Scenariusz zakończenia roku szkolnego 2012/2013
Opracowanie: Krzysztof Knoblauch
Konferansjer 1:
Proszę o powstanie! Poczet sztandarowy wprowadzić!
Do hymnu!
(,,Mazurek Dąbrowskiego”)
Po hymnie
Konferansjer 1:
W dniu dzisiejszym jest czas, kiedy otrzymamy świadectwa ukończenia szkoły podstawowej. Witamy serdecznie przybyłych na tę uroczystość gości: Panią Dyrektor, całe grono pedagogiczne, wszystkich pracowników szkoły, rodziców, koleżanki i kolegów z klas młodszych.
Witamy wszystkich, którzy wierzyli, że uda nam się przejść kruchy most nad rwącą rzeką wiedzy...
(wchodzi Konferansjer 2)
...A co tu robi moja młodsza koleżanka? Przecież kończysz szóstą klasę dopiero w przyszłym roku.
Konferansjer 2:
Tak, ale postanowiłam wspomóc kolegę w tak zaawansowanym wieku. Obawiałam się, że sam nie dotrwasz do końca uroczystości i pewnie zapomnisz powiedzieć o czymś ważnym.
Konferansjer 1:
Jak byś była w moim wieku, miała taką potężną wiedzę jak my szóstoklasiści i tyle doświadczeń, też zdarzałoby ci się zapomnieć o wielu sprawach.
Konferansjer 2:
Nie wątpię, póki co, jeszcze cieszę się swoją beztroską młodością i z tego, że jeszcze rok cały będę w murach naszej ukochanej szkoły
Konferansjer 1:
Ukochanej...? Ostatnio chyba mówiłaś co innego.
Konferansjer 2:
Tak – ukochanej, szczególnie dzisiaj i przez najbliższe dwa miesiąceJ
Konferansjer 1:
Ach ta młodzież! Tylko wakacje i zabawa im w głowie, w ogóle nie traktują nauki poważnie... To mówiłaś, że chcesz mi pomóc, ale ja wątpię, czy sobie poradzisz przed taką szanowną publicznością. Dziewczyno... co ty wiesz o prowadzeniu akademii?
Konferansjer 2:
Wiem dużo. Obserwowałam wielu prezenterów w telewizji. Na pewno sobie poradzę, będę miała wprawę w następnym roku szkolnym.
Konferansjer 1:
Pamiętaj to nie telewizja, a rzeczywistość. Dobrze, zobaczymy czy nadajesz się na prezenterkę, więc zacznijmy!
Szanowni goście, dziś już ostatni dzień w szkole podstawowej. W szkole, która była naszym drugim domem. W której czuliśmy się potrzebni, ważni, doceniani, a u Was – drodzy nauczyciele – znajdowaliśmy życzliwość i zrozumienie.
Konferansjer 2:
Niestety podobnie jak na zakończenie każdego roku szkolnego, dziś nadszedł nieuchronny czas pożegnań.
Konferansjer 1:
Przed nami gimnazjum, nowi koledzy i koleżanki, nowe przedmioty, nowy, nieznany świat. Życie będzie stawiało przed nami coraz to nowe problemy, z każdym dniem będziemy wchodzić w świat ludzi dorosłych.
Konferansjer 2:
My klasy piąte natomiast, tego dnia staniemy się najstarszymi uczniami w szkole i postaramy się godnie zastąpić naszych starszych kolegów i koleżanki.
Konferansjer 1:
Zanim jednak opuścimy szkolne mury i przekażemy je w dobre ręce naszych młodszych przyjaciół, musimy złożyć ślubowanie. Proszę o wystąpienie przedstawicieli klas szóstych.
Do ślubowania!
My, absolwenci Szkoły Podstawowej nr 6 im. Tadeusza Kościuszki w Głogowie, Tobie Szkoło, Ślubujemy!
Wiernie strzec Twojego honoru!
-ŚLUBUJEMY
Dalszą pracą i nauką rozsławiać Twoje imię!
ŚLUBUJEMY
Z godnością nosić zaszczytne miano wychowanka Szkoły Podstawowej nr6
-ŚLUBUJEMY
Zdobytą wiedzę , umiejętności jak najlepiej wykorzystywać w dalszym życiu.
-ŚLUBUJEMY
Zawsze pracować sumiennie i uczciwie, czynnie współuczestniczyć w życiu naszego kraju
-ŚLUBUJEMY
Komenda :Po ślubowaniu!
Konferansjer 1:
W takiej podniosłej chwili następuje zwykle przekazanie sztandaru młodszym klasom, jednak otrzymaliście go już w poprzednim roku szkolnym od naszych starszych kolegów. Mamy nadzieję, że będziecie w dalszym ciągu nosić ów symbol patriotyzmu i tradycji z dumą i honorem oraz godnie reprezentować społeczność szkolną.
Konferansjer 2:
Tak, będziemy nadal dbać o sztandar szkoły, obiecujemy wypełniać swoje obowiązki oraz być godnymi reprezentantami Szkoły Podstawowej nr 6 im Tadeusza Kościuszki w Głogowie.
Konferansjer 1:
Poczet sztandarowy wyprowadzić!
Konferansjer 2:
Nadszedł czas na wręczenie świadectw oraz dyplomów.
Prosimy Panią Dyrektor ........................................ o zabranie głosu.
Wręczanie świadectw
Konferansjer 1:
Dziękujemy i gratulujemy sukcesów wszystkim wyróżnionym uczniom.
Konferansjer 2:
Korzystając z tej jakże podniosłej chwili, chcielibyśmy jeszcze powiedzieć kilka miłych słów nie tylko szóstoklasistom, którzy odchodzą.
Konferansjer 1:
Oprócz nas w tym roku odchodzi także kilku pracowników szkoły, którzy byli z nami na co dzień, uczyli nas, wychowywali lub dbali o porządek w naszym otoczeniu.
(w tym momencie, wychodzą uczniowie którzy recytują wiersze pożegnalne dla pracowników szkoły)
Konferansjer 2:
Dziękujemy serdecznie i życzymy jeszcze raz wszystkiego dobrego w dalszej drodze.
Konferansjer 1:
A teraz zapraszamy na część artystyczną przygotowaną przez uczniów klas szóstych.
1) WIERSZE DLA NAUCZYCIELI Z KLAS I-III
Konferansjer 1:
Dziś, rozstając się ze szkołą podstawową, składamy podziękowania wszystkim nauczycielom, ale ten wiersz dedykujemy nauczycielkom z nauczania zintegrowanego. Dziękujemy za trud, ogromne serce, niewyobrażalną wprost cierpliwość i wyrozumiałość dla naszych pierwszych, często nieporadnych kroków w zdobywaniu wiedzy.
Konferansjer 2:
A teraz zapraszamy na pokaz taneczny!
Taniec
Konferansjer 1:
Dziękujemy. Pożegnanie szkoły podstawowej i odejście do gimnazjum wydawałoby się łatwą sprawą, ale dziś już wiemy, że wcale tak nie jest. Tu zostają nasi przyjaciele, koledzy i znajomi, tu zostają nasze ławki.
4) Piosenka
Konferansjer 1:
Zawsze wiedziałem, że mam w klasie uzdolnione koleżanki...
Drodzy nauczyciele, na co dzień bardzo doceniamy waszą pracę, choć nie zawsze to okazujemy. Wiemy ile dla nas robicie, jak bardzo się staracie, jednak zdajemy sobie sprawę, że nikt nie jest idealny, nawet grono pedagogiczne
5) (uczniowie wychodzą na środek):
Uczeń I
Nasi drodzy nauczyciele, wychowawcy, pracownicy szkoły. Niech nam będzie wolno w tym ostatnim dniu roku szkolnego, tu z tego miejsca wykazać pewne niedociągnięcia w Waszej pracy i przytoczyć zapisane w szkolnym zeszycie uwag nagany.
Uczeń II
Na początek udzielimy nagany POLONISTOM
-za zbyt częste corridy ortograficzne i zmuszanie nas do bezustannej, morderczej walki z bykami ortograficznymi.
Uczeń III
MATEMATYCZKOM- za sprowadzanie wszystkiego do wspólnego mianownika.
Uczeń IV
NAUCZYCIELOM JĘZYKA ANGIELSKIEGO - za zaprzeczanie Rejowi, który twierdził ,, ... iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają.”
Uczeń V
NAUCZYCIELCE HISTORII- za teoretyczne omawianie, a nie praktyczne demonstrowanie bitew i potyczek historycznych.
Uczeń VI
NAUCZYCIELKOM PRZYRODY- za uporczywe odchwaszczanie i nawożenie naszych jałowych poletek umysłowych.
Uczeń VII
NAUCZYCIELOWI INFORMATYKI- za zmuszanie naszych umęczonych bijatykami rąk do precyzyjnych „robótek” na komputerze.
Uczeń VIII
PANI PEDAGOG- za to, że nie pozwala nam wagarować i zejść na manowce.
Uczeń IX
PANI Z BIBIOTEKI - za to, że w dobie komputerów, wideo oraz internetu zmusza nas do pogłębiania wiedzy w przestarzały sposób-z książek.
Uczeń X
WYCHOWAWCOM ŚWIETLICOWYM- za organizowanie nam czasu, podczas gdy my wolelibyśmy harce, hulanki, swawole.
Uczeń XI
PANI HIGIENISTCE - za to, że nie potrafiła jak dotąd wynaleźć szczepionki przeciwko lenistwu i głupocie.
Uczeń: XII
NAUCZYCIELCE MUZYKI - za dręczenie naszych uszu symfoniami, etiudami, sonatami zamiast urządzania nam dyskotek.
Uczeń XIII
NAUCZYCIELOM WYCHOWANIA FIZYCZNEGO- za to, że wbrew naszej woli prostują nam kręgosłupy.
Uczeń XIV
NAUCZYCIELCE PLASTYKI - za ubarwianie naszej szarej, szkolnej rzeczywistości.
Uczeń XV
KATECHETOM - za poskramianie naszych rogatych dusz i wybielanie czarnych charakterów:
trud tyleż ciężki, co bezowocny.
Uczeń XVI
PANI SEKRETARCE - za to, że nie daje nam pieczątek na legitymacjach uczniowskich, uprawniających do 100% zniżki w nauce.
Uczeń XVII
PANIOM SPRZĄTAJĄCYM - za to, że mimo naszych usilnych starań utrzymują szkołę w czystości.
Uczeń XVIII
PANU KONSERWATOROWI - za to, że skutecznie hamuje naszą wrodzoną żywiołowość, przejawiającą się w eksperymentowaniu na sprzęcie szkolnym.
Uczeń XIX
Na koniec chcemy tez udzielić nagany PANIOM DYREKTORKOM za to, że ze wszystkich prawideł gramatycznych najczęściej stosują tryb rozkazujący.
6) Piosenka „Tak bardzo się starałem”)
Konferansjer 2:
Ale wam dobrze, już prawie skończyliście szkołę i możecie udzielać nagany nawet naszym nauczycielom. My jeszcze cały rok musimy się na wszystko zgadzać i wypełniać każde polecenie
Konferansjer 1:
Widzisz, na taką pozycję trzeba sobie zapracować... Ucz się pilnie cały następny rok, a może na koniec też pozwolą ci na małą krytykę, tylko nie przesadzaj, bo i tak lepszych nauczycieli nie znajdziesz!
Konferansjer 2:
Wiem już o tym dobrze.
Konferansjer 1:
Drodzy nauczyciele, wychowawcy oraz inni pracownicy szkoły! Dziękujemy za wszystko, za cały trud i cierpliwość włożone w pracę z nami. Dziękujemy za troskę i pomoc, na którą zawsze mogliśmy liczyć. Przepraszamy za wszystkie zmartwienia i przykrości, których byliśmy autorami. Dołożymy wszelkich starań, abyście byli z nas dumni i mieli satysfakcję, że wychowaliście nas na dobrych ludzi. Przyjmijcie od nas ten skromny upominek
(Rozdanie serc – podkład „Szczęśliwej drogi już czas”)
Konferansjer 2:
A teraz zapraszamy na energetyczny show grupy chłopców z klasy 6c!
8) (Taniec breakdance)
Konferansjer 2:
Bardzo ładnie żegnacie się z nami i z nauczycielami. Ale my piątoklasiści też coś dla Was mamy:
9) Pożegnanie przez klasy 5:
Tyle zdarzeń między nami,
Tyle było słów.
Tyle spotkań, wspólnych zabaw,
Dziś to przeszłość już.
Kiedyś po latach,
Wspominać będziemy wszystko.
Nasze pierwsze przyjaźnie,
I szczęśliwe dzieciństwo.
Gdy opuścicie już te szkolne mury,
To nade wszystko pamiętajcie o tych –
Którzy wiele lat trudzili się,
Abyście kiedyś byli mądrymi i dobrymi ludźmi
Po wakacjach nowa szkoła,
I kolejna szansa woła!
Niech Wam miło czas upływa.
Niech Wam słońce zawsze świeci.
Niech nauka lekką będzie,
By dobrze było słychać o Was wszędzie!
Szóstą klasę dziś żegnamy!
Szkoda! Fajni z nich koledzy.
Będziemy Was pamiętali.
Wy odwiedźcie nas tu kiedyś!
Konferansjer 2:
Drodzy szóstoklasiści. Gratulujemy Wam ukończenia szkoły. Jesteście wolni i szczęśliwi. Dziś kończy się pewien etap waszego życia. Czeka Was nowa szkoła, nowi koledzy i nauczyciele. Życzymy Wam, aby nauka w gimnazjum coraz bardziej poszerzała Wasze horyzonty myślowe, a zdobyta tam wiedza pomogła lepiej zrozumieć otaczający Was świat. Życzymy Wam, aby tam zawarte przyjaźnie okazały się szczere i trwałe. Nie mówimy Wam żegnajcie, lecz do zobaczenia za rok. Mamy nadzieję, że utorujecie nam ścieżki.
(wręczanie kwiatów – podkład „Na pożegnanie”)
10) Piosenka („Na pożegnanie”)
Konferansjer 1:
Dziękujemy Wam, nasi młodsi koledzy i koleżanki. Ustępujemy Wam zaszczytnego miejsca najstarszych w szkole i przekazujemy opiekę na młodszymi klasami. Przestrzegamy przed złym zachowaniem i brakiem systematyczności. Walczcie z tym, nawet jeśli nie zawsze się udaje. Postarajcie się również żyć ze wszystkimi
w zgodzie i przyjaźni.
11) Dirty Dancing
Konferansjer 1:
Drodzy uczniowie, nauczyciele, rodzice!. Czas już się pożegnać
Konferansjer 2:
Dziękujemy wszystkim za przybycie, żegnamy wszystkich gości, a wychowawców, uczniów i rodziców zapraszamy do klas.
12) Piosenka: „To już jest koniec” (Elektryczne gitary)