Bezpiecznie poruszamy się po drodze - scenariusz zajęć

Scenariusz zajęć prowadzonych w grupie dzieci 4 – letnich.

Temat: ,,Bezpiecznie poruszamy się po drodze”.

Przewidywane osiągnięcia dzieci:
• uważnie słuchają opowiadania i oceniają postępowanie bohatera,
• znają i nazywają istotne miejsca na ulicy,
• wiedzą, w jakich miejscach ulicy mogą bezpiecznie poruszać się przechodnie oraz gdzie można bezpiecznie przejść przez jezdnię.
• poprawnie śpiewają piosenkę, prawidłowo reagują ruchem i gestem na treść piosenki,
• układają koło z kilku elementów,

Pomoce:
• H. Łochocka, „Jak wróbelek Elemelek leśną dróżką szedł w niedzielę” [w:] H. Łochocka, „O wróbelku Elemelku”, Nasza Księgarnia, Warszawa 1997, s. 9.,
• koła różnej wielkości, koła z kartonu pocięte na połówki, ćwiartki i nieregularnie
• CD Piosenki i zabawy cz. 1 – „Dzieci i światła” (nr 4), krążki (zielony i czerwony)
• Ilustracja przedstawiającą ulicę z wyraźnie zaznaczonym przejściem dla pieszych i sygnalizatorem świetlnym.


Przebieg zajęcia:
1. „Jak wróbelek Elemelek leśną dróżką szedł w niedzielę” – wysłuchanie opowiadania H. Łochockiej. Nauczyciel czyta opowiadanie, dzieci z uwagą słuchają:

Jak wróbelek Elemelek leśną dróżką szedł w niedzielę
Leśna dróżka już od rana jest ogromnie uczęszczana. Gdzie popatrzeć, z każdej strony ruch panuje ożywiony.
Biegną sarny i wiewiórki, zając chyżo zbiega z górki, przelatują ptaków stada, lisek się ostrożnie skrada, nawet jeż i dwa ślimaki powolutku suną w krzaki. Ten na tego z nagła wpada, poszturchuje ów sąsiada... Źle się dzieje – ani słowa! Trzeba ruch uregulować.
Więc milicjant już na drodze na czerwonej stoi nodze: długie skrzydła czarno-białe to wskazówki doskonałe. Gdy rozłoży je w tę stronę – przejście dróżką dozwolone, gdy zaś w tamtą – to przechodzień w poprzek ścieżki może chodzić.
A wróbelek Elemelek do swej cioci szedł w niedzielę, skacząc sobie fiku-miku leśną dróżką po chodniku. Zamyślony, zagapiony, w górę patrzy gdzieś na wrony, idzie prędko, nie uważa, nie wie, na co się naraża.
Bo gdy był w połowie drogi, rzekł milicjant – bocian srogi:
- Czyżby przestał już wróbelek leśnym być obywatelem? Czy przepisy i wskazówki wyleciały mu już z główki? Muszę zrobić ci wymówkę: byłbyś oto zdeptał mrówkę, bo przez dróżkę, tę brzozową, szedłeś dziś nieprawidłowo. Trzeba spisać tu protokół!
Elemelek spojrzał wokół czarnym okiem jak ze szkiełka i załamał swe skrzydełka.
- Już się złego cofnąć nie da. Ot i kłopot! Bieda, bieda!
A tymczasem bocian stary wsunął na dziób okulary, spojrzał bystro i na listku zapisuje sobie wszystko.
- Imię pana?
- Elemelek.
- Jaki zawód?
- No... wróbelek.
- Imię ojca?
- Świszczypałek.
- Imię dziadka?
- ...Zapomniałem...
- Gdzie pan mieszka?
- Tam na lewo, trzecia dróżka, czwarte drzewo.
- A gdzie pan jest urodzony?
- W porzuconym gnieździe wrony.
- Niech wróbelek więc pamięta, że w powszedni dzień czy święta muszą wszyscy, nawet ptaki, na drogowe zważać znaki. Każdy napis, sygnał każdy jest potrzebny, a więc ważny, i nie można jak ta gapa po ulicy sobie człapać. Ten bukowy listek czarny to dla pana mandat karny. Leśna kara dziś wyniesie...
- Oj, czy dużo?
- ...groszy dziesięć.
Elemelek pod skrzydłami miał torebkę z grosikami. Więc zapłacił, schylił główkę i przeprosił grzecznie mrówkę, mówiąc przy tym do bociana:
- Będę odtąd, proszę pana, prawidłowo szedł przez drogę. Zapamiętam tę przestrogę.
Zdaje mi się, że po lesie ta przygoda się rozniesie. Elemelek aż się spocił i spocony szedł do cioci.

2. Rozmowa z dziećmi na temat treści opowiadania, próba oceny postępowania bohatera. Na tablicy umieszczona jest ilustracja przedstawiająca drogę z widocznymi wyraźnie elementami: ulica, chodnik, przejście dla pieszych, sygnalizator świetlny.
Nauczyciel zadaje pytania pomocnicze:
- Do kogo szedł wróbelek Elemelek?
- Kto kierował ruchem na leśnej dróżce?
- Dlaczego bocian-milicjant musiał zatrzymać Elemelka?
- Jak wróbelek został ukarany?
- A czy wy lub inni ludzie możecie poruszać się po naszych
drogach tak, jak wróbelek Elemelek? Dlaczego?
- Jak nazywa się miejsce na ulicy, po którym mogą się
poruszać bezpiecznie ludzie?
- Jak nazywa się miejsce, po którym jeżdżą samochody?
- Pokażcie na ilustracji miejsce, w którym można będzie
bezpiecznie przejść przez ulicę? Jak nazywa się to miejsce?
- Jeżeli na ulicy jest sygnalizator świetlny, to kiedy można
przejść przez ulicę?

3.„Dzieci i światła” – utrwalenie piosenki; zabawa przy piosence.
W trakcie zabawy dzieci śpiewają piosenkę.
Podczas zwrotek dzieci spacerują po sali w różnych kierunkach. Na refren zatrzymują się i śpiewają fragment: razem z mamą muszę stanąć...
Na słowa: a na drugą przejdę stronę... maszerują do przodu. W tym czasie nauczyciel pokazuje odpowiednio do słów krążek czerwony lub zielony.

4. „Ułóż koło” – wybieranie różnych części koła i tworzenie pełnego koła.

Nauczyciel demonstruje dzieciom koła różnej wielkości wycięte z papieru. Dzieci utrwalają sobie w pamięci ich kształt. Każde dziecko otrzymuje kolejno kilka kół pociętych na części: połówki, ćwiartki i kształty nieregularne. Ich zadaniem jest ułożyć koła z otrzymanych elementów. Po ułożeniu dzieci mogą policzyć z ilu elementów składają się koła.
Nauczyciel podchodzi do każdego dziecka i sprawdza poprawność wykonania zadania oraz prosi i przeliczenia elementów koła.