Potrafię liczyć - zabawy matematyczne. Scenariusz zajęć

SCENARIUSZ
( Grupa dzieci 4 – letnich)

Data : 19.03.2014r

Temat kompleksowy : Nadchodzi wiosna
Temat zajęcia : „ Potrafię liczyć – zabawy matematyczne”
Zajęcie otwarte dla rodziców.

Cele ogólne :
- rozwijanie operacyjnego myślenia
- klasyfikacja wg podanego kryterium
- utrwalenie znajomości kolorów
- kształtowanie umiejętności dodawania w zakresie 6

Cele operacyjne:
- posługuje się liczebnikami głównymi
- klasyfikuje wg podanego kryterium
- zna podstawowe kolory
- przelicza elementy
- dodaje w zakresie 6
- uczestniczy w zabawach muzycznych, plastycznych wymagających prostych form
współdziałania

Podstawa programowa :
1. p1, 2 2. p5 3. p 1,2,3,4 4. p 1,2 7. p2 8. p2 9. p2
13. p1,2,3 14. p1, 2,3 15. p 5

Formy :
- z całą grupą
- indywidualna
- w zespole

Metody:
- podająca – objaśnienie
- problemowe – zabawa dydaktyczna
- praktyczne – pokaz, działanie
- aktywizujące – aktywność ruchowa, pedagogika zabawy,

Środki dydaktyczne :
- pacynka – skarpetka, wiersz, skarpetki dziecięce, płyta CD- utwory z KLANZY, podkładki, kubeczki, makaron, różne materiały do ozdobienia skarpetki







Przebieg zajęcia:

I. Część wstępna
– Zabawa integracyjna – Każda rączka
Każda rączka, każda rączka
pięć paluszków ma, pięć paluszków ma,
paluszki składamy, wszystkimi klaskamy
raz i dwa, raz i dwa.

Prawa rączka, lewa rączka
pięć paluszków ma, pięć paluszków ma
paluszki witamy, głośno przeliczamy .......

II. Przebieg właściwy:

Wprowadzenie nauczycielki do tematu.
Witajcie drogie dzieci!. Jak wiecie jestem „skarpetką Hani”. Lubię bardzo bawić się z innymi skarpetkami, lecz jest ich tak dużo, że sama nie wiem, ile ich tu jest. Pomożecie mi je policzyć?. Wiedziałam, że mogę na was liczyć. Zapraszam do zabawy.

1. Przeliczanie wiszących na sznurku skarpetek
- cała grupa
- dzieci chętne

2. Segregacja skarpet wg koloru
- dzieci wskazują czyje są to skarpetki
- przeliczanie zbiorów

3. Zabawa muzyczno- taneczna „Polka Trisch- Trasch” - J. Strauss (z rodzicami).

4. Zabawa matematyczna – Czy umiem liczyć?.
(dzieci siedzą w kole, przed sobą mają podkładki i kubeczki z makaronikiem, za nimi siedzą rodzice)

Zadania do wykonania:

1. policz ile jest w kubeczku makaroników, powiedz na ucho rodzicowi
2. włóż do każdej rączki po kilka makaronów, połóż na tacę makaron z jednej ręki, a ja powiem ile masz w drugiej ręce
3. włóż 2 makarony do kubeczka, dodaj jeszcze 1. Ile makaronów jest w kubeczku? – 3x

5. Skarpetkowy Cudaczek – praca plastyczno- techniczna – rodzic z dzieckiem.

6. Taniec Cudaków – pary: rodzic z dzieckiem.

Opracowała: mgr Hanna Płoska






1. Powitanie grupy przez nauczycielkę słowami:

Dzień dobry, dzień dobry - wszyscy się witamy,
dzień dobry- dobry humor mamy.
Dzień dobry, dzień dobry – słońce jasno świeci
dzień dobry – pani wita dzieci.

- Miłe gesty -zachęcenie dzieci, aby przywitały się ze sobą
(dzieci chodzą po sali w rytm muzyki i każdemu napotkanemu dziecku posyłają znak przyjaźni do wyboru).

2. Wiersz
Są w przyjaźni wielkiej
trzy słowa maleńkie
zna je cała nasza grupa – proszę, dziękuję, przepraszam!.
(n-lka pokazuje dzieciom kolorowe serduszka z napisami)
- proszę –
- dziękuję –
- przepraszam –

Taniec twórczy – Kolorowe piękne słówka.
- dz. wybierają kolorowe serduszko z napisem, poruszają się w rytm muzyki
- na przerwę w muzyce n-lka podaje hasło
Np. tańczą dzieci z pięknym słowem- proszę

3. Dla każdego coś miłego – (dzieci siedzą w kole)
W naszej sali jest Kraina Życzliwości . W tej krainie wszyscy dla siebie są bardzo mili. Popularne jest mówienie sobie nawzajem miłych rzeczy.
Biletem wstępu do KŻ – jest powiedzenie koledze – coś bardzo miłego.
Np. zaczyna n-lka: Maju jesteś dziś bardzo grzeczna.
( dz. po wypowiedzeniu miłych słów koledze, przechodzi do KŻ i siadają, żeby wysłuchać opowiadania o znajdującym się tam drzewie )
Pewnego dnia Ania i Bartek wybrali się na spacer. Bardzo lubili razem wychodzić, zawsze spotkało ich coś miłego. Tego dnia była piękna, słoneczna pogoda. Dzieci szły ulubioną, bezpieczną alejką w parku, nagle Ania powiedziała: - spójrz Bartek czy ty widzisz to samo co ja?. Chłopiec zaczął się przyglądać, pytać gdzie?. Chodź, pokażę ci. Pobiegli szybko w pobliże drzewa, którego wcześniej tam nie było. Bartek także pamiętał, że w tym miejscu przedtem nie było tego drzewa. Ojej dziwiły się dzieci jakie ono jest ogromne. Gdy tak się zachwycali i podziwiali to drzewo podszedł do nich jakiś starszy pan. Widać był zmęczony, dzieci poprosiły by odpoczął na ławce.
- Czy podoba wam się to drzewo?
No cóż, to drzewo rosło tu od bardzo dawna, ale wy nie zauważyłyście go.
A skoro ciekawi was jak się ono nazywa; chyba będę mógł wam pomóc. Mam kilka listków z tego drzewa w kieszeni, na nich są pewne napisy.
Ja wam przeczytam te napisy:



-na pierwszym listku – przepraszam
-na drugim listku – dziękuję
-na trzecim listku – dzień dobry
-na czwartym listku – do widzenia
-na piątym listku – proszę
-na szóstym – do zobaczenia
-na siódmym – jak miło
-na ósmym – jest mi przykro
-na dziewiątym –
-na dziesiątym – (wymyślają dzieci)
-Czy już wiecie jak nazywa się to drzewo?

-Dzieci wymieniają różne nazwy. Po zebraniu różnych pomysłów, n-lka odczytuje nazwę umieszczoną w kopercie – Drzewo pięknych słów.
- Dzieci wspólne z n-lką zawieszają na drzewie listki.

4. Zabawa przy piosence – Piękne zwyczaje.

5. Słodki poczęstunek – użycie słów grzecznościowych ; proszę - dziękuję.

Dziękujemy i siadamy, bo cukierki pyszne mamy. Teraz je rozwijamy, do buzi wkładamy i ze smakiem zjadamy. Smacznego – Dziękujemy.




Opracowała : Hanna Płoska