Śpiąca królewna - bajka w wykonaniu sześciolatków

ŚPIĄCA KRÓLEWNA
BAJKA W WYKONANIU
SZEŚCIOLATKÓW

„ŚPIĄCA KRÓLEWNA”

Występują:
- Narrator - I, II
- Król
- Królowa
- Królewna: Aurora
- Książę
- Wróżki:
- Kryształowa wróżka
- Bursztynowa wróżka
- Szafirowa wróżka
- Perłowa wróżka
- Szmaragdowa wróżka
- Rubinowa wróżka
- Diamentowa wróżka
- Zła wróżka: Odelia
- Kucharz
- Kuchcik
- Służba
- Trębacz
- Herold
- Ochmistrz
- Staruszka
- Dwórki
- Szlachetni Panowie

SCENA-1 NA ŚRODKU STOI SALA TRONOWA KRZESŁA KRÓLEWSKIE I KOŁYSKA
Narrator: I Dziś opowiemy wam piękną baśń o potędze czekania, dobra i miłości
Narrator: II Baśń o królewnie, która na swojego królewicza czekała sto lat. Usiądźcie zatem wygodnie i posłuchajcie.
Dwór królewski. Na tronie siedzi: Król, Królowa. Królowa siedząc przytula do siebie maleńką królewnę.
Narrator: I Przed laty, w dawno zapomnianym królestwie żyli sobie dobry król i dobra królowa, którzy ponad wszystko na świecie pragnęli dziecka. Pewnego dnia, w całym królestwie rozbrzmiewały dzwony ku radości wszystkich, królowa powiła córeczkę. Mała królewna urodziła się o wschodzie słońca, dlatego dano jej imię zorzy porannej – Aurora.
Kołysanka Królowej: Śpij dziecino mała lu li lu li Lu. Moja kotka biała mruczy Ci do snu, Za okienkiem ptaszek śpiewa, brzęczą muszki Szumią drzewa, abyś słodko spała lu li lu li lu.
Narrator: II- W całym królestwie rozbrzmiewały dzwony/słychać bicie dzwonów radosna wieść rozeszła się wśród mieszkańców krainy. Po siedmiu dniach król i królowa postanowili uczcić narodziny córki wielką uroczystością zapraszając do zamku wszystkich gości.

Narrator: II - Do pałacu napływali coraz liczniejsi goście: Damy w jedwabnych sukniach, szlachetni panowie,(dopiero teraz wchodzą dworzanie i panowie na scenę)dzielni rycerze. Zaproszono na nią wszystkich, biednych i bogatych, młodych i starych.
Wszyscy pragnęli ujrzeć małą królewnę. Punktualnie o ósmej rozpoczęła się uroczystość [Słychać dźwięk trąb królewskich, wskazujących na to, że za chwilę głos zabierze król]
Król: [z powagą,wzniośle] Drodzy przyjaciele! Szanowni goście! Jak wiecie od lat modliliśmy się o dziecko i oto je mamy [wskazuje na dziecko].Jesteśmy wdzięczni za ten cud, urodziło się bowiem królewskie dziecię. (W tle słychać FANFARY) – PODKŁAD
Ochmistrz: [na scenę wchodzi ochmistrz i przedstawia przybyłe wróżki- PODKŁAD Najjaśniejszy panie, drodzy goście... przybyły matki chrzestne[uderza trzy razy] głośno ich przedstawia
Wróżka Kryształowa:
Bursztynowa Wróżka:
Szmaragdowa: Szafirowa Wróżka: Perłowa Wróżka: Rubinowa Wróżka:
Diamentowa Wróżka:

TANIEC WRÓŻEK
(Po tańcu ustawiają się do składania życzeń)
Wróżka Kryształowa: [podchodzi do kołyski królewny] Ja Wróżka Kryształowa obdarzam Cię urodą, byś szczęśliwą miała młodość [rozrzuca obłok złocistych iskierek]
Bursztynowa Wróżka:
Ja królewno obdarzam cię głosem słowika będziesz pięknie śpiewać.
[Bursztynowa wróżka kładzie u stóp królowej prezencik i odchodzi na swoje miejsce.
Wróżka Szmaragdowa: [pochyla się nad kołyską księżniczki mówiąc] Przyjmij królewno dar dobroci, które życie twe ozłoci[rozrzuca obłok złocistych iskierek]
Wróżka Szafirowa:
Ode mnie królewno otrzymasz dar pięknego poruszania się.
[Szafirowa wróżka kładzie u stóp królowej prezencik i odchodzi na swoje miejsce].

Wróżka Perłowa: A ja obdarzam cię darem wdzięku, wszystko będziesz czyniła z zadziwiającą delikatnością.
[rozrzuca obłok złocistych iskierek]

Wróżka Rubinowa: Królewno będziesz pięknie grać na wszystkich instrumentach.
[rozrzuca obłok złocistych iskierek]
Diamentowa Wróżka: Teraz moja kolej królewno. A ja chcę cię obdarować.... [Gdy nagle... słowa wróżki Diamentowej zostały przerwane, przemknięciem złej wróżki] [Słychać gwałtowny podmuch wiatru i uderzenie pioruna.

ŚCIEŻKA DŻWIĘKOWA –„PIRACI Z KARAIBÓW”

Wróżka Rubinowa: To zła Odelia![ krzyczy]
Król: [przerażony]: Nikt jej nie widział od lat, myślałem, że nie żyje!
Królowa:[równie przerażona]: Pewnie jest zła, że nie została zaproszona na uroczystość
TANIEC ZŁEJ WRÓŻKI DO MELODI PIRACI Z KARAIBOW
Zła wróżka Odelia: Nie zaprosiliście mnie na ucztę małej królewny – sądziliście, że ujdzie to mojej uwadze! Choć nie zaproszona – jestem!
Odelia: [zatrzymuje się przy kołysce] Księżniczka nie otrzymała jeszcze daru ode mnie! Ja też mam dla królewny specjalny podarunek[ przeraźliwy śmiech złej wróżki ha,ha,ha. Zła wróżka krąży wokół kołyski i zaproszonych gości]
Ja wróżka Odelia: Przed zachodem słońca, w dniu swoich szesnastych urodzin królewna ukłuje się w palec wrzecionem i zaśnie na wieki! [Odelia staje z boku i śmieje się z króla i królowej. Wszyscy zgromadzeni szepczą do siebie i odsuwają się ze strachem od czarownicy wróżka wybiega z przeraźliwym śmiechem ]
Diamentowa Wróżka: Nieprawda Królewna nie zaśnie na zawsze zrani się tylko wrzecionem i będzie spała sto lat i jeden dzień. Sto pierwszego dnia zostanie obudzona przez pocałunek królewskiego syna, a potem będzie wiodła życie szczęśliwe i radosne. Przyjmij królewno ten dar [podarunek]
Król i Królowa: Dziękujemy Ci Diamentowa Wróżko za dar życia dla naszej córki.

Król: [woła do siebie Herolda, który podchodzi do króla]
Heroldzie do mnie!

Herold: Jestem najjaśniejszy panie!

Król:
Rozkazuję natychmiast zniszczyć wszystkie wrzeciona w całym królestwie a kto by się odważył prząść pójdzie do więzienia.
[Wśród gości panuje zgiełk, zaczynają się kręcić po całej scenie]

Herold:
Będzie tak jak rozkazałeś panie!
[ Ze sceny po woli schodzą aktorzy]
Narrator: I Tak jak Król rozkazał, wszystkie kołowrotki zostały spalone w całym kraju, by jego córka uniknęła klątwy złej wróżki. [na koniec I sceny]

MELODIA DO ZEJŚCIA ZE SCENY DO UTWORU -CZAJKOWSKI

KURTYNA W DÓŁ

SCENA 2- [ZMIANA DEKORACJI]
PO ŚRODKU SCENY STOI OGRÓD A PO PRAWEJ STRONIE WIEŻA A WNIEJ KOŁOWROTEK KRZESŁO I STARSZA PANI
Narratorzy wychodzą na środek sceny.

Narrator: II-
Nadszedł dzień szesnastych urodzin królewny. Z tej okazji król i królowa postanowili wydać przyjęcie urodzinowe i zaprosić na nie wszystkich mieszkańców królestwa. W zamku wszyscy przygotowywali się do wielkiej uroczystości i już zdążyli zapomnieć o strasznej klątwie Odeli.

[WCHODZĄ TRĘBACZE ]
Słychać głos trąb królewskich
Herold: Z rozkazu króla ogłaszam wszędzie, że jutro uczta udana będzie, a kto się króla radością cieszy, niech na biesiadę do zamku spieszy! Słychać głos trąb królewskich powtórzenie
Narrator: II Po tej wieści ruch niemały zapanował w zamku całym. W kuchni kucharz zaperzony rzuca się na wszystkie strony. Krzyczy, wrzeszczy na kuchcika. [Na scenę wbiegają kucharze ]
Kucharz: (goni kuchcika i wbiegają na scenę] Stój! Stój! Wracaj zaraz trutniu mały! Tyle pracy na nas czeka!
Kuchcik: Po co? Żebym dostał pały?
Kucharz: Wracaj!
Kuchcik: Nie chcę!
Kucharz: Wałkiem zdzielę cię po grzbiecie!
Kuchcik: (Śmieje się) Tyle krzyku, złap mnie najpierw!
Kucharz: Ach, ty smyku! Wracaj! Wracaj!(Wybiegają ze sceny).
Narrator: I W tym samym dniu królewna postanowiła wybrać się na spacer do ogrodu
KRÓLEWNA SZCZĘŚLIWA WCHODZI DO OGRODU Z KOSZYCZKIEM DO MELODII I ZBIERA KWIATY OBKRĘCAJĄC SIĘ , NASTĘPNIE ZATRZYMUJE SIĘ NA ŚRODKU SCENY JEST TROCHĘ ZDZIWIONA ŻE TAK CICHO W OGRODZIE - PYTAJĄC
Królewna: Dlaczego tak cicho w tym ogrodzie? Nie słyszę ptaków, ani pszczół? Jakoś tak dziwnie?
PASAŻ - WLATUJĄ MOTYLKI OKRĄŻAJĄC KRÓLEWNĘ DWA RAZY USTAWIAJĄC SIĘ NA SWOICH MIEJSCACH
Motylki razem wszystkie: Dzień dobry królewno?

Królewna:
Dzień dobry?

Motylek: Królewno dlaczego jesteś smutna?

Królewna: Bo jakoś tak smutno i cicho w tym ogrodzie?

Motylek: Nie smuć się, dziś wszyscy szykują się na Twoje urodziny!

Motylek: Może zatańczysz z nami?

Królewna: Z wielką przyjemnością tylko odłożę koszyczek.

TANIEC MOTYLKÓW – (ściemnienie światła)

PO PRAWEJ STRONIE SCENY STOI WIEŻA KOŁOWROTEK I KRZESŁO TAM SIEDZI STARSZA KOBIETA I PRZĘDZIE NIĆ

Narrator: II Wybiegając z ogrodu, królewna nagle znalazła się przy najwyższej wieży zamkowej, skąd dochodziły dziwne dźwięki. W małej izbie staruszka przędła nić gładką na kołowrotku.
Królewna: [przygląda się zaciekawiona] Dzień dobry? Co pani robi?
Staruszka: Przędę dziecino! Przy pracy szybko godziny płyną.
Królewna: A co się tutaj kręci tak szybko? [wskazuje palcem]?

Staruszka:
Wrzeciono!

Królewna:
Mogę też spróbować?

Staruszka: Proszę bardzo.[wstaje podaje jej rękę wskazując krzesło]. Ale bądź ostrożna !![stojąc z boku mówi jej, następnie odchodzi]

Królewna: A aaa...
Zrobiłam się taka śpiąca [wstaje, przeciąga się i odchodzi]

KURTYNA W DÓŁ

SCENA 3 –[ZMIANA SCENOGRAFI]
PO LEWEJ STRONIE STOI KUCHNIA NA ŚRODKU SALA TRONOWA A PO PRAWEJ WIEŻA W KTÓREJ LEŻY KRÓLEWNA
Narrator: I- Zaproszeni goście w napięciu czekali na rozpoczęcie przyjęcia a po całym królestwie rozchodziły się wspaniałe zapachy pieczonych tortów i babeczek. W kuchni słychać było krzątających się kucharzy, którzy przygotowywali się do uczty.
TANIEC KUCHARZY Z REKWIZYTAMI DO ŚCIEŻKI DŻWIĘKOWEJ - MUZYKA KRÓLEWSKA
- ŁYŻKA DREWNIANA
- MIOTEŁKA
- ŁYŻKA DREWNIANA
- MIOTEŁKA
HEROLD: [ wchodzi oburzony] Co to za tańce? Co to za pląsy? Kucharzu czy wszystko już gotowe na przyjęcie urodzinowe królewny?
KUCHARZ: Oczywiście wszystko gotowe!
HEROLD: Przyjęcie czas zacząć! Służba do mnie!
SŁUŻBA: Jesteśmy Heroldzie[kłaniają się]
HEROLD: Nakrywajcie szybko do stołu i przekażcie królowi że wszyscy goście już czekają
SŁUŻBA: Dobrze Heroldzie [ wychodzą]

FANFARY KRÓLEWSKIE
KRÓL I KRÓLOWA: WCHODZĄ
KRÓL: Drodzy przyjaciele! Dziś świętujemy szesnaste urodziny naszej córki Aurory.
KRÓLOWA: Dziękujemy, że razem z nami jesteście w tym ważnym dniu!
DWORZANIE: Niech królewna żyje nam!
KRÓL: Panie i Panowie pijcie [świętujmy] córki naszej zdrowie!
DWORZANIE: Wiwat! Wiwat! Niech królewna żyje nam!
KRÓL: Zapraszam wszystkich do stołu!
Wszyscy zasiadają do stołu a kuchta wnosi np. torty
ŚCIEŻKĘ DŹWIĘKOWĄ - SCENA ZASYPIANIA
NARRATOR: I tak oto spełnił się zły czar Odeli. Królewna ukłuła się w palec i zasnęła tak jak chciało zaklęcie. Wraz z królewną zasnęło całe królestwo, a zaraz potem cierniste krzewy obrosły pałac zamkowy, uniemożliwiając wejście do niego.

KURTYNA W DÓŁ

SCENA IV –[ ZMIANA DEKORACJI] NA SCENIE STOI TA DEKORACJA CO W III SCENIE
Narrator: (Słychać galop konia] Mijały lata, a legenda o śpiącej królewnie przyciągała wielu dzielnych rycerzy. Gdy stuletnia klątwa dobiegała końca u wrót zamku stanął dzielny książę młodzieniec.
Królewicz: [Na scenę wchodzi piękny książę.]
Dotrzeć do zamku chciałbym niezmiernie, lecz wszędzie ostre kolce i ciernie. Nawet miecz, drogi mi nie otworzy! Hej! Dobre wróżki o pomoc błagam! Pragnę obudzić śpiąca królewnę!
[Pojawia się wróżka niosąca tarczę i miecz]
Wróżka Diamentowa: Weź tę Tarczę Prawdy i Miecz Odwagi, aby pokonać siły zła i uwolnić księżniczkę od strasznego zaklęcia.
KSIĄŻĘ POKONYWAŁ POROŚNIĘTĄ ŚCIANĘ ZAMKU
Narrator: I- Książę pokonał ciernistą ścianę, która okalała zamek, a cudowna tarcza pomogła mu przejść przez porośnięte krzewy. Następnie dotarł do komnaty, w której spała królewna.
Królewicz: [klęka przy królewnie]: Nareszcie Cię odnalazłem! Jaka jesteś piękna?
Narrator: I- Książę pochyliwszy się nad królewną z całego serca pocałował ją. Królewna obudziła się, a wraz z nią całe królestwo. [wszyscy przeciągają się a królewicz podaje rękę królewnie i schodzą z wieży idąc na zamek- środek sceny]
Królewna: Co się stało? Kto ty jesteś miły panie? Czy już pora na śniadanie?
Królewicz: Ach królewno! Sto lat spałaś! Czas już wstać!
Królewna: Sto lat? Więc dlaczego wciąż jeszcze chce mi się spać? (ziewając)
Narrator: Wtem królewna na zamku się pojawiła, rodzicom księcia przedstawiła.
FANFARY
Wchodzi król i królowa
Królowa: Któż to taki?
Królewna: Oto książę, który mnie obudził ze snu.
Król: Dziękujemy ci książę, że zdjąłeś klątwę z królewny.
Król: Proś o co tylko chcesz.
Królewicz: Z całego serca proszę o rękę waszej córki!
Król: Niech tak się stanie!
Narrator: II- Wkrótce odbyło się huczne wesele królewny Aurory z księciem Ryszardem. Zaś książę na pamiątkę strasznego zaklęcia królewnę Aurorę nazywał Śpiącą Królewną. Ryszard był dobrym człowiekiem i dlatego król przekazał mu swoje królestwo wierząc, że będzie mądrze i sprawiedliwie nim rządził.
Narrator: I- Tak oto zakończyła się baśń o pięknej królewnie Aurorze I dzielnym księciu Ryszardzie.

FANFARY –
TANIEC KOŃCOWY DO - Rondo Veneziano

WSZYSCY WCHODZĄ NA SCENĘ I USTAWIAJĄ SIĘ DO WSPÓLNEGO TAŃCA

PO ZAKOŃCZONYM TAŃCU – ZEJŚCIE ZE SCENY DO UTWORÓW –Rondo Veneziano

KONIEC BAJKI

Opracowała: Jolanta Tomaszewska
Przedszkole nr 11 w Raciborzu

Pragnę podzielić się z wami przygotowanym przeze mnie scenariuszem bajki Śpiąca Królewna. Scenariusz został przygotowany według niektórych zaczerpniętych słów Janiny Gillowskiej oraz moich własnych pomysłów.