Autoprezentacja na nauczyciela mianowanego

Wstęp

Dzień dobry, witam szanowną komisję; nazywam się ........ i jestem nauczycielką języka polskiego w Zespole Szkół Zawodowych Specjalnych nr ........./. Posiadam sześcioletni staż pracy. Swoje pierwsze kroki w szkolnictwie stawiałam pracując w Szkole .........., gdzie uzyskałam stopień nauczyciela kontraktowego. W Zespole Szkół Zawodowych Specjalnych nr ........ jestem zatrudniona od września 2006r. Pierwszy rok pracy poświęciłam na uzupełnienie kwalifikacji zawodowych z zakresu oligofrenopedagogiki oraz poznanie specyfiki szkoły, w której rozpoczęłam pracę.
Przystępując do rozpoczęcia stażu dokonałam autorefleksji i uznałam, że moimi mocnymi stronami są: solidność w wykonywaniu powierzonych zadań, zdecydowanie w działaniu oraz wytrwałość w osiąganiu celów. Do swoich słabych stron zaliczyłam brak umiejętności dobrego gospodarowania czasem przeznaczonym na zajęcia edukacyjne oraz impulsywność w sytuacjach trudnych. Dodatkowo muszę przyznać uczniowie nie wykazywali zbytniej aktywności ani chęci współpracy, a to przez zły dobór metod i form pracy.
W oparciu o powyższą samoocenę pracy zawodowej wytyczyłam sobie cele i zadania, które zawarłam w planie rozwoju zawodowego i które starałam się realizować w czasie stażu.
Z uwagi na ograniczone możliwości czasowe przedstawię państwu niewielki odcinek mojego dorobku zawodowego.


§ 7 ust. 2 pkt. 1
Umiejętność organizacji i doskonalenia warsztatu pracy, dokonywania ewaluacji własnych działań, a także oceniania ich skuteczności i dokonywania zmian w tych działaniach.

1. Rozpoczynając staż wiedziałam już, że będzie to dla mnie okres intensywnej pracy nad sprostaniem wymaganiom i powinnościom postawionym mi przez MENiS, dlatego zdecydowałam się wziąć udział w szkoleniowym posiedzeniu RP, które dotyczyło dokumentowania rozwoju zawodowego. Dzięki uczestnictwu w tym szkoleniu dowiedziałam się nie tylko w jaki sposób porządkować i dokumentować dorobek zawodowy, ale i, co chyba okazało się dla mnie istotniejsze – w jaki sposób planować pracę. W oparciu o analizę podstawowych doc. Szkolnych oraz współpracę z innymi nauczycielami opracowałam własne plany wynikowe, trzyletni plan wychowawczy dla klasy I kucharz, Przedmiotowy system oceniania obowiązujący na moim przedmiocie oraz liczne narzędzia pomiaru dydaktycznego, takie jak: testy, sprawdziany, dyktanda.
Okazało się, że wszystkie skonstruowane pomoce niezwykle ułatwiły mi pracę, sprawiły, że zajęcia przeze mnie prowadzone były ciekawsze, gdyż,
- zakres materiału był uporządkowany,
- Zajęcia miały jasno określone cele
-plany wynikowe sugerowały jakie metody mogą przynieść lepsze efekty. Efektywne okazały się takie metody aktywizujące jak: burza mózgów, dyskusja, drama, mapa pojęciowa, metaplan, czy zdania niedokończone. Zauważyłam, że dzięki tym metodom młodzież jest bardziej aktywna na zajęciach, uczniowie rozwijają umiejętność komunikowania się, współpracy i rozwiązywania problemów. Dzięki np. dramie uzyskują wgląd w motywy i postawy innych osób, mogą postawić się w czyjejś sytuacji, a taka symulacja uczy jak zachować się w przyszłości. Dla mnie zajęcia prowadzone z wykorzystaniem metod aktywizujących są o wiele łatwiejsze gdyż młodzież chętniej pracuje. Mam też wgląd w motywy ich działania, sytuację rodzinną niekiedy, osobiste potrzeby.
2. Dzięki odbytemu szkoleniu dotyczącemu „Tworzenia i ewaluacji indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych w oparciu o diagnozę funkcjonalną ucznia” mogłam opracować indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne dla każdego ucznia mojej klasy. Programy te przynoszą lepsze efekty, gdyż każdy z nich uwzględnia indywidualne możliwości każdego wychowanka, działania w nich zawarte są stworzone z myślą o konkretnym uczniu. Dzięki nim wiedziałam dokładnie jak pracować z danym uczniem, jakie są jego dysfunkcje, a w związku z tym potrzeby.
3. Bardzo pomocne okazały się również gromadzone przeze mnie czasopisma dotyczące Łodzi i regionu, plansze ścienne z pomocami dydaktycznymi oraz płyty dvd zawierające ekranizacje szkolnych lektur, z których wielokrotnie korzystałam w trakcie zajęć.
4. Dzięki współpracy z opiekunem stażu i lekcjom obserwowanym przez niego na bieżąco otrzymywałam informacje na temat tych obszarów mojej pracy, które wymagały korekty, dzięki czemu mogłam wyzbywać się popełnianych błędów. Zajęcia obserwowane przeze mnie pomogły mi lepiej gospodarować czasem, efektywniej dobierać metody oraz indywidualizować pracę na zajęciach.
5. Ewaluacja w pracy nauczyciela jest bardzo ważna gdyż wytycza ścieżki dalszego działania dlatego postanowiłam uczestniczyć w szkoleniu dotyczącym „ewaluacji pracy szkoły” oraz „Sposobów prowadzenia spotkań z rodzicami”. Dlaczego „sposoby....”? – otóż rodzice przynoszą informację zwrotną od swoich dzieci dotyczącą sposobu prowadzenia zajęć, skuteczności, komunikatywności nauczyciela. Dlatego uznałam, że dobre kontakty z rodzicami pomogą mi lepiej ocenić własna pracę, a w rezultacie przyczynią się do lepszej pracy szkoły. Poza tym współpraca z rodzicami owocuje lepszymi wynikami uczniów.
6. Jak już wcześniej wspomniałam autoanaliza wykazała impulsywność w sytuacjach trudnych. Przeglądając oferty edukacyjne WODN oraz ŁCDNiKP zdecydowałam się wziąć udział w zajęciach warsztatowych dotyczących „Psychologicznych aspektów agresji. Sposobów radzenia sobie z agresją własną i otoczenia”, „Pracy z uczniem psychicznie chorym i z zaburzeniami” oraz „Metod pracy z dzieckiem nadpobudliwym i chorym psychicznie”. Zajęcia te przyczyniły się do mojego wyciszenia, głębszego analizowania każdego przypadku, z którym się spotykam w mojej pracy oraz lepszego zrozumienia specyfiki miejsca, w którym pracuję.


§ 7 ust. 2 pkt. 2
Umiejętność uwzględniania w pracy potrzeb rozwojowych uczniów, problematyki środowiska lokalnego oraz współczesnych problemów społecznych i cywilizacyjnych.

1. Obejmując wychowawstwo w klasie I kucharz starałam się przede wszystkim poznać dokładnie swoich wychowanków, ich potrzeby, zainteresowania, środowisko rodzinne i panujące w nim zwyczaje. Na podstawie rozmów z wychowankami, ich opiekunami oraz pedagogiem i psychologiem szkolnym, a także analizy dostępnej dokumentacji mogłam stworzyć plan pracy wychowawczej, który uwzględniał zarówno potrzeby rozwojowe uczniów, jak i współczesne problemy cywilizacyjne i społeczne. Jako wychowawca przeprowadziłam szereg lekcji, na których zostały omówione zagadnienia poruszające najważniejsze problemy współczesnej cywilizacji tj. zanieczyszczenie środowiska, środki uzależniające, alkoholizm, narkomania, stres czy wpływ telewizji na rozwój człowieka. Omawiając powyższe zagadnienia realizowałam również treści ścieżek edukacyjnych.
2. Analiza dokumentacji uczniowskiej jak również wyniki przeprowadzonej w szkole ankiety wykazały potrzebę zorganizowania zajęć wyrównawczych oraz koła recytatorskiego. W ramach pracy pozalekcyjnej zdecydowałam się poprowadzić te zajęcia. Będąc opiekunem koła recytatorskiego przygotowałam plan pracy z uczniami uzdolnionymi aby rozwijać ich zainteresowanie poezją i doskonalić umiejętności recytatorskie. Dzięki tej współpracy uczniowie mieli możliwość zaprezentowania swoich umiejętności biorąc udział w licznych akademiach, podczas promocji szkoły na dniach otwartych oraz konkursach zdobywając liczne nagrody w szkole i poza nią. Ja natomiast mogłam doskonalić warsztat twórcy scenariuszy uroczystości, nauczyłam się jak prowadzić zajęcia z młodymi „poetami” oraz jak uczyć ich grania poszczególnych ról. Sama też brałam udział w przedstawieniach dzięki czemu stałam się bliższa wychowankom.
Z kolei na potrzebę zajęć wyrównawczych opracowałam plan pracy z uczniem słabym. Dzięki tym zajęciom uczniowie mieli możliwość uzupełnienia braków wiedzy lub też utrwalenia wiadomości już zdobytych, a ja mogłam nauczyć się jak lepiej dobierać metody do pracy z uczniami o specyficznych potrzebach edukacyjnych.
3. Dążąc do rozwoju osobowości i kultury uczniów oraz kształtowania w nich postaw tolerancji i patriotyzmu lokalnego nawiązałam współpracę z fundacją Monumentum Iudaicum Lodzense, dzięki czemu moi wychowankowie niejednokrotnie odwiedzili Cmentarz Żydowski, poznali jego historię oraz zdecydowali się zaopiekować jedną jego kwaterą. Współpraca ta zaowocowała uporządkowaniem kwatery VI oraz odnowieniem grobu Seweryna Sterlinga. Ja nie mieszkam w Łodzi i nie urodziłam się w tym mieście, dlatego udział w pracach na cmentarzu żydowskim był również dla mnie okazją do poznania z bliska miasta czterech kultur, jego historii i architektury oraz symboliki architektury nagrobkowej.
4. Będąc wychowawcą muszę kształtować u wychowanków postawy prospołeczne i patriotyczne. Organizowałam więc:
- wycieczki na wystawy poświęcone ochronie środowiska („Arbores Vitae – ostatnia taka puszcza”, „Ziemia z nieba”, „Planeta ocean”)
- do miejsc pamięci narodowej:
 na Cmentarz Żydowski, Ewangelicki i Prawosławny, do kościoła Ewangelicko – Augsburskiego, cerkwi;
 pod Pomnik Pamięci Zagłady Żydów - Stacja Radegast;
 pod Pomnik młodocianych członków ruchu oporu- Cmentarz komunalny „Doły”;
 pod Pomnik ofiar pomordowanych w obozach koncentracyjnych w latach 1939-1945 - Cmentarz komunalny „Doły”;
 pod Pomnik ofiar terroru hitlerowskiego - Cmentarz komunalny „Doły”;
 pod Pomnik Dekalogu (Mojżesz) - Park Staromiejski;
 Pod Pomnik Ofiar Katyńskich – ul. Łąkowa.
Dzięki temu zapoznałam się z przepisami dotyczącymi turystyki szkolnej (rozp. w spr. sposobu organizowania przez szkoły krajoznawstwa i turystyki). Wycieczki zaowocowały również lepszą integracją zespołu klasowego.
5. Mając na uwadze rozwijający się rynek pracy oraz niski poziom zatrudniania osób niepełnosprawnych zdecydowałam się wspólnie z panem mgr. Ł.K przystąpić do programu Certyfikat Jakości „Szkoła Przedsiębiorczości”, którego celem było między innymi: lepsze przygotowanie do rynku pracy oraz promocja edukacji ekonomicznej uczniów jako istotnego wskaźnika jakości pracy szkoły. („Przygotowujemy do aktywności na rynku pracy”, „Jesteśmy otwarci na współpracę z innymi”). Osobiście miałam na celu wdrożenie moich wychowanków do samodzielnego funkcjonowania społeczno – zawodowego. Do programu przystąpiły łącznie 42 placówki z województwa łódzkiego. Nasza szkoła jako jedyna ponadgimnazjalna w Łodzi i jedyna specjalna w Polsce otrzymała Certyfikat Jakości Szkoły Przedsiębiorczości. Dzięki temu przedsięwzięciu mogłam doskonalić pracę metodą projektów (projekt działania lokalnego, projekt badawczy), a moi uczniowie nauczyli się odpowiedzialności, podejmowania decyzji i wspólnego planowania. Dzięki temu projektowi wszyscy zrozumieliśmy, że możemy mierzyć wysoko i mamy szansę zwycięstwa.


§ 7 ust. 2 pkt.3
Umiejętność wykorzystania w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej.
W dobie wszechobecnej technologii informacyjnej i komunikacyjnej nie sposób nie posługiwać się komputerem lub nie korzystać z technologii komunikacyjnej, gdyż są one przydatne na co dzień i niezwykle ułatwiają funkcjonowanie. Swoje umiejętności i wiedzę w dziedzinie technologii informacyjnej i komunikacyjnej wykorzystywałam m.in. do:
1. Uzyskiwania i uaktualniania wiedzy na temat awansu zawodowego poprzez strony sieci Internet: www.men.gov.pl, www.kuratorium.lodz.pl, www.profesor.pl, www.literka.pl (scenariusze), www.edukacyjna.pl (książki), www.cke.edu.pl, www.prawo.vulcan.edu.pl, www.publikacje.edu.pl (do ściągnięcia). Systematyczne śledzenie tych portali pozwoliło mi sprawnie odnajdywać interesujące mnie przepisy prawne, gromadzić interesujące materiały do zajęć czy też wymieniać się doświadczeniami z innymi nauczycielami zarejestrowanymi w sieci.
2. Dzięki sprawnej obsłudze komputera mogłam bez problemu na bieżąco dokumentować postępy w realizacji planu rozwoju zawodowego, zgłaszać swój udział w interesujących mnie szkoleniach drogą elektroniczną, przygotowywać plany wynikowe, scenariusze lekcji, sprawdziany, czy pomoce dydaktyczne używając edytora tekstów. Dzięki umiejętności obsługi programu Publisher mogłam opracowywać szatę graficzną dyplomów, zaproszeń, gazetki szkolnej oraz gazetek ściennych w pracowni, jak i dekoracji na różnego rodzaju imprezy szkolne; klasyfikację końcoworoczną mogłam szybko i sprawnie przygotować dzięki arkuszowi kalkulacyjnemu Excel.
3. Bardzo przydatne i ciekawe dla uczniów okazały się zajęcia przeprowadzone z użyciem komputera i Internetu (np. Stare tradycje Wielkiej nocy, Zapomniane tradycje Bożego Narodzenia, Skąd się wzięły Walentynki?, Dlaczego 8 Marca obchodzimy Dzień Kobiet?, itp.). Uczniowie chętnie oglądali przygotowane przeze mnie prezentacje w programie Power Point, zaś samodzielnie, z niewielką moją pomocą opracowali prezentację o łódzkim malarzu Pawle Hajnclu do konkursu „Łódzcy twórcy w oczach dzieci i młodzieży”, za którą otrzymali wyróżnienie.
4. Jako polonistka, opiekun koła recytatorskiego oraz inicjator wielu konkursów i przedsięwzięć na rzecz szkoły współredagowałam teksty na szkolną stronę internetową i uaktualniałam ją. (kurs „Technologie informacyjne i edukacja multimedialna w praktyce szkolnej”)


§ 7 ust. 2 pkt. 4
Umiejętność zastosowania wiedzy z zakresu psychologii, pedagogiki i dydaktyki oraz ogólnych zagadnień z zakresu oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich, w rozwiązywaniu problemów związanych z zakresem realizowanych przez nauczyciela zadań.

1. Wiedzę na temat psychologii i pedagogiki poszerzałam uczęszczając na różnego rodzaju kursy. Niezwykle przydatne okazały się warsztaty „Praca z uczniem psychicznie chorym i z zaburzeniami”, „Metody pracy z dzieckiem nadpobudliwym i chorym psychicznie”, „Dziecko zagrożone przemocą” oraz „Psychologiczne aspekty agresji. Sposoby radzenia sobie z agresją własną i otoczenia”. Zdobytą wiedzę wykorzystałam przede wszystkim do rozwiązywania problemów edukacyjnych uczniów oraz radzenia sobie w sytuacjach trudnych wychowawczo. Na bieżąco rozwiązywałam powstałe problemy konsultując się z wychowawcami, pedagogiem i psychologiem szkolnym oraz rodzicami wychowanka. Wiedzę zaczerpniętą z kursów mogłam zastosować w przypadku jednego z moich uczniów – Andrzeja, który od szkoły podstawowej poprzez gimnazjum nie potrafił nawiązać poprawnych kontaktów z rówieśnikami. W sytuacjach stresowych reagował agresją fizyczną, drapiąc i gryząc rówieśników. Analiza jego przypadku wykazała, że jest to uczeń o ponadprzeciętnej inteligencji, którego konflikty wynikają z wady wymowy wyśmiewanej przez kolegów i koleżanki z klasy. Nie mogąc poradzić sobie werbalnie używał przemocy. Po zdiagnozowaniu problemu przystąpiłam do omówienia go z rodzicami w obecności ucznia oraz psychologa szkolnego. Na skutek przyprowadzonych rozmów ustaliliśmy plan współdziałania zaś ja sama zmodyfikowałam plan wychowawczy klasy celem wyeliminowania problemu. Wprowadziłam szereg zajęć z wykorzystaniem odgrywania ról, dyskusji, rozmów, które to przybliżyły wychowankom zasady współżycia w grupie, odpowiedzialności za siebie i innych w zespole klasowym oraz uświadomiły im, że każdy może potrzebować pomocy. Problem niestety powrócił w związku z odejściem z domu jedynego żywiciela rodziny – ojca. Rodzina Andrzeja znalazła się w bardzo trudnym położeniu. Dzięki współpracy z pedagogiem szkolnym udało się zdobyć stypendium dla Andrzeja oraz zorganizować pomoc finansową i żywieniową dla matki samotnie wychowującej niepełnosprawnych synów.
W mojej klasie było również dwóch uczniów mających przeszłość przestępczą. Z uwagi na fakt iż byli to uczniowie niepełnoletni sąd nałożył na nich opiekę kuratora. Żeby moja współpraca z kuratorami odnosiła spodziewane efekty musiałam zapoznać się z przepisami dotyczącymi postępowania w sprawach nieletnich oraz z aktem prawnym dotyczącym roli kuratora w resocjalizacji nieletnich. Dzięki temu współpraca układała się pomyślnie z korzyścią dla ucznia.


§ 7 ust.2 pkt. 5
Umiejętność posługiwania się przepisami dotyczącymi systemu oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich, w zakresie funkcjonowania szkoły, w której nauczyciel odbywał staż.

1. Praca nauczyciela zobligowała mnie do podjęcia czynności związanych z dokładnym poznaniem prawa oświatowego. Bez tego moja praca byłaby chaotyczna i nieefektywna. Nie można przecież wykonywać zadań zgodnych z dokumentacją czy to szkolną czy prawną skoro nie zna się tych dokumentów. Praca nauczyciela, opiekuna, wychowawcy zaczyna się właściwie od wejścia do budynku szkolnego. Każde działanie opiera się na przepisach: proces oceniania podczas lekcji, wyjście na wystawę, pomoc wychowankowi, wszystko to czego dokonujemy każdego dnia. Dlatego aby wykonywać swoją pracę dobrze należy zapoznać się z poszczególnymi aktami prawnymi obowiązującymi w oświacie. Ja przystępując do pracy w Zespole Szkół Zawodowych Specjalnych przeanalizowałam powtórnie Ustawę Karta Nauczyciela z dnia 26 stycznia 1982 r. i Ustawę o Systemie Oświaty z dnia 7 września 1991 r., rozporządzenie MENiS w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego z dnia 1 grudnia 2004 r. Przez cały okres stażu zapoznawałam się również z bieżącymi rozporządzeniami MENiS, co pozwoliło mi stosować się do aktualnie obowiązujących procedur;
2. Na bieżąco śledzę zmiany w dokumentach szkolnych i aktach prawnych, dzięki czemu mogę swobodnie tworzyć własne narzędzia doskonalące mój warsztat (PSO, Plany wynikowe i wychowawcze, indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne.)
3. W roku szkolnym 2008/2009 byłam członkiem Szkolnej Komisji Egzaminacyjnej nadzorującej prawidłowy przebieg próbnego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe. Udział w komisjach egzaminacyjnych stał się okazją do pogłębienia wiedzy z zakresu warunków i sposobu oceniania klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów.


Podsumowanie
Praca nad uzyskaniem statusu nauczyciela mianowanego stała się dla mnie wyzwaniem i okazją do zweryfikowania opinii, jakim jestem nauczycielem i wychowawcą. Podczas odbywania stażu, i nie tylko, podejmowałam szereg działań mających na celu wzbogacenie i unowocześnienie warsztatu i metod pracy. Potrafię:
- Planować i organizować własny warsztat oraz dokumentować prowadzone przez siebie działania.
- Analizuję i oceniam ich skuteczność, a jeśli zachodzi potrzeba modyfikuję je.
- Uwzględniam w swojej pracy problematykę środowiska lokalnego oraz współczesnych problemów społecznych i cywilizacyjnych.
- Korzystam z różnych ofert doskonalenia zawodowego jak kursy, szkolenia, konferencje, warsztaty, dzięki czemu podwyższam własne kompetencje zawodowe.
- Znam i stosuję przepisy prawa oświatowego w zakresie potrzeb naszej szkoły.
- Aktywnie i sumiennie uczestniczę w realizacji zadań ogólnoszkolnych, edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych wynikających ze statutu naszej szkoły.
- W swojej pracy na bieżąco wykorzystuję technologię komputerową i informacyjną.
Realizacja planu rozwoju zawodowego dała mi dużo satysfakcji. To, co zrobiłam z całą pewnością przyczyniło się do wzrostu jakości mojej pracy. Dzięki umiejętnościom nabytym podczas stażu wiem jak organizować swoją pracę z korzyścią dla siebie, uczniów i szkoły.