Idzie wiosna. Konspekt zajęć w przedszkolu

Konspekt zajęć w przedszkolu

Temat kompleksowy: „Marcowa pogoda”
Temat zajęć: „Idzie wiosna”

Cele ogólne:
- zapoznanie z charakterystycznymi oznakami wiosny;
- rozwijanie umiejętności uważnego słuchania i wypowiadania się na dany temat;
- rozwijanie umiejętności analizy sylabowej i głoskowej wyrazów.

Cele operacyjne: (dziecko)
- układa historyjkę obrazkową i opowiada jej treść;
- zna zwiastuny nadchodzącej wiosny;
- dzieli wyrazy na sylaby, przelicza ilość sylab w wyrazie;
- wyróżnia pierwszą i ostatnią głoskę w wyrazie;
- naśladuje ruchem czynności podane przez nauczyciela;
- współdziała z rówieśnikami i nauczycielem w sytuacji zadaniowej.

Środki dydaktyczne: opowiadanie Cz. Janczarskiego „Do widzenia, bałwanku”, sylwety do opowiadania, historyjka obrazkowa, tamburyn, ilustracje związane z wiosną, nagranie „Poranka” E. Griega, ziarna fasoli, cebula, słoiki z gazą, doniczka z ziemią, konewka z wodą.

Formy pracy:
zbiorowa
grupowa
indywidualna


Przebieg zajęć:
1. „Marzec czarodziej” - powitanie piosenką.
2. „Do widzenia, bałwanku” - słuchanie opowiadania Cz. Janczarskiego ilustrowanego obrazkami. Rozmowa na temat opowiadania, udzielenie odpowiedzi na pytania nauczyciela:
Kto zastukał w szybę domku Uszatka?
O kogo bali się Miś i Kogucik?
Co stało się z Bałwankiem?
Dlaczego Bałwanek opuścił przyjaciół?
Dokąd popłynął?
Co stałoby się z Bałwankiem, gdyby tego nie zrobił?
Jaka pora roku się zaczęła?

3. „Żegnaj zimo” - Historyjka obrazkowa. Nauczyciel układa obrazki w losowej kolejności, dzieci porządkują je według związku przyczynowo-skutkowego i opowiadają
o wydarzeniach w niej przedstawionych. Zwrócenie uwagi na wypowiadanie się pełnymi zdaniami.
4. „Dotknij wiosennego słońca” - zabawa ruchowa. Dzieci biegają po sali w rytmie wystukiwanym przez nauczyciela na tamburynie. Podczas przerwy w grze zatrzymują się, wspinają wysoko na palce z równoczesnym wzniesieniem głowy i ramion w górę – próbują dotknąć wiosennego słońca.
5. „Idzie wiosna” - zabawa dydaktyczna. Spośród różnych ilustracji dzieci wybierają te, które związane są z nadchodzącą wiosną (przebiśnieg, bocian, krokusy, bazie, jaskółka). Dzieci dzielą ich nazwy na sylaby i próbują policzyć ilość sylab w wyrazach, wyodrębnić pierwszą i ostatnią głoskę w każdym z nich.
6. „Wiosenne słonko” - zabawa ruchowa. Dzieci leżą skulone w rozsypce na dywanie. Pomiędzy nimi, przy nagraniu muzyki, spaceruje słońce – nauczyciel (podczas powtórzenia zabawy – wybrane dziecko). Delikatnie dotyka ono leżących osób. Dotknięte dzieci powoli wstają, przeciągają się i maszerują za słońcem. Kiedy wszystkie dzieci wstaną, tworzą wspólne koło.
7. Założenie wspólnej hodowli fasolki i cebuli. Nauczyciel pokazuje, co będzie potrzebne – ziarna fasoli i cebula, słoiki z zamocowaną gazą, woda i doniczka z ziemią. Dzieci nalewają wody do słoika i układają fasolki na gazie oraz sadzą cebulę w doniczce. Zachęcenie dzieci do dbania o rośliny – przypomnienie o dolewaniu wody fasolce i podlewaniu cebuli. Zwrócenie uwagi na warunki potrzebne do ich wzrostu – woda, światło i ciepło.
Piosenka „Marzec czarodziej”
Chodzi marzec - czarodziej,
po chmurach, po lodzie.
Aż tu nagle hokus - pokus:
i już pączki na patyku
i już trawka na śnieżniku.
Och , ten marzec - czarodziej!

Chodzi marzec - czarodziej,
Po chmurach, po lodzie.
Aż tu nagle hokus - pokus:
słońce rzuca swe błyskotki,
że aż mruczą bazie -kotki
Och, ten marzec -czarodziej!

Chodzi marzec - czarodziej,
po chmurach, po lodzie.
Aż tu nagle hokus - pokus :
przez kałuże skaczą kaczki,
żółte kaczki - przedszkolaczki .
Och, ten marzec - czarodziej !


Cz. Janczarski „Do widzenia, bałwanku”

Ktoś zastukał w szybę. Uszatek szybko podbiegł do okna.
– To ja stukam! – zawołał Kogucik. – Chodź ratować Bałwanka!
Miś wybiegł na dwor. – Co się stało? – spytał zaniepokojony.
– Nasz przyjaciel Bałwanek zaraz utonie... – szepnął przerażony Kogucik.
Uszatek rozejrzał się wokoło. Bałwanka nie było na dawnym miejscu. Spojrzał Uszatek
w stronę rzeki i otworzył pyszczek z przerażenia. Środkiem rzeki płynęły kry. Na jednej
z nich stał Bałwanek. Trzymał w ręce stary kapelusz i dawał nim jakieś znaki. Miś i Kogucik pobiegli w stronę rzeki.
– Bałwanku, gdzieś ty zawędrował! Utoniesz! – krzyczał Uszatek.
Ale Bałwan nie miał wcale zmartwionej miny, uśmiechał się do przyjaciół z daleka. Poprzez
szum wody i trzaskanie kry wołał:
– Do widzenia, przyjaciele! Płynę do kraju pani Zimy! Wiosna się zaczyna! Muszę was
opuścić!
Długo stali na brzegu Miś i Kogucik. Uszatek powiewał chusteczką. A Bałwanek machał
kapeluszem. Kra niosąca Bałwanka na rwącej fali znikła za zakrętem rzeki.