Program koła plastyczno-technicznego

Program koła plastyczno-tehchnicznego

rok szkolny 2013/2014

„Każdy człowiek jest na swój sposób artystą”
Twórczość plastyczna jest niezmiernie bogatym źródłem stylu. Uczy wytrwałości, odpowiedzialności, współpracy w zespole.
Napisany program koła plastycznego daje dziecku możliwość swobodnego działania, gdyż aktywność plastyczna jest wynikiem jego ekspresji twórczej. Będzie on realizowany wśród uczniów naszej szkoły na zajęciach pozalekcyjnych. Do wykonania zadań dobrano metody aktywizujące uczniów, jak i różnorodne techniki plastyczne.
Program ten poszerza treści, które na zajęciach lekcyjnych udaje się tylko zasygnalizować, a które wzbudzają zainteresowanie uczniów.
WPROWADZENIE

Program jest zgodny z podstawą programową kształcenia ogólnego dla uczniów z upośledzeniem umysłowym stopniu umiarkowanym lub znacznym w szkołach podstawowych i gimnazjach.
zatwierdzoną przez MEN (Dz.U.Nr. 17,–Rozporządzenie MEN)
Zgodnie z podstawą: Celem wychowania jest wspomaganie i ukierunkowanie rozwoju dziecka zgodne z jego wrodzonym potencjałem i możliwościami rozwojowymi w relacjach ze środowiskiem społeczno-kulturowym i przyrodniczym.

Tworzenie warunków do wyrażania za pomocą różnej ekspresji plastycznej własnych emocji, przeżyć i zaobserwowanych zjawisk oraz nabywanie umiejętności posługiwania się narzędziami i materiałem niezbędnym przy tej twórczości.
W szkole wychowanie plastyczne pełni szczególna rolę. Za pośrednictwem twórczej ekspresji plastycznej oraz percepcji otaczającego świata dziecko gromadzi doświadczenia zarówno poznawcze i twórcze. Podczas tworzenia dziecko ,człowiek młody doznaje silnych przeżyć. Wynikają one nie tylko z samego działania lecz także z możliwości wyrażenia środkami plastycznymi własnych myśli i uczuć, których dziecko, człowiek młody nie byłoby w stanie opowiedzieć słowami. Wychowanie plastyczne pełni funkcję terapeutyczną. Przez organizowanie różnorodnych form aktywności plastycznej oraz rozwijanie i kształtowanie jego różnych umiejętności – usuwa zahamowania i poczucie niepewności, uczy wiary we własne siły, we własne możliwości twórcze. Możliwości i osiągnięcia twórcze dzieci i młodzieży są bowiem wielkie i zdumiewające. Prace ich są ciekawe i bogate, zwłaszcza wtedy, kiedy stworzy im się warunki sprzyjające rozwojowi działalności artystycznej.
Doskonałą formą działania twórczego jest praca w grupie. Świadomość przynależności do grupy malujących, tworzących jest bardzo ważna. Nawet dziecko, młodzież, które ma pewne opory, kiedy widzi, że wszyscy pracują, że zajęci są sobą malując lepiej czy gorzej zaczyna także pracować, zaczyna chcieć. Towarzystwo kolegów pobudza jego energię. Dzieci zainteresowane są tym co się dzieje, obserwują prace kolegów, uczą się od siebie nawzajem.


Program został napisany dla potrzeb koła plastycznego. Uwzględnia on możliwości rozwojowe dzieci . Jednocześnie skierowany jest do nauczycieli twórczych, poszukujących coraz doskonalszych sposobów rozwijania dziecięcej wyobraźni i aktywności twórczej. Dzieciom pozwoli rozwijać swoje zdolności, zainteresowania oraz poznawać nowe techniki plastyczne.

UWAGI O REALIZACJI:

Program powinien być realizowany z małą grupą dzieci (do 10 osób). Obserwując dzieci przy pracy nauczycielka będzie mogła stwierdzić jakie trudności one napotykają,, które rodzaje działalności są dla nich atrakcyjne, i które umiejętności trzeba u nich rozwijać. Dzieci, młodzież będą mieć możliwość aktywnego poznania różnorodnych technik plastycznych, które trudno byłoby zastosować podczas zajęć, gdzie liczebność grupy jest bardzo duża.
Zajęcia odbywać się będą raz w tygodniu przez 45minut. Udział w zajęciach będzie dobrowolny i ogólnie dostępny. Wezmą w nich udział dzieci nie tylko szczególnie uzdolnione ale te, które wykazują zainteresowania plastyczne. W każdym dziecku bowiem tkwią możliwości twórcze. Od nauczyciela zależy tylko czy sie dalej rozwiną.

PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA DZIECI:
Dziecko:
- dostrzega piękno w otaczającym go świecie: walory estetyczne przedmiotów, zjawiska w przyrodzie, różnorodność barw,
- posługuje się plamą, linią, szeroką paletą barw, poznaje i nazywa odcienie kolorów,
- przedstawia za pomocą działań plastycznych swoje doświadczenia o otaczającym świecie,
- wyraża swoje przeżycia w różnorodnych formach plastycznych,
- zna różnorodne techniki plastyczne oraz posługuje się nimi w praktyce,
- sprawnie posługuje się narzędziami i wykorzystuje materiały,
- jest odpowiedzialne i systematyczne, wiedząc że sukcesy odnosi się poprzez pracowitość,
- interesuje się sztuką oraz zna wybrane dzieła sztuki polskiej i światowej (obrazy, rzeźby, fotografie),
- wie jak należy zachować się w muzeach i na wystawach,
- żywo reaguje na dzieła plastyczne, ocenia je, dostrzega ich treści i formy,
- uczy się pracy w zespole.

CELE GŁÓWNE:
1. Rozwijanie zdolności, wrażliwości, wyobraźni i twórczego myślenia dzieci i młodzieży oraz ich wrodzonych możliwości twórczych w toku różnorodnych działań plastycznych.
2. Pobudzanie kreatywności uczniów, odkrywanie przyjemności tworzenia i cieszenia się uzyskanym efektem.
3. Promowanie ucznia uzdolnionego plastycznie przez formę działań motywujących do twórczości

CELE SZCZEGÓŁOWE:

- uwrażliwienie na piękno różnorodnych zjawisk: przyrodniczych i społecznych,
- dostrzeganie form oraz bogactwa barw w naturze,
- rozwijanie wyobraźni, twórczej aktywności oraz ekspresji plastycznej dziecka,
- rozwijanie umiejętności posługiwania się wzbogaconymi technikami plastycznymi oraz umiejętne operowanie narzędziami i materiałem,
- budzenie poczucia odpowiedzialności i satysfakcji z wykonanej pracy,
- rozwijanie wyobraźni dziecka poprzez kontakt z wytworami sztuki (reprodukcje dzieł uznanych artystów polskich i zagranicznych, oglądanie wystaw miejscowych artystów),
- rozwijanie zdolności percepcji malarskich dzieł sztuki: spostrzegania, rozumienia, przeżywania, wartościowania.

METODY I FORMY PRACY

Metody, techniki oraz formy aktywności indywidualnej czy zbiorowej, stosowane przy realizacji programu, mają w jak największym stopniu zaspokoić potrzeby dzieci, rozwijać indywidualne zdolności i zainteresowania. Toteż pomocne w realizacji programu są metody wspierania aktywności twórczej i edukacyjnej uczniów poprzez działania praktyczne, doświadczenia i eksperymentowania(np. mieszanie barw),pokazy i obserwacje oraz konkursy.

TECHNIKI

Przykładowe techniki plastyczne stosowane w pracy z dziećmi:
a)techniki rysunkowe
-rysowanie ołówkiem, patykiem, świecą,
b) techniki malarskie:
- malowanie farbami kryjącymi,
- malowanie akwarelą,
- malowanie pastelą,
b) techniki graficzne:
- drukowanie stemplem,
- c)techniki rzeźbiarskie:
- lepienie z plasteliny, gliny,
- formowanie z papieru,
- konstruowanie przestrzenne

Techniki plastyczne

Przedstawiamy tylko te techniki, które wykorzystamy w zajęciach kółka plastycznego. Stosowanie różnorodnych technik plastycznych wpływa na wzrost zainteresowania dzieci pracą plastyczną, pobudza do twórczego działania i ekspresji.

1.Rysowanie węglem.
Do rysowania węglem najlepsze są papiery o powierzchniach nieco szorstkich (pakowe, szare lub białe, można też rysować na gazecie. Przy rysowaniu można uzyskać kreski o różnych walorach od jasnej do czarnej. Na początku pracy trzeba rysować lekko. Niepotrzebne linie dadzą się łatwo usunąć np. kawałkiem flaneli. Nie pokrywamy całej powierzchni papieru węglem. Czyste plamy są ważnym elementem w kompozycji, dają kontrast. Utrwalamy lakierem do włosów, mlekiem lub fiksatywą sporządzoną z ubitego kurzego białka rozcieńczonego wodą.

2.Rysowanie święcą.
Do rysowania świecą najlepiej nadają się świece kolorowe. Są lepsze bo rysunek jest bardziej widoczny na białym papierze. Całość malujemy farbą akwarelową dobrze rozpuszczoną w wodzie. Najlepiej nadają sie do tego farby ciemne.

3.Malowanie na sucho kredkami świecowymi.

Można malować nawet połamanymi kredkami. Uzyskujemy w ten sposób duże płaszczyzny, szerokie linie
i plamy układając kredkę w różny sposób. Można też różnicować barwy przez nakładanie jednej warstwy kredki na drugą – otrzymamy kolory pochodne. Prace wykonane tą techniką można dodatkowo pomalować terpentyną – uzyska się ciekawy efekt rozmytych kolorów (powinna zrobić to nauczycielka bez obecności dzieci). Dzieci oglądają końcowy efekt.

4.Malowanie akwarelą.
Farby można mieszać. Akwarelą trzeba malować szybko, lekko, pędzel musi być obficie namaczany w farbie z wodą. Nazwa techniki (aqua po łacinie znaczy woda) wskazuje, że woda jest jednym z głównych jej składników. Charakterystyczne dla farby akwarelowej są białe prześwity, dlatego nie należy nią pokrywać całego arkusza papieru. Jest to trudna technika, ale można ją już stosować w przedszkolu. Świetnie nadaje się do zabaw kolorami, ćwiczeń w poznawaniu barw pochodnych (np. w zabawie w malowanie tęczy), do łączenia z innymi technikami np. z rysowaniem świecą, jako tło do prac plastycznych.

5.Malowanie „mokre w mokrym”.
Arkusz papieru zwilżamy gąbką lub szerokim pędzlem, malujemy na nim kolorowe plamy akwarelą. Plamom nadajemy ogólny kształt tego, co mamy zamiar wyrazić w naszej pracy. Po całkowitym wyschnięciu rysujemy piórkiem i czarnym tuszem (piórko można zrobić z drewna lub użyć dostępnych obecnie w handlu cienkopisów) na każdej z nich zarysy i charakterystyczne wybrane szczegóły. Technika jest trudna, ale można próbować z dziećmi uzdolnionymi.

6.Malowanie farbami kryjącymi.
Do farb kryjących zalicz się: tempery, plakatówki. (kupujemy gotowe w sklepie), farby klejowe można sporządzić samemu. Jako spoiwa używamy kleju ugotowanego z mąki zmieszanej z wodą lub kleju biurowego. Klej mieszamy z kolorowymi farbami (każdy kolor osobno). W przeciwieństwie do akwareli do farb kryjących dodajemy biel. Można ją zrobić ze strąconej zmielonej kredy. Klejówką pokrywa się całą powierzchnię ( bez prześwitów) – stąd ich nazwa. Farby można rozcieńczać wodą. Malujemy za pomocą szczecinowych pędzli płaskich. Małe dzieci mogą malować palcami lub całą ręką.

7.Malowanie gąbką.
Rysujemy wzór i wycinamy go nożyczkami. Szablon nacieramy świecą, aby nie nasiąkał wodą. Wycięty szablon przypinamy spinaczem aby się nie przesuwał. Kawałkiem gąbki namaczanej w farbie lekko uderzamy w papier widoczny w okienkach szablonu. Można użyć jednego koloru lub kilku. Trzeba tylko przygotować kilka kawałków gąbki dla każdego koloru osobno. Za każdym razem szablon czyścimy czystą wilgotną ściereczką aby nie brudził papieru.

8.Malowanie na folii ogrodniczej – zasady jak przy malowaniu na szkle.
Folia jest materiałem bezpiecznym dla małych dzieci a efekt jest podobny. Można malować plakatówką lub farbą klejową.

9.Malowanie na podkładzie z kaszy.
Na papierze rysunkowym malujemy klejem zarysowaną powierzchnię kompozycji, posypujemy kaszą. Po wyschnięciu malujemy plakatówką.

10.Malowanie na podkładzie z trocin – Jak wyżej.

11.Wydzieranka kolorowa.
Formy wydarte z kolorowego papieru mają białe brzegi, nie należy ich zaklejać, są dodatkowym efektem. Będzie ciekawiej jeżeli tło będzie ciemne. Wydzieranka to jedna z najbardziej wartościowych technik do stosowania z małymi dziećmi. Wyrabiają sobie one zręczność palców, łatwo mogą wymieniać kolory i uzyskać szybki efekt swojej pracy.

12.Wydzieranka z gazety.
Można użyć gazet kolorowych z ilustracjami, uzyskać różne walory. Można również zapełnić wydzieranką cały karton (wybieramy karton zadrukowany czcionką). Posłuży jako tło do kolorowej wydzieranki lub wycinanki.

13.Wycinanka z papieru.
Kształty wycina sie nożyczkami. Technikę tę można zastosować w zadaniach o charakterze dekoracyjnym i w komponowaniu zaproszeń.

14.Witraże papierowe.
Polegają na wycięciu pewnych elementów rysunku i podklejeniu tych miejsc kolorową gładką bibułą. Jest to technika trudna. Wymaga dokładności i cierpliwości. Z pomocą nauczycielki na pewno się uda.

15.Wycinanka ze szmatek.
Wycinamy całe kształty lub poszczególne części i naklejamy na karton. Można używać szmatek o różnych barwach, gatunkach i fakturach. Efekt będzie znakomity.

16.Collage – to kompozycja z użyciem różnych materiałów naklejanych na podłoże. Możemy ją łączyć z rysunkiem lub farbą. Materiały do wykorzystania: ścinki tekstylne, włóczka, papier falisty i kolorowy, materiał przyrodniczy, gazety i.t.p.

17.Collage ze strużyn kredek – układanie dowolnej kompozycji ze strużyn, przyklejanie za pomocą kleju wikolu. Dobrze wyglądają motywy roślinne – kwiaty i korony drzew. Łączymy z elementami z papieru kolorowego lub wiórkami drewnianymi albo trocinami.

18.Kompozycje z małych kawałków materiału.

Wycinamy drobne kwadraciki i prostokąty, układamy na przygotowanym zarysie rysunku – jeden kawałek przy drugim.

19.Wyklejanka z kulek bibuły.

Na przygotowanym wzorze naklejamy kulki jedna obok drugiej.

20.Origami (sztuka składania papieru).

Do tej techniki wykorzystujemy koła, trójkąty, kwadraty z kolorowego papieru. Odpowiednio złożone przyklejamy do podłoża.


TREŚCI KSZTAŁCENIA
Obserwowanie interpretowanie i przedstawianie w szkicach rysunkowych malarskich i rzeźbiarskich krajobrazów i zjawisk zachodzących w przyrodzie.
Szkicowanie, malowanie, modelowanie przedmiotów codziennego użytku.
Przedstawianie na płaszczyźnie i w bryle treści związanych ze świętami i obrzędami ludowymi.
Projektowanie zaproszeń, kart świątecznych okładek albumów.
Komponowanie, projektowanie i wykonywanie przestrzennych elementów dekoracyjnych .
Ilustrowanie na płaszczyźnie scen inspirowanych muzyką, tańcem, śpiewem.
Wyrażanie w rysunku, malarstwie i rzeźbie tematyki realnej i fantastycznej
Układanie płaskich i przestrzennych kompozycji bukietowych z zasuszonych traw, kwiatów, liści i gałązek, wykonywanie z zasuszonych roślin papieru czerpanego.
Kompozycja jednoosiowa i wieloosiowa.
Obserwowanie przedmiotów i zjawisk w terenie.


PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW
- zajęcia oparte na swobodnym wyrażaniu kreską i plamą przeżyć i uczuć,
- zajęcia wprowadzające nowe techniki plastyczne,
- zajęcia poświęcone percepcji dzieł plastycznych,
- szkice interpretacyjne przedmiotów, postaci ludzkich i zwierzęcych, architektury w plenerze,
- wycieczki,
- uczestnictwo w koncertach, przedstawieniach teatralnych, konkursach plastycznych,
- zajęcia poświęcone oglądaniu reprodukcji albumów, słuchaniu muzyki,
- przygotowywanie dekoracji okolicznościowych, scenografii i rekwizytów,
- spotkania z ludźmi wykonującymi ginące zawody artystyczne takie jak: tkactwo, koronczarstwo, hafciarstwo, wycinanka ludowa,
- gromadzenie pamiątek rodzinnych, szkolnych, widokówek, roślin suszonych i przedmiotów do martwej natury.

OCENIANIE OSIĄGNIĘĆ
Praca poszczególnych członków zespołu oceniana jest na bieżąco, w formie słownej podczas i po zakończeniu pracy. Ważne jest, aby to była ocena raczej pozytywna ze szczególnym wskazaniem tych elementów, nad którymi uczeń powinien jeszcze popracować. Istotna jest pochwała i wskazywanie dobrych stron i rozwiązań ucznia np. oryginalność, ciekawa kolorystyka, dobra kompozycja itp. Dobra rezultaty przynosi informowanie ucznia, co jakiś czas o jego postępach.
Oceną w formie pisemnej są dyplomy, wyróżnienia, listy gratulacyjne za udział w konkursie plastycznym.
Powyższe formy oceny są wystarczające, by motywować uczniów do pracy i zapewniają bezstresowe uczestnictwo w pracach koła plastycznego.

Uczeń potrafi - wyrazić uczucia i emocje za pomocą podstawowych środków wyrazu plastycznego; - dobierać materiały i narzędzia odpowiednio do stosowanej techniki; - przygotować własny warsztat pracy zgodnie z działaniem; - stosować różne techniki plastyczne w swoich pracach plastycznych poszukując nowych rozwiązań; - realizować własne pomysły i umie je zaprezentować; - dostrzegać i wyrażać w swojej pracy plastycznej piękno otaczającej rzeczywistości; - potrafi ocenić uzyskane efekty w swojej pracy przedstawiając mocne i słabe strony; - omawiać inne prace plastyczne z rozróżnieniem stosowanej techniki, omówieniem kompozycji i kolorystyki, - potrafi współpracować w grupie.

EWALUACJA
Do przeprowadzenia ewaluacji posłużę się;
- opinią uczestników koła w postaci ankiety badającej stopień zadowolenia
- analizą osiągnięć grupy i osiągnięć indywidualnych;
-ankietą skierowaną do rodziców dzieci uczestniczących w zajęciach.
- dyskusją z grupą w zajęciach podsumowujących: co się udało, a czego nie udało się zrealizować i dlaczego.
EWALUACJA PROGRAMU

Prezentacja zdobytych umiejętności w różnych formach:
systematyczna ekspozycja prac plastycznych dzieci, młodzieży w szkolnej „Galerii Talentów”,
udział w konkursach wewnętrznych i zewnętrznych,
umieszczanie prac plastycznych w postaci zdjęć w kronice szkolnej,
oprawa plastyczna uroczystości – prezentacja elementów dekoracyjnych.

W przeprowadzeniu ewaluacji pomogą mi:
zgromadzone prace plastyczne dzieci,
opinia rodziców o uczestnictwie ich dziecka w zajęciach (ankieta),
własne obserwacje osiągnięć dzieci,
rozmowy z dziećmi nad powodzeniem zajęć,
wyrażenie zadowolenia z zajęć za pomocą rysunku mimiki twarzy (jeżeli podobały ci się zajęcia pomaluj uśmiechniętą buzię, jeżeli nie smutną).

Ankieta dla rodzica dziecka uczęszczającego na kółko plastyczne
1.Czy państwa dziecko chętnie uczestniczy w zajęciach plastycznych?
a) TAK
b) NIE
2.Jak państwo oceniacie poziom prowadzonych zajęć?
a) bardzo dobry,
b) zadowalający,
c) nie wystarczający.
3.Czy uważacie, że takie zajęcia są dziecku potrzebne?
a) TAK
b) NIE

Ewaluacja daje nauczycielowi możliwość oceny własnej pracy, zastanowienia się nad własnymi kompetencjami, w przyszłości przemyślenia i udoskonalenia zajęć.

PODSUMOWANIE

Prace plastyczne dzieci to źródło wiedzy o ich myślach i przeżyciach. Zostawiamy więc dziecku swobodę w zakresie sposobu widzenia, odczuwania i tworzenia. Musi ono bowiem stworzyć własną wypowiedź i samodzielnie dokonać „odkrycia”. Stanie się to wówczas, gdy mu to umożliwimy, systematycznie i rozumnie wprowadzając w zagadnienie estetyki
i piękna. Wierzę, że opracowany przez nas program spełni te oczekiwania.

BIBLIOGRAFIA:

1.Lewicka J., Sto technik plastycznych, Nasza Księgarnia, Warszawa 1967 r.
2.Foltys M. i A., Sztuka plastyczna w wychowaniu , PZWS, Warszawa,1967r.
3.Czerwosz Z., Dzieci lubią rysować, Nasza Księgarnia, Warszawa 1986 r.
4.Michejda-Kowalska K., O dziecięcej wyobraźni plastycznej, WsiP, Warszawa 1987 r.
5.Hohensee-Ciszewska H.,Powszechna edukacja plastyczna, WsiP Warszawa 1982 r.
6.Kalbarczyk A., zabawy ze sztuką, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2005 r.
7.Gloton R., Cletro C.,Twórcza aktywność dziecka, WsiP, Warszawa 1985 r.
8.Natorrf A., Wasiluk K., Wychowanie plastyczne w przedszkolu, WsiP,Warszawa 1990 r.



Plan pracy kółka plastycznego na cały rok szkolny 2013|2014

WRZESIEŃ

1.Sprawdzenie umiejętności dzieci, zainteresowań plastycznych, zachęcanie do udziału w dodatkowych zajęciach plastycznych

PAŹDZIERNIK

1.Zabawy kolorami
klasyfikujemy barwy ciepłe, zimne – uzasadnienie,
zabawy w mieszanie kolorów. Uzyskujemy kolory pochodne.

2. W zamku wróżki kolorów
słuchamy opowiadania nauczycielki o komnatach w zamku wróżki,
rozmawiamy na temat – w której komnacie czułbyś się najlepiej: pomarańczowej, niebieskiej, szarej, czerwonej,
malujemy wybraną komnatę ( wszystko w niej jest w jednym kolorze),
uzyskiwanie różnych odcieni wybranego koloru przez mieszanie barw.

3. Zabawy w ogrodzie – dmuchanie baniek mydlanych
obserwujemy w bańkach różnorodność barw,
słuchamy wiersza H. Łochockiej „Mydlane bańki”
porównujemy banki mydlane do tęczy.

4. Światła w nocy – malowanie farbami plakatowymi.
Omawiamy cechy charakterystyczne nocy, jej kolorystykę,
zwracamy uwagę na sztuczne światła (lampy uliczne, neony – reklamy, światła w oknach) oraz gwiazdy i księżyc,
omawiamy jakimi kolorami można malować światła (np. żółte, różowe, jasne niebieskie, jasne zielone, czerwone),
zwracamy uwagę dzieci, że tylko światła są widoczne. Nie widać natomiast wyraźnych kształtów domów, drzew, ludzi,
malujemy światła w nocy na kartonie czarnym lub granatowym.

LISTOPAD

1.Ptasie trele
słuchamy wiersza J. Tuwima „Ptasie radio”,
obrysowujemy szablon drzewa, wycinamy, przyklejamy na kartonie,
rysujemy ołówkiem ptaki wycinamy po konturach, naklejmy na drzewie,

2. Wyklejanka z liści „ Jesienny krajobraz”
przygotowujemy tło – malujemy cały kartonu według własnej inicjatywy,
przyklejmy liście (drzewa).

3. Jarzębinowa wiewiórka
szkicujemy na kartce zarys wiewiórki (może być odrysowany szablon),
wyklejamy wiewiórkę kulkami jarzębiny,
zapełniamy tło listkami, gałązkami, korą, mchem i.t.p.,

4. Oglądanie wystawy pokonkursowej skarżyskich twórców – amatorów w Miejskim
Domu Kultury.
Zwracamy uwagę na bogactwo kolorów, na chropowatość faktury w obrazach olejnych oraz twórcze pomysły artystów,
obserwujemy prace rzeźbiarskie.

GRUDZIEŃ
1.Górnik przy pracy – rysowanie węglem na gazecie czarno-białej
utrwalamy pracę lakierem.

2. Mikołaj niesie prezenty - raca techniką origami
wycinamy koła o różnej wielkości,
poznajemy sposób zaginania oraz przyklejania kół .

3. Kartki świąteczne – collage . Wykorzystanie kolorowych kartonów, elementów ze świątecznego papieru pakowego, sznurków, brokatu.
projektujemy kompozycje i przyklejamy na wybranym formacie złożonego papieru, w środku przyklejamy napisane na kartce życzenia.

STYCZEŃ

1.Zima w górach – technika batik stearynowy
oglądamy reprodukcję J. Fałata „Zima”
wykonujemy rysunek świecą i malujemy akwarelami.

2. Kwiaty w wazonie – malowanie gąbką
przygotowujemy szablony – rysujemy i wycinamy wzory nożyczkami
smarujemy szablony świecą aby nie nasiąkały wodą,
przypinamy do białego kartonu spinaczem,
kawałki gąbki moczymy w wodzie, potem w farbie i lekko uderzamy w papier widoczny w wyciętych okienkach,
Można wykorzystać na laurkę dla babć i dziadków

LUTY

1.Wykonywanie elementów dekoracji na zabawę karnawałową (gwiazdki, serduszka,
cięcie bibuły, składanie pasków papieru w harmonijkę.

2. Karnawałowe maski
obrysowujemy ręce na kolorowym kartonie (to zarys maski),
wycinamy, robimy dziurki na oczy,
ozdabiamy dowolnie: brokatem, konfetti, cekinami, można przykleić piórka),
mocujemy zszywaczem gumkę lub przymocowujemy patyczek, za który będzie można maskę trzymać,

3. Zimowe zabawy – collage, praca zbiorowa na dużym formacie papieru.
Przedstawienie scenki realnej z uwzględnieniem różnych technik i faktury
wykorzystujemy papier kolorowy, watę, płatki kosmetyczne, pastę do zębów, bandaż,
planujemy kto i co będzie wykonywał
przyklejamy poszczególne elementy,

MARZEC

1. Pierwsze kwiaty wiosny – wysypywanka z kaszy manny oraz trocin drewnianych
rysujemy na kartonie zarysy kwiatów (krokusy, przebiśniegi),
smarujemy płynnym klejem,
posypujemy manną lub trocinami, nadmiar strzepujemy do miski,
całość malujemy farbami
przypominamy sobie jak uzyskamy kolor fioletowy krokusa (łączenie ciemnej czerwieni i błękitu).

2. Witraż „Ptaszki za oknem”
zapoznajemy dzieci z postacią S. Wyspiańskiego, twórcą witraży,
na kartce szkicujemy a potem wycinamy prostokąty – okna, oraz ptaszka,
naklejamy na żółtej bibule, przyklejamy ptaszka,
możemy dokleić krople deszczu na szybie.

3. Kopciuszek na balu – wycinanka tekstylna
słuchamy fragmentu bajki opisującego strój balowy kopciuszka,
oglądamy kolekcje sukien w żurnalach mód,
wycinamy z materiału tekstylnego części ubioru,
przyklejamy na kartonie tworząc postać kopciuszka,
zaznaczamy mazakiem części twarzy postaci.

4. Oglądanie albumów z reprodukcjami malarstwa współczesnego. Zainteresowanie
dzieci formą i treścią obrazów. Próba oceny dzieł sztuki.
KWIECIEŃ

1.Kartki wielkanocne
odbijamy przez kalkę elementy świąteczne z czasopisma „Mały artysta” i „Moje hobby”
wycinamy wzory,
układamy i przyklejamy kompozycje na kolorowym kartonie,
przyklejamy życzenia wielkanocne.

1.Koszyczek wielkanocny - wydzieranka z gazet i wycinanka z papieru kolorowego (pracę należy rozplanować na dwa zajęcia)
na pierwszym zajęciu wyklejamy wydzieranką z gazety całą powierzchnię kartonu
(to będzie tło),
na drugim zajęciu wycinamy koszyczek, jajka oraz inne ozdoby koszyczka.

MAJ

1.Kwitnący sad zapoznanie z techniką „mokre w mokrym”
zwilżamy karton wodą za pomocą gąbki,
malujemy akwarelami za pomocą pędzla sylwetki drzew oraz kwiatów na drzewach(kolory się rozmywają)
obrysowujemy konturem za pomocą piórka.

2. Kubuś Puchatek
obrysowujemy kształt Puchatka,
wypełniamy wnętrze kulkami z bibuły oraz kawałkami pociętych kawałków materiału( najlepiej polaru (nie strzępi się, jest miły w dotyku, dobrze się przykleja)
Prace posłużą do dekoracji holu na uroczystość nadania przedszkolu imienia „Kubusia
Puchatka.

3. Kwiaty w wazonie – praca plastyczna z ostrużyn kredek oraz wiórków drewnianych
kwiaty wykonujemy z ostrużyn, wazon z wiórków,
przyklejamy klejem wikolowym, można też pomalować farbami.
Prace dzieci mogą być wykorzystane na laurki dla mam z okazji ich święta.

4. Wiosenna łąka – praca techniką origami
z papieru wycinamy płatki kwiatów – trójkąty, strzępimy je i zaginamy na pół,
środki kwiatów wykonujemy z kółeczek, z zielonego papieru wycinamy łodyżki
i listki, składamy na pół i jedną stroną przyklejamy,

CZRWIEC

1.Dalszy ciąg kompozycji „Wiosenna łąka”
wycinamy koła różnej wielkości, zaginamy i wykonujemy biedronkę, motylki, żabkę i bociana techniką origami.

2.Nad morzem – malowanie pastelami
oglądanie reprodukcji W. V. Gogha „Łodzie
stosujemy kontrasty,
przesuwamy leżącą na płaszczyźnie kredką w celu uzyskania większych płaszczyzn, szerokich linii i plam,
nakładamy jedną warstwę kredki na drugą, tworzymy kolory pochodne.
Kiedy praca będzie gotowa całość można zamalować terpentyną z pomocą szerokiego pędzla. Czynność tę wykonuje nauczycielka. Kiedy zapach terpentyny wywietrzeje dzieci będą mogły podziwiać swoje prace. Dzieci dowiedzą sie też o nowej technice.

3.Urządzenie wystawy prac z całego roku w pracowni plastycznej. Zaproszenie na wystawę rodziców.


Program koła plastycznego
(cele, zadania, treści)
CELE GŁÓWNE:
1. Rozwijanie zdolności, wrażliwości, wyobraźni i twórczego myślenia dzieci i młodzieży oraz ich wrodzonych możliwości twórczych w toku różnorodnych działań plastycznych.
2. Pobudzanie kreatywności uczniów, odkrywanie przyjemności tworzenia i cieszenia się uzyskanym efektem.
3. Promowanie ucznia uzdolnionego plastycznie przez formę działań motywujących do twórczości

CELE SZCZEGÓŁOWE:

- uwrażliwienie na piękno różnorodnych zjawisk: przyrodniczych i społecznych,
- dostrzeganie form oraz bogactwa barw w naturze,
- rozwijanie wyobraźni, twórczej aktywności oraz ekspresji plastycznej dziecka,
- rozwijanie umiejętności posługiwania się wzbogaconymi technikami plastycznymi oraz umiejętne operowanie narzędziami i materiałem,
- budzenie poczucia odpowiedzialności i satysfakcji z wykonanej pracy,
- rozwijanie wyobraźni dziecka poprzez kontakt z wytworami sztuki (reprodukcje dzieł uznanych artystów polskich i zagranicznych, oglądanie wystaw miejscowych artystów),
- rozwijanie zdolności percepcji malarskich dzieł sztuki: spostrzegania, rozumienia, przeżywania, wartościowania.

METODY I FORMY PRACY
Metody, techniki oraz formy aktywności indywidualnej czy zbiorowej, stosowane przy realizacji programu, mają w jak największym stopniu zaspokoić potrzeby dzieci, rozwijać indywidualne zdolności i zainteresowania. Toteż pomocne w realizacji programu są metody wspierania aktywności twórczej i edukacyjnej uczniów poprzez działania praktyczne, doświadczenia i eksperymentowania(np. mieszanie barw),pokazy i obserwacje oraz konkursy.

TECHNIKI
Przykładowe techniki plastyczne stosowane w pracy z dziećmi:
a)techniki rysunkowe
-rysowanie ołówkiem, patykiem, świecą,
b) techniki malarskie:
- malowanie farbami kryjącymi,
- malowanie akwarelą,
- malowanie pastelą,
b) techniki graficzne:
- drukowanie stemplem,
- c)techniki rzeźbiarskie:
- lepienie z plasteliny, gliny,
- formowanie z papieru,
- konstruowanie przestrzenne

Techniki plastyczne
Przedstawiam tylko te techniki, które wykorzystam w zajęciach kółka plastycznego. Stosowanie różnorodnych technik plastycznych wpływa na wzrost zainteresowania dzieci pracą plastyczną, pobudza do twórczego działania i ekspresji.
1.Rysowanie węglem.
2.Rysowanie święcą.
3.Malowanie na sucho kredkami świecowymi.
4.Malowanie akwarelą.
5.Malowanie „mokre w mokrym”.
6.Malowanie farbami kryjącymi.
7.Malowanie gąbką.
8.Malowanie na folii ogrodniczej
9.Malowanie na podkładzie z kaszy.
10.Malowanie na podkładzie z trocin – Jak wyżej.
11.Wydzieranka kolorowa.
12.Wydzieranka z gazety.
13.Wycinanka z papieru.
14.Witraże papierowe.
15.Wycinanka ze szmatek.
16.Collage
17.Collage ze strużyn kredek
18.Kompozycje z małych kawałków materiału.
19.Wyklejanka z kulek bibuły.
20.Origami

TREŚCI KSZTAŁCENIA
Obserwowanie interpretowanie i przedstawianie w szkicach rysunkowych malarskich i rzeźbiarskich krajobrazów i zjawisk zachodzących w przyrodzie.
Szkicowanie, malowanie, modelowanie przedmiotów codziennego użytku.
Przedstawianie na płaszczyźnie i w bryle treści związanych ze świętami i obrzędami ludowymi.
Projektowanie zaproszeń, kart świątecznych okładek albumów.
Komponowanie, projektowanie i wykonywanie przestrzennych elementów dekoracyjnych .
Ilustrowanie na płaszczyźnie scen inspirowanych muzyką, tańcem, śpiewem.
Wyrażanie w rysunku, malarstwie i rzeźbie tematyki realnej i fantastycznej
Układanie płaskich i przestrzennych kompozycji bukietowych z zasuszonych traw, kwiatów, liści i gałązek, wykonywanie z zasuszonych roślin papieru czerpanego.
Kompozycja jednoosiowa i wieloosiowa.
Obserwowanie przedmiotów i zjawisk w terenie.

PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW
- zajęcia oparte na swobodnym wyrażaniu kreską i plamą przeżyć i uczuć,
- zajęcia wprowadzające nowe techniki plastyczne,
- zajęcia poświęcone percepcji dzieł plastycznych,
- szkice interpretacyjne przedmiotów, postaci ludzkich i zwierzęcych, architektury w plenerze,
- wycieczki,
- uczestnictwo w koncertach, przedstawieniach teatralnych, konkursach plastycznych,
- zajęcia poświęcone oglądaniu reprodukcji albumów, słuchaniu muzyki,
- przygotowywanie dekoracji okolicznościowych, scenografii i rekwizytów,
- spotkania z ludźmi wykonującymi ginące zawody artystyczne takie jak: tkactwo, koronczarstwo, hafciarstwo, wycinanka ludowa,
- gromadzenie pamiątek rodzinnych, szkolnych, widokówek, roślin suszonych i przedmiotów do martwej natury.

OCENIANIE OSIĄGNIĘĆ
Praca poszczególnych członków zespołu oceniana jest na bieżąco, w formie słownej podczas i po zakończeniu pracy. Ważne jest, aby to była ocena raczej pozytywna ze szczególnym wskazaniem tych elementów, nad którymi uczeń powinien jeszcze popracować. Istotna jest pochwała i wskazywanie dobrych stron i rozwiązań ucznia np. oryginalność, ciekawa kolorystyka, dobra kompozycja itp. Dobra rezultaty przynosi informowanie ucznia, co jakiś czas o jego postępach.
Oceną w formie pisemnej są dyplomy, wyróżnienia, listy gratulacyjne za udział w konkursie plastycznym.
Powyższe formy oceny są wystarczające, by motywować uczniów do pracy i zapewniają bezstresowe uczestnictwo w pracach koła plastycznego.


Podpis prowadzącego zajęcia
...........................


.....................
Dyrektor szkoły