Zimowe zabawy z mamą i tatą. Zajęcia otwarte z czynnym udziałem rodziców w grupie 3-latków

Scenariusz Zajęcia otwartego z czynnym udziałem rodziców w grupie 3-latków
Temat: Zimowe zabawy z mamą i tatą

Cele główne:
- rozwijanie wrażliwości plastycznej dziecka
- doskonalenie sprawności manualnej
- wspomaganie rozwoju dziecka poprzez ruch oraz kontakt emocjonalny i fizyczny,
- nawiązanie kontaktów między rodzicami, zachęcenie ich do wspólnej zabawy,
Cele operacyjne:
- dziecko podejmuje trud wykonania pracy plastycznej
- chętnie uczestniczy w zabawach razem z rodzicami
- potrafi tańczyć przy muzyce
Formy pracy: praca w zespołach dwuosobowych, praca z całą grupą.
Metody:
• podające: słuchanie opowiadania, instrukcje
• ekspresyjne: zabawy integracyjne, ruchowe
• praktycznego działania: lepienie z plasteliny
Pomoce dydaktyczne: odtwarzacz CD, płyty CD: muzyka relaksacyjna, sylwety płatków śniegu i słońca, opowiadanie "Królestwo śnieżynek" B. Gorajskiej, niebieski papier, plastelina, biała kreda, paski białej bibuły,
Przebieg spotkania:

PRZEBIEG:
1. Powitanie uczestników spotkania piosenką powitalną „Wszyscy są” (Klanza). Dzieci i rodzice stoją w kole i śpiewają.
„Wszyscy są, witam was!
Zaczynamy już czas! -
Jestem ja - każdy wskazuje na siebie
Jesteś ty - każdy wskazuje na bliską osobę
Raz, dwa, trzy! - trzy klaśnięcia w swoje dłonie
2. Zabawa integracyjna „Wesołe powitanie” (witanie się różnymi częściami ciała).
Dzieci odwracają się twarzą do mamy lub taty, na hasło:
witają się paluszki – dziecko i osoba dorosła witają się paluszkami,
witają się dłonie – dziecko i osoba dorosła dotykają się dłońmi,
witają się łokcie – dziecko i osoba dorosła dotykają się łokciami,
witają się kolana – dziecko i osoba dorosła dotykają się kolanami,
witają się stopy – dziecko i osoba dorosła dotykają się stopami,
witają się plecy – dziecko i osoba dorosła dotykają się plecami
3. Zabawa "Śnieżny krąg"
Dzieci i rodzice siedzą w kręgu. Nauczyciel podaje im papierową gwiazdkę i mówi:
Puszczam śnieżynkę w krąg, niech wróci do mych rąk. Niech zamieni wszystkich was,
w wielki lodowy głaz, a gdy słońce zaświeci, niech zamieni was, w dorosłych i w dzieci.
Każde dziecko oraz dorosły, który przekaże śniegową gwiazdkę nieruchomieje. W chwili, kiedy gwiazdka powróci do nauczyciela, ten podnosi do góry sylwetę słońca, a wtedy wszyscy mogą się już poruszać i unoszą ręce w górę robiąc "słoneczka".
4. Słuchanie opowiadania "Królestwo śnieżynek"
Pewnego razu "Królewna Śnieżynka", obudziła się z samego rana i zaklaskała 3 razy, aby przywołać do siebie śniegowe gwiazdki. Czekał, czekała, ale żadna z nich się nie pojawiła. Śnieżynka się bardzo zmartwiła i ubrała się w swój przepiękny puchowy, biały płaszcz i postanowiła odszukać swoje przyjaciółki. Jej "Śnieżne królestwo", wydawało się jej dziś mniejsze, niż było wczoraj, brakowało jej w nim "śniegowych gwiazdek", ich pięknych kształtów, które zdobiły to miejsce.
Nagle zobaczyła, że brama królestwa jest uchylona. Spojrzała w dół, i dostrzegła wirujące w powietrzu płatki. Spadały jedna, za drugą na ziemię, przykrywając ją w śnieżną kołderkę. widziała dzieci w przedszkolu, z przyklejonymi do szyby noskami, które z radością patrzyły na śniegowe płatki. Żal jej było, że sama nie może spaść na ziemię, by dołączyć do swoich przyjaciółek, ale przecież była królewną i nie mogła opuścić pozostałych w królestwie śnieżynek, które mieszkały na innych śniegowych chmurkach. Wiedziała, że i one kiedyś też spadną na ziemię, ale musiała tu zostać. Była przecież ich królową do końca zimy.
- Kto mieszkał w "Królestwie śnieżynek"?
- dlaczego "Śnieżynka" była smutna?
- Kto cieszył się ze spadających płatków śniegu?
- Która spośród zgromadzonych śniegowych gwiazdek, może być Królową śnieżynką? Dlaczego?
5. Wykonanie pracy plastycznej "Lepimy śniegowe płatki".
Nauczyciel rozkłada niebieski kartki. Dzieci lepią kulki z plasteliny, lekko przygniatają je między rękami, spłaszczają, obracają zgnieciony placek. Chwytają brzeg w palce i powoli rozciągają, tworząc kształt przypominający śnieżynkę. Dzięki temu powstaną różne ich wzory, a następnie przyklejają je na kartkę. Natomiast rodzice, białą kredą kreślą różne kształty śnieżynek między płatkami dzieci.
6. Improwizacja muzyczno-ruchowa "Taniec śnieżynek".
Nauczyciel rozdaje wszystkim uczestnikom białą bibułę, na które należy tak dmuchać, aby unosiły się do góry. Następnie paski mogą swobodnie opaść na dół, by można było obserwować ich opadanie. Następnie przy muzyce "Zima, zima", naśladujemy zaobserwowany wcześniej ruch wirowania płatków, gdy muzyka milknie, osuwają się na podłogę, wykonując obroty wokół siebie.
7. Masaż relaksacyjny w parach "Z górki pod górkę".
Rodzice siadają na dywanie razem z dzieckiem i wykonują na plecach dziecka masaż według instrukcji nauczycielki. Po wykonaniu następuje zmiana.
- Wiało, padało (dzieci przechylają sie na boki, a rodzice delikatnie masują plecy dziecka otwartymi dłońmi z boku, na bok )
- Wiało, padało (jak wyżej)
- Dużo śniegu nasypało (rodzice delikatnie stukają opuszkami plecy dzieci)
- Dzieci wybiegły na spacer (naśladowanie kroków)
- Weźmiemy saneczki (dzieci rozkładają ręce na bok))
Zjedziemy z góreczki (dzieci wyciągają ręce do przodu, rodzice zjeżdżają rękami po plecach z góry , na dół )
- żeby później po górę, ( dzieci opuszczają ręce)
- pod górę za sznurek wyciągnąć je (rodzice delikatnie szczypią palcami jednej i drugiej ręki pleców dziecka, wchodząc jak po drabinie z dołu do góry )
- A tu znowu z góreczki (dzieci wyciągają ręce do przodu, rodzice zjeżdżają rękami po plecach z góry , na dół)
- pędzą w biegu saneczki
- żeby później pod górę, ( dzieci opuszczają ręce)
- pod górę za sznurek wyciągnąć je (rodzice delikatnie szczypią palcami jednej i drugiej ręki pleców dziecka, wchodząc jak po drabinie z dołu do góry)
8. Wystawa prac plastycznych.
9. Pożegnanie rodziców i dzieci:
Żegnam was, żegnam was,
Już kończymy, już czas.
Byłam ja, byłeś ty,
Raz, dwa, trzy!