Mały Ratownik - projekt edukacyjny

PROJEKT EDUKACYJNY
„MAŁY RATOWNIK”

SPIS TREŚCI
Rozdział I. Wstęp ........................................s. 3.
Rozdział II. Charakterystyka placówki, w której realizowany będzie projekt ... ......s. 4.
Rozdział III. Znaczenie pierwszej pomocy ........................................s. 5.
Rozdział IV. O moim projekcie ........................................s. 7.
Rozdział V. Treści programowe, metody i formy pracy .....................................s. 9.
Rozdział VI. Zadania dla ucznia i nauczyciela ........................................s. 11.
Rozdział VII. Prezentacja projektu........................................s.14.
Rozdział VIII. Ewaluacja ........................................s.15.
Rozdział IX. Rezultaty projektu ........................................s. 15.
Rozdział X. Budżet ........................................s. 16.
Rozdział X I. Literatura........................................s. 18.
Rozdział XII. Załączniki ........................................s. 19.

I.WSTĘP
Integracja jest bardzo ważnym czynnikiem w osiągnięciu pełni praw obywatelskich przez osoby niepełnosprawne. Podstawą realizacji celów publicznego kształcenia jest założenie, że każde dziecko posiada pewne podstawowe właściwości, takie jak potrzeba uczenia się nowych rzeczy, wyobraźnia, potrzebę niezależności, zdolności twórcze, które umożliwiają mu realizację obowiązku szkolnego. Integracja oznacza, że nauczanie dziecka niepełnosprawnego odbywa się w regularnej masowej szkole. W ten sposób integracja jest jednym ze środków kształcenia ogólnego, jest środkiem sprzyjającym rozwojowi kompetencji społecznej, lecz także ważnym samoistnym celem kształcenia. Umożliwiając uczniom z deficytami rozwoju naukę w szkole masowej uzyskujemy obopólne korzyści. Pozwala to uczniowi niepełnosprawnemu na optymalny rozwój w naturalnym środowisku społecznym, w warunkach umożliwiających zaspokajanie różnych potrzeb, przygotowuje osoby niepełnosprawne do pracy zawodowej, pełnienia ról społecznych i samodzielnego podejmowania odpowiedzialnych zadań, a także do radzenia sobie w świecie osób sprawnych.
W moim projekcie zajęłam się problematyką udzielania pierwszej pomocy, gdyż uważam, że jest to bardzo ważna kompetencja. W mediach słyszymy o małych bohaterach, którzy wzywając pomoc na czas, uratowali życie bliskiej osobie. Pomyślałam, że warto nauczyć również i moich uczniów tej ważnej umiejętności, aby właściwie zareagowali w ewentualnej sytuacji zagrożenia.
Projekt opracowałam dla uczniów klasy trzeciej szkoły podstawowej. Weźmie w nim udział dwanaścioro dzieci , w tym jedna dziewczynka posiadająca orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego z uwagi na upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim.

II. CHARAKTERYSTYKA PLACÓWKI, W KTÓREJ BĘDZIE REALIZOWANY PROJEKT
Projekt edukacyjny „Mały ratownik” realizowany będzie w publicznej szkole podstawowej, która jest placówką oświatową położoną w gminie liczącej około dziewięć tysięcy mieszkańców. Jest to gmina wiejska, a jej mieszkańcy pracują głównie w sferze rolniczej: uprawa roli lub praca w zakładach przetwórczych.
W szkole obecnie uczy się około stu dzieci w klasach I-VI. Przy szkole funkcjonuje również publiczne przedszkole. W naszej placówce pobierają naukę również dzieci posiadające orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego z uwagi na upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim oraz umiarkowanym.
W placówce zatrudnionych jest dziesięciu nauczycieli posiadających pełne kwalifikacje do prowadzenia zajęć edukacyjnych oraz dwie osoby związane z działalnością administracyjno-gospodarczą.
Uczniowie uczęszczają na dodatkowe zajęcia dydaktyczno-wychowawcze, logopedyczne, sportowe, rewalidacyjne. Mogą korzystać z biblioteki szkolnej i sali gimnastycznej. Zajęcia odbywają się w sześciu klasopracowniach oraz sali informatycznej. Teren wokół szkoły jest duży. Znajduje się na nim boisko do piłki nożnej i siatkówki oraz bieżnia i skocznia. Wokół jest dużo zieleni.
Placówka współpracuje ze środowiskiem lokalnym, Domem Opieki Społecznej oraz gminą. Dzieci występują na dożynkach gminnych, biorą udział w konkursach organizowanych przez Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury. Organizowane są uroczystości takie jak Dzień Babci i Dziadka, Dzień Matki i Ojca oraz Festyny Rodzinne, na które zapraszani są mieszkańcy okolicznych wsi.

III. ZNACZENIE PIERWSZEJ POMOCY
Pierwsza pomoc to czynności mające na celu ratowanie zagrożonego życia i zdrowia osób, które nagle zachorowały lub uległy wypadkowi. Pierwszej pomocy udziela się zazwyczaj na miejscu wypadku, przed przybyciem lekarza.
Według danych Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) corocznie w wypadkach drogowych ginie około 47 000 osób (stan na dzień 31 grudnia 2007 roku). Natomiast wyniku innych wypadków lub zatruć traci życie około 30 000 osób. Szacuje się, że liczby te mogłyby być o kilka tysięcy niższe, gdyby świadkowie tragicznych zdarzeń udzielali ofiarom pierwszej pomocy.
Gdy w wyniku urazu, zatrucia, nagłego zachorowania dochodzi do zagrożenia życia, pierwsza pomoc, udzielona jeszcze przed przybyciem pogotowia ratunkowego przez przypadkowych świadków zdarzeń, nie tylko zapobiega pogorszeniu się stanu ofiary, ale ma decydujący wpływ na jej przeżycie.

Brak umiejętności Polaków w zakresie pierwszej pomocy jest niewiedzą zabójczą. Każdego roku w Polsce kilka tysięcy osób umiera tylko dlatego, że świadkowie zdarzenia nie podejmują czynności ratowniczych. Dokonują w ten sposób wykroczenia wobec art. 162 Kodeksu Karnego. §1. Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. §2. Nie popełnia przestępstwa, kto nie udziela pomocy, do której jest konieczne poddanie się zabiegowi lekarskiemu albo w warunkach, w których możliwa jest niezwłoczna pomoc ze strony instytucji lub osoby do tego powołanej.
Znajomość udzielania pierwszej pomocy ma bardzo duże znaczenie, ponieważ bardzo często od jej sprawnego udzielenia zależy zdrowie, a często i życie. Pomimo prób wyeliminowania różnego rodzaju zagrożeń czyhających praktycznie w każdym miejscu, nieostrożność, nieodpowiedzialność oraz brak wyobraźni często prowadzą do różnego rodzaju zagrożeń i wypadków. Bez względu na miejsce i okoliczności wypadku, umiejętność odpowiedniej pomocy w zasadniczy sposób przyczynia się do zwiększenia szans szybkiego powrotu do zdrowia a często ratuje życie. Dlatego znajomość, chociaż w minimalnym stopniu i chęć udzielenia pierwszej pomocy u ogółu społeczeństwa jest bardzo ważna. Zwykły człowiek przy udzielaniu pierwszej pomocy musi postępować ściśle według określonego toku postępowania. W każdej placówce medycznej zasady postępowania przy udzielaniu pierwszej pomocy są takie same, chociaż niektóre działania są zastępowane przez specjalistyczną aparaturę. Jak dotąd nauka nie znalazła żadnego sposobu odwrócenia martwicy jakiejkolwiek tkanki, dlatego przeciwdziałanie jej wystąpienia przez udzielenie sprawnej i szybkiej pomocy jest jedynym sposobem. Pierwsza pomoc w zatrzymaniu krążenia i oddychania ma na celu zapobiegnięcie niedotlenowaniu tkanek, które może skutkować obumarciem komórek. Na niedotlenowanie najbardziej wrażliwe są komórki kory mózgowej, które obumierają już po kilku minutach od ustania krążenia. Natomiast po kilkunastu minutach niedotlenowania może dojść do odmóżdżenia. Taki organizm nie potrafi samodzielnie funkcjonować, więc staje się całkowicie zależny od innych ludzi. W najgorszym przypadku, nieudzielanie fachowej pomocy lub jej zbyt późne udzielenie może doprowadzić do zgonu.

Pamiętajmy! W codziennym życiu wielokrotnie możemy zdawać egzamin z dziedziny pierwszej pomocy. Najwyższą oceną z niego będzie uratowanie zdrowia i życia drugiego człowieka – może nawet członka rodziny lub kogoś bliskiego.
Łańcuch Przeżycia
Pierwsza pomoc, udzielana przez przypadkowych świadków zdarzenia to pierwsze ogniwo „łańcucha przeżycia”. Często jest to ogniwo najważniejsze, bo może zadecydować o dalszych losach osoby, której zdrowie i życie znalazło się w nagłym zagrożeniu. Bez czynności ratowniczych, wykonanych przez świadka wypadku, późniejsza profesjonalna pomoc często może okazać się nieskuteczna, gdyż pogotowie ratunkowe przyjedzie do osoby nieżyjącej. Dlatego tak ważne jest, aby pierwsza pomoc była udzielana szybko, sprawnie oraz możliwie skutecznie i kończyła się przekazaniem poszkodowanego w ręce zespołu ratownictwa medycznego.

Przy ciężkich urazach czynnikiem decydującym o przeżyciu ofiary jest czas udzielenia pomocy.

IV. O MOIM PROJEKCIE
Wszyscy uczniowie biorący udział w projekcie pochodzą ze środowiska wiejskiego. Dzieci często towarzyszą rodzicom w pracach w gospodarstwie lub na polu i dlatego mogą być świadkami wypadków, zdarza się też, że same im ulegają. Będąc świadkiem sytuacji niebezpiecznej mogą stanowić ważne ogniwo w akcji ratowniczej.
Projekt ten ma za zadanie przygotować dzieci do racjonalnego sposobu pomocy potrzebującym oraz rozbudzić zainteresowania podstawową wiedzą medyczną. Moim zamiarem jest uwrażliwienie młodego człowieka na ludzką krzywdę oraz wykształcenie potrzeby niesienia pomocy. Chcę również wyrobić umiejętność kontrolowania emocji, nie wpadania w panikę i unikania pochopnych działań, które mogłyby wpłynąć na pogorszenie stanu poszkodowanego lub stanowić zagrożenie dla ratującego.
Pracę z uczniami wyznaczyłam na okres wiosenny, aby przed wakacjami zapoznali się z zasadami udzielania pierwszej pomocy oraz byli wrażliwi na ewentualne sytuacje zagrożenia.
Jak już wcześniej wspomniałam w projekcie weźmie udział , uczennica z niepełnosprawnością umysłową. Jej mocną stroną jest spostrzegawczość i przeciętne tempo uczenia się wzrokowo-ruchowego, a także zgodna z wiekiem sprawność grafomotoryczna. Uważam, że wykorzystując swoje mocne strony Kasia na pewno odniesie sukces realizując zadania przewidziane dla niej w projekcie. Dziewczynka posiada przeciętny zasób słów i wiedzy ogólnej o zjawiskach otaczającej ją rzeczywistości, a także przeciętną umiejętność dokonywania analizy i syntezy wzrokowo postrzeganego materiału. Słabo zna i rozumie obowiązujące w społeczeństwie normy społeczno-moralne. Udział projekcie pozwoli jej na pełniejsze zrozumienie potrzeby niesienia pomocy innym oraz nauczy współpracy w grupie rówieśniczej. Samodzielne podejmowanie decyzji na pewno wzmocni jej poczucie własnej wartości i podniesie samoocenę. Kasia chętnie podejmuje nowe działania, ale bardzo łatwo zniechęca się, pracuje w wolnym tempie i traci koncentrację. Bardzo dobre rezultaty przynoszą wzmocnienia pozytywne. Zespół klasowy jest pozytywnie nastawiony do niej, więc praca w grupach na pewno zakończy się sukcesem. Podczas pracy w grupie Kasia będzie mogła liczyć na pomoc i wsparcie kolegów.
Projekt będzie realizowany przez dwa miesiące: kwiecień i maj 2013r. Spotkania będą odbywać się dwa razy w tygodniu po jednej godzinie.
Oczekuję, że po zakończeniu pracy w ramach tego projektu uczniowie wykażą się większą samodzielnością w działaniu. W sytuacji zagrożenia będą świadomie podejmować działania . Nie wpadną w panikę i będą potrafili zadbać o własne bezpieczeństwo. Efektem udziału w projekcie będzie też wzrost poczucia własnej wartości – zdobędą bardzo ważną umiejętność ratowania życia. Być może w przyszłości wezwą pomoc na czas i uratują czyjeś życie.
Celem głównym projektu jest kształtowanie zdolności przyjęcia aktywnej postawy w warunkach zagrożenia życia ludzkiego.
Cele ogólne:
-zdobycie wiedzy i umiejętności w zakresie udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej
- kształtowanie postaw prospołecznych
- kształtowanie świadomości i postaw sprzyjających bezpieczeństwu własnemu i innych
- poznanie przykładów wielu nieprzewidzianych zdarzeń, w których konieczne są działania w zakresie pierwszej pomocy
- nauka zachowania się w miejscu wypadku i sposobu wzywania pomocy
- zrozumienie przez uczniów potrzeby nabywania umiejętności ratownictwa przedmedycznego, a co za tym idzie możliwości pomagania innym
- kształtowanie postaw humanitarnych
- nabycie umiejętności szybkiego reagowania i podejmowania decyzji
- nauczenie harmonijnej współpracy w grupie i podporządkowania się jej umownym zasadom

V. TREŚCI PROGRAMOWE, METODY I FORMY PRACY
W zakresie bezpieczeństwa uczeń:
- powinien pamiętać, że żeby zacząć kogoś ratować musi zapewnić sobie bezpieczeństwo - wie, że nie będzie mógł pomóc, jeśli sam nie będzie bezpieczny - pamięta o zapewnieniu bezpieczeństwa osobie poszkodowanej - potrafi wskazać przedmioty mogące stanowić zagrożenie
W zakresie sprawdzania przytomności uczeń:
-powinien umieć zdefiniować pojęcia: osoba przytomna, osoba nieprzytomna - wie jak sprawdzić stan przytomności osoby poszkodowanej - czyni próby nawiązania kontaktu werbalnego z poszkodowanym
W zakresie wzywania pomocy uczeń:
- potrafi wymienić numery alarmowe - potrafi prawidłowo przeprowadzić rozmowę z dyspozytorem pogotowia - wie, w jakich sytuacjach niezbędne jest wezwanie fachowej pomocy - wie, jak ważne jest wezwanie szybkiej pomocy - wie, jak szybko wezwać pomoc, gdy nie ma telefonu komórkowego
W zakresie sprawdzania oddechu uczeń:
- potrafi właściwie ocenić, czy u poszkodowanego jest zachowany oddech - zna zasadę słyszę - czuję - widzę - wie, że oddech należy sprawdzać spokojnie, poświęcając na tę czynność 5-10 sekund
W zakresie układania w pozycji bocznej uczeń:
- wie, jak ułożyć poszkodowanego w pozycji bocznej - wie, kiedy stosuje się taką pozycję - wie, że należy kontrolować oddech poszkodowanego znajdującego się w pozycji bocznej - wie, że należy okryć poszkodowanego, jeśli jest taka możliwość
W zakresie treści Łańcuch Przeżycia uczeń:
- potrafi powiedzieć, co to jest Łańcuch Przeżycia - potrafi wymienić wszystkie czynności, które składają się na łańcuch - wie, że czynności wchodzące w skład łańcucha może wykonać samodzielnie - wie, że dwa pierwsze ogniwa mogą ocalić poszkodowanego - pamięta o szybkim wezwaniu pomocy

Metody realizacji:
-ćwiczeń praktycznych
-obserwacja
-scenki dramowe
-układanie rymowanek
-zabawy utrwalające
-oglądanie filmu edukacyjnego

Formy pracy:
-indywidualna
-grupowa
-zbiorowa

VI. ZADANIA DLA UCZNIA I NAUCZYCIELA
*Zadania dla ucznia:
- Zapoznanie z projektem
-Poznanie czynników i sytuacji stanowiących zagrożenie dla życia ludzi. Sposoby unikania zagrożeń. Poznanie zasad bezpiecznego zachowania się oraz udzielania pierwszej pomocy podczas wypadku.
-Zasady wzywania służb medycznych
-Sprawdzanie czynności życiowych poszkodowanego.
-Czynności w postępowaniu z osobą nieprzytomną .
-Zasady postępowania w przypadku bezdechu.
-Zaznajomienie z terminem „resuscytacja krążeniowo-oddechowa”. Nauka uciskania klatki piersiowej (2godz.).
-Przeprowadzenie sprawnej akcji ratunkowej (2godz.).
-Udział w konkursie pod hasłem „Ratujemy życie”.
Narysowanie komiksu na temat zasad udzielania pierwszej pomocy (2godz.)(gotowy komiks zostanie przekazany do biblioteki szkolnej i będzie dostępny w czytelni).
-Wykonanie gazetki propagującej postawy humanitarne.
-Wykonanie albumu fotograficznego obrazującego przebieg realizacji projektu.

SPODZIEWANE EFEKTY.
UCZEŃ:
-deklaruje udział w projekcie
-podaje przykłady sytuacji, w jakich należy udzielić pierwszej pomocy
- określa, co oznacza niebezpieczeństwo dla życia
- rozpoznaje na zdjęciach(rysunkach) sytuacje niebezpieczne
- wymienia sytuacje niebezpieczne dla zdrowia
- określa, jak unikać zagrożeń
- demonstruje sposoby zabezpieczenia miejsca wypadku
- stosuje się do zasad postępowania w miejscu wypadku
- ocenia, czy miejsce wypadku jest bezpieczne i czy można udzielić pierwszej pomocy
- dba o własne bezpieczeństwo
- posługuje się telefonem komórkowym
- wybiera na klawiaturze telefonu numery telefonów alarmowych
- dopasowuje numer telefonu alarmowego go zaistniałego wypadku
- przeprowadza rozmowę z dyspozytorem
- rozumie wagę wezwania fachowej pomocy
- wzywa pomoc, gdy nie ma telefonu komórkowego
-czyni próby nawiązania kontaktu werbalnego z poszkodowanym - wyjaśnia terminy: osoba przytomna, osoba nieprzytomna
- stosuje zasadę „słuchaj - czuj - patrz”
- układa poszkodowanego w pozycji bocznej z pomocą drugiej osoby
- kontroluje oddech
- okrywa poszkodowanego, jeśli to możliwe
- ocenia, czy należy wykonać oddechy ratunkowe
- ćwiczy oddechy tylko na fantomie
- monitoruje ruchy klatki piersiowej poszkodowanego (fantoma)
- wykonuje prawidłowo uciski klatki piersiowej na fantomie
- prawidłowo odnajduje miejsce ucisku na manekinie
- uciska fantoma miarowo i mocno
- wykonuje resuscytację z drugą osobą
- stosuje kolejno wszystkie czynności ratownicze od zauważenia wypadku po resuscytację krążeniowo-oddechową na fantomie
- współpracuje z innymi osobami w akcji ratowniczej
- wykazuje się znajomością zasad udzielania pierwszej pomocy
- przedstawia na rysunku sytuacje niebezpieczne
- współpracuje w grupie i podporządkowuje się umownym zasadom
- przedstawia na rysunku zasady udzielania pierwszej pomocy
- dba o estetykę pracy
- zachęca innych do niesienia pomocy
- wykorzystuje urozmaicone techniki plastyczne
- dba o estetykę pracy
- terminowo realizuje przydzielone zadania
- dba o estetykę pracy
-współpracuje w grupie

Zadaniem nauczyciela będzie:
- stworzenie warunków umożliwiających uczniom realizację zaplanowanych działań ramach zajęć pozalekcyjnych
- zaproszenie do współpracy strażaka
- dostrzeganie uczniów zaangażowanych w poszerzanie swej wiedzy i umiejętności
- wspieranie uczennicy z deficytami rozwojowymi poprzez wzmocnienia pozytywne, przydzielanie jej zadań na miarę możliwości oraz udzielanie dodatkowych wskazówek do pracy w sposób dla niej zrozumiały
- zadbanie o potrzebne uczniom materiały i pomoce dydaktyczne
IX. PREZENTACJA PROJEKTU
Projekt zakończy uroczystość szkolna, na którą zostaną zaproszeni dyrektor szkoły, nauczyciele i uczniowie oraz rodzice trzecioklasistów biorących udział w projekcie. Jako pierwszy zabierze głos nauczyciel prowadzący projekt. Przywita zebranych i zapozna ich z celem spotkania. Następnie głos zabiorą uczestnicy projektu i zaprezentują inscenizację pod tytułem „Łańcuch przeżycia”, w której zawarte są najważniejsze treści i umiejętności z zakresu udzielania pierwszej pomocy. Podczas tego przedstawienia powstanie gazetka ze schematem łańcucha przeżycia, która po zakończeniu uroczystości zostanie wyeksponowana na korytarzu szkolnym.
W dalszej części spotkania nastąpi przekazanie narysowanego przez dzieci komiksu „Jak udzielać pierwszej pomocy?” na ręce pani bibliotekarki. Zainteresowani uczniowie będą mogli zapoznać się z jego treścią w czytelni. W ten sposób zainteresujemy ideą udzielania pierwszej pomocy szerszy krąg dzieci.
Ostatnim punktem spotkania będzie wystąpienie pani dyrektor. Pogratuluje ona uczestnikom projektu nabytych umiejętności oraz podkreśli ich wagę w sytuacji zagrożenia. Na koniec wręczy uczniom „Certyfikaty Małego Ratownika”. Rodzice podarują swoim dzieciom pamiątkowe breloczki.
W trakcie zajęć projektowych, a także uroczystości końcowej uczniowie będą robić zdjęcia. Powstanie album dokumentujący pracę trzecioklasistów, który również zostanie złożony w bibliotece szkolnej.

VIII. EWALUACJA
Zadaniem ewaluacji jest ulepszanie projektu, dlatego też ewaluacja prowadzona będzie na bieżąco. Będzie polegała na obserwacji zaangażowania uczniów na zajęciach. Monitorowana będzie samodzielność i umiejętność współpracy w grupie oraz ilość uczestników podczas zajęć. Do ewaluacji posłuży też ankieta ewaluacyjna, „Identyfikacja przeszkód” oraz „List do siebie”.
Głównym celem ewaluacji będzie użyteczność projektu, czyli praktyczne wykorzystanie nabytych umiejętności w życiu codziennym. Ważnym elementem ewaluacji będzie prezentacja wytworów uczniów oraz praktyczne sprawdzenie zdobytych umiejętności w konkursie „Ratujemy życie”, a także stopień zainteresowania uczniów tematyką projektu oraz ich aktywność podczas zajęć.
Wyniki ewaluacji posłużą do oceny postępów uczniów oraz stopnia ich zainteresowania tematem projektu. Dowiemy się, czy założone cele zostały zrealizowane, czy zaistniały przeszkody utrudniające dzieciom naukę, a co sprzyjało nabywaniu nowych umiejętności. Dostarczą wniosków na temat pracy nad projektem, ukażą jego atuty i słabe strony . Pozwolą też uczniom uświadomić ich własne postępy.

VIII. REZULTATY PROJEKTU
Uczeń
- będzie wzywał pomoc w sytuacji zagrożenia - nie ulegnie panice będąc świadkiem wypadku - wezwie na pomoc osoby dorosłe - ułoży osobę nieprzytomną w pozycji bocznej (bezpiecznej) - będzie świadomy wykonywanych czynności - nie będzie się bał ratować - zadba o własne bezpieczeństwo - poczuje się pewniejszy siebie

IX. BUDŻET PROJEKTU
Wydatek Jednostka Liczba
jednostek Koszt jednostki
w PLN Koszt całkowity
w PLN Źródła
finansowania
Dawca
grantu Wkład
własny

Wynagrodzenie dla osób prowadzących projekt

Koordynator
Projektu-nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej godzina 16 50 800 800

Strażak
godzina
4
50
200
200

Materiały

Papier kolorowy
format A4 ryza 1 30 30 30
Blok techniczny
format A4 sztuka 10 5 50 50
Klej
sztuka 10
4 40 40
Nożyczki sztuka 12 8 96 96
Kredki świecowe komplet 12 15 180 180
Blok techniczny
Format A5
sztuka 10 10 100 100
Dziurkacz
sztuka 1 15 15 15
Wstążka
m.b. 10 20 20 20

Pomoce dydaktyczne

Duży fantom
sztuka 1 400 400 400
Fantom „mini Ania”
sztuka 3 250 750 750
Podręcznik do nauki pierwszej pomocy sztuka 12 20 240 240
Dyplomy
sztuka 12 3 36 36
Telefoniki
sztuka 12 35 420 420
Rękawiczki
gumowe paczka
1 50 50 50
Maski do sztucznego oddychania sztuka 15 20 300 300
Aparat fotograficzny sztuka 1 300 300 300
Bandaż opatrunkowy sztuka 20 12 120 120
Opaska uciskowa sztuka 10 10 100 100
Woda utleniona
sztuka 5 4 20 20
Plaster
rolka 5 5 25 25
Plaster opatrunkowy komplet 5 20 100 100
Bandaż elastyczny sztuka 15 3 45 45
Razem
3747

X. LITERATURA
1. Fundacja WOŚP „Podręcznik do nauki pierwszej pomocy dla nauczyciela”
2. B. Gołębniak „Uczenie się metodą projektów”
3. A. Hulek „Integracyjny system kształcenia i wychowania”
4. E. Ortega „Atlas anatomii”
5. Z. Rybicki „Postępowanie w nagłych przypadkach”

XI. ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK NR1
Kontrakt
Temat projektu: „Integracja dziecka niepełnosprawnego w szkole masowej w projekcie „Mały ratownik”.
Cel: kształtowanie zdolności przyjęcia aktywnej postawy w warunkach zagrożenia życia ludzkiego.
Zadania dla ucznia: poznanie tematyki projektu, zachowanie bezpieczeństwa w miejscu zdarzenia, udzielanie pierwszej pomocy- ćwiczenia na fantomie, wykonanie gazetki propagującej postawy humanitarne, narysowanie komiksu na temat udzielania pierwszej pomocy, posługiwanie się telefonem w celu wezwania pomocy.
Kryteria oceny projektu
- zaangażowanie - frekwencja na zajęciach projektowych - wkład pracy - pracowitość - umiejętność pracy w zespole - współpraca z innymi uczniami i nauczycielami - zgodność - staranność i estetyka pracy - wyobraźnia - kreatywność - pomysłowość - zgodność z tematem - umiejętność samooceny - wywiązywanie się z wyznaczonych terminów
Konsultacje z prowadzącym projekt
- dwa razy w tygodniu podczas zajęć - w miarę potrzeb

Źródła informacji:
- zajęcia z nauczycielem - podręcznik do nauki pierwszej pomocy -plakaty -filmy: „Doktor Kręciołek” oraz „Ratujemy i uczymy ratować” - ilustracje

ZAŁĄCZNIK NR 2.
Przykładowy scenariusz zajęć
Temat: Zasady wzywania pomocy.
Cel główny: kształcenie umiejętności wzywania pomocy
Cele szczegółowe: - uczeń dopasowuje numery telefonów alarmowych do konkretnych służb ratunkowych – zdaje sobie sprawę, jak ważne jest szybkie udzielenie pomocy -rozpoznaje sytuacje, w których należy wezwać fachową pomoc - prawidłowo przeprowadza rozmowę z dyspozytorem - wzywa pomoc, kiedy nie ma telefonu
Metody: - scenki dramowe - pokaz - zabaw i gier dydaktycznych - pogadanka
Formy pracy : - zbiorowa - indywidualna -grupowa
Środki dydaktyczne: kartoniki z numerami telefonów alarmowych, kredki, telefoniki,
Przebieg lekcji

1. Uczniowie otrzymują kartki z numerami telefonów alarmowych. Ich zadaniem jest dorysowanie tego, co im się kojarzy z danym numerem. Następnie omawiamy prace z uczniami i urządzamy wystawę prac.
2. Nauczyciel prezentuje prawidłową rozmowę z dyspozytorem, dzieci mogą ją komentować. Nauczyciel rozmawia z dziećmi o tym, co należy powiedzieć dyspozytorowi w czasie takiej rozmowy. Ważne jest ustalenie , dlaczego ważne jest zachowanie kolejności.
3. Uczniowie w parach przeprowadzają taką rozmowę.
4. Zabawa w „głuchy telefon”. Zabawa ta ma za zadanie uświadomić uczniom, dlaczego dzwoniący powinien czekać na potwierdzenie dyspozytora. Pierwsza osoba musi potwierdzić hasło.
5. Pogadanka na temat, jak należy wezwać pomoc, gdy nie mamy telefonu.
6. Zabawa w „mur”. Nauczyciel dzieli dzieci na cztery grupy. Grupy są ustawione kolejno od pierwszej do czwartej. Pierwsza grupa musi przekazać grupie trzeciej jedno hasło, a grupa druga grupie czwartej drugie hasło. Zabawa polega na tym, aby dwie różne informacje zastały przekazane w tym samym czasie.
7. Omawiając zabawę, tłumaczymy uczniom, że nie zawsze muszą być usłyszani przez innych. W tłumie nikt ich nie usłyszy, dlatego należy samemu pobiec po pomoc.
8. Podsumowanie i ewaluacja zajęć.

ZAŁĄCZNIK NR 3.
Przykładowy scenariusz konkursu pod hasłem „Ratujemy życie”
Konkurs przeprowadzony zostanie na boisku szkolnym. Dzieci będą pracowały w zespołach czteroosobowych. Będą wykonywać zadania na pięciu stanowiskach. Na każdym stanowisku nad prawidłowym wykonaniem zadania będzie czuwał nauczyciel . Po zaliczeniu zadania na jednym stanowisku grupa przechodzi do następnego. Za każde dobrze wykonane zadanie drużyna dostaje emblemat serca. Rolę osób poszkodowanych będą pełnili uczniowie klasy czwartej.
Zespoły będą miały do wykonania następujące zadania na kolejnych stanowiskach:
1. Zabezpieczenie miejsca wypadku drogowego
2. Sprawdzenie stanu poszkodowanego (krążenie, oddech, świadomość, zlokalizowanie odniesionych urazów)
3. Zapewnienie sobie pomocy, wezwanie pogotowia (rozmowa z dyspozytorem)
4. Prowadzenie resuscytacji krążeniowo oddechowej na fantomie
5. Ułożenie poszkodowanego w pozycji bezpiecznej
Po zakończeniu konkursu następuje podliczenie punktów (serduszek), a następnie wręczenie dyplomów wszystkim uczniom.

ZAŁĄCZNIK NR 4
Przykładowa ankieta ewaluacyjna dla rodziców
Proszę podkreślić wybraną odpowiedź.
1. Czy jesteście Państwo zadowoleni z tego, w jaki sposób Wasze dziecko spędza wolny czas (biorąc udział w projekcie)?
tak nie

Dlaczego?........................................

...... ........................................
2. Czy po powrocie ze szkoły Wasze dziecko jest:
radosne
zmęczone
zadowolone
zniechęcone
3. Które z postaw (cech) ujawniły się u Państwa dziecka poprzez udział w projekcie?
koleżeńskość, samodzielność, wiara we własne siły, systematyczność, obowiązkowość, dbałość o zdrowie i bezpieczeństwo, umiejętność przewidywania,

4. Czy uważają Państwo, że umiejętności dziecka wzrosły poprzez udział w projekcie?
tak nie

5. Czy Państwa dziecko opowiada o w domu o zajęciach?
tak nie

ZAŁĄCZNIK NR 5.

Przykładowa karta ewaluacji zajęć
1. Co najbardziej podobało Ci się na dzisiejszych zajęciach?

........................................

........................................

2. Co było najtrudniejsze?

........................................

........................................

3. Z jaką miną kończysz dzisiejsze zajęcia? Narysuj buźkę.

4. Czy uważasz, że takie zajęcia są potrzebne? Uzasadnij.
tak nie

........................................
........................................
........................................

ZAŁĄCZNIK NR 6.
Scenariusz inscenizacji „Łańcuch przeżycia”
Miejsce: sala gimnastyczna
Rekwizyty: Grześ-fantom, deskorolka, samochód-zabawka(duży), mała tablica magnetyczna, elementy łańcucha przeżycia, trójkąt ostrzegawczy, telefon, nosze
Razem:
-Słuchaj młody przyjacielu i uważnie weź do serca to, co teraz ci powiemy.
Dziecko 1.
-Grzesio gnał na deskorolce, wszędzie chciał podążać w pędzie, lecz nie myślał wcale o tym, że nieszczęście z tego będzie.
Grześ-fantom jadąc na deskorolce wpada pod samochód. Podbiega do niego dziecko 2.
Dziecko 2.
-Teraz Grzesio leży na ulicy przez samochód potrącony.
Dziecko 3.
- Co tu robić? Jak mu pomóc?
Dziecko 4.
-Najpierw miejsce wypadku musi być zabezpieczone.
Dziecko 5. Ustawia trójkąt ostrzegawczy na miejscu wypadku.
Dziecko 6.
- Zabezpieczyliśmy miejsce wypadku.

Dziecko 7.
- Teraz sprawdzam, czy Grześ jest przytomny. Nachyla się i pyta:- Grzesiu, Grzesiu słyszysz mnie? Czeka chwilę, przyklęka i przystawia ucho do nosa i ust poszkodowanego, słucha oddechu przez 5-10 sekund.
- Nie oddycha!
Dziecko 8.
-Trzeba wezwać pomoc! Zawiesza na tablicy symbol telefonu.
Dziecko 9. Wybiera na klawiaturze telefonu numer alarmowy.
- Jeden, jeden, dwa.
Dyspozytor :
- Słucham.
Dziecko 9.
- Nazywam się Karol Lipski. Na ulicy Kwiatowej w Ząbkach samochód potrącił chłopca.
Dyspozytor:
- Jaki jest jego stan?
Dziecko 9.
- Jest nieprzytomny i nie oddycha.
Dyspozytor:
- Podaj numer telefonu, z którego dzwonisz.
Dziecko 9. Podaje.
Dyspozytor:
- Przyjąłem zgłoszenie. Proszę czekać na przyjazd karetki.
Dziecko 7.
- Kasiu, pomóż mi. Ja będę uciskał, a ty wykonuj wdechy.
Wykonują resuscytację do przyjazdu karetki.
Dziecko 5. Przyczepia do tablicy kolejny element łańcucha przeżycia.
Nadjeżdża karetka ratownicza i dwaj ratownicy wynoszą Grzesia na noszach.
Dziecko 10.Przypina do tablicy ostatni element łańcucha przeżycia i mówi
-To jest łańcuch przeżycia. Jak każdy łańcuch składa się z ogniw. Ważne jest, aby nie pominąć żadnego z nich i wykonać je w takiej kolejności, w jakiej przedstawiliśmy. Zapewni to szybką i skuteczną pomoc osobie poszkodowanej.
Cała grupa wykonuje rap.
Wysłuchaj przyjacielu młody Naszej dobrej rady. Jak widzisz wypadek, to pomaga świadek, miejsce zabezpiecza.
Dla zmniejszenia szkody usuwa przeszkody. Rannego przykrywa i pomocy wzywa. Czule się nim opiekuje, gdy karetki oczekuje.
Ratować się nie bój, bo to nic trudnego. Każdy może zdobyć miano ratownika małego.