Dzień Edukacji Narodowej - scenariusz przedstawienia

SCENARIUSZ AKADEMII Z OKAZJI DNIA EDUKACJI NARODOWEJ

Data: 14 października 2013r.
Miejsce: sala gimnastyczna MG 2
Czas: ok 30 min.

Osoby odpowiedzialne:

"Bo nauczyciel jest kapitanem,
co na okręcie dookoła świata
Płynie wraz z nami przez szkolne lata"

KIM JEST NAUCZYCIEL – nagranie przed częścią oficjalną
Prowadzący
Bardzo serdecznie witamy w tym uroczystym dniu – Dniu Edukacji Narodowej – zaproszonych gości, wszystkich przyjaciół gimnazjum, którzy przyjęli nasze zaproszenie,
a także bohaterów dzisiejszego dnia: nauczycieli i pracowników naszej szkoły.
Praca nauczyciela wymaga siły charakteru, wytrwałości i poświęcenia. Nie brakuje w niej zarówno radosnych, jak i trudnych, a czasem nawet przykrych momentów. Młodzi ludzie potrzebują kogoś, kto doceni i zauważy cechujące ich zalety, posiadane talenty i dary. Kogoś, kto nie będzie ich osądzać ani potępiać, ale będzie im towarzyszyć, wskazując wyzwania, mobilizując i motywując do pracy czy treningu. Taką osobą dla młodego człowieka jest często nauczyciel. 14 października jest zatem doskonałą okazją, aby podziękować tym, którzy czas i serce poświęcają młodym umysłom.
Mamy nadzieję, że wspólnie spędzone chwile będą stanowić dla Państwa miły upominek. Zapraszam na część artystyczną przygotowaną przez uczniów naszej szkoły.

Przed wejściem dwóch nauczycielek słychać utwór Pink Floyd „Another Brick In The Wall”
Nie potrzebujemy edukacji
Nie potrzebujemy kontroli myśli
Żadnego mrocznego sarkazmu w klasie
Nauczycielu, zostaw te dzieci w spokoju
Hej, nauczycielu, zostaw te dzieci w spokoju!
W sumie to tylko kolejna cegła w murze
W sumie jesteś tylko kolejną cegłą w murze

Nauczycielka 1 – (lekko ironicznie) Koleżanka słyszała tę piosenkę? Odważni Ci uczniowie -oporni, buntownicy, mistrzowie w swojej profesji, powołani do wykiwania każdego nauczyciela i stojąc naprzeciw niego przy tablicy oczekujący cudów. (Przedrzeźniając) Nie potrzebujemy edukacji, dajcie nam spokój nauczyciele.
Nauczycielka 2 – Przecież też to kiedyś śpiewałaś.
N1 ¬– No wiem! (nauczycielki chichoczą razem)
N 2 – I wiadomo, że damy im dzisiaj spokój, bo mamyyyyy święto!
N1 – Wiadomo! Damy spokój i świętujemy!
N2 – W sumie proszę koleżanki, to miło, że młodziaki trochę klasyki znają, bo można z nimi o czymś pogadać. Ta dzisiejsza muzyka, to takie umca, umca albo łupu cupu.
N1 – Teraz, to w ogóle dziwnie się zrobiło. Dziś nie wystarcza już umiejętność posługiwania się liczydłem i przyborami geometrycznymi, jak było dawniej. Na współczesnego nauczyciela czyha obecnie zmora „stechnologizowania”. A przecież „najważniejszą technologią w szkole jest nauczyciel“. I jeśli ta technologia nie działa dobrze, cała edukacja w szkole leży. Teraz necik najważniejszy.
Znam nauczycieli, co sprawdzają tego facebooka i uczniowie im jakieś „lajki” dają, czy coś tam. Kiedyś, to trzeba było mieć autorytet, a teraz lajki.
N2 - Aaaaaa, droga koleżanka przesadza. To chyba jest miło jak ktoś kogoś lubi, a autorytet, to całkiem inna bajka. (z pełną powagą)Trzeba go po prostu dobrze udawać.
N1 – Jak to? (zdziwiona)
N2 – To taka sama historia jak z Yeti. Niby jest ale go nikt nie widział.
N1 – Jakże to tak? (mocno zmieszana)
N2 – (z zadowoleniem) Ale koleżankę nabrałam ! Wiadomo, że autorytet jest i ciężko się na niego pracuje.
N1 – Myślę sobie, dobrze, że jest to święto, bo tak powspominać możne, czyż nie?
N2 – No tak, jest tak wiele spraw, o których często rozmyślam w takich chwilach. Ludzie z którymi walczyłam na froncie pedagogicznym, jakie piękne chwile przeżyłam. Och, aż cieplej się na serduchu robi!
N1 – Nigdy tego nie zapomnimy! A ta praca z uczniami... Oni zwykle narzekają na swoich nauczycieli, twierdzą, że niesprawiedliwie ich oceniają i przekazują wiedzę w nieprzystępny sposób. Zarzucają nam brak cierpliwości. A przecież nauczyciel- też człowiek! Sama wspominam pedagogów, którzy odcisnęli trwały ślad w moim życiu, których darzyłam zaufaniem. Byli gotowi wysłuchać mnie i wesprzeć. Oni na zawsze pozostaną w mojej pamięci.
PREZENTACJA " SZKOŁA DAWNIEJ I DZIŚ"
Piosenka „Unforgettable”
(Prezentacja ze starymi zdjęciami szkolnymi oraz tłumaczenie wykonywanej piosenki)
Niezapomniana...tak właśnie jesteś
Niezapomniana czy blisko czy daleko
Jak piosenka o miłości, która kurczowo się mnie trzyma
Jak myśl o Tobie robi ze mną te rzeczy?
Nigdy nie miałem nikogo ważniejszego
Niezapomniana pod żadnym względem
I jeszcze bardziej, Właśnie taka pozostaniesz
Właśnie dlatego kochana to niesamowite
Że ktoś tak niezapomniany
Myśli, że też jestem niezapomniany

Nie, nigdy wcześniej
Nie miałem nikogo ważniejszego
Niezapomniana pod żadnym względem
I jeszcze bardziej, Właśnie taka pozostaniesz
Właśnie dlatego kochana to niesamowite
Że ktoś tak niezapomniany
Myśli, że też jestem niezapomniany

N1 – Ach, co za wspomnienia! Poczułam się znowu jak wtedy, kiedy byłyśmy na studiach! Pamiętasz?
N2 – Tak! Pamiętasz ten wykład naszej ulubionej pani profesor?
N1 – Który?
N2 – No, ten na który przyszła, zgasiła światło w sali wykładowej i mówiła, że tak wygląda niewiedza. Później włączyła latarkę i powiedziała, że prawdziwy nauczyciel musi być jak światło, powinien pomagać zobaczyć prawdę.

N1 – Aaaa, pamiętam! Mawiała : „Drogie dziewczyny, jeśli chcecie dotrzeć do ludzi, musicie być autentyczne, nie można udawać prawdy.”
N2 – I przy niej poczułam powołanie do tego zawodu.
N1 – Do mnie powołanie przyszło wraz z pierwszą wdzięcznością uczniów i wtedy naprawdę zrozumiałam, co miała na myśli.
N2 – Tak, pani profesor była definicją autorytetu.
N1 – Myślisz, że nasi uczniowie mówią tak czasem o nas?
N2 – To byłaby największa nagroda.
N1 – Do tego zawodu trzeba podchodzić zawsze tak, jakby to był pierwszy dzień pracy. Z taką świeżością, że nawet kiedy czasem człowiek ma gorszy dzień, to się odnajdzie, rozświetli mrok.
N2 – Tak, masz rację, trzeba dzielić się światłem, które w sobie nosimy. Uczniowie widzą pozytywny przekaz. Młode serduszka są szczere.
N1 – Od uczniów też się przecież uczymy.
N2 – Dystansu i elastyczności. (śmieją się)
N1 – Niech światło nas prowadzi!
N2 – Otwierajcie serca i umysły!
PREZENTACJA i PIOSENKA
„Światłoczuła piosenka”
Zapadam się
A za mną reszta dnia
Zapadam się
A potem znów
Wdrapuję się po snach
Dokoła mrok
I we mnie ciemno tak
Tak bardzo
W mój własny szept otulam się
Wołam tu ciebie
Światło nosisz je w sobie
Światło nie zgaśnie choćbyś chciał
Światło pozwól mi choć jeden raz
Tylko jeden raz przy nim znowu ogrzać się
Zapalasz mnie
Powoli budzę się
W górę podnosi głowę kwiat do słońca do ciebie

Światło nosisz je w sobie
Światło nie zgaśnie choćbyś chciał
Światło pozwól mi choć jeden raz
Tylko jeden raz przy nim znowu ogrzać się
Światło w sobie masz
W tobie cudowny dar
Światło w sobie masz
Światło moje mieszka w tobie

Światło nosisz je w sobie
Światło nie zgaśnie choćbyś chciał
Światło pozwól mi choć jeden raz
Tylko jeden raz przy nim znowu ogrzać się

Prowadzący
Wykształcenie to dobro, którego nic nie jest w stanie nas pozbawić. Dziękujemy za trudną pracę i wskazanie właściwej drogi, za wszystkie starania, wkładane w nasze wychowanie i edukację. Za pielęgnowanie w nas podstawowych wartości ludzkich - dobra, prawdy i piękna. Wierzymy, że włożony w nas wysiłek uczyni nas ludźmi mądrymi i szlachetnymi.
Życzymy Wam dużo wytrwałości, sukcesów zawodowych -jak również uśmiechu każdego dnia...

Prezentacja końcowa z życzeniami.