Mamo, tato, to już umiem. Scenariusz zajęcia otwartego dla rodziców.

Opracowanie i prowadzenie: Liliana Pieprzyk
Obszar podstawy programowej:
1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.
13. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną.
14. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.

Cele ogólne:
- kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania,
-doskonalenie umiejętności liczenia,
- rozwijanie więzi z rodziną poprzez wspólne uczestniczenie w zabawach i ćwiczeniach,
- integrowanie dzieci i ich rodziców.

Cele operacyjne: dziecko:
-dostrzega rytmy i potrafi je kontynuować,
- zna ustalone wspólnie zasady postępowania,
- rozpoznaje głoski na początku wyrazu, na końcu, dzieli na sylaby,
– tworzy nowe wyrazy z pierwszych głosek,
- przelicza ilość słyszanych dźwięków,

Metody:
czynne – samodzielnych doświadczeń, zadań stawianych do wykonania, ćwiczeń utrwalających,
aktywizujące – metoda Gruszczyk-Kolczyńskiej, Pedagogiki zabawy „Klanza”, odimienną I. Majchrzak, M. Bogdanowicz
słowne – rozmowy, rymowanka,
oglądowe – pokaz nauczyciela, obrazki.

Środki wspomagające: CD, kolorowe figury, rozsypanka obrazkowo – literowa, kartoniki z kropkami, obrazki, klocki, alfabet ruchomy,

Przebieg zajęcia:
1.Zabawa przy piosence „Umiem liczyć do dziesięciu”
(sł. E. Drzał, muz. J. Skibińska- Czechowicz).
Na jeden – klaśnij, na dwa –skocz,
Trochę w lewą stronę zbocz.
Na trzy – machnij nogą prawą,
Ale zrób to bardzo żwawo.

A na cztery – mrugnij okiem,
Pięć – maszeruj równym krokiem.
Sześć – oznacza podskok w górę,
Jakbyś chciała przeskoczyć chmurę.
Siedem – to jest kroczek w prawo,
Osiem – możesz już bić brawo,
A na dziewięć- liczba krzyknij,
I na koniec, stojąc w miejscu,
Wolno policz do dziesięciu.

2.Zabawa „Układamy rytmy”. Nauczycielka układa na dywaniku dowolny rytm. Pokazując elementy, rytmicznie mówi. Zadaniem dzieci jest ułożenie takiego samego rytmu i kontynuowanie go z wykorzystaniem figur. Dorośli sprawdzają poprawność wykonania zadania, korygując ewentualne błędy popełnione przez dziecko.

3.Zagadki słuchowe: Zabawa „Ile dźwięków usłyszałeś?”
Wszyscy siedzą w kole, wybrane dziecko rozdaje dzieciom krążki i koperty z kartonikami, na których są oczka od 1-10 ( w zależności od umiejętności dzieci). Dzieci umieszczają je w krążkach. Wszyscy zamykają oczy, a prowadząca uderza w bębenek kilka razy. Dzieci w myśli przeliczają ilość dźwięków, po czym wyjmują z krążka odpowiedni kartonik i unoszą w górę. Rodzice sprawdzają poprawność wykonania ćwiczenia swojego dziecka.
Modyfikacja zabawy.
Prowadząca wymawia proste słowa, a dzieci przeliczają głoski i unoszą w górę kartonik z odpowiednią ilością oczek.

4.Zabawa matematyczna „Policz ile?”. Dzieci dodają i odejmują poprzez dokładanie i odkładanie na konkretach(rozwiązywanie zadań metodą symulacji).

5.Zabawa ruchowa „Pociągi”. Dzieci swobodnie poruszają się swobodnie po sali na sygnał – jedno klaśnięcie – tworzą pociąg jednoosobowy, dwa – klaśnięcia – dwuosobowy itd.

6.Ćwiczenie usprawniające percepcję słuchową:
- reagowanie ruchem(tupnięciem, klaśnięciem) na słowo rozpoczynające się samogłoską o, a, u,
-wypowiadanie nazw np., towarów na określoną głoskę, np.: w- winogrono, b –banan, c-cytryna.

7.„Co należy do tej rodziny?”. Nauczyciel rzuca do dzieci piłkę, wymieniając hasło – nazwę nadrzędną, np.: owoce, meble, ubranie, warzywa, owoce. Zadaniem dzieci jest podanie nazwy szczegółowej.

8.„Rymy i gesty”. Nauczyciel wypowiada słowa – rymy – dzieci ruchem, gestem odtwarzają treść rymu, np.: włosy – nosy, różki – nóżki, podskoki- kroki, siadanie – turlanie, pstrykanie – kucanie, śpiewanie – bieganie.

9.Tworzenie nowych wyrazów z pierwszych głosek ilustracji umieszczonych na tablicy.

10.„Żywe wyrazy”. Dzieci losują z pudełka kartoniki z literami, ustawiają się tworząc wyraz, np.: kot, las, oko itp.

11.Rozsypanka obrazkowo – literowa. Dzieci z rozsypanych, pociętych kawałków układają obrazki i chętne dzieci odczytują powstały wyraz.

12.Zabawa „Długie, krótkie słowo”. Dzieci otrzymują paski papieru długi i krótki. Nauczyciel wymawia słowo. Kiedy dzieci usłyszą długie słowo podnoszą długi pasek, gdy krótkie słowo podnoszą krotki pasek.

13.Zakończenie zajęcia – ewaluacja.