualne rozmowy z uczniami, zarówno w szkole jak i w internacie podczas swoich dyżurów. W ten sposób zdobyłam wiedzę na temat ich samych oraz ich sukcesów i porażek. W przypadku pojawienia się problemów wewnątrz klasowych omawialiśmy je wspólnie na godzinach wychowawczych stosując zasadę tolerancji i zaufania. Przebywanie z młodzieżą poza szkołą, podczas ich wolnego czasu pozwoliło mi na poznanie młodzieży z zupełnie innej strony.
Wiele problemów rozwiązywałam razem z wychowawcami w internacie, ale też niejednokrotnie zwracałam się o pomoc do pedagoga szkolnego. Wspólnie omawialiśmy możliwe sposoby rozwiązywania problemów, rozmawiałyśmy z uczniami starając się znaleźć wyjście z zaistniałej sytuacji. Również rodzice mieli możliwość kontaktu z pedagogiem w razie pojawienia się niepokojących sygnałów. Razem z panią pedagog proponowałyśmy uczniom spotkania z psychologiem oraz kierowałyśmy ich i rodziców po odbytych z nim konsultacjach na terapię rodzinną do Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Hajnówce. W ciągu tego roku kilkunastu moich wychowanków wielokrotnie korzystało z pomocy pedagoga, kilku - z psychologa, a trzem została zaproponowana terapia rodzinna.

Efekty:
poznanie młodzieży, ich problemów i sukcesów;
poznanie sytuacji rodzinnej i środowiskowej swoich wychowanków;
dobry kontakt ze swoimi wychowankami, pomaganie im w rozwiązywaniu problemów;
usprawnienie pracy wychowawczej;
wspomaganie rozwoju psychicznego i społecznego swoich wychowanków;
nawiązanie kontaktu z rodzicami;
współpraca z rodzicami w przeciwdziałaniu niepowodzeniom szkolnym i zwiększenie ich wpływu na podejmowanie działań wychowawczych;
współpraca z Poradnią Psychologiczno – Pedagogicznej w Hajnówce; zorganizowanie pomocy psychologiczno – pedagogicznej;
diagnozowanie i zapobieganie zagrożeniom;
kształtowanie właściwych postaw i wzorców zachowań;
bieżące rozwiązywanie zaistniałych problemów wychowawczych;
wpływ na indywidualny rozwój ucznia.

e) Działania profilaktyczne i wychowawcze – współpraca z rodzicami

W działaniach podejmowanych przez szkołę bardzo ważną rolę odgrywają kontakty z rodzicami, tym większą, że rodzice nie są ze swoimi dziećmi na co dzień i to na mnie spada część odpowiedzialności za ich prawidłowy rozwój i wchodzenie w dorosłe życie. Jako wychowawca starałam się utrzymywać bieżący kontakt i współpracować ze wszystkimi rodzicami moich wychowanków. Wspierałam ich w rozwiązywaniu problemów wychowawczych. Część rodziców systematycznie uczestniczyła w wywiadówkach szkolnych, część przyjeżdżała na spotkania indywidualne, nierzadko wyznaczone przeze mnie o ile zaistniała taka konieczność Większość jednak to były rozmowy telefoniczne. Zapobiegało to wytworzeniu się poważnych problemów wychowawczych, gdyż rodzice na bieżąco byli informowani o frekwencji, ocenach i zachowaniu swoich dzieci. Często to ja, jako wychowawca miałam pierwszy kontakt z danym problemem i w związku z tym jako pierwsza musiałam podejmować określone działania wychowawcze w porozumieniu z pedagogiem szkolnym i z rodzicami. Na wywiadówkach wspólnie omawialiśmy problemy dydaktyczne i wychowawcze. Przeprowadziłam pedagogizację rodziców na wybrane tematy np. wpływ multimediów na zachowanie i rozwój młodzieży, wpływ używek na rozwój młodzieży, spędzanie czasu wolnego.

Efekty:
systematyczna kontrola postępów w nauce, zachowaniu i frekwencji swoich uczniów;
angażowanie rodziców w działania wychowawcze szkoły;
utrzymywanie pozytywnych relacji nauczyciel – rodzic i wychowawca – rodzic;
bieżące rozwiązywanie problemów wychowawczych;
współpraca z rodzicami w przeciwdziałaniu niepowodzeniom szkolnym i zwiększenie ich wpływu na podejmowanie działań wychowawczych.

f) Wolontariat

Jestem opiekunem grupy wolontariuszy, którą utworzyłam w momencie objęcia funkcji opiekuna Samorządu Uczniowskiego. Zadaniem tej grupy jest niesienie pomocy słabszym, chorym i potrzebującym. W wolontariacie działa głównie młodzież z Samorządu Uczniowskiego. Wolontariusze pomagają emerytowanym nauczycielom w codziennych zajęciach, które sprawiają najstarszym osobom największe trudności np. odśnieżenie śniegu zimą, zrobienie zakupów, sprzątnięcie opadłych jesienią liści przy ich posesjach itp. W ramach prac w wolontariacie młodzież współpracuje z Państwowym Domem Dziecka w Białowieży i z przedszkolem w Białowieży. Uczniowie pomagają dzieciom z domu dziecka w odrabianiu lekcji, a także organizują corocznie zbiórkę pieniędzy, słodyczy i zabawek dla dzieci. Rokrocznie biorą udział i pomagają w przeprowadzaniu zabawy mikołajkowej w przedszkolu, a także w organizacji zabawy choinkowej.

Efekty:
kształtowanie właściwych zachowań i wzorców;
promocja szkoły w środowisku lokalnym;
przygotowanie młodzieży do akcji charytatywnych;
rozbudzenie w młodzieży poczucia empatii, wrażliwości i tolerancji;
możliwość inspiracji do podejmowania nowych działań;
kształtowanie pozytywnego wizerunku młodzieży na zewnątrz;

§ 8 Ust.2 pkt.4 e – Wykonywanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami.

a) Podejmowanie działań na rzecz tworzenia tradycji szkolnej. Pozyskiwanie pomocy dydaktycznych.

Na lekcjach przedmiotów zawodowych, które uczyłam (hodowla, urządzanie, użytkowanie, łowiectwo, ochrona lasu) zadaniem młodzieży jest wykonanie odpowiedniego zestawu zbioru np. zbioru nasion drzew i krzewów leśnych, zbiór żerów szkodników owadzich, zbiór owadów, karty zielnikowych z roślinami wskaźnikowymi, foliogramy z profilami gleb leśnych. Uczniowie za wykonanie zbioru otrzymują odpowiednią ocenę, jednocześnie zestawy te są wykorzystywane na lekcjach. Dzięki samodzielnemu wykonaniu zadanej pracy młodzież może poszerzyć swoją wiedzę i ugruntować wiedzę zdobytą na lekcjach. Materiały te służą jako pomoc dydaktyczna następnym rocznikom. Prace te wykonywane są w naszej szkole od wielu lat.
Innym sposobem pozyskiwania pomocy dydaktycznych jest wykonanie przez uczniów prezentacji multimedialnych na zadany temat np. ptaki, zwyczaje łowieckie itp.

Efekty:
możliwość wykorzystania zróżnicowanych materiałów na lekcji;
poszerzenie wiedzy i umiejętności uczniów, zwłaszcza wiedzy i umiejętności praktycznych;
uzupełnienie klasopracowni w pomoce dydaktyczne;
umiejętność wykorzystania w pracy przez uczniów technologii komputerowej i informacyjnej.

b) Udział w imprezach organizowanych na terenie Technikum Leśnego w Białowieży.

Do podejmowanych przeze mnie działań na rzecz tworzenia tradycji szkolnej jest udział i organizacja imprez związanych ze szkołą i zawodem leśnika. Główną imprezą w której organizacji uczestniczę i której jestem pomysłodawcą to „Hubertus” organizowany przez Samorząd Uczniowski i koło łowieckie oraz „Dzień Leśnika” organizowany przez zespół nauczycieli przedmiotów zawodowych, w którym pomagam w przeprowadzaniu zawodów sprawnościowych. Obie imprezy odbywają się w szkole cyklicznie od wielu lat i na stałe wpisane są w kalendarz imprez szkolnych podtrzymujących tradycje szkolne i tradycje związane z zawodem leśnika.

Efekty:
tworzenie tradycji szkolnej i tradycji związanych z zawodem leśnika;
pogłębienie wiedzy dotyczącej leśnictwa, łowiectwa;
rozwijanie zainteresowań młodzieży;
rozwijanie umiejętności organizacyjnych;

c) Współpraca z pedagogiem szkolnym i psychologiem z Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Hajnówce.

Współpraca z pedagogiem szkolnym każdego nauczyciela wychowawcy jest konieczna podczas codziennej pracy z młodzieżą. Wychowawca powinien wcześniej zauważyć zaistniałe problemy i w miarę swoich możliwości zapobiegać im i próbować szukać rozwiązań. Przy okazji powinien sygnalizować o nich pedagogowi, by wspólnie opracować skuteczne metody przeciwdziałania sytuacjom niewłaściwym i trudnym. Pedagog szkolny to osoba wspomagająca wychowawcę w jego pracy pedagogiczno – wychowawczej, często wspierająca lub czasem przejmująca główną rolę w osiąganiu zamierzonego celu. Jako wychowawca od wielu lat współpracuję z pedagogiem szkolnym. Kontakty z pedagogiem w mojej pracy wychowawczej dotyczyły:
pomocy w tworzeniu tematyki godzin wychowawczych;
organizacji zajęć integracyjnych dla klas pierwszych;
rozeznania w specyficznych kłopotach uczniów w nauce;
kierowania uczniów do psychologa;
kierowania uczniów i rodziców na terapię rodzinną do Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej;
rozwiązywania konfliktów powstałych w klasie;
pomoc w kontaktach z rodzicami;
profilaktyka uzależnień;
trudności wychowawcze;
problem wysokiej absencji niektórych uczniów;
tworzenie właściwych zachowań i wzorców w klasie
Wspólnie z panią pedagog brałam udział w zespołach wychowawczych, zarówno w szkole jak i w internacie, gdzie rozwiązywane były bieżące problemy dotyczące młodzieży jak i pojedynczych wychowanków. Dzięki współpracy z pedagogiem szkolnym udało problemy były rozwiązywane na bieżąco, a wielu z nich udało się uniknąć i zapobiec. Działania takie usprawniły moją pracę wychowawczą. Pedagog szkolny to nie tylko wsparcie dla nauczyciela – wychowawcy, ale też dla uczniów i ich rodziców potrzebujących pomocy.
Dodatkowo razem z panią pedagog wyjeżdżałam na Fora Samorządów Uczniowskich Szkół Leśnych Ministra Środowiska, gdzie wspólnie uczestniczyłyśmy z młodzieżą w różnych zajęciach i warsztatach, na których poznawałyśmy nurtujące ich problemy o których dyskutowali i próbowali szukać rozwiązań.

Efekty:
usprawnienie pracy wychowawczej;
diagnozowanie i zapobieganie zagrożeniom;
bieżące rozwiązywanie zaistniałych problemów wychowawczych;
współpraca z Poradnią Psychologiczno – Pedagogicznej w Hajnówce; zorganizowanie pomocy psychologiczno – pedagogicznej;
kształtowanie właściwych postaw i wzorców zachowań;
wpływ na indywidualny rozwój ucznia i na poprawę efektów uczenia się;

d) Współpraca z Poradnią Psychologiczno – Pedagogiczną w Hajnówce

W okresie stażu współpracowałam z Poradnią Psychologiczno – Pedagogiczną w Hajnówce. Po rozmowach z pedagogiem szkolnym wspólnie kierowałyśmy na spotkania do poradni uczniów, którzy potrzebowali szczególnego wsparcia. Były też w klasie trzy przypadki zaproponowania uczniom i ich rodzicom terapii rodzinnej, która miała pomóc całej rodzinie i jeden przypadek ucznia z problemami z pisaniem u którego jak dotąd nie stwierdzono dysgrafii.

Efekty:
poznanie i zrozumienie przyczyn niewłaściwych zachowań uczniów;
usprawnienie pracy wychowawczej;
przeciwdziałanie niewłaściwym zachowaniom uczniów;
pomoc w rozwiązywaniu problemów dla całej rodziny, nie tylko dla samego ucznia;
kształtowanie właściwych postaw i wzorców zachowań;
wpływ na indywidualny rozwój ucznia i na poprawę efektów uczenia się;
zorganizowanie pomocy psychologiczno – pedagogicznej.

e) Współpraca z Samorządem Uczniowskim

Od 2006 roku jestem opiekunem Samorządu Uczniowskiego. Wspólnie z młodzieżą organizowałam różnego rodzaju imprezy szkolne, chętnie wspieramy akcje niosące pomoc. Staram się osobiście angażować uczniów we wszystkie te przedsięwzięcia. Poza tym Samorząd Uczniowski brał udział w akcjach organizowanych poza szkołą np. promocja szkoły, Forum Samorządów Uczniowskich i inne. Współpracujemy także z takimi instytucjami jak Państwowe Przedszkole w Białowieży i Państwowy Dom dziecka w Białowieży.

Efekty:
podniesienie jakości pracy szkoły;
promocja szkoły i zawodu leśnika na zewnątrz, w środowisku lokalnym;
organizacja czasu wolnego dla młodzieży zgodnie z ich oczekiwaniami;
rozwijanie zainteresowań młodzieży;
kultywowanie tradycji szkoły i zawodu leśnika;
możliwość dzielenia się wiedzą i doświadczeniem;
wychodzenie naprzeciw oczekiwaniom uczniów;
możliwość realizacji umiejętności organizacyjnych;
zdobywanie nowych doświadczeń;
kształtowanie umiejętności interpersonalnych;
kształtowanie samorządności i zasad zespołowego współżycia;
możliwość inspiracji do podejmowania nowych działań.

f) Współpraca z Radą Rodziców

Szkoła jest otwarta na współdziałanie z rodzicami nie tylko w rozwiązywaniu sytuacji problemowych, ale też na współpracę na rzecz szkoły. Niektórzy rodzice aktywnie angażują się w tworzeniu pozytywnego wizerunku Technikum Leśnego. Czynnie włączali się w organizację różnego rodzaju imprez dotyczących pobytu ich dzieci w szkole. Były to głównie połowinki i studniówki, które wspólnie organizowaliśmy na terenie internatu szkoły. Dodatkowo jeden z ojców ucznia klasy maturalnej wykonał pamiątkowe tablo szkolne dla rocznika kończącego nasze technikum w 2012r.
Przez cały czas starałam się aby rodzice moich wychowanków byli moimi partnerami w pracy wychowawczej. Wspólnie rozwiązywaliśmy bieżące problemy. Zdobyte podczas rozmów i ankiet informacje służyły mi do indywidualizacji pracy wychowawczej i dydaktycznej. Zawsze byłam otwarta na wszelkie uwagi rodziców dotyczące różnych aspektów pobytu ich dzieci w szkole i w internacie. Wspólnie staraliśmy się rozwiązywać napotkane problemy. Jednym z nich była wysoka ilość zaproponowanych na koniec roku szkolnego ocen niedostatecznych z matematyki. Na zebraniu szukaliśmy dobrego rozwiązania z tej sytuacji. Zaproponowałam rodzicom spotkanie z panią uczącą tego przedmiotu, a także zorganizowanie pomocy koleżeńskiej najsłabszym uczniom i ich uczestnictwo na dodatkowych zającach organizowanych po lekcjach. Dzięki temu na koniec roku szkolnego zostały wystawione tylko 2 oceny niedostateczne z matematyki.
Na każdym zebraniach szkolnych przeprowadzałam dodatkowo pedagogizację rodziców dotyczącą pojawiających się aktualnych problemów (spędzanie czasu wolnego, wpływ multimediów na rozwój i wychowanie, wpływ używek na rozwój młodego człowieka).Wymieniałam też z rodzicami swoje uwagi i spostrzeżenia dotyczące różnego rodzaju niewłaściwych zachowań uczniów. W ten sposób uwzględniałam w swojej pracy współczesne problemy społeczne i cywilizacyjne, a jednocześnie realizowałam zadania ujęte w programach profilaktycznych i planie wychowawczym szkoły.

Efekty:
podniesienie poziomu własnej wiedzy w sprawach wychowawczo – opiekuńczych;
pomoc rodzicom w rozwiązywaniu problemów;
zwiększenie wpływu rodziców na podejmowanie działań wychowawczych;
podnoszenie jakości pracy szkoły;
włączenie rodziców w działalność szkoły;
rozwiązywanie na bieżąco problemów wychowawczych i dydaktycznych, w wielu przypadkach zapobieganie im;
zapobieganie uzależnieniom młodzieży;
podniesienie świadomości rodziców dotyczące problemów społecznych i cywilizacyjnych, na temat higieny i zdrowia;
zapobieganie uzależnieniom młodzieży (e – papierosy, nikotyna, alkohol);
zapobieganie wagarom;
usprawnienie pracy wychowawcy;
wymiana doświadczeń i wiedzy między rodzicami, a mną;
tworzenie tradycji szkoły.

g) Współpraca z Państwowym Przedszkolem w Białowieży i Państwowym Domem Dziecka w Białowieży

Jako opiekun Samorządu Uczniowskiego na stałe do kalendarza i Planu Pracy Samorządu wpisaliśmy współpracę z Państwowym Przedszkolem w Białowieży i Państwowym Domem Dziecka w Białowieży. Główne zadania realizowane przez nas to otwarcie się młodzieży na pomoc dla innych, potrzebujących, młodszych i słabszych. Wyrabianie w młodzieży poczucia empatii, wrażliwości i tolerancji. W ramach współpracy z tymi ośrodkami rokroczne organizowałam w listopadzie zbiórkę zabawek, słodyczy i pieniędzy przeznaczonych na zabawę mikołajkową dla dzieci, w której braliśmy udział. Dodatkowo członkowie samorządu pomagają w przeprowadzaniu zabawy choinkowej w przedszkolu.

Efekty:
nawiązanie współpracy z placówkami środowiska lokalnego;
promocja szkoły w środowisku lokalnym, wpływ na dobry wizerunek szkoły;
możliwość realizacji umiejętności organizacyjnych;
zdobywanie nowych doświadczeń;
kształtowanie umiejętności interpersonalnych;
kształtowanie samorządności i zasad zespołowego współżycia;
możliwość inspiracji do podejmowania nowych działań;

h) Współpraca ze strażą Graniczną i Policją w Białowieży

Podczas pracy wychowawczej na stałe staram się współpracować ze Strażą Graniczną i Policją w Białowieży. Dla każdej wychowawczej klasy pierwszej na początku nauki w naszej szkole organizuję wyjazdy i wyjścia na granicę państwa w celu zapoznania się z jej lokalizacją, wyglądem i przebiegiem. Zostają tam przedstawione zagrożenia wynikające z jej przekroczenia i konsekwencje tego postępowania. Dodatkowo Straż Graniczna i Policja na lekcjach wychowawczych, na które zostają zapraszani przeze mnie przedstawiają działania prewencyjne związane z zagrożeniami niosącymi spożywanie różnego rodzaju używek, zachowania się na drodze, zachowaniu się w pasie przygranicznym. Dzięki tej współpracy odbyła się m. in. pogadanka na lekcji wychowawczej pt. „ Bezpieczne ferie”, na której uczniowie dowiedzieli się o różnego rodzaju zagrożeniach, które mogłyby się przytrafić podczas spędzania czasu wolnego i niewłaściwych zachowań młodzieży. Dodatkowo, jako wychowawca uczestniczyłam w spotkaniu z policją dotyczącemu przeciwdziałaniu i naszej reakcji na stosowanie przez młodzież różnego rodzaju używek.
Wzięłam odział w wykładzie zorganizowanym dla młodzieży „Stop środkom psychoaktywnym” - nadkom. E. Lelental.

Efekty:
podniesienie świadomości młodzieży i mojej dotyczącej zagrożeń wynikających ze spożywania środków odurzających;
zwiększenie wiedzy na temat właściwego zachowania się i poruszania na drogach publicznych;
zwiększenie świadomości młodzieży na zagrożenia cywilizacyjne;
przestrzeganie zasad przekraczania granicy państwa;
zwiększenie mojej świadomości na temat możliwości działania przy stosowaniu przez młodzież różnego rodzaju używek.

i) Współpraca z BPN, IBS PAN

Podczas trwania stażu współpracowałam z BPN i IBS PAN. W ramach tej współpracy zapraszałam i uczestniczyłam wspólnie z młodzieżą w wykładach tematycznych związanych z lasem i przyrodą. Wykłady były wybierane przeze mnie pod kątem zainteresowań uczniów, poszerzenia ich wiedzy i możliwości zdobywania najnowszych wyników badań np. „Ssaki kopytne – wpływ ocienienia na odporność podokapowego odnowienia drzew na zgryzanie przez ssaki kopytne w lasach naturalnych BPN” - prof. B. Jędrzejewska.

W ramach współpracy z tymi instytucjami brałam też udział:
w dniach otwartych w IBS (klasa II b) w ramach Podlaskiego Regionalnego Forum Wymiany Wiedzy o Środowisku (PREFEKT) – 24.04.2012r.
wyjścia na wystawę grzybów do BPN (klasy I) – rokrocznie;
inwentaryzacji zwierzyny od 2009/2010r. do 20013/2014r. (Nadleśnictwo Hajnówka, Browsk, Białowieża).

Efekty:
utrwalenie współpracy z instytucjami związanymi z lasem i przyrodą działającymi w środowisku lokalnym;
pogłębienie wiedzy i zainteresowań uczniów;
możliwość rozwoju uczniów;
podniesienie jakości pracy szkoły,
§ 8 Ust.2 pkt.5 – Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych z uwzględnieniem specyfiki, typu i rodzaju szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony.

Opis i analiza dwóch przypadków i rozwiązania problemów edukacyjnych i wychowawczych.

W trakcie trwania stażu dokonałam analizy dwóch przypadków z efektami. Jeden dotyczył integracji zespołu klasowego, a drugi ucznia nieśmiałego z zaburzeniami emocjonalnymi. Podjęłam wszelkie starania, aby w sposób racjonalny, ale z wyczuciem i empatią rozwiązać zaistniałe problemy. W swojej dokumentacji stażu przedstawiam szczegóły opisanych przypadków.

Opis i analiza przypadku problemu wychowawczego – Integracja zespołu klasowego uczniów klasy I b Technikum Leśnego

Pracuję w szkole 12 lat. Prawie od początku swojej pracy pełnię rolę wychowawcy. Jest to praca trudna, myślę, że w obecnych czasach nawet coraz trudniejsza, stawiająca przede mną wiele wyzwań, ale też przynosząca dużo radości i satysfakcji. Dla mnie praca nauczyciela bez spełniania się jako wychowawca byłaby niepełna. Każda klasa jest inna, każda wymaga odmiennego podejścia i postępowania, w każdej też pojawiają się liczne problemy mające przeróżne podłoże.

1. Identyfikacja problemu

W tym roku (2013/2014) ponownie otrzymałam wychowawstwo w klasie pierwszej. Zespół klasowy jest liczny, skupiający 34 osoby - w tym 13 dziewcząt i 21 chłopców. Jak dotąd w klasach, w których byłam wychowawcą liczba dziewcząt była niewielka, wynosząca 3 lub mniej, dlatego też szybciej i łatwiej następowała integracja grupy rówieśniczej tej samej płci. Tym razem już od samego początku zauważyłam, że jest z tym duży problem, zarówno między poszczególnymi grupami dziewcząt i chłopców, ale też w samych grupach. Wnioski jakie zauważyłam ze wstępnej obserwacji klasy:
izolowanie się uczniów;
brak wzajemnego szacunku i współpracy,
brak wzajemnej akceptacji i zrozumienia;
próba wywalczenia odpowiedniej pozycji w nowej grupie rówieśniczej;
brak serdeczności i koleżeństwa między młodzieżą.

2. Geneza i dynamika zjawiska

Istotą problemu z integracją klasy jest fakt, że są to osoby całkowicie dla siebie obce, mieszkające często w bardzo odległych od siebie miejscach, w różnych częściach Polski, pochodzące z bardzo różnych warstw społecznych. Oderwane są nagle od domu, dotychczasowych środowisk i wartości jakie reprezentują. Muszą spędzać ze sobą czas nie tylko w szkole na zajęciach, ale też poza nią, w życiu codziennym, mieszkając razem w internacie. Dodatkowo dochodzą narastające dysproporcje statusu majątkowego rodziców i różnice w ich poziomie wykształcenia. Często też poświęcają oni zbyt mało czasu i uwagi dla swoich dzieci, bowiem zajęci są swoją pracą i problemami rodzinnymi (rodziny wielodzietne, rozbite, niepełne, sieroty, „euro sieroty”). Coraz większy jest też niekorzystny wpływ mediów dla rozwoju, zachowania i wychowania młodych ludzi.
Po kilku tygodniach pracy z młodzieżą dostrzegłam wyłonienie się różnych nieformalnych grup uczniów wśród zespołu klasowego. Zaczęła się też nasilająca się rywalizacja pomiędzy poszczególnymi osobami, ale też i grupami. Zauważyłam słowną agresję i dokuczanie sobie nawzajem. Brakowało właściwej atmosfery na lekcjach. Stopniowo zaczęły więc pojawiać się problemy z nauką.

3. Znaczenie problemu

Trudności integracji wśród grupy młodzieży są bardzo istotne dla prawidłowego funkcjonowania jako zespół klasowy, ale też jako osobne jednostki wśród ogółu. Taka sytuacja w klasie wyzwala wśród uczniów brak poczucia bezpieczeństwa, niskie poczucie własnej wartości, brak chęci do nauki i jakiejkolwiek aktywności w szkole. Osoby, które nie potrafią przystosować się do życia w grupie zostają zepchnięte na margines społeczny klasy i mogą doprowadzić do negatywnych zachowań i wielu problemów wychowawczych, a co za tym idzie również edukacyjnych. Trudności omawiane przeze mnie wymagają podjęcia działań z mojej strony (jako wychowawcy), ale również wychowawców grup w internacie szkolnym, pedagoga szkolnego, psychologa i rodziców uczniów.

4a. Prognoza negatywna

Brak interwencji i jakichkolwiek działań z mojej strony, ale też ze strony wychowawców internatu, pedagoga szkolnego, psychologa i rodziców spowoduje pogłębienie się problemu, co będzie się objawiało:
narastaniem poziomu frustracji u osób nieakceptowanych przez klasę;
pogłębianiem się konfliktów pomiędzy poszczególnymi osobami i pomiędzy wyłonionymi grupami nieformalnymi;
pojawieniem się niezdrowej rywalizacji o pozycję w grupie/klasie;
problemy w kontaktowaniu się między sobą;
brak współpracy pomiędzy uczniami oraz pomiędzy uczniami a nauczycielami;
osłabieniem działań wychowawczych;
wzrostem absencji na lekcjach, a co za tym idzie pogorszeniem się wyników w nauce.

4b. Prognoza pozytywna

Działania podjęte przeze mnie zmierzające do rozwiązania problemu integracji zespołu klasowego pomogą poprawić spójność grupy i wykształcenie przyjaznych relacji między uczniami. Skutkiem tych oddziaływań będzie:
poczucie wysokiego znaczenia danej grupy, jej swoistej roli i odrębności od innych grup/klas;
satysfakcja płynąca z przynależności do klasy;
osiągnięcie wspólnych celów ważnych dla wszystkich osób w klasie, co będzie wpływało na podniesienie atmosfery zaufania;
zbieżność interesów wszystkich członków grupy;
akceptowanie przez całą klasę obowiązujących w niej tych samych norm i zasad;
podniesienie odpowiedzialności wszystkich członków grupy za podjęte działania dla dobra kolegów, klasy, szkoły;
zmniejszenie dystansu pomiędzy grupą a wychowawcami (w szkole i internacie), nawiązanie bliskiego, osobistego kontaktu uczniów z wychowawcą;
zwiększenie poczucia własnej wartości u każdego członka klasy;
mobilizacja uczniów do właściwej współpracy na lekcjach, co podniesie ich wyniki w nauce;
zwiększenie chęci przebywania ze sobą nie tylko w szkole ale też w czasie wolnym (w internacie) po lekcjach.
5. Propozycja rozwiązania problemu

Moje działania podjęte w celu rozwiązania problemu:
zbadanie sytuacji rodzinnej i materialnej uczniów (ankieta, rozmowy z uczniami i rodzicami);
poznanie relacji pomiędzy uczniami w klasie (ankieta, rozmowy z uczniami i wychowawcami w internacie, obserwacja w szkole i internacie );
skierowanie uczniów sprawiających kłopoty wychowawcze i zepchniętych na margines klasowy do pedagoga szkolnego i psychologa;
Ustalenie zasad i norm dotyczących reguł życia w klasie (stworzenie wspólnie „Kodeksu Ucznia Klasy I b”);
ścisłe respektowanie zasad ustalonych przez nauczyciela wychowawcę i uczniów (kary i nagrody);
ścisła współpraca z wychowawcami internatu, pedagogiem, psychologiem i rodzicami;
częste poruszanie na lekcjach wychowawczych tematów dotyczących zainteresowań uczniów w celu lepszego poznania się nawzajem;
kształtowanie poczucia odpowiedzialności za wszystkich oraz za wspólnie wykonaną pracę;
dyskusje na temat przyjaźni, zrozumienia i tolerancji oraz odpowiedzialność za siebie i innych w naszym życiu;
integracja zespołu poprzez organizowanie i uczestnictwo w imprezach klasowych i szkolnych;
wprowadzenie określonych zwyczajów klasowych (tradycyjne święta, Dzień Kobiet itp.);
wykonywanie wspólnych prac i zadań zmierzających do polepszenia relacji między uczniami;
wspieranie i dopingowanie własnej klasy przy różnego rodzaju konkursach i rozgrywkach;
organizowanie i udział w wycieczkach klasowych i szkolnych;
pomoc uczniom w nauce w ramach zorganizowanej przeze mnie pomocy koleżeńskiej (wśród rówieśników z klasy);
przydzielenie zadań do wykonania w klasie, dobranych w taki sposób, aby zapewnić warunki do lepszego poznania się;
zajęcia warsztatowe adaptacyjno – wychowawcze (cyklicznie przez pierwsze miesiące nauki) zorganizowane przez pedagoga szkolnego i prowadzone przez Poradnię Psychologiczno – Pedagogiczną
pedagogizacja rodziców na temat wpływu mediów na zachowanie i rozwój młodzieży oraz zagrożeń procesu wychowania we współczesnej rodzinie.

6. Wdrożenie oddziaływań

Zaplanowane działania zmierzające do integracji zespołu klasowego przeprowadziłam w następujący sposób:
zbadałam sytuację materialną i rodzinną każdego ucznia poprzez ankietę, rozmowy z uczniami i ich rodzicami;
zbadałam wzajemne relacje pomiędzy uczniami poprzez indywidualne i grupowe rozmowy z uczniami i obserwację własną oraz nauczycieli uczących w klasie;
wspólnie z uczniami i pedagogiem szkolnym ustaliliśmy zasady współżycia w naszej grupie, opracowaliśmy „Kodeks Ucznia Kasy I b”, którego zasad staraliśmy się przestrzegać :

1. Klasa powinna trzymać się razem;
2. Odpowiadamy kiedy ktoś do nas mówi - „Kultura osobista”;
3. Jeżeli odpowiadamy to nie używamy wulgaryzmów - „Łagodna odpowiedź uśmierza gniew”;
4. Być ze sobą szczerym, albo problem przemyśleć;
5. Nie obgadywać za plecami, powiedzieć prosto w twarz, prosto w oczy.

kary i nagrody udzielane były zgodnie ze Statutem Szkoły, wszystkim tym którzy na to zasłużyli;
aktywizowałam uczniów poprzez powierzanie im zadań wymagających kontaktów z innymi osobami z klasy, co pozwoliło im zaistnieć na forum grupy;
przeprowadziłam szereg godzin wychowawczych poświęconych budowaniu właściwych relacji, asertywności, empatii, sposobom radzenia sobie ze stresem i budowania właściwych relacji interpersonalnych;
dbałam o odpowiednią atmosferę zajęć, właściwy kontakt z młodzieżą i ich wzajemny kontakt ze sobą i aby aktywnie włączali się do zadań opracowanych na lekcjach – np. uczniowie pracowali w grupach;
dbałam o to, by wykonywali jak najwięcej wspólnych prac i zadań np. ustalenie zasad Kodeksu Ucznia naszej klasy, wspólne sprzątanie działki, wspólne uczestnictwo w konkurencjach w „Dniu Leśnika”;
organizowałam uroczystości i imprezy klasowe np. ognisko klasowe, Dzień Kobiet, Dzień Chłopaka, Wigilia klasowa) oraz pilnowałam ich udziału w szkolnych uroczystościach, gdzie się czynnie włączali jako ogół klasowy (zawody strzeleckie podczas „Hubertusa”, Dzień Języków Obcych, chór szkolny, uroczyste ślubowanie klas pierwszych, szkolne rozgrywki w piłce siatkowej);
współpracowałam z pedagogiem szkolnym, psychologiem, wychowawcami internatu i rodzicami uczniów w rozwiązywaniu problemów wychowawczych;
kierowałam uczniów sprawiających kłopoty wychowawcze i mających problemy emocjonalne do pedagoga szkolnego i do psychologa, wspólnie proponowałyśmy niektórym terapię rodzinną;
przeprowadziłam szereg rozmów z rodzicami, nie tylko na wywiadówkach szkolnych, ale też indywidualnych i telefonicznych;
klasa brała udział w zajęciach warsztatowych organizowanych przez pedagoga szkolnego na terenie szkoły i prowadzonych przez Poradnię Psychologiczno – Pedagogiczną z Hajnówki;

7. Efekty oddziaływań

Efekty podjętych przeze mnie działań wychowawczych satysfakcjonują mnie jako wychowawcę. Nie mogę jednak stwierdzić, że moja praca i działania w tym zakresie są już zakończone. Pozostało jeszcze wiele do zrobienia. Przede mną kolejne 3 lata pracy wychowawczej z tym zespołem. Wiem jednak, że na dzień dzisiejszy dużo się zmieniło na lepsze, że jesteśmy już razem jako jedna grupa, a nasze wspólne starania zaczęły przynosić oczekiwane rezultaty. Działania wychowawcze zmierzające do integracji klasy pobudziły moich wychowanków do współpracy i nawiązania pozytywnych kontaktów rówieśniczych. Rozmowy wychowawcze na temat tak ważnych wartości jak miłość, tolerancja, akceptacja drugiej osoby przyniosły na koniec roku spodziewane efekty. Współpraca z wychowawcami internatu, z pedagogiem, psychologiem i rodzicami pozwoliła mi rozwiązać wiele problemów zarówno dydaktycznych jak i wychowawczych.
Obecnie panująca opinia o klasie (rozmowy z innymi nauczycielami, z samymi uczniami):
zespół klasowy w miarę się zgrał i dotarł;
uczniowie chętnie ze sobą przebywają i wspólnie spędzają wolny czas,
pomagają sobie w nauce,
pojawiły się w klasie pierwsze sympatie i przyjaźnie;
jest to zespół z dużym potencjałem – chętnie wspólnie angażowali się w życie szkoły;
na koniec roku szkolnego mieli dość wysoką frekwencję wynoszącą ponad 91%;
chętnie brali wspólnie udział w zajęciach poza lekcyjnych (zawody sportowe, piłka siatkowa, pomoc w obserwacji nietoperzy na terenie Białowieży i okolic);

Zespół klasowy, który został mi powierzony rok temu udowodnił, że przyswoił sobie normy współżycia w grupie. Jako klasa zdobyli mistrzostwo szkoły w piłce siatkowej, w czym aktywnie i chętnie dopingowała ich młodzież z całego zespołu klasowego. Zwyciężyli w klasyfikacji generalnej podczas”Dnia Leśnika”, gdzie jako cały zespół klasowy pokonali inne klasy. Potrafią więc zjednoczyć się i działać we wspólnej sprawie. Aktywnie włączali się do imprez szkolnych i poza szkolnych np. reprezentowanie szkoły w Mistrzostwach Polski Szkół Leśnych w Piłce Siatkowej w Biłgoraju, gdzie brali udział zarówno chłopcy jak i dziewczęta. Zorganizowaliśmy również ognisko klasowe, wyjeżdżaliśmy całą klasą do teatru w Białymstoku. Wspólnie ustaliliśmy zasady współżycia w naszej klasie tworząc „Kodeks Ucznia Klasy I b”, który miał również formę graficzną w postaci plakatu ze zdjęciem klasowym.
Praca wychowawcy jest trudnym zadaniem. Każda klasa wymaga stworzenia odpowiedniej atmosfery i warunków, aby zaspakajać swoje potrzeby emocjonalne i odnajdywać przyjemność i satysfakcję w byciu razem. Myślę, że moi wychowankowie chętnie ze sobą przebywają i będą się starali stworzyć zgrany zespół klasowy, w czym będę im nadal pomagać pokazując właściwą drogę do osiągnięcia celu.

Opis i analiza przypadku problemu wychowawczego - Uczeń z zaburzeniami emocjonalnymi i dużą nieśmiałością.

Zespół klasowy to zbiorowisko osób, gdzie zderzają się ze sobą różne osobowości i charaktery. W każdej klasie są osoby, które swoim zachowaniem zdobywają wielu kolegów i przyjaciół, ale są też takie, które w kontaktach z rówieśnikami są nieśmiałe, niepewne swoich działań, mające zaniżony obraz własnej osoby. Towarzystwo innych wyzwala u takich ludzi wstyd, lęk i zakłopotanie. Są źródłem niepewności i zdenerwowania.
Problem, z którym się spotkałam u jednego z moich wychowanków rozpoczynających naukę w klasie pierwszej dotyczy właśnie takiej sytuacji.

1. Identyfikacja problemu

Krzysiek to jeden z moich nowych uczniów w klasie liczącej 34 osoby. Od początku zwrócił moją uwagę swoim spokojem i zdyscyplinowaniem. Niemal od pierwszego dnia zauważyłam też, że wykazywał trudności w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami. Starał się pozostać niezauważonym, unikał wypowiedzi na forum klasy, a jeśli już do tego doszło zawsze odpowiadał wyciszonym głosem, czemu towarzyszyło również blednięcie lub zaczerwienienie, nerwowe zaciskanie dłoni lub drżenie rąk. Do klasy zawsze wychodził jako jeden z ostatnich, oddzielnie od reszty grupy. Nigdy się nie uśmiechał a na jego twarzy widniał smutek.
Każdy wychowawca powinien poznać uwarunkowania osobiste swoich wychowanków oraz ich sytuację rodzinną i starać się tym samym traktować każdego z nich w sposób indywidualny. Obserwując Krzyśka doszłam do wniosku, że muszę zwrócić na niego szczególną uwagę.

2. Geneza i dynamika problemu

Swoje oddziaływanie skierowane na Krzyśka poprzedziłam zebraniem jak największej ilości informacji zebranych o nim.
Krzysiek na stałe mieszka z rodzicami i starszą siostra w dużym mieście. Jest to na pozór normalna rodzina o średnim statusie materialnym. Oboje rodzice pracują a siostra jest na studiach. Wszystko wskazywało na to, że w domu nie ma większych problemów, a między członkami rodziny panują zdrowe i normalne relacje.
Chłopiec wydawał mi się typem samotnika, odosobnionym od reszty klasy i grupy w internacie, nie próbujący nawiązać bliższych kontaktów ze swoimi rówieśnikami. Jest osobą spokojną i bardzo poważną. Zawsze był smutny i nieobecny, a jednocześnie starał się pozostać niezauważonym, na co wskazywała jego postawa – był przygarbiony, ze spuszczona głową. Nigdy nie widziałam, żeby brał udział w zabawach i żartach reszty chłopaków z klasy. Nigdy też nie angażował się w życie klasowe.
Po jakimś czasie doszły kolejne niepokojące sygnały. Wychowawca z internatu zgłosił mi, że Krzysiek często nie schodzi na posiłki i pojawił się u niego problem z samookaleczeniem się.
Postanowiłam odbyć rozmowę z rodzicami Krzyśka, wychowawcą internatu i samym chłopcem. Rodzice zostali wezwani do szkoły, gdzie wspólnie z pedagogiem szkolnym chcieliśmy znaleźć istotę problemu. Podczas tej rozmowy okazało się, że jeszcze w gimnazjum Krzysiek miał sporą nadwagę, co sprawiało, że funkcjonowanie w grupie sprawiało mu sporo trudności. Jednocześnie też w ostatniej klasie przeżył swój pierwszy miłosny zawód, co w jego przekonaniu było efektem tego jak wyglądał. Zanim trafił do naszej szkoły w ciągu kilku miesięcy zrzucił kilkanaście kilogramów. Według rodziców chłopca jego nieśmiałość, zamykanie się w sobie i patrzenie na świat w negatywnym świetle to skutek tego jak wcześniej wyglądał. Obserwując jednak zachowanie rodziców w trakcie naszej rozmowy, okazało się że ojciec Krzyśka jest osobą bardzo surową i i nadmiernie wymagającą, a matka to kobieta robiąca karierę, mocno zaangażowana w sprawy zawodowe, poświęcająca zbyt mało czasu dla syna i na rozmowy z nim.
Następnym krokiem mojego działania była rozmowa z Krzyśkiem. Długo nie chciał się przede mną otworzyć i rozmawiać na swój temat. Pomógł mi w tym pedagog szkolny. Dzięki wspólnym staraniom udało się nam ustalić, że często nie potrafi sobie poradzić z negatywnymi emocjami i złością. Jego samookaleczenie się to jedna z form rozładowania napięcia a złość bierze się stąd, że znalazł się w nowym nieznanym środowisku i że nie radzi sobie ze wszystkim tak, jakby tego chciał, zarówno jeśli chodzi o naukę, jak i zdobycie nowych kolegów. Jednocześnie przyznał się, że nasza szkołę wybrał dlatego, że w jego przekonaniu może się tu ukryć od reszty świata i zacząć wszystko od nowa.
Ostatnią rozmowę przeprowadziłam z jego wychowawczynią w internacie, która tylko potwierdziła moje obserwacje. Ona również zwróciła na niego uwagę i to, że odstaje od reszty grupy, nie biorąc czynnego udziału w jej życiu.

3. Znaczenie problemu

Na podstawie własnych obserwacji, lektur, rozmów z rodzicami, pedagogiem, wychowawczynią internatu i z samym Krzyśkiem stwierdziłam, że główną przyczyną trudności ucznia może być zbyt małe poświęcanie mu uwagi przez jego rodziców, a jednocześnie stawianie przed nim zbyt dużych wymagań, głównie ze strony ojca. Brak zainteresowania jego kłopotami, brak uwagi i czasu na szczere rozmowy powoduje u dojrzewającego człowieka trudności emocjonalne. Brak wiary w siebie jest bardzo dużym problemem dla osoby wchodzącej w dorosłe życie. Nie pozwala mu na rozwijanie zainteresowań, hamuje każdy rodzaj aktywności. Dodatkowo na powstanie i utrwalenie problemu mojego ucznia mogły wpłynąć oddziaływania środowiska rówieśników. Obawa przed krytyczną opinią ze strony kolegów w związku z jego wyglądem, nieumiejętność w nawiązywaniu kontaktów, pierwsze emocje związane ze znalezieniem sympatii oraz specyficzny etap rozwoju w którym się obecnie znalazł spowodowało nasilenie jego nieśmiałości.
Jest to uczeń o szczególnej wrażliwości i potrzebach. Wymaga dużo uwagi i wsparcia – nie tylko ze strony rodziców, ale też i wychowawców oraz kolegów z klasy.
Bycie nieśmiałym utrudnia funkcjonowanie w grupie rówieśniczej. Osoby takie są z reguły oceniane poniżej ich faktycznych możliwości, osiągają gorsze wyniki od poziomu rzeczywistego ich przygotowania, są mniej aktywne na zajęciach. W życiu klasy mają też niewielki udział. Są wycofane i stoją z boku nie biorąc w niczym udziału. Stają się sfrustrowane, pojawiają się kłopoty z absencją na zajęciach i z nauką. Dodatkowo też mogą być przyczyną trudności wychowawczych.
Postanowiłam w miarę możliwości podjąć próbę zminimalizowania tego problemu.

4a. Prognoza negatywna

Nie podejmując żadnych działań wychowawczych problem nieśmiałości i frustracji nasili się. Uczeń izolując się od rówieśników, będzie coraz bardziej wyobcowany, skutkiem czego może być pogłębienie się kompleksów i poczucia niskiej wartości oraz całkowite zamknięcie się w sobie. Osamotnienie w domu i w grupie spowoduje jego złe samopoczucie, niechęć do szkoły, pojawienie się trudności dydaktycznych i trudności w funkcjonowaniu w życiu codziennym i wchodzeniu w dorosłe życie. Nieumiejętność radzenia sobie ze złością spowoduje również kłopoty zdrowotne oraz to jak będzie postrzegany przez otoczenie.
Nie poprawiając relacji rodzinnych problemy będą się pogłębiać i przenosić na grunt szkolny. Zachowanie ucznia nadal będzie odbiegać od normy co spowoduje jeszcze większe niepowodzenia w życiu szkolnym jak i w życiu codziennym.

4b. Prognoza pozytywna

Na skutek działań wychowawczych można spodziewać się, że nastąpi u ucznia przezwyciężenie nieśmiałości lub przynajmniej jej złagodzenie. Chłopiec pokona lęk, niepewność i wstydliwość uzyskując tym samym poczucie bezpieczeństwa i wiarę w siebie oraz w swoje możliwości. Pokona swoją zaniżoną samoocenę i nauczy się nawiązywać prawidłowe relacje z grupą rówieśniczą. Odzyskując pewność siebie pozna swoje mocne strony i własne możliwości. Odkryje swoje wartości dla samego siebie ale też i dla innych. Włączy się aktywnie do pracy na lekcjach, co wpłynie na jego osiągnięcia dydaktyczne. W przyszłości nauczy się tez prawidłowo funkcjonować w codziennym życiu.
Podejmując działania poprawiające relacje w rodzinie poprawi się jego samopoczucie, a co za tym idzie komfort psychiczny, co będzie pozytywnie wpływało na jego zachowanie, a tym samym na to co się będzie z nim działo w grupie rówieśniczej. Wpłynie to bezpośrednio na jego dalsze życie i to jakim będzie człowiekiem w przyszłości.

5. Propozycja rozwiązania problemu

Cele jakie przed sobą postawiłam:

pozyskanie akceptacji w relacjach z rówieśnikami;
rozwijanie umiejętności komunikowania się;
uczenie przyjmowania komplementów i krytycznych uwag;
rozbudzenie umiejętności w zakresie kształtowania swojej sylwetki, poprawienia sprawności fizycznej i odpowiedniego stosowania zdrowej diety;
nauczenie radzenia sobie ze złością i stresem;
wzmacnianie poczucia jego własnej wartości;
zachęcanie i pobudzenie do działania;
uświadomienie wpływu i relacji jakie panują w rodzinie rodziców na rozwój młodego człowieka i wchodzenie w dorosłe życie.

Pragnąc zrealizować powyższe cele postawiłam przed sobą następujące zadania:

nawiązać kontakt z uczniem i zdobyć jego zaufanie;
utrzymywać ścisły kontakt z jego rodzicami i przeprowadzić z nimi rozmowy (w obecności pedagoga) dotyczące błędów wychowawczych, wpływu rodziny i relacji w niej panujących na rozwój młodego człowieka i wchodzenie w dorosłe życie;
otrzymywać ścisły kontakt z wychowawcą internatu;
porozmawiać z grupą rówieśniczą, aby spróbowali włączyć go w swoje szeregi;
zachęcić do wszelkiego rodzaju aktywności na zajęciach lekcyjnych, zajęciach w – f – u lub innych zajęciach sportowych;
przeciwdziałać jego skłonności do izolacji;
nauczyć go rozładowywać emocje i złość we właściwy sposób, zaproponować odpowiednie zajęcia sportowe, siłownię, bieganie;
nauczyć go racjonalnego żywienia i stosowania diety.

6. Wdrażanie oddziaływań

Swoją pracę nad nieśmiałością Krzyśka rozpoczęłam od nawiązania współpracy z pedagogiem oraz jego rodzicami. Wspólnie uświadomiłyśmy im potrzebę działań zmierzających do przezwyciężenia uczucia nieśmiałości i jednocześnie radzenia sobie ze złością i stresem. Rozmowy te pozwoliły na wytłumaczenie rodzicom, jak wielkie znaczenie w dorastaniu ma atmosfera panująca nie tylko w szkole, ale też w domu rodzinnym. Uczeń został też przebadany przez psychologa współpracującego ze szkołą. Efektem tej rozmowy było skierowanie go wraz z rodzicami i siostrą na terapię rodzinną, ponieważ problem wymaga specjalnych zabiegów psychoterapeutycznych, które będą prowadzone przez odpowiednio przygotowanych specjalistów.
Ze swojej strony w czasie lekcji wychowawczych zwracałam szczególną uwagą na tematy dotyczące tolerancji, empatii, miłości i przyjaźni. Dodatkowo poruszałam też tematy dotyczące radzenia sobie ze stresem, sposobami rozładowywania emocji i złości. Zachęcałam do większej aktywności fizycznej i omawiałam tematy dotyczące zdrowego stylu życia i właściwego odżywiania się. Starałam się też zaangażować Krzyśka w różne działania pozalekcyjne, zwłaszcza takie, gdzie mógłby zintegrować się z grupą – włączyć go do chóru szkolnego, do strzelania na strzelnicy szkolnej. Ponadto, każdorazowo, gdy się z nim spotykałam miałam dla niego ciepłe słowo, uśmiech, zawsze starałam się zamienić z nim przynajmniej kilka słów i porozmawiać o jego samopoczuciu. Chwaliłam za postępy w nauce, za każde wykonane prawidłowo zadanie. Powoli zbudowała się między nami atmosfera zaufania, co pozwalało na wzmocnienie jego własnej wartości. Krzysiek stopniowo zaczął odnajdywać się w klasie.

7. Efekty oddziaływań

Myślę, że moje oddziaływania przyniosły zamierzone efekty. Krzysiek został w klasie zauważony i zaakceptowany. Znalazł sobie kilku kolegów, z którymi nawiązał bliższe relacje. Uczeń stopniowo wyzbywa się kompleksów i coraz bardziej wierzy we własne siły. Jest lubiany i ceniony w klasie, a swoim zachowaniem daje najlepszy dowód ciężkiej pracy nad sobą. Aktywnie włącza się w różne przedsięwzięcia i zadania. Podczas „ Dnia Świętego Huberta” razem z kolegami zajęli I miejsce w szkolnym konkursie strzeleckim. Wiem, że regularnie ćwiczy, chodzi na posiłki. Nie ma tez już problemu z samookaleczeniem się. Coraz częściej widzę go uśmiechniętego i zadowolonego. Staje się osobą coraz bardziej otwartą i ufną w stosunku do rówieśników, ale też i do mnie jako jego wychowawcy. Chętnie ze mną rozmawia i opowiada o różnych rzeczach, nawet tych bardzo osobistych. Został zauważony i doceniony. Parę miesięcy temu znalazł sympatię w klasie, co chyba jeszcze bardziej wpłynęło na podniesienie jego samooceny i poczucia własnej wartości oraz atrakcyjności dla rówieśników. Moje obserwacje, rozmowy z rodzicami, wychowawcą internatu i z nim samym potwierdzają,że zachodzi u niego duża zmiana na lepsze. Poprawił wszystkie oceny niedostateczne. Na koniec I semestru miał średnią 3.0, w drugim semestrze nie miał już żadnych zagrożeń oceną niedostateczną a jego średnia była jeszcze wyższa.
Mam nadzieję, że kontynuowanie podjętych przeze mnie działań przez kolejne 3 lata przyniesie coraz lepsze efekty, a na koniec IV klasy przejawy jego nieśmiałości zostaną całkowicie przezwyciężone. Jestem pewna, że w przyszłości Krzysiek będzie prawidłowo funkcjonował w każdym środowisku.

PODSUMOWANIE

Przez okres stażu 2011 - 2014 zrealizowałam prawie wszystkie założone sobie wcześniej działania. Oprócz tego realizowałam dodatkowe, które wniknęły podczas pracy dydaktyczno – wychowawczej. Dzięki temu mogłam poszerzyć wiedzę i umiejętności co przyczyniło się podniesienia jakości pracy szkoły. Przekonałam się, że nauczyciel to zawód wymagający nieustannej pracy nad sobą i swoim warsztatem. W swojej pracy wykorzystuję metody, formy i techniki, które umożliwiają wszechstronny rozwój człowieka wchodzącego w dorosłe życie. Każdego ucznia traktuję indywidualnie, podmiotowo, doceniam jego wkład pracy na miarę swoich możliwości. Staram się też zrozumieć jego samego, jego odmienność i indywidualność. Jestem pozytywnie nastawiona na nowości dydaktyczne i metodyczne. Posiadam umiejętność stosowania technologii komputerowej, potrafię korzystać z zasobów Internetu, dzielić się z innymi swoją wiedzą i doświadczeniem. Dzięki temu rozwinęłam swoje umiejętności interpersonalne, nabrałam pewności siebie w wyrażaniu własnych poglądów i stanowisk w gronie współpracowników. Podejmuję i realizuję zadania wykraczające poza obowiązki służbowe. Samodzielnie dokształcam się studiując czasopisma, i publikacje w Internecie, a także korzystam z wielu form doskonalenia nauczycieli.
Okres stażu to tylko część mojej pracy pedagogicznej. Praca nad uzyskaniem stopnia awansu nauczyciela dyplomowanego była dla mnie wyzwaniem i okazją do zweryfikowania jakim jestem nauczycielem i wychowawcą.
W niniejszym sprawozdaniu przedstawiłam działania, jakie podjęłam, aby zostać nauczycielem dyplomowanym. Realizacja Planu Rozwoju Zawodowego dała mi dużo radości i satysfakcji. Zakończenie stażu nie oznacza końca moich działań. Nadal zamierzam się rozwijać, podnosić swoje kwalifikacje i korzystać z różnych form doskonalenia zawodowego, aby stać się jeszcze lepszym nauczycielem i wychowawcą.

Opisane działania zostały potwierdzone przez dyrektora szkoły pozytywną oceną mojego stażu.

Mgr. inż. Iwona Rogozińska