Jak się uczyć języka niemieckiego

Bezwzględny priorytet w wychowaniu młodego człowieka ma dom rodzinny. Podmiotem wychowania i kształcenia jest uczeń, a zadaniem domu i szkoły jest pomóc dziecku w kształceniu jego osobowości. Przewodnią myślą wspólnych działań wychowawczych rodziców i nauczycieli mogą być słowa Janusza Korczaka o prawie dziecka do pełnego rozwoju: „Szczytem nauki pedagogicznej jest możliwość dania dziecku poznania siebie, zrozumienia siebie”. Podstawą działań wychowawczych powinno być rozbudzenie w uczniach chęci dążenia do szukania i rozwijania wewnętrznych możliwości. Osiąganie celu takiego wychowania zależy zarówno od postawy nauczyciela jako wychowawcy, jak i rodziców.
Czynnikami niezbędnymi w realizacji celów wychowawczych są uczenie:
* miłości (wobec siebie i innych ludzi)
* życzliwości (pomoc słabszym, młodszym itp.)
* optymizmu (odwagi w podejmowaniu decyzji szukania możliwości w rozwiązywaniu różnych problemów)
* odpowiedzialności i dbałości o pozytywne myśli, słowa i czyny (wskazanie na troskę o rozwój swojego umysłu, ducha i ciała)

Celem rodziców i wychowawców jest zmiana sposobu myślenia u dzieci, czyli zmiana myślenia negatywnego na pozytywne.

Myślenie negatywne polega na:
* zakładaniu rzeczy nierealnych, np. „wszyscy muszą mnie lubić”
* stosowaniu stwierdzeń samoniszczących: „i tak sobie z tym nie poradzę, i tak się tego nie nauczę itp.”
* koncentrowaniu się na negatywnych stronach sytuacji, zdarzeń
* rozpatrywaniu zdarzeń w izolacji od kontekstu, np. „skoro dostałem dwóję, to jestem głupi”
* pochopnym wyciąganiu wniosków, np. „nauczyciel nie uśmiechał się do mnie, na pewno mnie nie lubi” itp.
* przecenianiu niektórych zdarzeń, np. „jak nie dostanę się do wybranej szkoły, to już nie mam co robić w życiu”

Myślenie pozytywne polega na:
* realnym patrzeniu na życie i wydarzenia, np. nie wszyscy muszą mnie lubić, to jest naturalne
* stosowaniu pozytywnych stwierdzeń w stosunku do siebie, np. „na pewno to dobrze napiszę, przecież się uczyłem”
* koncentrowaniu się na pozytywnych stronach sytuacji i zdarzeń
* kontroli myślenia, gdy pojawiają się myśli negatywne, trzeba powiedzieć im : stop! i zająć się czymś przyjemnym
* wyciąganiu prawidłowych wniosków, np. nauczyciel nie uśmiechnął się, bo może ma jakiś problem, może się źle czuje
* wykorzystaniu pewnego poziomu lęku jako czynnika dopingującego do działań

Aby osiągać pozytywne wyniki w nauce, należy odpowiednio gospodarować czasem. Wyróżniamy następujące strategie umiejętnego gospodarowania czasem:
* prowadzenie kalendarza zajęć, rozplanowanie w czasie tego, co należy zrobić
* nie zostawianie wszystkiego „na ostatnią chwilę”
* zarezerwowanie trochę czasu na załatwienie rzeczy, które nie sposób przewidzieć
* uszeregowanie zadań od najbardziej do najmniej ważnych oraz odpowiednie planowanie czasu do tego
* skoncentrowanie się na rozwiązaniu sprawy, zadania, a nie na wspominaniu dawnych niepowodzeń lub przewidywaniu problemów związanych z realizacją zadania
* niewykonywanie kilku rzeczy na raz
* dzielenie na etapy większych zadań, rozkładanie ich w czasie
* przeznaczenie czasu również na odpoczynek, relaks
* praca w optymalnym dla siebie tempie, bez pośpiechu (powolność jest lepsza od pośpiechu)

Najskuteczniejsze sposoby uczenia się języków obcych:
* widoczna jest jednoznaczna preferencja uczenia się w ciszy i spokoju, co uczniowie odnoszą nie tylko do pracy w warunkach domowych, ale i podczas lekcji w szkole
* wyraźnie wzrasta tendencja do uczenia się języków obcych z pomocą środków technicznych-radia, telewizji, komputera i podręczników z kasetami, co do niedawna było w stadium prawie szczątkowym
* dla ponad połowy młodzieży lekcje w klasie szkolnej są najskuteczniejszą formą uczenia się języków obcych
* dość powszechne przeświadczenie o wielkim znaczeniu korepetycji w uczeniu się języków obcych potwierdza jedna trzecia uczniów, których rodzice są w stanie finansować taką formę dodatkowej nauki
* zupełnie znikły wpływ, w sensie udzielania skutecznej pomocy w uczeniu się mają rodziny badanych uczniów
* słowa i zwroty można kojarzyć z przedmiotami lub sytuacjami
* można to, czego się dziecko uczy, zapisywać na niewielkich karteczkach, które rozwiesza się wszędzie, aby móc ciągle powtarzać

Otaczająca nas rzeczywistość wymusza coraz wyraźniej konieczność posługiwania się językami obcymi.


Bibliografia:

* „Języki obce w szkole”
* „Materiały dla wychowawców” – Elżbieta Gapińska