Zabawy rozładowujące napięcie i agresję do wykorzystania w pracy z grupą świetlicową

Interesujące zabawy, które można wykorzystać zarówno w pracy z grupą świetlicową, podczas zajęć sportowych, na lekcjach wychowawczych oraz do prowadzenia innych, ciekawych zajęć.

1.Balon złości – zajęcia odbywają się w kręgu. Każdy z uczestników zajęć otrzymuje kolorowy balonik. Prowadzący prosi, aby wychowankowie wyobrazili sobie, że jest to przestrzeń, w którą mogą „wdmuchnąć” każdy rodzaj złości. Prosi uczniów, aby każdy z nich po kolei napełnił swój balon powietrzem. Każde wdmuchnięcie to określony rodzaj negatywnej emocji. Prowadzący zachęca uczniów,
by wypowiadali głośno emocje, złości i przykrości, które „wdmuchują” w balon np. nie dostałem piątki i się zezłościłem; obraziłem kolegę, bo on mnie tez obrażał; byłem wczoraj zły, bo plac zabawy był zamknięty itp. Gdy każdy z uczestników nadmucha już sporych rozmiarów balon - pełen złych emocji - następuje uroczyste upuszczenie negatywnej energii i uczniowie puszczają balony.
2.Mapa wściekłości – prowadzący dobiera uczniów w pary. Każda para otrzymuje spory arkusz białego papieru oraz kolorowe kredki. Uczniowie w parach na zmianę odrysowują swoją postać na wielkich arkuszach. Gdy każdy z uczestników posiada już arkusz z narysowanymi konturami swojej osoby, prowadzący prosi, aby za pomocą kredek zaznaczyć obszary, „które najczęściej się złoszczą” (uczniowie zamalowują często ręce – agresja; głowa – złe myśli, serce – negatywne uczucia itp.). Następuje omówienie prac uczniów, każdy ma prawo przedstawić swoją mapę.
3.Stado słoni – prowadzący prosi uczestników by wyobrazili sobie, że za pomocą nóg mogą „wytupać” negatywne emocje. Włącza muzykę i prosi uczniów o swobodne spacerowanie lub bieg truchtem na dywanie w rytm muzyki. Gdy muzyka cichnie ( na sygnał prowadzącego) uczniowie z całej siły tupią nogami o podłogę, wyobrażając sobie, że w ten sposób pozbywają się negatywnej energii.
Po zakończeniu ćwiczenia następuje jego omówienie: O jakich zdarzeniach/emocjach myśleli uczniowie tupiąc nogami? Co czuli w czasie trwania ćwiczenia? Co czują po jego zakończeniu?
4.Tornado – uczniowie otrzymują gazety, kartki papieru, bibułę i inne rzeczy o ciekawej fakturze, które będą w stanie podrzeć. Wszyscy siedzą na podłodze. Prowadzący prosi, aby dzieci wyobraziły sobie, że są zdenerwowane i rozładowują złość i agresję, niszcząc gazety, kartki i inne rzeczy. Prowadzący prosi, by uczniowie komentowali swoje odczucia podczas ćwiczenia. Po zakończeniu „niszczenia złości i zdenerwowania” prowadzący prowadzi z uczniami rozmowę na temat ich uczuć i spostrzeżeń. Na tym przykładzie tłumaczy również, że złość może być konstruktywna i zamieniona w coś pozytywnego, ładnego i miłego. Jako potwierdzenie prosi uczestników, by z resztek gazet i ścinków stworzyli na kartce papieru pracę plastyczną o dowolnej tematyce. Można również zaproponować dzieciom stworzenie pracy o tematyce nawiązującej do ich najpiękniejszych wspomnień, czy rzeczy budzącej w dzieciach pozytywne uczucia.
5.Jestem wyjątkowy – zabawa polegająca na eliminowaniu złości i negatywnych emocji wynikających z braku akceptacji, poczucia własnej wartości. Prowadzący rozdaje każdemu uczestnikowi kartkę papieru oraz mazak. Uczestnicy są poproszeni o wypisanie na kartce po lewej stronie, w linii pionowej swojego imienia. Zasada jest taka, że każda kolejna litera imienia dziecka stanowi pierwszą literę wyrazu w linii poziomej. Tym samym każdy z uczestników dopisuje kolejno do każdej litery pozytywne cechy swojego charakteru, wyglądu, usposobienia. Jeżeli któryś z uczestników ma trudności z pozytywną oceną samego siebie, prowadzący może naprowadzać i dawać wskazówki.
6.Start rakiety – Istotą ćwiczenia jest wykonywanie przez dzieci określonych przez nauczyciela czynności np. stukanie palcami o dywan, klaskanie, tupanie nogami, naśladowanie brzęczenia owadów itp. Ćwiczenie opiera się na stopniowaniu natężenia dźwięków wydawanych przez uczniów tzn. na początku uczniowie wykonują daną czynność cichutko, a potem coraz głośniej. Gdy moc każdego ćwiczenia jest już wystarczająca, na koniec wykonywania poszczególnych czynności wychowawca daje sygnał np. uderzając w bębenek. Dzieci wstają gwałtownie lub wyskakują w górę podnosząc ręce oraz wydają okrzyk RAKIETA WYSTARTOWAŁA. Następnie powoli kucają, ich ruchy stają się spokojniejsze aż do całkowitego wyciszenia. Nauczyciel oświadcza wówczas spokojnym tonem RAKIETA ZNIKNĘŁA ZA CHMURAMI.
7.Przeciąganie liny – popularna wśród dzieci zabawa, kształtująca nie tylko siłę, lecz również pozwalająca na rozładowanie negatywnego napięcia. Prowadzący przygotowuje linę lub mocny sznurek. Wychowanków dzieli na dwie grupy równe pod względem siły i wytrzymałości. Każda z grup ustawia się na dwóch przeciwległych końcach liny. Ta grupa, która przeciągnie „rywali” na swoją stronę wygrywa. Zabawa pozwala na pozbycie się negatywnych emocji dzięki ćwiczeniu siłowemu oraz zmęczeniu, daje też szansę na dostrzeżenie przez wychowanków „plusów” zgodnego współdziałania w grupie.
8.Lustro – wychowawca grupy dobiera uczniów w pary. Uczniowie siadają naprzeciwko siebie. Prowadzący rozdaje jednej osobie z pary kartoniki z wypisanymi nazwami różnych uczuć i emocji. Zadaniem uczestnika posiadającego kartoniki jest, za pomocą mimiki twarzy, pokazać daną emocję/uczucie. Druga osoba musi odgadnąć jaka to emocja i wskazać jej przeciwieństwo, czyli odczucie lub emocję pozytywną. Jeżeli uczniowie mają problemy z wyrażeniem uczuć tylko za pomocą mimiki, możemy ułatwić zadanie. Tym samym pozwalamy uczniom na opisywanie wyrazów podanych na kartonikach również za pomocą słów i gestów.
9.Minuta – zabawa pozwalająca na ćwiczenie umiejętności wyciszenia się i skupienia uwagi. Prowadzący wyjaśnia uczestnikom, że 1 min.=60 sekund. Następnie może przy pomocy zegara, przedstawić uczestnikom mechanizm przebiegu jednej minuty. Uczniowie wsłuchują się w tykanie zegara. Następnie każde z dzieci zajmuje wygodnie miejsce na dywanie i zamyka oczy. Prowadzący prosi uczestników o skoncentrowanie się. Na sygnał prowadzącego każdy z uczestników w ciszy odlicza minutę. W tym samym czasie prowadzący włącza stoper. Gdy któryś z uczestników stwierdzi, że minuta już minęła, wstaje. Osoba, która najdokładniej odmierzy minutę bez użycia zegara, wygrywa.