Wypalenie zawodowe nauczyciela

WYPALENIE ZAWODOWE NAUCZYCIELA.


Wypalenie zawodowe to stan fizycznego, emocjonalnego i umysłowego wyczerpania przejawiającego się poprzez chroniczne zmęczenie. Towarzyszy mu negatywna postawa wobec pracy, ludzi i życia, poczucie bezradności oraz beznadziejności położenia.
Czynnikiem kluczowym dla rozwoju wypalenia jest zgeneralizowane doświadczenie niepowodzenia w zmaganiu się ze stresem i obciążeniami emocjonalnymi wykonywanego zawodu.
Sygnałami ostrzegawczymi wskazującymi na zjawisko wypalenia mogą być miedzy innymi:
niechęć wychodzenia do pracy;
poczucie izolacji;
subiektywne poczucie przepracowania;
negatywne postawy wobec uczniów;
brak cierpliwości;
częste choroby;
negatywne , ucieczkowe myśli;
bezsenność;
niezdolność do podejmowania decyzji,;
napięcie mięśniowe –różnorodne bóle bez wyraźnej przyczyny;
poczucie winy za wyniki swojej pracy ;
utrata entuzjazmu-mechaniczne reagowanie na zadania;
niecierpliwość i wybuchy irytacji;
nie przyswajanie nowych idei- postawa typu „wszystko już było i okazało się bezsensowne’;
uzależnienie od środków uspokajających , alkoholu ,nikotyny;
cynizm;

Wypalenie wynika z niewłaściwych reakcji na stres w pracy i braku odpowiedniego podejścia do wewnętrznych i zewnętrznych napięć z nią związanych. Oto kilka negatywnych postaw , w których tkwią inklinacje do wypalenia:
Zamartwianie się
Osoba , która wiecznie się martwi. Jeśli ta postawa dominuje ,ciągły lęk i brak poczucia bezpieczeństwa, niezadowolenie z siebie
prowadzi do pozbawienia jej wszelkiej energii.

Nadmierny samokrytycyzm
Osoba nie ma żadnego poczucia rytmu – pracuje do całkowitego wyczerpania, by udowodnić wszystkim , że jest dobra.

Kompulsywne dążenie do osiągnięć
Osoba , dla której poczucie własnej wartości zależy tylko od tego , co osiągną .Inaczej czuje się nic nie warta. Wypoczynek to dla niej strata czasu.

Naprawiacz świata
Jest to postawa cechująca się altruizmem, troską o ludzi , poświęceniem .Trzeba jednak pamiętać ,że nie można pomóc wszystkim i uratować każdego. Zatracanie się w pracy prowadzi tylko do wyczerpania.

„Zosia –Samosia”
Osoba ma przekonanie , że tylko ona może zrobić wszystko dobrze.
Nie może na nikogo liczyć ani na nikim polegać.


Helena Sęk w propozycji :”Wypalenie zawodowe- przyczyny , mechanizmy, zapobieganie” podaje na podstawie badań obszary stresogenne , które mogą być przyczyną wypalenia:
niskie zarobki,
niski prestiż społeczny zawodu nauczyciela,
niekorzystne warunki pracy,
braki wyposażenia,
nastawienia rodziców,
zachowania i cechy uczniów,
programy nauczania i ciągła ich zmiana.


I Ty możesz sobie zafundować syndrom wypalenia zawodowego
Oto dziewięć metod na” wypalenie zawodowe” wg Jay Harley`a

Pół żartem, pół serio?

Pracuj długie godziny – szczególnie nocą i w soboty. Próbuj pracować we wszystkie święta.

Przyjmuj wiele trudnych wyzwań i realizuj je jeden po drugim, najlepiej trzy, cztery po kolei. Myśl o nich nawet, gdy nie jesteś w pracy- po obiedzie i o trzeciej nad ranem, to dobra pora.

Na wakacje zabieraj ze sobą czasopisma i książki profesjonalne do czytania i sprawdzaj codziennie pocztę elektroniczną.

Czytaj stale ten sam materiał,. Pozostań wierny starym rozwiązaniom, bądź lojalny wobec swoich idoli. Nie wierz , że ktokolwiek inny mógłby posiadać jakąś wartościowa ideę.

Opieraj swoje poczucie własnej wartości wyłącznie na pracy. Nie poszukuj życia osobistego; twoi uczniowie za bardzo ciebie potrzebują.

Nie wydawaj pieniędzy na przyjemności –po co miałbyś chcieć być w przyjemnym nastroju przez cały dzień?

Uwierz, że możesz być zwycięzcą w każdym przypadku/ I pamiętaj , jeśli nie ma awansu, to jest twoja wina!

Nie bądź ambitny! Nie myśl o zwiększeniu swoich dochodów- to nie dla ciebie, to jest dla ludzi interesu.


Przeżywaj swoje życie bez przyjaciół , kochanków lub rodziny. Jeśli przypadkowo założyłeś rodzinę , to ją ignoruj. Jeśli jesteś samotny , to nadal szukaj Pani Ideału lub Pana Ideału- nawet , jeśli zajmuje ci to całe życie. Nigdy nie stawiaj tylko na człowieka.



Bibliografia:.
1.H. Sęk :2000,”Wypalenie zawodowe- przyczyny , mechanizmy, zapobieganie.” Warszawa , Wydawnictwo Naukowe PWN
2.J. Wróblewski: 1997 „ Psychologia w zawodach wymagających kontaktów z ludźmi „.Warszawa ,