Konspekt zaburzonej głoski "g"

KONSPEKT ZABURZONEJ GŁOSKI „g”
CEL TERAPEUTYCZNY:
- wzajemne zaufanie,
- atmosfera życzliwości, sympatii, bezpieczeństwa, zrozumienia;
- nauczenie dziecka wiary we własne siły.
CEL DYDAKTYCZNY;
- wywołanie głoski, korekta wad wymowy;
- dziecko doskonale wie, jak brzmi prawidłowo głoska „g”;
- dziecko potrafi dobrze wymówić głoskę „g”.

TOK ZAJĘĆ:
I. Ćwiczenia manualne:
- łamanie z drutu – gitara,
- wydzieranka z kolorowego papieru (gruszka),
- układanki, nawlekanie koralików, lepienie z plasteliny, masy solnej, malowanie palcami, gąbką.
II. Ćwiczenia oddechowe:
- dmuchanie piórek, na piłeczkę pingpongową (wyścigi piłeczek), na wiatraczek, na kulkę z waty, chuchanie na zmarznięte ręce, nadmuchiwanie balonika, naśladowanie śmiechu różnych osób, wyścigi chrupek, dmuchanie na zabawki powieszone na nitce, dmuchanie przez rurkę, puszczanie baniek mydlanych, chłodzenie „gorącej zupy” – dmuchanie ciągłym strumieniem
PROGRAM DO ZABURZONEJ GŁOSKI
III. Ćwiczenia narządów artykulacyjnych.
Ćwiczenia warg:
- wymawianie na przemian a-o przy maksymalnym oddaleniu od siebie wargi górnej i dolnej,
- oddalanie od siebie kącików ust – wymawianie iiiii,
- zbliżanie do siebie kącików ust – wymawianie uuuu,
- naprzemienne wymawianie i-u,
- cmokanie,
- parskanie,
- masaż warg zębami (górnymi dolnej wargi i odwrotnie),
- naprzemienny uśmiech i ryjek”,
- mocne zaciskanie warg,
- nakładanie dolnej wargi na górną i odwrotnie,
- napełnianie policzków powietrzem (balonik),
- wysuwanie warg w przód, następnie przesuwanie w prawo, w lewo,
- wysuwanie warg w przód, następnie krążenie wysuniętymi wargami.
Ćwiczenia języka:
- wysuwanie języka – język wąski, język szeroki,
- „głaskanie podniebienia” czubkiem języka,
- zabawa „Baba w buzi”,
- oblizywanie dolnej i górnej wargi przy ustach szeroko otwartych,
- wysuwanie języka w przód i cofanie w głąb jamy ustnej,
- „konik” – kląskanie czubkiem języka o podniebienie twarde,
- dotykanie czubkiem języka na zmianę górnych i dolnych zębów, przy maksymalnym otwarciu ust,
- oblizywanie zębów po wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni dziąseł pod wargami, usta zamknięte,
- „sklejanie pierogów” – nagryzanie brzegów języka zębami,
- „łopatka” – wysuwanie szerokiego języka z buzi nie dotykając zębów,
- „ssanie cukierka” językiem lub naśladowanie,
- zdmuchiwanie skrawka papieru umieszczonego na czubku języka,
- „wyżymaczka” - przeciskanie języka przez maksymalnie zbliżone zęby,
- „zaczarowane miejsce” – odklejanie czubkiem języka z przedniej części podniebienia twardego chrupki, opłatka, czekolady, nutelli itp.

IV. Wywoływanie głoski „g”
Na dywanie w pozycji leżącej wymyślamy wyrazy zaczynające się na „gi”; kiedy jest wywołana próbujemy w izolacji.
- „g” w izolacji,
- w sylabie: gu, gy, go, ge, ga (nagłos), ago
- w wyrazie,
– w nagłosie
1. gitara, gilotyna, gil
2. gapa, Gargamel, gazik, gaik, gaj, gaz
3. gepard, gęś, gest
4. gorąco, gofry, goście, goń, gotować
5. guzik, górnik, guma, góra, góral
- w śródgłosie
1. cegiełka, igiełka, mgiełka, figiel
2. magazyn, pomagać, biegać, rogalik, zagajnik, wagary
3. zagon, wagon, śniegowy, zabiegowy, jagoda, wygoda, pogoda, zgoda, niezgoda;
- w zdaniu:
Garnek grochu. W garnku są grzyby. Wagon węgla. Magdę boli gardło. Gruba igła.
- w mowie spontanicznej- opowiadanie obrazka, historyjki obrazkowej, rozwiazywanie zagadek, zabawy.
Przykład zabawy:
Zamień się w małego gorylka, pofigluj razem z nim, powiedz co robi:
1. Klepie swoje nogi
2. Pokazuje rogi
3. Mruga powiekami
4. Mlaska wargami
Pokoloruj i nazwij obrazki.
V. Próba wywołania głoski.
VI. Relaksacja przy muzyce.
VII. Zachęcanie rodziców do ćwiczeń przed lustrem.

Opracowała:
Renata Sawa