Służbowa podróż - zabawy werbalne na podstawie utworu L.J. Kerna. Scenariusz zajęć

Temat: „Służbowa podróż’- zab. werbalne na podst. utworu
L. J. Kerna .

Cel główny:

-poznanie utworu l. J. Kerna, patrona przedszkola,
-rozwijanie wrażliwości na piękno literatury polskiej,

Cele szczegółowe:

-odpowiada pełnymi zdaniami na pytania dotyczące tekstu,
-wskazuje morał wiersza,
-wskazuje rymy w wierszu, szuka innych wyrazów rymujących się,
-ilustruje tekst wiersza ruchem,

Środki dydaktyczne: płyta CD z piosenka do tekstu L. J. Kerna pt. „Służbowa podróż”, ilustracje ( sylwety) do wiersza: pociąg z wagonami, krajobraz; napis ‘pociąg”,


Przebieg zajęć

1. Zab integracyjna. Wspólne zaśpiewanie piosenki: „Grupowa powitanka’.

Grupowa powitanka
( sł. I. Biśto, muz. P. Kaja)

Na powitanie niech każdy stanie Jak jesteś z nami to zaczynamy.
Niech każdy stanie- raz, dwa, trzy. To zaczynamy – raz, dwa, trzy.
I po ukłonie zaklaszcze w dłonie. Na powitanie, wesoły taniec.
Zaklaszcze w dłonie- raz, dwa, trzy. Wesoły taniec- raz, dwa, trzy.

2. Słuchanie piosenki do tekstu L. J. Kerna pt. Służbowa podróż” ilustrowanej sylwetami pociągu i krajobrazu.

Jedzie pociąg po torze, Z bardzo, bardzo daleka
Jedzie z bardzo daleka. Pociąg ciągnie wagony,
Z jednej strony jest zboże Jest już śpiący troszeczkę
Z drugiej strony jest rzeka. I troszeczkę zmęczony,

Bardzo dobrze by było Ale pociąg, broń Boże,
Po tej drodze dalekiej , Tego zrobić nie może,
Albo w zbożu się zdrzemnąć , Jest w służbowej podróży,
Albo wskoczyć do rzeki. Musi pędzić po torze.

3. Zab. werbalne wysnute z treści wiersza.
-Dlaczego pociąg jest zmęczony?
- Co by się stało gdyby pociąg zatrzymał się , aby odpocząć?
-Co jest ważniejsze, praca czy odpoczynek?
-Co robimy my i nasi rodzice gdy jesteśmy zmęczeni?
-W jaki sposób najlepiej odpoczywać?

4. Ponowne słuchanie tekstu. Wskazywanie wyrazów rymujących się.
Nauczycielka czyta pary wyrazów. Gdy rymują się dzieci klaszczą w dłonie. Jeżeli pary wyrazów nie rymują się , dzieci siedzą spokojnie z opuszczonymi rękami.

5. Zab. ruch. : „Pociągi”.
Dzieci tworzą kilkuosobowe ‘pociągi”. Do piosenki biegają rytmicznie po sali. Na przerwę
w muzyce, pierwsze dziecko przechodzi na koniec pociągu. Gdy znów słychać muzykę, pociągi dalej ruszają w drogę. Zabawa powtarza się kilkukrotnie.

6. Zab. z ilustracją pociągu: przeliczanie wagoników, stosowanie liczebników porządkowych, wymyślanie towarów przewożonych w każdym wagonie ( szukanie analogii do wiersza
J. Tuwima „Lokomotywa’).

7. Układanie skojarzeń do wyrazu „pociąg’.
Nauczycielka wiesza na tablicy wyraz do globalnego czytania. Wspólnie z dziećmi dokonuje jego analizy fonetycznej. Następnie dzieci podają skojarzenia do tego wyrazu.

Wymyślanie określeń bliskoznacznych ( lokomotywa, ciuchcia, ...)

8. Zab. logorytmiczna:
Dzieci ustawione w „pociąg” maszerują po sali, rytmicznie wymawiając tekst (najpierw wolno, a później coraz szybciej).

„Pociąg sapie, tchu nabiera, tchu nabiera.
Rusza wolno, pędzi teraz, pędzi teraz.
Hej, jedziemy w kraj daleki poprzez góry , poprzez rzeki .
Pędzi pociąg ile tchu.
Dalej, dalej.
Pufff , puff, puff, puff, puff, puff”.

9. Ćw. graficzne : uzupełnianie rysunku torów , lokomotywy i wagoników.

Opracowała: Ewa Słomka