Program pracy z uczniem słabym

Program autorski zajęć dydaktyczno-wyrównawczych z języka angielskiego dla klas IV – VI


WPROWADZENIE
Przedstawiony poniżej program autorski został opracowany na podstawie dokumentu MENiS „Podstawa programowa wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego”. Program będzie realizowany w trakcie zajęć pozalekcyjnych i jest adresowany do uczniów klas IV-VI, którzy mają problemy w nauce i nie potrafią przyswoić sobie podstawowych informacji objętych programem nauczania. Słabsi uczniowie będą mieli okazję nadrobić zaległości w wiadomościach, podnieść własną samoocenę, a co najistotniejsze osiągnąć lepsze wyniki na semestr oraz na koniec roku szkolnego. Założeniem tego programu jest wyrobienie w uczniach systematyczności i efektywności uczenia się języka obcego przy jednoczesnym ćwiczeniu różnorodnych sprawności językowych.


CELE KSZTAŁCENIA
Cele ogólne
1. Indywidualizacja procesu nauczania stymulująca rozwój ucznia.
2. Rozwijanie zainteresowań i motywacji do pracy.
3. Kształtowanie osobowości i pobudzanie wiary w siebie.
4. Wyrównanie deficytów i zaległości w nauce.
5. Utrwalenie zdobytych wiadomości i umiejętności.
6. Wspomaganie ucznia w pokonywaniu trudności w nauce.
7. Rozwijanie zdolności koncentracji uwagi, logicznego myślenia, analizowania i wyciągania wniosków.
8. Wdrażanie do systematycznej pracy.


● Rozwijanie w uczniach postawy ciekawości, otwarcia na świat, tolerancji wobec innych kultur, poszerzanie doświadczeń poprzez naukę języka angielskiego oraz kontakt z kultura krajów anglojęzycznych.
● Zwiększenie pewności siebie u ucznia w posługiwaniu się językiem angielskim.
● Wzbogacanie słownictwa, którym posługuje się uczeń i kształcenie umiejętności posługiwania się słownikiem dwujęzycznym.
● Uzupełnienie wiadomości z zakresu gramatyki.
● Zwiększenie motywacji do nauki języka angielskiego.
● Przybliżenie uczniom efektywnych metod ułatwiających uczenie się języka obcego.
Cele szczegółowe
W zakresie słuchania:
● Zrozumienie poleceń nauczyciela i wypowiedzi kolegów.
● Zrozumienie sensu wypowiedzi i odnajdywanie potrzebnych informacji.
● Właściwe reagowanie na podstawie pytania i polecenia.
W zakresie czytania:
● Rozwijanie sprawności rozumienia ogólnego sensu tekstu.
● Umiejętne wyszukiwanie prostych informacji szczegółowych w tekście.
● Rozpoznawanie różnych rodzajów tekstów, np. list prywatny, e-mail, SMS, opowiadanie, zaproszenie, kartka pocztowa.
W zakresie mówienia:
● Umiejętne zastosowanie w praktyce wcześniej poznanych struktur gramatycznych m.in. w grach i zabawach dydaktycznych.
● Nazywanie przedmiotów wokół siebie.
● Udzielanie odpowiedzi na zadane pytania oraz stosowaniu prostych pytań.
● Opowiadaniu krótko o sobie, najbliższych, własnych zainteresowaniach, umiejętnościach i posiadanych rzeczach itp.
● Komunikowaniu się w sytuacjach życia codziennego np. wyrażanie uczuć, preferencji, próśb, nakazów, podziękowań.
W zakresie pisania:
● Tworzenie krótkich wypowiedzi pisemnych według wzoru dotyczących ludzi, przedmiotów, miejsc, czynności dnia codziennego, swoich upodobań i uczuć.
● Utrwalanie poznanego słownictwa i struktur gramatycznych.
● Uzupełnianie tekstów z lukami.
● Stosowaniu technik zapamiętywania pisowni wyrazów.
● Wdrażanie do świadomego korzystania z różnorodnych pomocy
dydaktycznych: słowniki, repetytoria, tablice gramatyczne, plansze.
● Prowadzenie dodatkowego zeszytu, w którym ćwiczona będzie pisownia zwrotów i wyrazów.
● Sformułowanie krótkich tekstów użytkowych.


FORMY PRACY Z UCZNIEM SŁABYM
● Poświęcenie większej uwagi uczniowi słabemu (upewnienie się czy zrozumiał polecenie, „naprowadzenie” go na rozwiązanie ćwiczenia).
● Integrowanie uczniów słabszych ze zdolniejszymi podczas pracy w grupach.
● Stworzenie przyjemnej atmosfery na zajęciach poprzez zastosowanie piosenek, materiałów autentycznych, gier i zabaw dydaktycznych oraz częste pochwały.
• Indywidualizacja pracy z uczniem (różnicowanie prac domowych, ćwiczeń dostosowanych stopniem trudności do jego możliwości)
• Praca w grupie ( uczeń słabszy może liczyć na pomoc kolegów, a także przydzielanie uczniowi zadań z którymi bez problemu sobie poradzi. Uczeń taki będzie czuł się ważnym ogniwem grupy.)
• Wzbogacenie zajęć o środki dydaktyczne, które wspomagają przyswajanie wiedzy przez ucznia i rozbudzają zainteresowanie tematem lekcji ( piosenki, gry dydaktyczne, materiały autentyczne)
• Poświęcanie zwiększonej uwagi uczniowi słabemu (upewnienie się czy zrozumiał polecenie, ,,naprowadzanie” go na rozwiązanie ćwiczenia)
• Stworzenie przyjemnej atmosfery na zajęciach ( uczeń powinien czuć się na lekcji bezpiecznie, aby pokonał blokady emocjonalne i współpracował na lekcjach na miarę własnych możliwości)
• Częste pochwały (dostrzeganie podejmowanych przez niego prób, wyróżnianie go na forum klasy, pochwały przed rodzicami za najdrobniejsze postępy i starania)

Formy pracy na zajęciach oparte są na:
- pracy w grupach
-pracy w parach
-pracy indywidualnej monitorowanej przez nauczyciela

techniki:
- burza mózgów
- technika wielokrotnego wyboru
- technika prawda/fałsz
- uzupełnianie luk
- praca z tekstem
- słuchanie nagrań autentycznych, przebojów itp. oraz rozwiązywanie dobranych do nich ćwiczeń
- wykorzystanie ilustracji w celu motywowania do wypowiedzi
-odgrywanie ról w różnych sytuacjach
-wyszukiwanie danych w tekście
-przepisywanie
-pisanie prostych komunikatów

DOBÓR TREŚCI NAUCZANIA
Treści nauczania na zajęciach dydaktyczno-wyrównawczych wynikają z wymagań szczegółowych do Nowej Podstawy Programowej oraz są spójne z „Programem nauczania języka angielskiego.
Tematy i związane z nim słownictwo
Człowiek: dane personalne, wygląd zewnętrzny, uczucia i emocje, zainteresowania;
Dom: miejsce zamieszkania, opis domu, opis pomieszczeń i ich wyposażenia;
Szkoła: przedmioty nauczania, przybory szkolne rozkład zajęć/dni tygodnia;
Praca: popularne zawody;
Życie rodzinne i towarzyskie: członkowie rodziny, koledzy / przyjaciele, czynności życia codziennego, formy spędzania czasu wolnego;
Żywienie: artykuły spożywcze, posiłki;
Zakupy i usługi: rodzaje sklepów, towary, sprzedawanie i kupowanie;
Podróżowanie i turystyka: środki transportu, kierunki świata;
Kultura: święta, obrzędy;
Sport: popularne dyscypliny sportu, sprzęt sportowy;
Zdrowie: samopoczucie, higiena codzienna;
Świat przyrody: pogoda, rośliny i zwierzęta, krajobraz.
Funkcje komunikacyjne
1. Nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktu:
- powitania, pozdrowienia, pożegnania,
- przedstawianie siebie i innych osób.
2. Informowanie:
- opis czynności zwyczajowych oraz zachodzących w momencie mówienia,
- opis osoby, miejsca lub przedmiotu,
- wyrażanie posiadania,
- określanie czasu i pogody,
- porównywanie osób, przedmiotów lub miejsc,
- wskazywanie drogi, określanie miejsca pobytu,
- opis przeszłych zdarzeń,
- przewidywania na przyszłość, opis przyszłych zdarzeń.
3. Prowadzenie rozmowy:
- formułowanie opinii,
- zadawanie pytań i odpowiadanie,
4. Wyrażanie odczuć, postaw wobec zdarzeń lub opinii rozmówcy:
- wyrażanie planów na przyszłość,
- opis upodobań,
- podziękowania, przepraszanie, proponowanie, akceptacja, odmowa.
5. Wpływ na zachowanie innych:
- udzielanie rad,
- formułowanie próśb,
- wyrażanie zakazów i nakazów,
- oferta pomocy.
Struktury gramatyczne
Rzeczowniki:
- odczasownikowe,
- policzalne i niepoliczalne,
- liczba pojedyncza i mnoga (regularna i nieregularna),
- dopełniacz saksoński.
Czasowniki:
- „być”, „mieć”, „móc, potrafić”, „pożyczać”,
- określające czynności codzienne oraz upodobania,
- regularne i nieregularne,
Czasy gramatyczne:
- czas teraźniejszy prosty i ciągły,
- czas przeszły prosty i ciągły,
- czas przyszły prosty.
Konstrukcje gramatyczne określające:
- zamiar,
- konieczność i przymus,
- położenie rzeczy i ludzi.
Zaimki:
- osobowe,
- dzierżawcze,
- wskazujące.
Liczebniki:
- główne,
- porządkowe.
Przyimki:
- miejsca,
- czasu.
Przymiotniki i ich stopniowanie.

PRZEWIDYWANE EFEKTY
● Zdobycie umiejętności tworzenia poprawnych komunikatów językowych.
● Wzbogacenie słownictwa uczniów.
● Rozwój logicznego myślenia.
● Sprawne posługiwanie się słownikami językowymi.
● Zwiększenie pewności siebie w posługiwaniu się językiem angielskim.
● Poznanie różnorodnych technik uczenia się.
● Zmotywowanie do samodzielnego pogłębiania wiedzy.
PROCEDURY OSIAGANIA CELÓW
Powyższy program opiera się na komunikacyjnej metodzie nauczania. Zajęcia służą głównie wyrównywaniu braków opanowanego do tej pory materiału przez komunikatywną wymianę informacji. W celu osiągnięcia zaplanowanych efektów dydaktycznych zostaną zastosowane następujące techniki:
- burza mózgów,
- technika wielokrotnego wyboru,
- technika prawda/fałsz,
- uzupełnianie luk,
- praca z tekstem,
- słuchanie ze zrozumieniem nagrań anglojęzycznych,
- odgrywanie ról w różnych sytuacjach,
- wyszukiwanie danych w tekście,
- przepisywanie,
- pisanie prostych komunikatów.
Formy pracy na zajęciach oparte są na:
- pracy w grupach,
- pracy w parach,
- pracy indywidualnej monitorowanej przez nauczyciela.
Pomoce dydaktyczne:
- plansze tematyczne,
- karty obrazkowe,
- słowniki dwujęzyczne,
- płyty CD i DVD,
- programy interaktywne,
- sprzęt audiowizualny,
- komputery z dostępem do Internetu,
- tablica interaktywna.
Nauczyciel realizujący cele programu ma przede wszystkim zmotywować ucznia słabego do nauki języka angielskiego poprzez różnicowanie metod
i form pracy oraz zastosowanie bogactwa materiałów dydaktycznych.

EWALUACJA PROGRAMU
Autor programu nie przewiduje oceniania umiejętności uczniów poprzez stawianie stopni na zajęciach pozalekcyjnych. O skuteczności niniejszego programu będą świadczyć widoczne postępy uczniów, stopniowe nadrabianie zaległości, aktywniejsze uczestnictwo, a także pozytywne oceny na zajęciach klasowych języka angielskiego. Systematyczna obserwacja osiągnięć uczniów oraz opanowanie wymagań zawartych w standardach pomoże w ewaluacji programu i umożliwi ewentualna modyfikację.