Nauka rekolekcyjna dla dzieci na Wielki Post

Przedmioty wkładane do wysokiego szklanego naczynia: np.
• Gazetę z programem telewizyjnym,
• Małą piłkę do gry
• Płytę DVD
• Płytę CD
• Kostkę do gry
• Słuchawki do MP3
• Zabawkę – pluszaka
• Komiks z myszką Miki
• Budzik owinięty kilkoma chusteczkami lub dzwoneczek
Kapłan: (Stuka palcem w puste szklane naczynie. Dzieci słuchają delikatnego odgłosu, który powinien się stawać coraz głośniejszy).
To szklane naczynie jest obrazem naszego wnętrza, do którego dużo się zmieści, o ile jest ono wolne i gotowe coś przyjąć (Napełnia naczynie przedmiotami, z odpowiednim komentarzem, aż będzie ono przepełnione, po czym znów puka w szkło, z tym że teraz nie słychać już charakterystycznego echa).
Gdy przychodzimy na Mszę świętą, żeby wysłuchać Słowa Bożego, ale jesteśmy już po sam czubek głowy wypełnieni wszystkimi możliwymi obrazami, melodiami, wrażeniami, wtedy kłębi się w nas tak wiele muzyki, interesujących filmów i innych rzeczy, że nie jesteśmy już w stanie przyjąć niczego nowego.
Podobnie jest ze szkołą i lekcjami: niektórych rzeczy nie rozumiesz albo uważasz, że są nudne, bo właściwie wcale ich nie wysłuchałeś. A więc jeśli Msza święta ma dla ciebie nie być nudna, to najważniejsze, żebyś uważnie słuchał! Przekonajcie się teraz, co można usłyszeć na zewnątrz. Docierają stamtąd różne odgłosy: gwar rozmów, hałas uliczny...
Kapłan: (Prosi dzieci o zamknięcie oczu, a potem powoli odwijasz budzik, aż jego tykanie będzie słychać coraz wyraźniej i głośniej. Jeśli panuje odpowiednia atmosfera, można posłużyć się dzwoneczkiem, dzwoniąc nim przy uszach najbliższych dzieci, aż się „przebudzą”. Mogą też one otworzyć oczy i dzwonkiem „przebudzić” swoich sąsiadów).
Takie czujne uszy potrzebne są i nam, żebyśmy mogli usłyszeć cichy głos Boga. (nawiązanie do Czytania 1 Sm3, 1-10)
Chodzi tu o coś więcej niż tylko o uważne słuchanie. Trzeba raczej wśród wielu głosów odróżnić głos Boga, ponieważ „za zasłoną” opowiadań i słów, jakich słuchamy podczas Mszy świętej, a są to słowa z dawnych czasów, ukryty jest głos Boga, który chce nam coś powiedzieć właśnie dzisiaj.
(nawiązanie do Ewangelii Mt 13, 3-9)
Uczniowie zapytali później Pana Jezusa: „Co chcesz nam powiedzieć przez tę przypowieść?” A On im odpowiedział mniej więcej w taki sposób: „Między ciernie ziarno wpadło na przykład u człowieka, który wprawdzie wysłuchał słowa Bożego, ale potem wyszedł na zewnątrz, gdzie słyszy gwar ulic oraz świetną muzykę, gdzie się siada przed telewizorem, gdzie myśli się o klasówce albo o tym, jak też zdobyć więcej pieniędzy, żeby sobie kupić nowy rower... To wszystko jest jak ciernie, które utrudniają odbiór słowa Bożego. Natomiast na glebie dobrej ziarno zostało zasiane u człowieka, który nie tylko go wysłuchał i nie tylko je przyjął, lecz także wydał jego owoc: stokrotny, sześćdziesięciokrotny albo trzydziestokrotny. Spójrzcie jeszcze raz na to naczynie, przepełnione tymi wszystkimi „wspaniałymi” przedmiotami, dlatego nie wydające już dźwięku.
(Dzieci mogą się również zastanowić czym są „ciernie” w ich codziennym życiu).