Każdy z nas jest inny i wyjątkowy - konspekt zajęć wychowawczych

Konspekt zajęć wychowawczych

Temat: Każdy z nas jest inny i wyjątkowy.

Cele ogólne:
• podwyższanie poczucia własnej wartości;
• trening pozytywnego myślenia i mówienia o sobie;
• ćwiczenie udzielania i przyjmowania pozytywnych informacji zwrotnych.

Cele szczegółowe:
• umie akceptować siebie, swoje doświadczenia;
• trafnie ocenić swoje reakcje, określić swoje stany psychiczne;
• nazwać swoje indywidualne cechy charakteru i wyglądu.

Metody:
• zadaniowa
• ćwiczenia

Formy:
• indywidualna
• zespołowa

Materiały:
• karty pracy „Wzmacnianie poczucia własnej wartości” i „Mój kapitał” (załącznik nr 1) tekst „Samo sprawdzające się przepowiednie” (załącznik nr2): tekst wiersza Antony ego de Mello „Śpiew ptaka” (załącznik nr3); plansza z myślą Goethego; kartoniki z liczbami dla każdego uczestnika zajęć; karteczki z numerami uczestników.

Miejsce:
• świetlica internacka

Czas trwania: 60 min.


Przebieg zajęć:

1. Powitanie- zabawa „ Zgadnij co potrafię”.
Wszyscy siedzą w kręgu. Krzeseł jest o jedno mniej niż uczestników. Osoba stojąca pantomimicznie pokazuje, co potrafi dobrze robić. Po odgadnięciu umiejętności przez grupę, prowadzący podaje hasło: „ krzesło parzy”. Zadaniem młodzieży jest zmienić miejsce. W ten sposób na środku pozostaje jedna osoba bez krzesła, której zadaniem jest zademonstrowanie swojej umiejętności.

2. Ćwiczenie „ Król lew - szara myszka”.
Każda osoba wypełnia kartę pracy (zał. nr1). W tabeli zapisuje odpowiednio sytuacje, w których czuł się źle, był nieważny dla innych, czuł chęć usunięcia się w cień i przeciwnie; miał dobre samopoczucie, czuł się ważnym dla innych, wartościowym.

Omówienie:
- Kiedy się lepiej czujecie? Macie lepszy nastrój? Chęć do działania?
- W jaki sposób możecie sami zadbać o własne samopoczucie, pokonać uczucie niedowartościowania?
Podczas omawiania- kierowanej dyskusji- dobrze jest dojść do wniosku, że na nasze samopoczucie w danej sytuacji wpływa to, jaką postawę przyjmiemy wobec siebie, co o sobie myślimy, jak się oceniamy. Jeśli ocena jest pozytywna, to więcej działań i celów uważamy za osiągalne, jeśli negatywna, to traktujemy zadania stojące przed nami za przekraczające nasze możliwości.

3. Przekaz- pokaz.
W kontekście wysnutych z wniosków w ćwiczeniu „ Król lew - szara myszka” następuje przeczytanie tekstu „ Samo sprawdzająca się przepowiednia” (zał. nr 2) jako ich naukowe potwierdzenie. Po przeczytaniu młodzież zastanawia się nad wnioskami. Wychowawca umieszcza w widocznym miejscu „złotą myśl”:

„Jeżeli traktować człowieka tak,
jakby był tym kim powinien i mógłby być,
stanie się nim”.
( Goethe)

4. Ćwiczenie „Kapitał”
Każdy uczestnik otrzymuje listę pozytywnych cech ( zał. nr 1).Wszyscy czytają ją uważnie. Jeśli uznają, że czegoś brak, dopisują, głośno o tym informując. Ustosunkowują się do poszczególnych cech poprzez zaznaczenie tych, które są im bliskie, charakterystyczne dla nich. Spośród zaznaczonych „własnych zalet” każdy wybiera trzy najbardziej dla siebie cenne. Chętni odczytują je głośno, wyjaśniając, dlaczego wybrali właśnie te.

5. Ćwiczenie Przejrzyj się we mnie”
W puszce znajdują się po trzy kartoniki z każdym z numerów posiadanych przez uczestników zabawy. Uczestnicy losują po trzy kartoniki. Zadanie polega na napisaniu na każdej karteczce z numerem pozytywną informację o adresacie, co mi się w tobie podoba, co podziwiam, lubię. ( Jeśli ktoś wylosował swój numer, zamienia go z sąsiadem). Następnie liściki trafiają do adresatów. W ten sposób każda osoba otrzymuje trzy pozytywne informacje o sobie, może dowiedzieć się, co widzą w nim inni i skonfrontować z samooceną.

Omówienie:
- Wszystkie osoby kolejno kończą zdanie: „Gdy inni mówią mi coś miłego, to...”.

6. Zakończenie
Odczytanie wiersza Antony ego de Mello „ Śpiew ptaka” ( zał. nr 3) jako podsumowanie zajęć z życzeniami, aby wszyscy byli zawsze szybującymi orłami.


Załącznik nr 1

Wzmacnianie poczucia własnej wartości

Ćwiczenie: Sytuacje , w których czujesz się jak:

LEW MYSZKA

MÓJ KAPITAŁ

- Jestem świetnym kumplem, mam w sobie dużo ciepła;
- Umiem opanować stres, umiem pokonywać swoje słabości;
- Można na mnie polegać, jestem osobą wrażliwą;
- Mam w sobie trochę szaleństwa, jestem miłą osobą;
- Jestem na luzie, mam w sobie dużo godności;
- Wzbudzam podziw, umiem zachować się przyjaźnie;
- Logicznie myślę, wzbudzam podziw;
- Pomagam innym, gdy tego potrzebują;
- Jestem przystojny, jestem zgrabna;
- Dbam o siebie, mam piękne włosy (dłonie, oczy,);
- Umiem świetnie tańczyć, ( śpiewać, rysować);
- Fajnie się ubieram, jestem osobą atrakcyjną;
- Inni dobrze czują się przy mnie, dużo wiem;
- Wiem co robić z wolnym czasem.

CECHUJE MNIE:

* inteligencja, * uczynność, * solidność, * poczucie humoru,
* zaangażowanie w to co robię, * wdzięk, * punktualność,
* konsekwencja, * zdecydowanie, energia,
* uśmiech w trudnych sytuacjach,
* mądrość, * dobry gust, * uprzejmość,
* dobre wychowanie, * uroda


Załącznik nr 2

„SAMO SPRAWDZAJĄCE SIĘ PRZEPOWIEDNIE”

W powietrzu wokół nas zawsze znajduje się dużo bakterii. Niemniej jednak są ludzie, którzy regularnie w listopadzie mają grypę, tak jakby bakterie cierpliwie czekały na listopad i hyc – „a nie mówiłem?- jest grypa”.
Jeśli wierzysz, że coś potrafisz, albo jeśli wierzysz, że czegoś nie potrafisz, to w obu przypadkach masz rację.
Na Uniwersytecie Harwardzkim przeprowadzono eksperyment. Trzy grupy studentów trenowały trzy grupy szczurów w przechodzeniu przez labirynt. Mierzono przy tym jak szybko szczury uczyły się znajdować najkrótszą drogę do pożywienia. Pierwszej grupie studentów dano grupę szczurów , które określono jako „Genialne”. Miały one mieć wyjątkowe zdolności uczenia się. Druga grupa studentów otrzymała szczury „ Przeciętne”, a trzecia „ Z niedorozwojem umysłowym”. W czasie eksperymentu obserwowano nie tyle szczury, ale przede wszystkim studentów, którzy je trenowali. Zauważono, że studenci uczący „głupie” szczury, komentowali ich wyniki takimi stwierdzeniami, jak: „no gdzie ty idioto wchodzisz”, „ rusz się ślamazaro, „ ty przygłupie”. Natomiast opiekunowie „genialnych” szczurów gładzili je i zachęcali, używając przydomków w rodzaju „błyskawica”, „Einstein lub komentarzy „ jesteś wspaniały”.
Wyniki w tych trzech grupach były wyraźnie różne. Najszybciej uczyły się szczury „genialne”, potem „ przeciętne”, a najgorzej wypadły szczury „głupie”.
Co w tym dziwnego? To, że szczury w trzech grupach były dokładnie jednakowe. To tylko studenci myśleli, że mają one różne zdolności. Jedyną różnicą między grupami były oczekiwania trenerów.


Załącznik nr 3

Antony de Mello

ŚPIEW PTAKA

Pewien człowiek znalazł jajko orła
Zabrał je i włożył je do gniazda kurzego w zagrodzie.
Orzełek wylągł się ze stadem kurcząt
i wyrósł wraz z nimi.
Orzeł przez całe życie
zachowywał się jak kury z podwórka,
myśląc, że jest podwórkowym kogutem.
Drapał w ziemi szukając glist i robaków.
Piał i gdakał. Potrafił nawet trzepotać skrzydłami
i fruwać kilka metrów w powietrzu.
No bo przecież, czyż nie tak właśnie fruwają koguty?
Minęły lata i orzeł zestarzał się.
Pewnego dnia zauważył wysoko nad sobą,
na czystym niebie wspaniałego ptaka.
Płynął elegancko i majestatycznie
wśród prądów powietrza, ledwo poruszając potężnymi, złocistymi skrzydłami.
Stary orzeł patrzył w górę oszołomiony.
Co to jest?.....
zapytał kurę stojącą obok.
- to jest orzeł, król ptaków -
odrzekła kura.
- Ale nie myśl o tym.
Ty i ja jesteśmy inni niż on.
Tak więc orzeł już o tym nie myślał.
I umarł, wierząc,
że jest kogutem w zagrodzie.